کارکرد دوگانه رسانه

رسانه‌ها گاه کارکرد دوگانه‌ای دارند و زمینه را برای نقد بی‌رحمانه افکار عمومی ‌از یک موضوع فراهم می‌کنند.
سرهنگ معمر قذافی رهبر انقلاب جمهوری عربی خلقی سوسیالیستی لیبی …

رسانه‌ها گاه کارکرد دوگانه‌ای دارند و زمینه را برای نقد بی‌رحمانه افکار عمومی ‌از یک موضوع فراهم می‌کنند.

سرهنگ معمر قذافی رهبر انقلاب جمهوری عربی خلقی سوسیالیستی لیبی در نخستین روز گشایش شصت و چهارمین نشست مجمع عمومی‌ سازمان ملل دومین سخنران بود. او که برای نخستین بار طی ‌٤ دهه حکمرانی‌اش به نیویورک پا گذاشته بود پس از باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا پشت تریبون رفت. مدت زمان برای هر سخنران حدود ‌١٥ دقیقه بود. اما حدود یکصد دقیقه از هر دری سخن گفت.

ناعادلانه دانستن امتیاز وتوی قدرت‌های بزرگ، ضرورت داشتن کرسی ویژه آفریقا در شورای امنیت، جنگ سودان و دستگیری صدام تا لزوم تغییر مکان مقر سازمان ملل به وسط یا شرق کره زمین، تشکیل کشور فلسطین و دزدان دریایی سومالی در زمره موضوع‌هایی بود که سرهنگ بدون اولویت‌بندی بیان کرد.

مناسب بودن رییس جمهوری مادام‌العمر شدن اوباما سیاه پوست بر آمریکا، پسرعمو خواندن یهودیان و بی‌خطر بودن حکومت طالبان برای جهان همانند حکومت دینی واتیکان از دیگر اظهارات قذافی بود.

او گاه با عصبانیت و گاه با کوبیدن دست روی میز کوشش کرد نگاه‌ها را به سوی تربیون بکشاند. زیر و رو کردن ورق‌هایی رنگین برای پیدا کردن سرفصل‌های سخنرانی که بعضا با مکث‌های طولانی توامان بود هم طی مدت سخنرانی به صورت روال درآمد.

پرتاب کتاب منشور سازمان ملل به سوی هیات رییسه به علت آنچه عدم رعایت مفاد آن از سوی قدرت‌های مسلط می‌خواند و دور زدن جایگاه سخنرانی هنگام ترک تربیون هم البته برای تصویربرداران جزو شکار لحظه‌ها بود.

آنچه برای خبرنگاری که بنگاه خبری‌اش تصمیم دارد برخی سخنرانی‌های نشست مجمع عمومی‌ را پوشش زنده دهد مهم است داوری در مورد محتوا نیست، بلکه پرچانگی چندین برابر حد متعارف بسان میخی بر تابوت برنامه‌ریزی است، آن‌هم در تلویزیون که ثانیه‌هایش هم محاسبه می‌شود.

گفته‌های رهبر لیبی را علاوه بر رسانه‌های منطقه، شبکه‌های بی بی سی، سی ان ان، فرانس ‌٢٤ و فاکس نیوز به صورت زنده پوشش دادند. اما سخنان سارزکوی رییس جمهوری فرانسه را فرانس ‌٢٤ و مدودف رهبر کرملین را فقط سی ان ان آن هم بخش کوتاهی پخش کرد.

به نظر می‌رسد چهره قذافی پس از پخش کامل سخنانش از طریق رسانه‌های فراملیتی نه فقط بهبود نیافته که خدشه‌دارتر هم شده است. این کارکرد دوگانه رسانه است که زمینه را برای نقد بی‌رحمانه افکار عمومی‌ از یک موضوع فراهم می‌کند، وقتی که اصول دیپلماسی عمومی‌ نادیده گرفته شود.