دوئی با یادآوری اشتباهاتش به اروپا می اندیشد

ایان دوئی، از نتایج ناامیدکننده‌ای که چارلتون را در انتهای جدول لیگ برتر قرار داده است سخن می‌گوید. او در بحث پیرامون این مسئله از این‌که روی افراد خاصی انگشت بگذارد باکی ندارد. دوئی می‌گوید: اغلب به این جمله که می‌گویند تقصیر من نبود زیاد فکر می‌کنم. بسیار خوشحالم که تقصیر ناکامی‌های چارلتون در شروع فصل را برعهده گرفته‌ام، زیرا مربی این تیم هستم. دوئی از ساعت ۵/۷ صبح در زمین تمرینات تیمش حاضر می‌شود و از همان لحظه با شادی و خوشحالی از تمام توانش برای ایجاد تغییرات مطلوب در چارلتون استفاده می‌کند. دوئی در کار خود مصمم است و همکارانش در چارلتون همواره از تمایل وی برای پذیرش و حفظ فشارهای ناشی از کاری که قبول کرده است، سخن می‌گویند و همسرش دریافته است که ایان حتی سر میز شام هم فکرش را معطوف کارش می‌کند. آنچه سبب شده تا وی به‌کارش ادامه دهد اعتماد به‌نفسی است که برای موفقیت در کارش و رساندن تیم به جایگاهی ارزشمند از آن بهره فراوان می‌برد. دوئی به جدول لیگ برتر نگاه می‌کند و همچنان رقابت‌های اروپائی را هدف خود قرار داده است.

۵ شکست در ۶ بازی آغازین چارلتون در لیگ برتر بدترین آماری است که دوئی ۴۱ ساله می‌توانست انتظارش را داشته باشد. برای این مربی آسان نبود که در مسند مربیگری چارلتون جانشین آلن کوربیشلی شود؛ زیرا کوربیشلی قبل از او دستاوردهای زیادی برای تیمش داشت و از سوی دیگر دوئی مجبور بود تیمی را که در سراشیبی قرار گرفته است از سقوط متوقف سازد و به سرعت خریدهای جدید در تیم خود ادغام کند. با توجه به اینکه چارلتون فهرست بلندبالائی از مصدومان را دارد، دوئی آن‌را دستاویزی برای توجیه ناکامی‌های تیمش قرار نمی‌دهد و در وهله اول به‌خود نگاه می‌کند. او افزود: پس از انجام هر بازی اولین کاری که می‌کنم این است که از خودم می‌پرسم: چه‌کار کردم؟ آیا باید این‌کار را می‌کردم یا آن یکی را؟

همیشه نوار بازی‌ها را دوبار تماشا می‌کنم. برنامه هفته پیش را بازنگری می‌کنم و به نحوه اجراء و پوشش برنامه‌هایمان نگاه می‌کنم. به این فکر می‌کنم که آیا در ضربات شروع مجدد خوب بودیم یا نه؟ آیا در آمادگی برای بازی‌های بعدی و تمرینات بعدی روی نقاط ضعف خوب کار کردیم و برای رفع آنها کوشیدیم؟ هر صبح و عصر، پیش خودم و یا با همکارانم این موضوعات را از نظر می‌گذرانیم. دوئی بیش از کوربیشلی بر تمرینات انفرادی تکیه می‌کند و امیدوار است که تماشای نوار ویدئوئی این تمرینات احساس خوبی به او بدهد و این احساس خوب نویدبخش نتایج خوبی در آینده باشد. دوئی عنوان می‌دارد: دیر یا زود به کسب نتایج خوب نیاز مبرم پیدا می‌کنیم. هر چه روند ناکامی‌ها طولانی‌تر شود بر میزان عصبی بودن ما افزوده می‌شود و به تبع آن بر میزان تنش‌ها نیز اضافه می‌شود.

چارلتون در تأمین بودجه خود با مشکلات متعددی مواجه است و علاوه بر این بدهکاری‌های زیادی بالا آورده است تا بتواند بازیکنانی بخرد. این بدهی‌ها بسیار بیشتر از حد معمول است. او گفت: به همین دلیل است که ما تحت فشار بیشتری قرار گرفته‌ایم.

دوئی به درآمد حاصل از قرارداد پخش تلویزیونی بازی‌های چارلتون دل خوش کرده است و امید دارد که از این طریق بخشی از هزینه‌های آنان تأمین شود.

وی در صدد است تا با کسب چند پیروزی امیدبخش شانس تیمش را در فروش بهتر حق پخش بازی‌ها افزایش دهد. وی ادامه داد: اگر تاکنون دوران سختی از شکست‌های مدام را داشته‌ایم بهتر است که نوار بازی‌ها را دوباره ببینیم و برای رفع نقاط ضعف خود به تمرین برگردیم. برایم سخت است که این مسائل را از ذهنم بیرون کنم. چند بار با همسرم برای صرف شام بیرون رفته‌ایم و او از من پرسیده: تو سرت چیه؟ به چی فکر می‌کنی؟ برای خودم نیز بهتر است که برای لحظاتی از آن فضا خارج شوم و اندکی بیاسایم اما من این‌گونه‌ام و نمی‌توانم خودم را عوض کنم. حتی بعضی از همکارانم می‌پرسند: هی مرد، چگونه این همه فشار را تحمل می‌کنی؟

من برای این‌کار انگیزه و هیجان زیادی دارم. کار مهم و خوبی دارم.

حتی اگر برای انجام آن پولی نمی‌گرفتم این‌کار را می‌کردم. روزهای یکشنبه گاهی فوتبال بازی می‌کنم و این بدان دلیل است که هنوز اندکی توان دویدن دارم و هنوز دوست دارم در جائی خارج از لیگ مربیگری کنم. من خارج از لیگ به اینجا رسیده‌ام و طی این مسیر تجربه فوق‌العاده‌ای برایم بوده است. همواره سرشار از شوق و اشتیاق بوده‌ام تا به چنین جایگاهی رسیده‌ام. کاری‌که دوئی در چارلتون عهده‌دار شده با کاری‌که پیش از این در کریستال پالاس داشت تفاوت زیادی دارد و شاید حتی بتوان گفت که در تضاد با کار فعلی وی است. او هنگامی‌که مربی کریستال پالاس شد مربیگری یک تیم منسجم و جاافتاده را برعهده گرفت. او معترض است که در چارلتون از همان ابتدا اشتباهاتی مرتکب شده است. او کاملاً صادق است و می‌گوید که فصل گذشته تیم خوبی داشت و برای کسب موفقیت باید بیشتر کار می‌کرد. دوئی درباره کارش در چارلتون می‌گوید: چیزهائی انجام داده‌ام که از همان ابتدا اشتباه بود. البته کارهای درست و به‌جا هم زیاد انجام داده‌ام و نقاط مثبت زیادی در تیم داشته‌ایم. شاید گاهی بسیار هجومی بوده‌ایم و گاهی بسیار تدافعی.

شاید برخی از خریدهای جدید را خیلی زود به میدان فرستادیم و زیاد از آنان کار کشیده‌ایم. سلیمان دیاوارا و اندی رید از این جمله‌اند که مصدوم شده‌اند. او انتقادات از خریدهایش را شدیداً رد می‌کند. وی ادامه داد: به اعتقاد من، ما خریدهای خوبی داشته‌ایم. روی خریدهائی که باید داشته باشم زیاد فکر کردم. به خریدهای اصلی‌ام زیاد نگاه می‌کنم یعنی به فایه، جیمی ترائوره، دیاوارا، رید، جیمی فلوید هسلبنک و اسکات کارسون. به‌نظر من، آنان بر استانداردهای تیم ما افزوده‌اند. تیم ما به اندکی خلاقیت بیشتر نیاز دارد و من کوشیده‌ام با جذب بازیکنان جدید این مسئله را تأمین کنم. دوئی می‌گوید که وی با سیمون جردن رئیس باشگاه پالاس روابط بسیار خوبی داشته است اما جردن می‌گوید که دلایل دوئی برای ترک پالاس چندان متقن و قوی نبوده است. دوئی اظهار داشت: ۹۸ درصد اوقات روابط کاری بسیار خوبی با سیمون داشتم. دوئی در سال ۲۰۰۵ پالاس را از سقوط به دسته پائین‌تر محفوظ کرد و توانست آن‌را در لیگ برتر نگه‌دارد.

این مربی با اشاره به تلاش‌هایش برای حفظ پالاس در لیگ برتر در پایان صحبت‌هایش گفت: در آن‌دوره چیزهای زیادی آموختم. آموختم که چگونه می‌توان به یک باشگاه شکل داد؛ چگونه برای رفع مشکلات و برخورد با مسائل مختلف کوشید؛ چگونه با بازیکنانی که وضعیت بازیگری‌شان خوب نیست برخورد کرد؛ چگونه از آنان مراقبت کرد و رابطه‌ای قوی و شایسته با آنان برقرار کرد. این مربی می‌کوشد در چارلتون درس‌های گذشته را به اجراء درآورد، اما امیدوار است که اجراء این درس‌ها برای جلوگیری از سقوط نباشد بلکه برای رسیدن به رده‌های بالاتر باشد.