گیشه پاییزی سینما در آستانه فصلی سرد

می گویند جوجه ها را باید آخر پاییز شمرد, حالا پاییز به پایان رسیده است و شمردن گیشه فیلم های اکران شده در این فصل بیانگر این است که سینمای ایران یکی از بهترین و مناسب ترین فصل های بالقوه اکران خود را با رکود و سردی گیشه ها پشت سر گذاشته است

می‌گویند جوجه‌ها را باید آخر پاییز شمرد، حالا پاییز به پایان رسیده است و شمردن گیشه فیلم‌های اکران شده در این فصل بیانگر این است که سینمای ایران یکی از بهترین و مناسب‌ترین فصل‌های بالقوه اکران خود را با رکود و سردی گیشه‌ها پشت سر گذاشته است.

با وجود افزایش بلیت سینماها که تا سقف ۶۰۰۰ تومان رشد داشت، اما تعداد مخاطبان سینماهای تهران و شهرستان ها نسبت به سال قبل با افت محسوس مواجه شده است و فروش تقریبی ۹ میلیارد تومانی در فصل پاییز سال گذشته تقریبا امسال به نصف رسیده است، سال گذشته فیلم کلاه قرمزی به تنهایی بیش از پنج میلیارد تومان فروش داشت.

آنچه که فیلم های پاییز امسال را نسبت به فصل های مشابه سال های گذشته بخصوص سال قبل کم رونق تر نشان می دهد، جدا از کیفیت پایین برخی آثار و نبود ابزارها و شاخصه های لازم فروش، به نبود کمدی های سطح بالا و باکیفیت و جذاب مربوط می شود، زیرا بخش عمده ای از فروش خوب پاییزی و فصول دیگر اکران را فیلم های خنده دار و ژانر کمدی تامین می کردند.

یکی از مهم ترین ظرفیت ها و مزیت های هر اکران پاییزی باز شدن مدارس و دانشگاه ها و حضور طیف های مختلف دانش آموزان و دانشجویان مقاطع مختلف تحصیلی است، اما امسال در این زمینه هم شاهد اتفاقات خوب و چشمگیری نبودیم.

به نظر می رسد مدیران و مسئولان سینمایی، آموزش و پرورش و آموزش عالی باید در این ارتباط دست به دست یکدیگر بدهند و با هم اندیشی، راهی برای جذب حداکثری این حجم وسیع مخاطب پیدا کنند.

با یک گل بهار نمی شود!

با این که اکران نوروزی امسال و ترکیب متنوع حوض نقاشی، رسوایی، تهران ۱۵۰۰، رژیم طلایی و قاعده تصادف امیدواری هایی را برای فروش خوب فیلم های سینمایی سال ۹۲ به وجود آورد و لبخند را بر لب سینماداران و تهیه کنندگان نشاند، اما این امید و آرزو خیلی زود رنگ باخت.

خود اهالی سینما و سازندگان آثار و بخصوص صاحبان سالن های سینما بخوبی می دانستند که با توجه به جشنواره کم رونق سال گذشته فیلم فجر، چنته سینما از فیلم هایی پرمخاطب و به اصطلاح بفروش خالی خواهد بود.

در واقع سینمای ایران با چند گل نوروزی بهار نشد و فروش میلیاردی آثار خوبی چون «هیس! دخترها فریاد نمی زنند»، «گذشته» و «دربند» هم آن قدری نبوده و نیست که بتواند جور بی رونقی کل تولیدات سالانه سینما را بکشد.

کفگیر سینمای ایران از همان فصل تابستان به ته دیگ خورد و جز جرقه هایی گذرا قابل پیش بینی بود که فصل های بعدی اکران حال و روز خوب و خوشی نخواهد داشت.

اکران سرد و مرده پاییزی و سبد خالی فیلم های تماشاگرپسند، زمستان سالن های سینما را سردتر و طاقت فرساتر خواهد کرد.

مهم تر از این بسیاری از فیلمسازان و سینماگران همه تمرکز و توان خود را معطوف آماده کردن و رساندن فیلم ها به سی و دومین جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه کرده اند.

البته تغییر مدیریتی در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی و نگرش جدید مسئولان هم دست کم در حد وعده نویدبخش اتفاقاتی مثبت در این زمینه است.

ساخت سالن های سینما در مناطق مختلف کشور و بازسازی و تجهیز سینماهای فرسوده موجود، نظارت دقیق و کارشناسانه به فیلمنامه ها برای ارتقای کیفیت آثار و حمایت و سرمایه گذاری مادی و معنوی از فیلم ها، رفع برخی ممیزی های سلیقه محور، بها دادن به سوژه ها و ایده هایی مناسب با ظرفیت جذب تماشاگر فراوان با حفظ مولفه های سینمای استاندارد از جمله مواردی است که مدیران سینمایی و اهالی سینما از آن سخن می گویند و امیدواریم در مقام عمل هم توجه ویژه ای به آن شود.

جدا از این حضور فیلمسازان، بازیگران و سینماگران صاحب نام و توانمند در جشنواره پیش روی فیلم فجر هم افزایش تماشاگران در سال آینده را نوید می دهد.

علی رستگار