خروج اسرائیل از مدار صلح

خبرهای رسیده از فلسطین به گونه ای است که گمان می رود جنجال تازه ای در روابط اسرائیل و فلسطینی ها به وجود آمده است. درحالی که این روزها همه توجهات رسانه های خبری متوجه وقایع غزه و مسئله ی آتش بس احتمالی میان اسرائیل و حماس معطوف شده است، در آن سوی دیگر سرزمین های فلسطینی حوادث دیگری در جریان است که چندان توجهی از سوی رسانه های خبری به آن ها نمی شود. رژیم صهیونیستی در جدید ترین اقدام خود در راستای سیاست گسترش شهرک های یهودی نشین قسمت های جدیدی از کرانه ی باختری رود اردن را ضمیمه ی سرزمین های اشغالی خود کرده است. مناطق تصرف شده ی اخیر چیزی در حدود ۴۲۵ جریب تخمین زده شده اند و در نواحی مهم جنوبی بیت المقدس قرار دارند که در صورت عدم خروج از این نواحی ارتباط قسمت های عمده ای از کرانه ی باختری با قدس شرقی (پایتخت دولت مستقل فلسطینی) قطع خواهد شد. تلاش های به عمل آمده از سوی دولت خودگردان و همچنین مالکان این اراضی تا کنون هیچ نتیجه ای را در پی نداشته است.
آن چه که در این نوشتار بدان توجه شده است نتایج و پیامدهای این اقدام جدید رژیم صهیونیستی است که در آن سعی شده است مهم ترین تاثیرات آن را مخصوصا در فرایند صلح خاورمیانه مورد بحث و بررسی قرار دهد.
هر چند انتشار خبر فوق با محکومیت بسیاری از کشورهای عربی مواجه شد لکن در نهایت چندان مشکلی را تا کنون برای اسرائیلی ها در منطقه بوجود نیاورده است. اما با یک نگاه واقع بینانه تر متوجه خواهیم شد که این اقدام رژیم صهیونیستی فقط دامنه های بحران را برای خود این رژیم افزایش داده است. اسرائیلی ها سال هاست که از ناحیه ی کرانه ی باختری رود اردن خیالی آسوده دارند و هیچ گونه مشکلی تاکنون از ناحیه ی دولت خودگردان مستقر در کرانه ی باختری متوجه تل آویو نبوده است. اما این اقدام اخیر از یک سو اعتبار دولت خودگردان را در دفاع از حقوق ساکنان کرانه ی باختری زیر سوال برده و از سوی دیگر نیز توجهات را به سمت حماس و گزینه های مبتنی مقاومت معطوف کرده است. به عبارتی دقیق تر با حرکت جدید اسرائیل موازنه ی به وجود آمده میان گروه های فلسطینی بعد از جنگ ۲۲ روزه بیش از پیش به نفع جناح مقاومت و به ضرر جریان های طرفدار سازش تمام شده است. دولت خود گردان با وقوف به این مسئله و دراعتراض به این اقدام رژیم صهیونیستی توقف مذاکرات صلح را اعلام کرده است. سخنگوی دولت خودگردان با اعلام این که دولت خودگردان زمانی مذاکرات صلح را مجددا آغاز خواهد کرد که اسرائیل از اراضی فوق الذکر خارج شده باشد. مقامات اسرائیلی هم تا کنون واکنش مشخصی به این موضع جدید دولت خود گردان نشان نداده اند و با نوعی بی اعتنایی با آن برخورد کرده اند و با این حساب به نظر می رسد که تلاش های دولت خودگردان در راستای معضل جدید کاملا بی اثر باشد. دولت خود گردان یک راه دیگر برای فشار آوردن به اسرائیل دارد و آن هم فشار آوردن به برخی ناظران بین المللی و یاد آوری کردن تعهدات اسرائیل در قبال دولت خودگردان می باشد امری که گمان می رود از سوی دولت خودگردان بیش از پیش جدی گرفته شود ولی با توجه به سابقه ی اسرائیل در طول شصت و یک سال اخیر و همچنین قدرت گیری راستگرایان افراطی در این رژیم گمان نمی رود که این اقدام نیز چندان تغییری در شکل قضیه به وجود آورد.
سوای از مسئله ی فوق، این حرکت اخیر اسرائیل از تمامی طرح های صلح ارائه شده توسط ناظران بین المللی صلب خاصیت کرده است. در قوانین بین المللی و مخصوصا توافق نامه هایی که تا کنون پیرامون مسئله ی فلسطین مطرح شده اند، اسرائیل را از هر گونه تصرف و ضمیمه کردن نواحی فلسطینی منع کرده است. لذا اقدام اخیر اسرائیل حرکتی کاملا در جهت مخالف با مصوبات و معاهدات بین المللی ارزیابی می شود. تمامی طرح هایی که تا کنون در راستای صلح فلسطین ارائه شده اند، توقف شهرک سازی و خروج اسرائیل از سرزمین های ۱۹۶۷را به عنوان مقدمه ی صلح مطرح کرده اند و اسرائیل نیز در چند اجلاس صلح به نحوی این مفاد را پذیرفته بود لکن به نظر می رسد که اقدام اخیر اسرائیل پشت پا زدن به تمامی تعهداتی است که در کنفرانس های صلح به جامعه ی بین المللی عمل به آن ها را متعهد شده بود. شواهد و قراینی متعددی وجود دارد که نشان می دهد اسرائیل دیگر تمایلی به ادامه مذاکرات صلح با فلسطینی ها ندارد و آن چه که در چند سال گذشته به عنوان حضور اسرائیل درمذاکرات صلح شاهد بوده ایم چیز بیشتری جز یک نمایش سیاسی با هدف صلح طلب نشان دادن این رژیم چیزی نبوده است.
در مجموع به نظر می رسد که شرایط جدیدی در حال حاکم شدن برفضای منطقه است. کاهش نفوذ جریان های میانه در اسرائیل، بازگشت راستگرایان افراطی به کنست تل آویو، پیروزی سلاح مقاومت در بحران ۲۲ روزه ، به نتیجه نرسیدن تلاش های دیپلماتیک حماس در قاهره و اقدام اخیر اسرائیل در تصرف نواحی جدید فلسطینی و... همه و همه اوضاع را به سمت و سویی سوق می دهند که بحران موجود را بیش از پیش پیچیده تر خواهند کرد. عدم خروج اسرائیل از نواحی یاد شده جنبش فتح را به نحوی رو در روی اسرائیل قرار خواهد داد. به عبارتی دقیق تر فتح و دیگر اعضای ساف، راهی جز رو در رویی با اسرائیل برای بازگرداندن اعتبار گذشته ی خود ندارند. در غیر این صورت ساف با یک اختلاف نظر جدی در تشکیلات سازمانی خود مواجه خواهد شد که مشروعیت و خاصیت این سازمان را به شدت زیر سوال خواهد برد.

نویسنده: سید محمد رضا - موسوی
منبع: سایت های خبری - صدای افغان
صفحه اینترنتی مرتبط: http://www.avapress.com/vdcc.۴qpa۲bqeila۸۲.html?PHPSESSID=c۳۴۶۶d۳۴۳۳fb۲۷ba۱۱۴۵da۳ec۵۷۸۰۱۳۰

منبع : باشگاه اندیشه