سه شنبه, ۲۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 14 May, 2024
مجله ویستا

کشتی کچ هیجان یا خشونت


کشتی کچ هیجان یا خشونت

گفت وگو با یک کشتی کچ کار جوان

نام کشتی‌کچ در ذهن بیشتر ما تداعی‌کننده دو مرد غول پیکر است که به طرز اغراق شده‌یی با هم مبارزه می‌کنند و به شکل غیر قابل باوری، آسیب نمی‌بینند. هیجان حاصل از تماشای مسابقات خشن کشتی‌کچ، را همه ما تجربه کرده‌ایم. نفسی که از سر تعجب و هیجان برای چند ثانیه در سینه حبس می‌شود و سوالی که همیشه گوشه ذهن‌مان باقی می‌ماند: «اینها چرا هیچی‌شون نمیشه؟» کشتی‌کچی که در دنیا با نام امریکا گره خورده و مسابقاتش در سطح جهانی برگزار می‌شود، با کشتی‌کچی که چند سالی است مجددا در ایران فعالیت رسمی خود را شروع کرده است، کمی متفاوت است. در ایران کشتی‌کچ را شاید بتوان یکی از زیر‌شاخه‌های ورزش‌های رزمی محسوب کرد. این ورزش که سال‌ها با نام «رزم ایران» بین ورزشکاران شناخته شده بود، تلفیقی است از سه رشته کشتی کارگری انگلیسی، کشتی معروف به یقه و آرنج ایرلندی و کشتی پهلوانی ایران. پای صحبت کسانی که در این رشته فعالیت می‌کنند که می‌نشینیم، معتقدند برخلاف تصویری که امریکایی‌ها از کشتی‌کچ در اذهان ایجاد کرده‌اند، این ورزش اصلا ورزش خشنی نیست و بیشتر یک ورزش مهیج است. ما هم همین موضوع را بهانه کردیم تا با احمد اکبری صحبت کنیم. احمد ۲۴ ساله است و ۹ سال است که به‌طور مداوم زیرنظر حسین‌خان هنر‌مند و در تنها باشگاهی که مجوز آموزش این ورزش را دارد، کشتی‌کچ کار می‌کند. به‌تازگی فعالیت در رشته گراپلینگ (مبارزه در خاک) را هم آغاز کرده و مدتی هم در رشته کیک‌بوکس فعالیت می‌کرده است.

کشتی‌کچ خشن است یا مهیج؟

به نظر من یک ورزش مهیج است، چیزی که در کشورهای دیگر از این ورزش نشان می‌دهند، بیشتر تحت تاثیر فرهنگ‌شان خیلی همراه با خشونت است. تعالیمی که استاد به ما می‌دهد یکسری فنون کاربردی است که بیشتر جنبه نمایشی دارد. به‌طور مثال ما در برنامه‌های بسیج اجرای برنامه داریم و حرکات نمایشی مربوط به این ورزش که همراه با هیجان هم هست را به نمایش می‌گذاریم.

این ورزش از کجا شکل گرفت و واژه «کچ» به چه معناست؟

شکل‌گیری اولیه این ورزش در ایتالیا بوده و ریشه در مبارزات گلادیاتور‌ها دارد. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بین کارگران معدن در انگلیس رواج پیدا کرد و بعد‌ها با تلفیق این ورزش با کشتی باستانی ایرانی و چند رشته دیگر به شکل امروزی در آمده است. نامش از کشتی لنکشایر معروف به CATCH AS CATCH CAN به معنای هرجایی را می‌توانی بگیر، گرفته شده است. امروزه این ورزش را بیشتر با نام امریکا می‌شناسند، چون خیلی این ورزش را خشن کرده‌اند تا جذابیت بیشتری داشته باشد. در صورتی که تمام این خشونت و هیجان که می‌بینید نمایشی است. شما اگر این مسابقات را دیده باشید ورزشکار در طول مسابقات چندین بار می‌میرد و دوباره زنده می‌شود.

کشتی‌کچ در گروه ورزش‌های رزمی قرار می‌گیرد یا ورزش‌های نمایشی؟

تقریبا می‌شود گفت هر دو جنبه در این ورزش وجود دارد، هم جنبه نمایشی دارد و مهیج است و هم مثل ورزش‌های رزمی در تعادل روان موثر است. یکی از کسانی که آمده بود برای ثبت نام، یک مشکلی روحی داشت، که پزشک ایشان ورزش کشتی‌کچ را پیشنهاد کرده بود تا با تمرینات این ورزش بتواند از افسردگی نجات پیدا کند.

این ورزش برای شخص شما چه جذابیتی داشت؟

من یک بار که در باشگاه تمرین‌های بچه‌ها را دیدم از این ورزش خوشم آمد، حرکاتی که انجام می‌دادند و برایم جالب بود که ببینم چطور می‌شود که این فنون را اجرا می‌کنند چرا هیچ اتفاقی نمی‌افتد و مصدوم نمی‌شوند؟ بعد که این ورزش را ادامه دادم، دیدم که اینها همراه با یکسری تکنیک است که باعث می‌شود آسیب نبینند. این ورزش یک الفبایی دارد که اگر با آن الفبا آشنا باشید هیچ آسیبی نمی‌بینید. کسی که زیاد تمرین کند و این تمرینات هم زیرنظر استاد باشد، به‌راحتی می‌تواند فنون را اجرا کند.

الفبای این ورزش چیست؟ یکی از تکنیک‌ها را می‌توانید بگویید؟

یکی از تکنیک‌های پرتابی این است که اگر طرف ایستاده باشد و رو به شکم به زمین زده شود، با ساعد و نوک پنجه‌ها به زمین می‌افتد. در صورتی که کسی این تکنیک را رعایت کند وقتی به زمین می‌خورد آسیبی نمی‌بیند. حتی بعضی تکنیک‌ها در زندگی روزمره هم کاربرد دارند، شما ببینید وقتی کسی در یک اتفاق ساده موقع راه رفتن به زمین می‌خورد، اگر تمرین کرده باشد و بداند که با ساعد و پنجه به زمین بخورد، آسیبی نمی‌بیند، اما وقتی تکنیک را نمی‌داند ممکن است با زانو یا صورت زمین بخورد و آسیب ببیند.

در طول این سال‌هایی که کشتی‌کچ کار می‌کنید، مصدوم شده‌اید؟

یک سری مصدومیت‌ها در ورزش عادی است، اما همان‌طور که گفتم اگر الفبای این ورزش را بلد باشید احتمال مصدومیت هم خیلی پایین می‌آید. در‌رفتگی و پیچیدگی مچ پا اتفاقی است که ممکن است در هر ورزشی پیش بیاید، در این ورزش هم احتمالش وجود دارد، اما مصدومیت جدی با توجه به اینکه ورزشکار یک سری تکنیک آموزش می‌بیند کمتر پیش می‌آید. یک سری پیشگیری‌هایی هم استاد دارند تا همان صدمات احتمالی هم پیش نیاید، به‌طور مثال استفاده از کفش کشتی را اجباری کرده‌اند تا مصدومیت‌های مچ پا هنگام تمرین کمتر شود. خود من شکر خدا صدمه جدی ندیده‌ام در این چند سال.

در سال‌های اخیر تفاوتی مشاهده کرده‌اید در میزان استقبال از این ورزش نسبت به سال‌های اول که خودتان وارد این ورزش شده بودید؟

استقبال آنقدر مشهود نبوده، همان روند طبیعی خودش را دارد، نمی‌توانیم بگوییم در این سال‌ها استقبال بیشتر یا کمتر شده، یک سیر ثابتی دارد تقریبا.

جوانان این روزها گرایش زیادی به سمت خشونت دارند، در بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌های مورد علاقه‌شان این موضوع کاملا قابل مشاهده است، به نظر شما کشتی‌کچ این خشونت را در وجودشان کاهش می‌دهد یا افزایش؟

تصور بر این است که اگر جوانی در باشگاه یک ورزشی مثل کشتی‌کچ را یاد بگیرد و تمرین کند، بیرون از باشگاه هم شخصیت خشنی پیدا می‌کند و ممکن است به دیگران آسیب بزند. در صورتی که این‌طور نیست وقتی کسی ورزش می‌کند، حالا محدود نمی‌کنم به کشتی‌کچ، هر ورزش دیگری هم همین نتیجه را دارد، جوانی که ورزش می‌کند انرژی ذخیره شده در جسمش را تخلیه می‌کند. درباره این ورزش هم همین‌طور است، تمرینات در یک فضای کنترل شده و زیرنظر استاد انجام می‌شوند و اگر هم تخلیه خشونتی باشد در این فضا اتفاق می‌افتد و انرژی‌ای برای اینکه فرد بخواهد بیرون از باشگاه رفتار خشونت‌آمیز داشته باشد، نیست. فنونی هم آموزش داده می‌شود بیشتر برای دفاع است، نه حمله و شروع و ایجاد خشونت. به نظر من این ورزش یک روش درست است برای تخلیه خشونت و چون این تخلیه انرژی در یک فضای کنترل‌شده اتفاق می‌افتد، مبارزه‌هایی که در حین تمرینات در باشگاه صورت می‌گیرد، بهتر از این است که فرد همین انرژی را که در وجودش هست بخواهد در خیابان بر سر یک نفر خالی کند، که هم آسیب ببیند و هم به دیگران آسیب بزند ورزش زیرنظر استاد هم باعث تخلیه این انرژی و هم باعث ورزیدگی فرد می‌شود و هم اینکه روحیه با نشاطی پیدا می‌کند.

فعالیت در این رشته مدتی غیرقانونی بود و به شکل زیرزمینی صورت می‌گرفت، چند سالی است که باز هم به شکل رسمی ورزشکاران این رشته شروع به فعالیت کرده‌اند، کشتی‌کچ در ایران در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟

استاد هنرمند در حال حاضر مدیر تنها باشگاه مجوز‌دار ایران هستند که به شکل قانونی فعالیت می‌کنند، اما همچنان فعالیت زیرزمینی کشتی‌کچ وجود دارد و عده‌یی به شکل غیرقانونی فعالیت دارند و بدون مجوز کار می‌کنند. هر چند که به دلیل اینکه هنوز هم این ورزش را یک ورزش خشن می‌دانند، ممانعت‌هایی در بعضی زمینه‌ها وجود دارد، اما استاد هنرمند پیگیری‌هایی در این زمینه دارند که این ورزش یک فدراسیون داشته باشد و به شکل کاملا رسمی فعالیت کند، اما به دلیل همان نگرش قدیمی هنوز این اتفاق نیفتاده است.