پنجشنبه, ۱۱ بهمن, ۱۴۰۳ / 30 January, 2025
مجله ویستا

تختخواب بچه ها چگونه باید باشد


تختخواب بچه ها چگونه باید باشد

در مورد انتخاب تختخواب مناسب برای بچه ها و شرایط یک تختخواب خوب, سوال های مختلف و البته شبیه به هم در ذهن خیلی از پدر و مادرها وجود دارد که سعی کرده ایم به رایج ترین آنها پاسخ دهیم

در مورد انتخاب تختخواب مناسب برای بچه‌ها و شرایط یک تختخواب خوب، سوال‌های مختلف و البته شبیه به هم در ذهن خیلی از پدر و مادرها وجود دارد که سعی کرده‌ایم به رایج‌ترین آنها پاسخ دهیم...

● تختخواب بچه‌های ۱ تا ۳ سال

تختخوابی که برای بچه‌ها شیرخوار بالای یک سال در نظر گرفته می‌شود، باید دارای نرده‌های محافظ به ارتفاع ۵/۱-۱ متر و تشک آن کاملا سفت باشد. حداقل نیم متر از قسمت پایین نرده‌های تخت کودکان باید با پارچه، ملحفه یا نایلون‌های مخصوص، کاملا پوشیده و استتارشده باشد تا در صورت غلت خوردن بچه در طول شب، سرش به نرده‌ها برخورد نکند یا سر، دست و پایش از نرده‌ها بیرون نزند و بین آنها گیر نکند. باید حواستان را موقع خرید تخت جمع کنید و تختخوابی که ارتفاع نرده‌هایش کمتر از ۱ متر است، نخرید. معمولا بچه‌ها از یک سالگی به بعد هر وسیله‌ای مانند نرده‌های کنار تخت را می‌گیرند و از جایشان بلند می‌شوند، بنابراین اگر ارتفاع نرده‌های تخت کم باشد، ممکن است آنها با کمک نرده‌ها از جایشان بلند شوند و سقوط کنند. نرده‌های تخت هرچه به هم نزدیک‌تر و در فاصله‌های کمتری باشند، بهتر است. اگر برایتان ممکن بود، تختخواب‌هایی با نرده‌های ثابت خریداری کنید زیرا ممکن است ریل نرده‌های متحرک کنار تختخواب بچه‌ها بعد از مدتی استفاده، هرز شود و بچه خودش آن را بالا و پایین کند و با این کار خطر و مشکلاتی برایش ایجاد شود. تمام این شرایطی که گفتیم، می‌تواند شرایط یک تختخواب مناسب برای بچه‌ها ۱ تا ۳ یا حتی ۴ ساله باشد.

● تختخواب بچه‌های ۴ سال به بالا

معمولا بچه‌ها می‌توانند از ۴ سالگی به بعد از نرده‌های بلند تختخواب بالا بروند و احتمال سقوط و آسیب‌دیدنشان افزایش می‌یابد. به همین دلیل از این سن تا رسیدن به سن نوجوانی، برای بچه‌ها تختخواب‌هایی کوتاه‌تر که به سادگی بتوانند از آن بالا بروند و پایین بیایند مناسب است.

برای پیشگیری از افتادن بچه‌ها در طول شب به خاطر غلت‌زدن‌های مداومشان هم می‌توانید انواعی از تختخواب‌های مخصوص کودکان را بخرید که کنار آنها نرده‌ای به ارتفاع ۳۰-۲۰ سانتی‌متر برای پیشگیری از افتادن طراحی شده است.

معمولا این نرده‌ها تا انتهای تخت امتداد ندارند تا بچه‌ها جایی برای بالا و پایین رفتن از تخت هنگام خواب و بیداری داشته باشند. اگر می‌خواهید فرزندتان در طول شب با این نرده‌ها برخورد نکند و آسیب نبیند، می‌توانید آنها را مانند نرده‌های تخت نوزادان با پارچه‌هایی سبک، بپوشانید.

● آیا نوزادان هم به بالش نیاز دارند؟

نشانگان مرگ ناگهانی خیلی‌وقت‌ها در اثر فرورفتن صورت نوزادان در بالش‌های نرم و نازک و خفه‌ شدنشان پیش می‌آید. به همین دلیل تا حدود ۲سالگی نباید کودک را روی بالش خواباند و فقط لازم است تخت او را با تشکی نسبتا سفت و بدون بالش، نازبالش، کوسن یا ‌عروسک بزرگ و کوچک پشمالو پر کرد.

برخی والدین برای پیشگیری از برخورد سر کودک با نرده‌های تخت از بالش‌های متعدد استفاده می‌کنند درحالی که بهتر است به جای این کار، از یک پتوی سبک و نازک یا ملحفه‌های بندداری که امروزه به همین منظور طراحی شده‌اند، برای پوشاندن میله‌ها کمک گرفت.

ضمن اینکه بالش، پتو یا تشک بچه‌ها باید فقط مخصوص خودشان باشد و‌ نباید آنها را از جنس پشم?شیشه یا پر تهیه کرد. ملحفه‌های روتختی بچه‌ها هم باید از جنس نخ باشد زیرا پوست حساس بچه‌ها به سادگی به الیاف مصنوعی، پر و پشم شیشه واکنش و حساسیت نشان می‌دهد.

● بچه‌ها را از چند سالگی در تختخواب خودشان بخوابانیم؟

بهتر است اگر در منزل فضای کافی برای قرار دادن تخت کودک وجود دارد، برای او تختخوابی جداگانه تهیه کرد و از حدود ۱ سالگی فضای خواب فرزند از پدر و مادر جدا شود. مادرها می‌توانند شیرخوار خود را از ۱ سالگی به بعد که کمتر در طول شب به شیر مادر وابسته است و می‌تواند ۵-۴ ساعت را بدون شیر خوردن سر کند، در تخت خودش بخوابانند. البته باید درست قبل از خواباندن او در تختخواب مخصوصش، کاملا سیرش کنند تا در طول شب مشکلی برایش ایجاد نشود و گرسنه یا تشنه نشود.

تختخواب بچه‌های شیرخوار که به تازگی جداگانه خوابیدن را تجربه می‌کنند، باید در مکانی مناسب قرار گیرد تا اگر نیمه‌ شب بیدار شدند، گریه کردند، بهانه گرفتند یا حتی ترسیدند، پدر و مادر به سرعت متوجه صدایش بشوند و خود را به فرزندشان برسانند.

از طرف دیگر، وقتی بچه‌های کوچک را در اتاق و روی تخت جداگانه‌ای می‌خوابانید، باید در اتاق را باز بگذارید تا متوجه صدای گریه‌اش بشوید. بهتر است شب‌های اولی که بچه را تنها در تخت خودش می‌خوابانید، هر چند ساعت یکبار به او سر بزنید تا مطمئن شوید راحت و آسوده خوابیده است و مشکلی ندارد.

دکتر اکبر کوشانفر

متخصص اطفال، عضو هیات علمی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی