چهارشنبه, ۱۹ دی, ۱۴۰۳ / 8 January, 2025
مجله ویستا

عدالت اسلامی یا غیراسلامی


عدالت اسلامی یا غیراسلامی

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ حاکمیت کهنه و دو هزار و پانصد ساله قبیله‌ای و شاهی فرو ریخت و ساختار نوین جمهوری اسلامی ایران به رهبری حضرت آیت‌ا... …

با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ملت ایران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ حاکمیت کهنه و دو هزار و پانصد ساله قبیله‌ای و شاهی فرو ریخت و ساختار نوین جمهوری اسلامی ایران به رهبری حضرت آیت‌ا... العظمی امام خمینی(ره) شکل گرفت. انقلابی که نرم‌افزار علمی و فکری خود را وامدار مکتب حیاتبخش آخرین دین الهی، اسلام بوده است.

حکومت‌های هزار ساله ستمشاهی بر ملت ایران قبل از اسلام و حاکمیت‌های فاسد طائفه‌ای و شاهی بعد از ظهور اسلام، ملت ایران را به ضعف و زبونی کشاند به طوری که تکلیف حکومت و ملت ایران در خارج از ایران طراحی و تدوین می‌شد و با رنگ و لعاب شاهی و اصطلاح پوچ و دروغین «انقلاب سفید شاه و ملت» به خورد مردم داده می‌شد و مردم بدون آن‌که بدانند و بخواهند، آثار ویرانگر اصلاحات اراضی و طرح بیگانگان را در کشاورزی، صنعت، اقتصاد و فرهنگ تحمل می‌کردند.

تاریخ کهن ملت ایران از حکومت مادها ۱۵۰ سال، حکومت شاهی هخامنشیان ۱۵۰ سال، حکومت شاهی سلوکیان ۱۸۰ سال، حکومت شاهی اشکانیان ۴۷۴ سال حکومت شاهی ساسانیان ۴۲۷ سال قبل از وحی نورانی و نبوت پیامبر اسلام(ص) و سپس حکومت قبیله‌ای بنی‌امیه ۹۲ سال، حکومت قبیله‌ای بنی‌عباس ۵۲۴ سال حکومت قبیله‌ای مغولان ۹۶ سال، حکومت تیموریان ۱۴۰ سال، حکومت قبیله‌ای و شاهی صفویان ۲۲۸ سال، حکومت شاهی افشاریان ۱۱ سال، حکومت شاهی زندیان ۴۶ سال، حکومت قبیله‌ای شاهی قجر ۱۳۶ سال و حکومت شاهی پهلوی ۵۳ سال طی بیش از دو هزار و پانصد سال با انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) فقیه مجاهد و حکیم فرزانه، عصاره حوزه علمیه تشیع مکتب فقه جعفری رسید، او عدالت اسلامی و جمهوری اسلامی را نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم به مردم ابلاغ کردو ملت ایران ندای او را شنیده و با جان و دل پذیرفته و می‌پذیرد و برای اسلام و قرآن مال، جان، خانواده و همه هستی خود را به سان مولایش حضرت حسین‌بن علی(ع) امام شهیدان و آزادگان جهان فدا می‌کند و در این معامله بی‌پروا به سوی خدایش شتافته و در جایگاه ابدی برای همیشه هستی مستقر می‌شود و در نزد پروردگارش به رزق جاودان و حیات شادمان می‌رسد. ملت ایران عدالت را از مکتب فقه امام صادق(ع) تعریف، معنی و تعیین مصداق می‌کند، نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، هیچ بر آن نمی‌افزاید و نمی‌کاهد و مدعیان عدالت منهای اسلام را به دقت مطالعه می‌کند تا چنانچه حرف و قاعده‌ای خلاف کتاب خدا و سنت رسول خدا(ص) در جعل معنای عدالت و تعیین مصداق آن گفته شود به مخالفت برخیزند و با همه هستی خود از اسلام مطابق با مکتب اهل بیت(ع) دفاع کنند.

طرح عدالت، منهای اسلام همان دیکتاتوری است که با بیانی شیرین، ظاهری جذاب و آراسته اما باطنی جرّار و آشفته پیش می‌آید. طرح عدالت جهانی بالاتر از اسلام ناب شعاری پوچ و جعلی است که قائلان آن از طرح اسلام ناب برائت می‌جویند و از دین اسلام به عنوان ابزاری برای همان عدالتی که خودشان می‌خواهند استفاده می‌کنند.

همه می‌دانند ولایت الوهیت خدا و ولایت نبوت رسول خدا(ص) و ولایت امامت وصی رسول خدا(ص) در طول یکدیگر است و هرگز این ولایت‌ها هم عرض یکدیگر نیستند یعنی با حضور نبی در عصر نبوت، ولایت وصی و امامت او معنایی ندارد همان طوری که در عصر امامت و حضور امام، ولایت فقیه معنایی ندارد اما در عصر غیبت امام زمان(عج) و سپری شدن ۶۹ سال، دوره نیابت نائبان خاص عصر ولایت فقیه، فقیهان جامع‌الشرایط آغاز می‌شود آنگاه طرح کردن افراطی ولایت کبری امامت امام زمان(عج) در عصر غیبت به طوری که به تضعیف ولایت فقیه منجر شود در حالی که به واقع امام معصوم غایب از دسترس مسلمانان است دلالت بر معنای شومی دارد که دانسته یا ندانسته در خدمت توطئه استعمارگران برای تفرقه امت اسلام قرار می‌گیرد. در تمام نحله‌ها و فرقه‌های مدعی عدالت، دیانت و... در تاریخ معاصر به خوبی می‌یابیم مسئله اصلی مبارزه با استعمار بر پایه اسلام فقاهتی در مکتب اهل بیت(ع) فراموش می‌شود وهزاران شعار گمراه‌کننده به خورد افکار عمومی داده می‌شود که عدالت منهای اسلام در برابر عدالت اسلامی و ولایت امام زمان غایب(عج) در برابر ولایت فقیه در عصر غیبت یکی از همان افکار منحرف و توطئه‌های شوم است. مسئله اصلی این است که همه فعل‌ها و ترک فعل‌ها می‌بایست براساس فقه آل‌الرسول(ص) ارتکاب و اجتناب شود تا قدرت و ثروت تنها بر پایه فقه مکتب جعفری به تعریف معنای عدالت و تصدیق مصداق آن برسد در غیر این صورت گمراهی ویرانگر و خسارتی جبران‌ناپذیر در فرصت‌سوزی‌های پر اختلاف و پرهزینه در انتظار است و بانیان این کارها به خوبی می‌دانند که چه کار انجام می‌دهند و چه هدفی را تعقیب می‌کنند.

احمد اسماعیل‌تبار