انتخابات و نقش خواص اهل حق

از آنچه گذشت معلوم شد که شرط حفظ و تقویت کمالِ پدیده صاحب کمال از جمله انسان، شناخت دقیق وظیفه و انجام مطلوب و به موقع آن است.
اما همچنانکه وظیفه یک انسان بزرگسال، بلند قامت و سنگین وزن در خصوص نوع و مقدار جذب و دفع یا دم و بازدم با یک کودک تفاوت دارد، وظایف آگاهان ، علما ء یا خواص جامعه با ناآگاهان یا عوام هم بسیار متفاوت است. چون قشر آگاه و فرهیخته جامعه علاوه بر اینکه مثل سایر افراد جامعه وظیفه شخصی دارند تا در امر خطیر انتخابات وارد صحنه شده و با ردّ و قبول های خویش، با انتخاب فرد یا افراد شایسته در امر قانونگذاری و اجرا، جامعه را بستر مناسبی برای رفع نیازهای انسان و شکوفایی استعدادهای او بسازند، بعنوان الگوهای فکری مردم که می توانند نقش لکوموتیو را برای واگن های جامعه بازی کنند، وظیفه ویژه و خاص عالم راکه همانا آگاه کردن عوام و دستگیری آنها به منظور جلوگیری از لغزشهای رفتاری توده ها میباشد هم دارند.
امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام می فرمایند:
« ما اخذَ الله علی اهل الجهل اَن یَتَعلّموا حتی اَخذ علی اهل العلم اَن یُعلّموا»
یعنی خداوند از ناآگاهان عهد و پیمان نگرفت که یاد بگیرند، مگر اینکه قبلاً از دانایان عهد و پیمان گرفته که آنها را آگاه نمایند. با توجه به فرمایشات نورانی حضرت امیر، وظیفه و تکلیف خواص یا آگاهان جامعه، علماء بزرگوار دین، اساتید و فرهنگیان، دانشجویان و ... و در یک کلام، متدیّنین اهل اندیشه و قلم جامعه فقط این نیست که در روز رای گیری پای صندو ق های رای حاضر شده و قربه الی الله رای بدهند، بلکه رسالت خطیر آگاه سازی توده ها و کمک به آنها در تصمیم گیری ها را دارند که می تواند به دو شکل انجام شود.
۱) با در نظر گرفتن وظایف اصلی رئیس جمهور و قوه مجریه، نمایندگان مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی یا قوه مقنّنه، ویژگی ها و معیار های حقیقی لازم برای تصدّی هر یک از سمت های فوق را به روشنی بیان کرده تا مردم با تطبیق آن معیارهای عام بر مصداق یا مصادیق خاص، انتخاب درست تری بکنند.
۲) علاوه بر روشنگری های کلی، با تحقیق وسیع، دقیق و همه جانبه خویش، بهترین فرد یا افراد را برای سپردن مسئولیت خطیر اجرایی یا قانونگذاری و نظارتی، شناسایی کرده و برای رضای خدا و بمنظور تامین رفاه و آسایش دنیوی مردم و سعادت اخرویشان به آنها معرفی نموده و خود نیز با تمام توان کمک کنند.
از سوی دیگر چون پذیرش مسئولیت های مختلف در نظام مقدس جمهوری اسلامی یک واجب کفایی است، پس چنانچه خواص اهل حق جامعه، دانایان و توانایان، دریافتند که تعهد و تخصص لازم برای تصدی سمتی خاص را داشته و محبوبیت و مقبولیت اجتماعی لازم را هم دارند، موظفند که شخصاً وارد صحنه انتخابات شوند. البته همچنانکه بیان شد چون این امر یک واجب کفایی است اگر فردی دید که دیگران با دانایی و توانایی بیشتر و با محبوبیت و مقبولیت بالاتر وارد میدان انتخابات شده اند، برای جلوگیری از تفرقه و پراکندگی آراء متدیّنین، وظیفه شرعی او، انصراف از نامزدی در نتخابات و کمک به دیگران است.همچنین خواص و فرهیختگان جامعه موظفند از یک طرف فرد یا افرادی را که به شایستگی آنها یقین داشته و از اقبال عمومی یا پایگاه مردمی آنان نیز واقفند، تشویق و ترغیب کنند تا وارد صحنه انتخابات شوند و از طرف دیگر اگر به شایستگی دیگران یا به میزان مقبولیت اجتماعی آنان آگاهی لازم را ندارند و یا به عدم آن یقین دارند، موظفند که تلاش کنند تا آنها را بعنوان نامزد انتخاباتی از صحنه انتخابات خارج کرده و یا حداقل از وی حمایت نکنند تا زمینه ورود افراد متعهد و متخصص فراهم شده و به تبع آن جامعه برای رشد انسانها و شکوفایی بهتر استعدادها بستر مناسبتری باشد.
خلاصه مطلب اینکه چون تقویت بنیانهای جامعه خویش و تحقق اهداف متعالی نظام اسلامی، با اقدامات فردی و پراکنده میسّر نمی شود، لذا حضور فعال و تاثیر خواص با آگاه کردن دیگران و همراه کردن دوستان و نزدیکان وسایر افراد جامعه با خود و دعوت عموم به خیر که امر صریح الهی است، معنی پیدا می کند.
« ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر»
آن کسی که تقوای لازم را ندارد و اهل معنویات نیست و اهل دنیاست و فقط برای نام نشان و استفاده های شخصی این مسئولیت را می‌خواهد، او لایق و شایسته
این کار(نمایندگی مجلس) نیست.
اگر دیدید کسی است که دارد پول به مردم می‌دهد و یا دهن آنها را برای این گونه کارها شیرین می‌کند، بدانید که این طور آدمها،آدمهای نامناسبی هستند. وقتی معلوم شد که اینها کسانی هستند که می‌خواهند بخاطر امور مادی و در راه کسب متاع دنیوی، مسند با ارزشی را که برای مردم قانون وضع می کند غصب کنند، بایستی جلوی آنها را بگیریم. مقام معظم رهبری

علی محمد جلوه

منبع : پایگاه خبری دیلم