زن, موسیقی و باقی ماجرا

امروز به سرم زده یه کمی سر به سر خانوما بزارم آخه روبرو نمی شه, یعنی من اهلش نیستم عمری ازمون رفت و متلکی بار کسی نکردیم ولی خدا بزرگه اینترنت است و فضای مجازی و خلاصه هر چی دلت می خواد بگو

امروز به سرم زده یه کمی سر به سر خانوما بزارم. آخه روبرو نمی شه، یعنی من اهلش نیستم. عمری ازمون رفت و متلکی بار کسی نکردیم ولی خدا بزرگه اینترنت است و فضای مجازی و خلاصه هر چی دلت می خواد بگو. البته نه اینقدر هر چی هر چی که بیان بگیرن ببرن اوین! بگذریم...

یه مدتیه این قضیه زن و موسیقی، ذهنمو به خودش مشغول کرده. آخه یعنی چی گروه بانوان، جشنواره بانوان و غیره و ذالک؟ اگه بانوان محترمه به گل رووشون برنخوره، می خوام همین الان حرف حسابو بزنم و بعد برم سراغ حواشی.

راستش من اعتقاد دارم با وجود و بی وجود این عزیزان، موسیقی ایران همین است که هست. نه به سامان می رسه که در اون صورت من فامیلمو عوض می کنم! و نه بی سر و سامان تر از الان می شه!! می گید نه؟

امتحان کنید، ببینید چقدر از این حضور بانوان در عرصه موسیقی، واقعاً موسیقائیه؟! از چین و ماچین بگیر تا قزوین و شیراز و اصفهان و وولک آبادان، همه اش فانتزی و تشریفاتی و قمپز در کردنه! که برای مثال ما هم زن داریم، موسیقی داریم و هر دو را با هم!! حالا زیاد ترش نکنید، چند تا نمونه عرض می کنم. هر دمبیل که حرف نمی زنم!؟

ولی قبل از هر گونه جسارتی باید از یکی دو تا استثناء نام ببرم تا خدای نکرده اون دنیا یقمو نگیرن. اول بزرگ بانوی جهان موزیکالیته "ام کلثوم" عزیز و بعد هم اگه موافق باشین "الا فیتز جرالد" ، حالا برای اینکه ثابت کنم از جماعت ملی گرای این وری و آن وری چیزی کم ندارم، می تونید نام "قمرالملوک وزیری" را هم اضافه کنید. از ما که کم نمی آد!؟

خب، حالا می ریم سر اصل مطلب. اول اینکه اگه کل نوازنده های زن این مملکت را توی یه ظرف بریزی، چیز دندون گیری ازش در نمی آد.

می گن فلانی و فلانی در تار و سه تار و کمانچه و غیره چنین اند و چنان، در حالی که اگه همون چند نفر را کنار نوازنده های مرد بزاریم، دیگه دیده نمی شن. یعنی اینکه چون زن هستند، به چشم می آن! نه به خاطر نوازندگی آنچنانی شان!!

مسئله دوم، استفاده جانبی از زنان در عرصه موسیقیه. البته مختص ایران نیست. همه دنیا اینجوری شده. راستش چه جوری بگم؟ دنیای به شدت مادی و بی رحم امروزی به فرماندهی غرب وحشی، در غالب موارد و به ویژه امور هنری، از بعد سکسی زنان استفاده زیادی می بره. اما خوشبختانه در عرصه موسیقی کشورمان، چنین نگاهی به زنان ایرانی وجود نداره.

گر چه حضور بانوان در سینمای ایران تقریباً همین جوریه که عرض کردم ولی برای حفظ آبروی نظام جمهوری اسلامی هم که شده، همین الان این قضیه را تکذیب می کنم تا ایادی استکبار نتوانند از آن سوء استفاده کنن.

آها ... داشتم می گفتم، موضوع استفاده تشریفاتی از زنان در عرصه موسیقی ایرانی بود. ببینید، وقتی برای مثال یه زن خبرنگار از اون ور دنیا می آد ایران تا گزارش تهیه کنه و بعد دستگیر می شه و بر اثر بی احتیاطی یکی از عوامل امنیتی جان به جان آفرین تسلیم می کنه، خدا وکیلی برای نظام خیلی بد می شه.

هر چقدر هم آیه قرآن بیاریم که درستش کنیم، نمی شه که نمی شه. بعدش هم هوار می زنن که حقوق زنان در ایران نادیده گرفته می شه و از این جور صحبت ها. حالا فکر می کنید چه جوری می شه یه مقدار از این آبرو ریزی را جبران کرد؟ خیلی ساده است. یه نمایشی می دیم که توی اون چند تا خانم ایرانی به اجرای موسیقی بپردازند. خیلی به چشم می آد. اونا می گن: عجب، پس ایرانی ها از این کارا هم بلدن؟!

سوم اینکه خانوما اگه شانسی هم تو موسیقی داشتن، شاید همون خوندنشون بود که در حال حاضر اجازه ندارن بخونن. البته می گن بین خودشون می تونن بخونن، یعنی به قولی می شه موسیقی زنونه! با این حال چپ و راست از دهن آقایون و خانوما می شنویم: موسیقی زن و مرد نداره. بعد هم مرتب در جراید و رسانه ها از قول فلانی و فلانی شکایت ها می شنویم که به موسیقی بانوان توجه نمی شه!! ما نفهمیدیم بالاخره موسیقی زنونه است یا مردونه؟!

پ بعدش یه عده فرمایشات می فرمایند: اگر فقط اجرای موسیقی سازی مد نظر باشه، موسیقی زن و مرد نداره ولی اگر خانوما بخوان بخونن، خود به خود موسیقی شون زنونه می شه! در نتیجه گروه بانوان و جشنواره بانوان و از اینجور چیزا راه میندازن.

حالا این دم و دستک براه انداختن چه فایده ای برای موسیقی ایران داره، اولاً به کسی مربوط نیست. ثانیاً مگه قراره فایده ای داشته باشه؟ ماشاءا... تو این کشور روزی صد تا تصمیم گرفته می شه که نه تنها فایده ای برای عموم نداره، بلکه ضرر هم داره. ولی از اونجایی که باید بشه، می شه!

قضیه حضور زنان در عرصه موسیقی، بعد از انقلاب یه جورایی منتفی بود. البته گه گاه سرک می کشیدن ولی در کل تعطیل بود، یعنی بانوان محترمه!

موسیقی بی موسیقی! تا اینکه شیخ محمد خاتمی همیشه خندان، بر کرسی ریاست الوزرایی منتخب شد. جماعت فمینیست بلافاصله دورش حلقه زدن و صحبت گفتمان و بانوان و دیگر کلمات مربوطه بالا گرفت و در نتیجه جشنواره بانوان و گروه بانوان و کنسرت بانوان بر جماعت موسیقی دوست این دیار ارزانی شد.

هنوز چند سالی نگذشته بود که کرسی ریاست الوزرایی از زیر پای خاتمی بیرون اومد و احمدی نژاد از اون بالا رفت. اما احمدی نژاد که مثل خاتمی اهل مفاهمه و گفت و گوی تمدنی نبود، سیاست "مشت پر" را در پیش گرفت و به غربی ها حالی کرد که ایران هسته ای را بپذیرن. در این سیستم دیگه نیازی به شوهای موسیقایی نظیر جشنواره بانوان و موسیقی بانوان نبود. در نتیجه محترمانه جمعش کردن و فاتحه جشنواره موسیقی زنونه ظاهراً خونده شد!

حالا نیت وزارت ارشاد در جمع کردن این داستان از روی درایت بود یا هر چیز دیگری، من نمی دونم ولی خدا وکیلی هر چی بود، به نفع موسیقی ایران تمام شد. موسیقی ای که مردهاش به قول ساسان فاطمی دور خودشون می چرخن، اونوقت چه انتظاری دارین که زناشون بتونن سر و سامونی به اون بدن؟

خلاصه هر چی بود خیر بود. اما مثل اینکه فمینسیت های از در رانده بیکار ننشستن و از پنجره وارد عمل شدن. این بار، باز هم به بهانه ارتقاء موسیقی بانوان، عده ای از اونا را می خوان دور هم جمع بکنن. مثل اینکه قراره با حمایت یه سازمان خارج از حوزه دولت احمدی نژاد که اتفاقاً چشم دیدن او را هم نداره، یه جشنواره زنونه راه بیفته.

ظاهرش همینه که می گن و بنده هم عرض کردم ولی دلم برا این خانومای موسیقی دوست می سوزه که فکر می کنن راست راستی خبریه و خبر ندارن که قراره نقش رأی جمع کن یه بنده خدایی را بازی کنن. آخه وقتی یکی می خواد رأی بیاره به هزار بامبول متوسل می شه. حالا می خواد دعای کمیل باشه یا جشنواره موسیقی زنونه!

فرقی نمی کنه. رأی را باید جمع کرد ولو از طریق چیزی که حتی به اون اعتقاد نداری. خدا به این پول های بیچاره رحم کنه! هر چی تو سیستم ارشاد خیر و برکت داشت، اینجا هم فایده می رسونه! مگه نه؟ بگید بر منکرش لعنت!

منم می گم بیش باد!!!

http://hooshang-samani.blogfa.com