تجربه جهانی والیبال ایران

جام قهرمانی هفدهمین دوره مسابقات والیبال مردان جهان باز هم به خانه برزیلی ها رفت تا در یکی از جالب ترین دوره این رقابت ها که تیم ها پوست انداخته بودند, برزیلی ها در نبود ابر ستاره هایی چون جیبا, هلر, گارسیا, سانتوز و با ترکیبی جوان همه را محو سامبای خود کنند

جام قهرمانی هفدهمین دوره مسابقات والیبال مردان جهان باز هم به خانه برزیلی‌ها رفت تا در یکی از جالب‌ترین دوره این رقابت‌ها که تیم‌ها پوست انداخته بودند، برزیلی‌ها در نبود ابر ستاره‌هایی چون جیبا، هلر، گارسیا، سانتوز و... با ترکیبی جوان همه را محو سامبای خود کنند. برزیلی‌ها که در دور مقدماتی به کوبا باخته بودند در بازی پایانی با زدن سرویس‌های مهلک، تاکتیک بلندپروازان کوبایی را در هم ریختند تا ارزش سرویس را در والیبال مدرن به خوبی نشان بدهند؛ هر چند سبز و طلایی‌پوشان در تمام مهارت‌ها و نقاط میدان عالی بودند و در دفاع روی تور و بویژه توپ‌گیری نمایش در خور تحسینی داشتند.

برزیل در کنار کار گروهی بی‌نظیرش، فوق ستاره‌‌ای به نام ویسوتو نوس را داشت. نوس با ۲۱۲ سانتی‌متر قد و ۲۷ سال یک جیبای جدید است که طی ۳ ست فقط یک بار دفاع شد. او و همبازیانش آمارال دانته، اندرس موریلو، لوکاس و برنورزنده کاری کردند که لئون ویلفردو، پدیده والیبال جهان از کوبا کاملا در سایه قرار بگیرد. برزیلی‌ها حالا کلکسیون افتخارات خود را با کسب عنوان در تمام رده‌ها کامل کرده‌اند؛ اما آنچه درباره والیبال این کشور اعجاب‌ برانگیز می‌نماید، وفور استعدادهای درخشان است که در دو کمپ بی‌نظیر در ریودوژا نیرو و سائوپولو پرورش می‌یابند تا جایی که هرگاه اراده کنند، بتوانند ۳ تیم همطراز داشته باشند.

● اشک‌ها و لبخندها

و اما حکایت تیم ملی کشورمان را همه می‌دانند که چشمی گریان و چشمی خندان داشت. یک بازی ابتدایی و زیرصفر مقابل مصر،‌ بعد پیروزی بر ژاپن قهرمان آسیا و آن گاه نمایشی پرشکوه و غرورآمیز ۵ گیمه در برابر ایتالیا ، چیزی جز بی‌ثباتی در نزد بازیکنان ما نبود. ما در یک قدمی صعود در جا زدیم، چون مربیان ما احساسی‌تر از بازیکنان ما بودند. ما چوب حرفه‌ای‌گری و موذی‌گری والری وریگلو (پاسور)‌ آندرا آناستازی و اندرا گاردینی(مربیان)‌ ایتالیا را خوردیم که خیلی ظریف داور مسابقه را در مشت خود گرفته بودند و عنان بازی را از دست وی خارجی کردند. از سوی دیگر، نبود تاکتیک‌های متنوع و بخصوص تاکتیک جایگزین در مواقعی که کار گره می‌خورد، تیم ما را در عین درخشش گاه و بیگاه، کم‌فروغ کرده بود.

بسیاری که از نزدیک مسابقات را در شهر میلان تماشا کرده بودند، بر این باور بودند که اگر یک مربی بزرگ و باتجربه کنار تیم ملی بود، صعودمان حتمی بود، اما این نظریه‌ها نوشداروی بعد از مرگ سهراب بود. ما طی پنج شش سال اخیر کم کار نکرده‌ایم، اما هنوز از قافله عقب هستیم. آمارال دانته، بازیکن قطر پاسور برزیل ۱۴۴ بازی بین‌المللی انجام داده است، اشی جیما، بازیکن جوان ژاپن ۱۰۰ دیدار بین‌المللی و احمد صلاح مصری ۱۱۴ پیکار ملی داشته‌اند، اما تعداد بازی‌های بین‌المللی علیرضا نادی، کاپیتان و قدیمی‌ترین عضو تیم ملی به ۳۰ بازی هم نمی‌رسد. این ادعایی مکتوب است که در کتابچه فدراسیون بین‌المللی چاپ شده است.

● ضعف‌های تاکتیکی والیبال ایران

بهانه فراوان است و دلایل هم پر شمار، ‌اما باید بپذیریم که تیم ملی ما همه‌اش از بابت شرایط ذهنی و روانی ضربه نخورده است. نگارنده که از نزدیک مسابقات را تماشا کرده به این باور رسیده که تیم ما از نظر تاکتیکی به مصر باخته است، همان‌گونه که با تاکتیک سرویس‌های کنترل شده و دقیق ژاپن را شکست داده است، در مصاف با ایتالیا جدا از اشتباهات داوری، مغلوب نواقص تاکتیکی خود شدیم.

اینک که در آستانه اعزام تیم ملی به بازی‌های آسیایی گوانگجو قرار داریم، بد ندیدیم نگاهی به عملکرد فنی تیم داشته باشیم که شاید مورد توجه مربیان قرار بگیرد.

تیم ما از نظر تاکتیکی به مصر باخت، همان‌گونه که با تاکتیک سرویس‌های کنترل شده و دقیق ژاپن را شکست داد و در مصاف با ایتالیا جدا از اشتباهات داوری ‌مغلوب نواقص ‌تاکتیکی خود شدتیم ملی ۷۰ درصد از سرویس‌های موجی و ۳۰ درصد از سرویس‌های پرشی استفاده کرد، در صورتی که این عملکرد در تیم‌های بزرگ دنیا برعکس است، یعنی برزیل، ایتالیا، کوبا و ... ۷۰ درصد اقدام به زدن سرویس‌‌‌های جهشی می‌کنند و میزان گرفتن امتیاز مستقیم از سرویس در سطح بین‌المللی ۵‌/‌۴ و در تیم ایران ۲ درصد است.

اما این تیم در دفاع روی تور عملکرد خوبی داشت و با میانگین ۲‌/‌۳ درصد در دفاع، تحسین‌برانگیز بود این در حالی بود که در توپ‌های برگشتی موفق نبود همگان در حمله روی تور با ۴۱ درصد موفقیت در مقابل استاندارد بین‌المللی ۵۴ درصد ضعف‌هایی داشتیم که باید مورد توجه

قرار گیرد.

این بحث مربوط به مقطع زمانی کنونی است که باید در بازی‌‌های آسیایی جولان بدهیم، اما بحث مربوط به مسابقات مهم آتی از انتخابی المپیک تا جهانی آینده، مطلب و فرصت دیگری را طلب می‌کند.

● با سوپراستارهای جام هفدهم

▪ ماکسیم میخائیلوف (روسیه)‌: او ابتدا دریافت‌کننده بود، اما بعد پست خود را عوض کرد و پشت خط زن شد. این بازیکن ۲۲ ساله از سال ۲۰۰۷ تاکنون همواره با کسب میانگین ۶ امتیاز در هر ست موثرترین بازیکن تیم روسیه است. ضربه‌های سنگین با دست راست و پرش فوق‌العاده باعث شده بود تا در المپیک پکن، یکی از بهترین مدافعان لقب گیرد. ماکسیم بهترین آبشارزن جام هفدهم شد.

▪ لیندرو ویسوتونوس (برزیل): او از نوجوانی تاکنون همه مراحل را در سطح ملی طی کرد و سال ۲۰۰۰ قهرمان جوانان آمریکای جنوبی شد. بازیکن بلندقامت و خوش‌سیمای ساکن ریودوژانیرو حالا یکی از ارکان اصلی تیم ملی برزیل است.

▪ ویلفر دو لئون ونرو (کوبا):‌ با این که تنها ۱۷ سال دارد، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ والیبال این کشور به شمار می‌آید.

وی در لیگ جهانی امسال، بیشترین امتیاز را کسب کرده بود و در المپیک نوجوانان سنگاپور با کسب ۳۵ امتیاز از ۱۹۲ امتیاز تیمش، چشم‌ها را خیره کرد تا جایی که به او لقب شیر داده بودند.

▪ الساندروفی (ایتالیا)‌: متولد ۱۹۷۸ در سارونوست. او را به فاکس لقب داده‌اند. فی تاکنون قهرمان ۴ دوره لیگ ایتالیا شده و با ۲۳۶ بازی ملی، حمله و دفاع تیم ایتالیا را سازماندهی می‌کرد. فی در این دوره از مسابقات امتیازات زیادی برای ایتالیا کسب کرد.

▪ ماتی کازیسکی (بلغارستان)‌: بازیکن بااستعداد بلغارستانی با ۲۵ سال ظرفیت و توانایی زیادی دارد و در تیم تورنیتوی غرب ایتالیا بازی می‌کند. پدر و مادر کازیسکی هر دو بازیکن تیم ملی بلغارستان بودند. او از ۱۴ سالگی به تیم نوجوانان بلغارستان پیوست. وی ابتدا پاسور بود و در نهایت در هیات بازیکن قدرتی درآمد و در ۲ سال گذشته در لیگ جهانی، امتیازآورترین بازیکن شناخته شد.

● در حاشیه رقابت‌های جهانی

روزنامه گازتادلاسپورت، معتبرترین روزنامه ورزشی ایتالیا و اروپا در روز اول مسابقات با چاپ عکس تماشاگران محجبه ایرانی با عنوان پرچم‌ها و روسری‌ها از حضور پرشور ایرانیان مقیم ایتالیا و اروپا نوشت.

جعفر باستانی داور ایرانی مقیم اتریش، حسن شمشیری مربی ایرانی مقیم سوئد و حمید شایگی مربی ایرانی مقیم ایتالیا جزو تماشاگران دیدارهای ایران و ایتالیا بودند.

در بولتن رنگی مسابقات والیبال قهرمانی جهان، نام ۲۲ بازیکن که تولدشان همزمان با مسابقات بود درج شده بود که کوچک‌ترین آنها کوئینگ دای با ۱۹ سال از چین و بزرگ‌ترین آنها مادناکوکو با ۳۶ سال از کامرون بودند. علیرضا نادی نیز از بازیکنانی بود که مشمول دریافت هدیه تولد شد. البته جلوی نام نادی سرگروه تیم ایران ۲۵ سال نوشته شده بود که فکر می‌کنیم ۵ سال کوچک‌تر شده است.

از ۲۲ داور حاضر در مسابقات‌ ۴ داور عرب از عربستان، قطر، مصر و تونس دیده می‌شدند. این در حالی است که عربستان و قطر اصلا والیبال ندارند. راستی چرا هیچ داور ایرانی به این مسابقات دعوت نشده بود؟!

جمشید حمیدی