پیامبر (ص) ؛ اسوه حسنه

شناخت وجود مقدس نبیّ اعظم (ص) و تأسّی به سیره و روش زندگی حضرت، همواره مورد سفارش پیشوایان معصوم بوده است. در قرآن کریم نیز خداوند وجود مبارک حضرت را، "اسوه حسنه" معرفی نموده، …

شناخت وجود مقدس نبیّ اعظم (ص) و تأسّی به سیره و روش زندگی حضرت، همواره مورد سفارش پیشوایان معصوم بوده است. در قرآن کریم نیز خداوند وجود مبارک حضرت را، "اسوه حسنه" معرفی نموده، آنجا که می‌فرماید: "لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه"(احزاب:۲۱). امیرالمومنین علی (ع) که به تعبیر خویش: "و قد علمتم موضعی من رسول الله (ص) بالقرابه القریبه و المنزله الخصیصه"، نزدیکترین افراد به وجود نورانی رسول خدا (ص) بود، مذمت دنیا و شناختن بدی‌ها و عیب‌های آن را، از ثمرات تأسّی به آن حضرت می‌داند و می‌فرماید: "برای تو کافی است که راه و رسم زندگی پیامبر اسلام (ص) را اطاعت نمایی، تا رهنمای خوبی برای تو در شناخت بدی‏ها و عیب‏های دنیا و رسوایی‏ها و زشتی‏های آن باشد، چه اینکه دنیا از هر سو بر پیامبر(ص) باز داشته و برای غیر او گسترانده شد، از پستان دنیا شیر نخورد و از زیورهای آن فاصله گرفت".

در ادامه حضرت درباره لزوم اقتدا به نبیّ اکرم (ص) می‏فرماید: "پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن، که در (راه و رسم) او الگویی است برای الگو طلبان و مایه فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد".

اینکه وجود مبارک نبیّ اکرم (ص)، از سوی خداوند متعال، اسوه و الگو معرفی شده است، از آن جهت است که ایشان از همان دوران کودکی تحت تربیت ویژه الهی بوده‌اند، همان گونه که امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: "از همان زمان که رسول خدا (ص) را از شیر گرفتند، خداوند بزرگ‌ترین فرشته از فرشتگان خویش را مأمور ساخت تا شب و روز وی را به راههای بزرگواری و درستی و اخلاق نیکو سوق دهد"(نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۲). امام صادق(ع) درباره تربیت ویژه نبی گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: "ان‌الله ادب محمداً(ص) فاحسن تأدیبه؛ خداوند محمد(ص) را ادب نمود و چه خوب او را تربیت کرد"(بحارالانوار، ج۱۶، ص۲۱۰).

پایداری و استقامت در راه اهداف و آرمان مقدس رسالت الهی، از صفات بارز نبی گرامی اسلام (ص) است که در نهج‌البلاغه در مواضع متعدد، مورد توجه امام علی(ع) قرار گرفته است. در بخشی از خطبه ۱۱۶ نهج‌البلاغه چنین آمده است: "خداوند پیامبر اسلام (ص) را فرستاد تا به سوی حق دعوت نماید و گواه اعمال خلق باشد. او بدون سستی و کوتاهی رسالت پروردگارش را رسانید و در راه خدا با دشمنانش بدون عذر نبرد کرد.

"امام علی (ع) در بیان دیگری، درباره استقامت و پایداری رسول خدا (ص) چنین می‌فرمایند: "همان‌گونه که سنگینی بار رسالت بر عهده او قرار داده شد با تمام قدرت به انجام آن پرداخت و به فرمانت قیام کرد و به سرعت در راه رضا و خشنودی‌‌ات گام برداشت و حتی یک قدم هم عقب‌گرد نکرد و اراده محکمش سست نشد.

وحی و رسالت تو را به خوبی دریافت و پیمان رسالتت را حافظ و نگهدار بود. آن‌چنان در اجرای فرمانت کوشش کرد که شعله فروزان حق را آشکار و راه را برای جاهلان و گمراهان روشن ساخت و دلهایی که در فتنه و گناه فرو رفته بودند به واسطه او هدایت گردیدند.

پرچمهای حق را برافراشت و احکام زنده اسلام را برپا نمود"(نهج‌البلاغه، خطبه ۷۲).‏

مصطفی یاسینی