۹ ژوئیه ۲۰۰۴ ـ نظر یک تحلیلگر دولتی آمریکا درباره گروههای مبارز در عراق

نهم ژوئیه ۲۰۰۴ اسوشییتدپرس در گزارشی به قلم «جیم کرین» و به نقل از یک تحلیلگر رسمی آمریکا نوشته بود که عده مبارزان مسلح در عراق بر خلاف بر آورد «انتونی کوردسمن» کارشناس مرکز استراتژیک …

نهم ژوئیه ۲۰۰۴ اسوشییتدپرس در گزارشی به قلم «جیم کرین» و به نقل از یک تحلیلگر رسمی آمریکا نوشته بود که عده مبارزان مسلح در عراق بر خلاف بر آورد «انتونی کوردسمن» کارشناس مرکز استراتژیک و مطالعات بین المللی (آمریکا) از ۲۲ هزار تن متجاوز است و این شمار همچنان رو به افزایش است. کوردسمن این عده را کمتر از پنج هزار تن برآورد کرده بود.

تحلیلگر رسمی (تحلیلگر رویدادها برای دولت) به جیم کرین گفته بود که برخلاف نظر مرکز استراتژیک و مطالعات بین المللی، همچنین بیشتر مبارزان از جهادی ها و عناصر القاعده نیستند و از دسته های مختلف و جدا از هم تشکیل شده اند، از جمله سنی هایی که نگران از دست دادن اختیارات حکومتی پس از ۷۰ سال و به گوشه افتادن و محروم شدن از درآمد نفت هستند و شیوخ قبایل و امامان سنی مساجد از آنان حمایت می کنند. دسته دیگر، بعثی ها هستند که نمی خواهند عراق نظام اسلامی داشته باشد و مخالف حکومت مذهبی و اقتصاد بازار آزاد (نظام دلخواه آمریکا) هستند و در میان آنان برخی افراد گارد منحله جمهوری عراق هم دیده می شوند. به باور این تحلیلگر، مبارزان شیعه از پایه با حکومتی در عراق که حرف شنوی از آمریکا داشته باشد مخالفند، به علاوه بیم از آن دارند که چنین دولتی به سنی ها که در باطن مورد حمایت دولت سعودی و اردن و اکثریت جهان عرب خواهند بود امتیاز دهد. مبارزان شیعه که سلاحهای خود را حفظ کرده و در حال آماده باش هستند بیش از هردسته دیگر خواهان رعایت دمکراسی اند زیرا اطمینان دارند که اگر رای اکثریت رعایت شود هر حکومت آینده متعلق به آنان خواهد بود. البته جهادی ها از جمله القاعده که از گوشه و کنار جهان اسلام آمده و می آیند نیروی چشمگیری هستند ولی خط آتش در کنترل کامل ایشان نیست. بنابراین، کانونهای مقاومت متعددند و شناخت سران همه به آسانی امکان پذیر نیست که بشود با آنان تماس گرفت و سازش کرد. پس، اعلام عفو عمومی هم تاثیر چندان برای برقراری آرامش نخواهد داشت.

این تحلیلگر به نویسنده اسوشییتدپرس گفته بود که برخی از این کانونها دارای واحد های بمب سار و ترور و نیز دسته های حمله هستند و تاکتیکشان به نظر «پیشرفته» می رسد. به این ترتیب که یک واحد، انفجار تولید می کند و همین که سربازان به محل بشتابند به دام دسته حمله می افتند که تیراندازی می کنند از جمله با راکت، خمپاره انداز و نارنجک انداز. با این وضعیت، برقراری حکومت نظامی نه تنها فعالیت این گروهها را محدود نمی کند بلکه ماموران اجرای حالت فوق العاده را که مجبورند در خیابان باشند آسانتر به دام می اندازد.