جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا
تئاتر دینی؛ عبور از شعار
اگرچه در طول چند سال گذشته نمایش عاشورایی توانسته به رشد کمی و کیفی خوبی دست پیدا کند؛ اما برای آن که بتواند به یک جریان تبدیل شود، باید به بازنگری و پالایش خود بپردازد. با جریانسازی در حوزه تئاتر دینی و عاشورایی میتوانیم مخاطبان را علاوه بر ماههای محرم و صفر در دیگر ایام نیز با این اتفاق درگیر کنیم و ضمن آن به نوعی تئاتر ملی هم دست یابیم.
● رسیدن به درام عاشورایی
واقعیت این است که پس از سالها هنوز هم رویکرد عالمانه درامنویسی ما به این نوع مضامین دینی ضعیف است. با وجود این که در سالهای اولیه رویکرد نمایشنامهنویسان ما بیشتر به سمت موضوعات سهلالوصول بود، بتدریج سعی کردند برای دوری از تکرار مضمون، به سمت موضوعهای بدیع بروند. نمایشنامهنویسی ما در حوزه تئاتر دینی، همواره با ۲ جریان همراه بوده است، یکی شور و دیگری شعور. شور از شعائر میآید و نمود آن در ۳ دهه گذشته اجرای نوعی شعائر دینی و مذهبی بر صحنه تئاتر بوده است. ولی پس از مدتی هنرمندان خلاق، پلی بین شعائر دینی و احیای درامنویسی دینی برقرار کردند و این دغدغه اصلی هنرمند عاشورایی شد که بتواند خود را با تئاتر ناب مذهبی عجین کند. این در حقیقت همان شعور هنرمندانه است که برای پنهانسازی لایههای بیرونی اثر کوشش کرده و به سوی ژرفساخت و درونمایه رفته است. این درونمایهنگری در طول این سالها نویسندگان زیادی را به خود معطوف کرده تا با توسل به مضمون عاشورا و واقعه حسینی به نوعی نمایش دینی نزدیک شوند.
● پرهیز از کار سفارشی
تعدادی از هنرمندان دغدغه تئاتر دینی دارند و افراد دیگری هم هستند که به حوزه تئاتر مذهبی گاه و بیگاه سر میزنند و کاری را روی صحنه میبرند. از آنجا که هنرمندان تئاتر ما شغل دیگری ندارند و فقط میتوانند با کار و تولید هنری، بقای خودشان را اثبات کنند، بنابراین هنرمندانی که دغدغه تئاتر دینی ندارند (نه به مفهوم دینداری، بلکه به مفهوم اجرای تئاتر دینی) به سوی مستقیمگویی میروند و میخواهند سریعتر نمایش خود را تولید کنند. در این سرعت و تعجیل است که دقت هم از میان میرود و کار تاثیر بایسته را ندارد.کار در حوزه تئاتر دینی به طور عام و نمایشهای عاشورایی به طور خاص کاملا تخصصی است و در این عرصه باید هنرمندان واقعی تئاتر دینی حضور داشته باشند. چون آنان این موضوع را باور دارند، در تجاربشان سعی میکنند به سمت تئاتر فاخر و ملی بروند و جنبههای دینی اثر را ارائه کنند. سالهای اولیه برگزاری جشنوارهها و همایشهای موضوعی تئاتر دینی سالهایی بود که روی صحنه، فقط مفاهیم و تیپسازیهایی ارائه میشد که از قبل برای مخاطب هم معلوم بود. بعدها هر چقدر از این فضا دور شدهایم و دغدغههایمان به سوی ارائه یک نوع تئاتر مفهومگرایانه با ویژگیهای کاملا دراماتیک حرکت کرده است، به پاسخهای روشن و واضحتری رسیدهایم.
سعید تشکری
منبع : روزنامه جام جم
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران حجاب دولت رئیسی افغانستان دولت سیزدهم گشت ارشاد پاکستان توماج صالحی کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
کنکور تهران سیل سیستان و بلوچستان هواشناسی سازمان سنجش فضای مجازی سلامت خراسان جنوبی شهرداری تهران پلیس اصفهان
خودرو قیمت خودرو آفریقا دلار قیمت طلا قیمت دلار بازار خودرو بانک مرکزی ارز ایران خودرو مسکن سایپا
خانواده موسیقی تلویزیون فیلم مهران مدیری ترانه علیدوستی سینمای ایران سحر دولتشاهی بازیگر شعر تئاتر
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
فلسطین غزه اسرائیل آمریکا جنگ غزه روسیه رژیم صهیونیستی حماس ایالات متحده آمریکا اوکراین طوفان الاقصی طالبان
پرسپولیس فوتبال آلومینیوم اراک استقلال جام حذفی فوتسال بازی بارسلونا لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتسال ایران
هوش مصنوعی سامسونگ همراه اول ناسا بنیاد ملی نخبگان تسلا تیک تاک فناوری
مالاریا کاهش وزن زوال عقل سلامت روان داروخانه