رازافسردگی

اکثر ما مردم گاهی وقت‌ها احساس غم و رخوت می‌کنیم و به هیچ کار و فعالیتی رغبت نداریم - حتی به فعالیت‌های لذت‌بخش - بروز نشانه‌های خفیف افسردگی، در واقع پاسخ طبیعی آدمی به فشارهای متعدد زندگی است. عدم موفقیت در تحصیل یا کار، از دست دادن عزیزان یا آگاهی از اینکه بیماری یا پیری توان آدمی را تحلیل می‌برد ازجمله موقعیت‌هایی هستند که اغلب موجب بروز افسردگی می‌شوند. افسردگی تنها زمانی نابهنجار می‌شود که در زندگی و عملکرد بهنجار اخلال کند و هفته‌ها بدون وقفه ادامه یابد. غم و اندوه و شاد نبودن از جمله ناگوار‌ترین نشانه‌های افسردگی محسوب می‌گردد. شخص ناامید و ناشاد است. غالبا به گریه می‌افتد. علاوه بر این بی‌اشتها شدن یا نداشتن روزگار خوش و شادمانی در زندگی نیز گریبانگیر شخص می‌شود. به این معنا که کارهایی که موجب رضایت و خشنودی فرد می‌شد دیگر شعفی در بر ندارد. کسی که افسرده شده رفته رفته علاقه به سرگرمی‌ها و تفریحات و کارهای خانوادگی را از یاد می‌برد. غالبا افراد افسرده محبت و علاقه‌شان را به دیگران فراموش می‌کنند. فرد افسرده اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهد و شروع به افکار و اندیشه‌های منفی می‌کند. نسبت به آینده احساس ناامیدی دارد. از نشانه‌های فیزیکی و جسمانی افسردگی می‌توان به تغییر اشتها و اختلال در خواب و خستگی و بی‌جان بودن اشاره نمود.
فکر آدم افسرده بیشتر در مورد خودش است تا درباره رویدادهای بیرونی و در نتیجه درد و رنج کوچکی را ممکن است بسیار بزرگ کند و نگران سلامتی خود شود. علائم و نشانه‌های یاد شده از نخستین و ابتدایی‌ترین پایه‌های بیماری افسردگی است. اگر حتی یک مورد از نشانه‌های فوق را در خود مشاهده نمودید حتما اقدام به درمان نموده و از پیشرفت این ناهنجاری خطرناک در خود جلوگیری نمائید.

منبع : روزنامه رسالت