دوشنبه, ۲۴ دی, ۱۴۰۳ / 13 January, 2025
همه زیر سایه بایرن بایرن زیر سایه بی رقیبی
«بوندسلیگا»ی آلمان هم، مثل اغلب لیگهای دیگر همانگونه كه از ابتدا پیشبینی میشد به پایان رسید. اساسا حضور قدرتهای سنتی در لیگ كشورهای اروپایی در سالهای اخیر امری تكراری شده و حدس زدن نام تیم قهرمان از ابتدای مسابقات كار چندان سختی نیست. در آلمان هم، از همان ابتدا پیشبینی میشد كه «بایرنمونیخ» بتواند گوی سبقت را از بقیه رقبا برباید، كه در نهایت چنین هم شد، با این تفاوت كه كار این تیم از آنچه پیشبینی میشد سختتر بود. در اواسط فصل پیشبینی میشد كه بایرن هفتهها مانده به پایان فصل قهرمانی را جشن بگیرد، اما هامبورگ و وردربرمن گام به گام با این تیم قدرتمند پیش آمدند و در نهایت هم، فقط دو هفته به پایان مسابقات بود كه فوتبال آلمان چهره قهرمانش را تثبیت شده دید...
البته بایرن با ابزاری كه داشت، نمیبایست قهرمانی برایش امری سخت قلمداد میشد. چه از حیث فنی و چه از حیث روانی، این تیم اغلب برنده برتری و تفوق آشكاری در مقایسه با تیمهای دیگر دارد و به این ترتیب رقابت پابهپا با این تیم كار چندان راحتی نیست. از حیث امكانات ذهنی، روانی، اقتصادی و حتی بضاعت بازیكنان، بایرن مونیخ تیمی بیرقیب در فوتبال آلمان است و همین كه تیمهای كمبضاعتتری چون هامبورگ و وردربرمن توانستند پابهپای این تیم پیش آیند كار بزرگی صورت دادند.
یك مربی شناخته شده سختگیر به نام «ماگات» كه پیش از این امتحان خود را بخوبی پس داده بود و جزو معدود مربیان صاحب سبك امروز آلمان به شمار میآید، به همراه ستارگانی چون «كان»، «ماكای»، «بالاك»، «زیروبرتو»، «شواین اشتایگر»، «دایسلر» و ... كه هركدام در مقیاس كیفی فوتبال آلمان ستارگانی بیبدیل و در حد تعیینكننده نتیجه یك مسابقه محسوب میشوند، بضاعت فنی «بایرنمونیخ» را به عنوان بهترین تیم فوتبال آلمان تضمین میكنند. به این داشتهها بیفزایید حضور روحیهبخش كسانی چون «بكنباوئر» و «رومنیگه» را درصدر باشگاه بایرن مونیخ، كه داشتههای روانی این تیم را افزایش میدهد. چنین بار روانی ویرانكنندهیی را دیگر تیمها ندارند. وردربرمن و هامبورگ خصوصا به كل از این داشتهها بیبهرهاند. اما وردربرمن كمبودهایش را امسال جور دیگری جبران كرد. بازی گروهی فوقالعاده این تیم، به همراه تكستارههایی چون «كلوزه» كه بیشترین گلها را برای تیمش زد، كلاسنیچ و چند نفر معدود دیگر نویددهنده یكی از زیباترین تیمهای این دوره بوندسلیگا بود. وردربرمن، فوتبال را زیبا بازی میكرد، روی ستارههایش نمیچرخید و در سطح و در بضاعت فوتبال باشگاهی آلمان یك تیم انگشتشمار و درخشان بود كه گروهیترین و تیمیترین بازیها را به نمایش گذاشت و حتی از این حیث از تیم پرستاره بایرنمونیخ هم سرتر نشان داد. پس از این تیم هم هامبورگ با ستارگانی چون «باربارز»، «مهدویكیا»، «آیلتون» و... قرار گرفت كه هیچكدام از بزرگانش حتی در سطح فوتبال باشگاهی نه چندان رده بالای آلمان هم وزنهیی نیستند و حتی بازیكنی چون «وندروارت» هم كه میتوانست عصای دست «توماس دال» باشد با یك مصدومیت سنگین دست سرمربی را در پوست گردو گذاشت...
این درست كه از همان ابتدای فصل قهرمانی بایرنمونیخ پیشبینی میشد، اما بیشك باشكوهترین رقابت را وردربرمن و هامبورگ برای نایبقهرمانی به انجام رساندند. این دو تیم شایسته از همان ابتدای فصل به پروپای هم پیچیدند و در نهایت هم تكلیفشان در روز آخر مشخص شد. در روز آخر مسابقات در بازی باشكوهی كه كاملا با آنچه از فوتبال كسالتبار بوندسلیگا به خاطر میآید متفاوت بود.
یك بازی درست و حسابی پرهیجان در زمین هامبورگ كه در نهایت وردربرمن در آن سربلند بیرون آمد و بطور مستقیم به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. لیگی كه در عین شایستگی، امسال مغلوب یوونتوس شد و از دور رقابتها بیرون رفت، آن هم در حالی كه شایسته پیروزی بود و در مسابقه یوونتوس، در دقیقه آخر بازی مغلوب اشتباه كودكانه دروازهبانش شد تا امیدهای هواداران خود و هواداران فوتبال آلمان را به كل بر باد بدهد. هامبورگ هم به مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان راه یافت تا شاید بتواند سال آتی را با بزرگان فوتبال اروپا در معظمترین لیگ باشگاهی دنیا مصاف دهد و اگر فرصتی دست دهد، خاطره هامبورگ اواسط دهه هشتاد میلادی را برای دوستدارانش زنده كند...
تیم چهارم بوندسلیگا امسال هم، شالكه بود، تیمی كه در سالهای اخیر، كلاسی بالاتر از فوتبال ماشینی آلمان را به نمایش گذاشته و با اینكه نتیجه چندانی عایدش نشده، اما فوتبالی كه بازی میكند كاملا با تیمهای دیگر آلمانی متفاوت است و نوع دیگر و تماشاییتری از فوتبال را به نمایش میگذارد...
نكته مهم در مورد بوندسلیگا، كه البته از چند سال پیش آغاز شده، سقوط و نزول قدرتهای سنتی و قدیمی فوتبال آلمان است.
هنوز یادمان نرفته روزهایی را كه تیمهایی چون «بایرلوركوزن» و «دورتموند» و پیش از آنها «اشتوتگارت»، «فرانكفورت»، «مونشنگلادباخ» «كلن» و «نورنبرگ» نامهایی در فوتبال آلمان به شمار میرفتند. اما اكنون این قدرتها از بین رفته و بدل به تیمهایی كاملا معمولی و بیآزار شدهاند كه توان رودررویی با تیمی چون «بایرنمونیخ» را ندارند و اگر هم یك سال سری میان سرها در میآورند (مثل اتفاقی كه امسال برای هامبورگ رخ داد) سال بعدش باز هم در رتبههای میانی جدول روزگار میگذرانند.
به هرحال، بوندسلیگا با این روند به سوی نابودی میرود. اگر در اغلب لیگها قدرتهای سنتی دو یا چند تیم هستندكه رقابت قهرمانی میانشان هیجان رقابتها را بالا میبرد، در فوتبال آلمان همه چیز به یك قطب محدود شده و این باعث محدودشدن رقابت شده است. شاید شكست پیدرپی تیمهای آلمانی در رقابتهای اروپایی هم به این مساله مربوط باشد!
● گلزنان
در میان گلزنان فوتبال آلمان، بهترین گلزنان این تیم در جامجهانی گذشته، یعنی «میروسلاو كلوزه» امسال هم در بوندس لیگا به عنوان بهترین گلزن دست یافت و این شاید امیدهای فوتبال آلمان را برای درخشش در جامجهانی افزونتر سازد. «كلوزه» در لباس تیم «وردربرمن» امسال بیست و هشت گل به ثمر رساند و فاصله عمیقی با نفر بعدی گلزنان داشت. نفر بعدی، «برباتوف» از تیم «بایرلوركوزن» بود كه بیست و یك گل زد. «آلتین توپ» بازیكن كایزرسلاترن هم بیست گل به ؤمر رساند و در جایگاه سوم ایستاد، اما این گلها هم نتوانست مانع سقوط تیمش به دسته پایینتر شود. نفر چهارم گلزنان هم روی ماكای بایرنی بود كه با هفده گل زده بهترین گلزن تیمش لقب گرفت.
● سقوط
سقوط تیمهای كایزرسلاترن، كلن و دویسبورگ فصل فوتبال آلمان را به شكل بسیار ناراحتكنندهیی به پایان برد. خصوصا دو تیم اولی كه از تیمهای دوستداشتنی فوتبال آلمان بودند. كلن، در روزگاری با بازیكنانی چون «هسلر»، «لیتبارسكی» و «ایلگنر» برای خودش در دنیای فوتبال نامی بود و كایزرسلاترن هم با قهرمانیاش در سال ۱۹۹۸ توانسته بود نام خود را میان بزرگان فوتبال آلمان جاودانه سازد. اما...
● سابقه
گفته شد كه فوتبال آلمان كمكم در حال تكقطبی شدن است. در ده سال گذشته، بایرن مونیخ درهفت دوره توانسته قهرمان بوندسلیگا لقب بگیرد كه از این حیث میان تیمهای اروپایی، یك استثناست. جز بایرن، در ده سال گذشته، تیمهای وردربرمن در سال ۲۰۰۴، دورتموند در سال ۲۰۰۲ و كایزرسلاترن در سال ۱۹۹۸ توانستهاند قهرمان شوند كه از این میان فقط تیم وردربرمن توانسته در این سالها هم جزو تیمهای بالای جدول باشد و بقیه تیمها در میانه یا پایین جدول روزگار گذراندهاند...
● ایرانیها
لژیونرهای فوتبال ایران، بیش از هر جای دنیا به استثنای امارات متحده عربی در كشور آلمان هستند. چهار بازیكن اصلی تیم ملی در این كشور مشغول به فوتبال هستند. از میان این چهارتن، «فریدون زندی» در كایزرسلاترن بازی میكند، كه امسال چندان به او بازی نرسید و در كمتر از یك سوم بازیهای تیمش حضور داشت و حضورش در تیم سقوطكرده كایزرسلاترن چنان ضعیف بود كه نامش را در لیست فروش گذاشتند.
«وحید هاشمیان» هم در هانوفر ، اگرچه پیش از مصدومیتش تقریبا ثابت بازی میكرد، اما از لحاظ گلزنی آمار ناامیدكنندهیی را از خود ارایه داد، چنانكه او را بدترین خرید سال فوتبال آلمان نامیدند، در حالی كه در ابتدای ورودش به هانوفر از تیم بایرنمونیخ، انتظار میرفت مهرهیی مطمئن برای تیمش باشد. «كریمی» با اینكه حضوری ثابت در بایرن نداشت، اما به نسبت دو لژیونر قبلی ایرانی بایرن یعنی دایی و هاشمیان آغازی امیدواركنندهتر نشان داد. تنها چهره درخشان ایران در بوندسلیگا، به روال همهساله مهدویكیا بود كه یك بحران عمیق را پشت سر گذاشت و پس از تثبیت جایگاهش در تیم هامبورگ از اواسط فصل به بعد یكی از مهرههای موثر تیمش لقب گرفت...
مرسده امینی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست