تأثیر رسانه های مکتوب بر جریانات ورزش

آیا تاكنون از خود سؤال كرده اید تأثیر رسانه های مكتوب بر جریانات ورزش چه اندازه است؟برای یافتن پاسخ این پرسش بد نیست نگاهی به روند اطلاع رسانی ورزشی در كشورمان داشته باشیم. اواخر دهه ۶۰ خورشیدی، وقتی چند مجوز انتشار برای یكی، دو هفته نامه ورزشی صادر شد، نوع دیگری از نگارش در فضای رسانه های مكتوب شكل گرفت كه البته با اقبال عمومی نیز همراه بود.
هفته نامه های تازه شكل گرفته با توسل به مزیت ساختارشكنی، توانستند جایگاه خوبی در بین اهالی ورزش پیدا كنند و همین جا بود كه فكر نشر روزنامه ورزشی در اذهان تداعی شد.
تولد روزنامه های دیگر البته به مرور زمان فلسفه انتشار هفته نامه ها را با اما و اگرهایی مواجه ساخت و در ادامه آن قدر روزنامه ورزشی پا به عرصه مطبوعات كشور گذاشت كه عملاً هفته نامه ها با تغییر موضوع انتشار، جا را برای روزنامه ها باز كردند تا آنها در مقوله ورزش حرف جدی بزنند.
رویه متفاوت روزنامه های ورزشی و تنوع موضوعاتی كه در آنها مورد توجه قرار می گرفت، باعث شده بود با وجود تعدد روزنامه ها، تقریباً همگی خواننده ثابت خود را داشته باشند اما به مرور زمان توجه بیشتر صدا و سیما به امر ورزش و حتی احداث شبكه ای برای پوشش اخبار روز( شبكه خبر) علاقه مندان را با شیوه جدیدی از دریافت اطلاعات ورزشی آشنا ساخت.
مضاعف بر این، پخش مستقیم و غیرمستقیم رقابت های مختلف، به نوعی مردم را از دیدن گاه و بیگاه مسابقات دلزده كرد و اینچنین بود كه حتی بازی های داخلی با استقبال رو به كاهش ورزش دوستان در ورزشگاه ها مواجه شد. چرا؟ چون مقایسه عملكرد ورزشكاران خارجی با آنچه داخلی ها به معرض نمایش می گذاشتند، فلسفه حضور در اماكن ورزشی برای تماشای مسابقات را زیر سؤال می برد.
در همین اثنا كه رسانه صدا و سیما توجه اكید به رسانه های مكتوب را تحت الشعاع قرارداد، پای خبرگزاری ها به عرصه خبررسانی باز شد. پیشرفت تكنولوژی كه در شكل اطلاع رسانی توسط اینترنت نمود پیدا كرد، بخش دیگری از توجهات را معطوف به این پدیده ساخت. از محسنات خبرگزاری ها،دسترسی سریع، لحظه به لحظه و تقریباً آسان به اطلاعات می باشد و حالا باید گفت چرخه اطلاع رسانی، در محدوده مثلث رسانه های مكتوب، خبرگزاری ها و صدا و سیما فعالیت می كند.
البته هر یك از این بخش ها محسناتی دارد كه ضامن ادامه حیات مؤثر آنها شده است. از جمله اینكه روزنامه های ورزشی به دلیل مكتوب بودن مطالب منتشره و ماندگاری حداقل ۲۴ ساعته در مجامع عمومی، هنوز به عنوان اولین جریان ساز ورزش به شمار می آیند اما باید پذیرفت دیگر از تیراژهای آنچنانی رسانه های مكتوب خبری نیست و شاید مجموع شمارگان روزنامه های ورزشی در یك روز، اندكی بیش از ۳۰۰ هزار نسخه باشد. این در حالی می باشد كه زمانی ركورد انتشار ۹۰۰ هزار شماره توسط یك روزنامه، آن هم در یك روز را شاهد بودیم.
به تعبیری رسانه های مكتوب در روند بی حوصله شدن مخاطبان خود و نیز فراری شدن ایشان از مطالعه (كه البته مختص مطبوعات ورزشی نبود، بلكه حوزه های بسیاری را شامل می شد) با افت تیراژ مواجه شده و به تبع آن تا حدودی تأثیرگذاری گذشته خود را بر جریانات ورزشی از دست دادند.
ضمن اینكه باید توجه داشت ملزومات اولیه برای ادامه فعالیت روزنامه ها، در مقایسه با خبرگزاری ها و رسانه صدا و سیما بسیار هزینه بر بوده و وقتی بخش خصوصی بخواهد در زمینه انتشار رسانه های مكتوب از جیب هزینه كند، باید مصائب فراوانی را به جان بخرد. با این تفاسیر انتظار می رود روزنامه های ورزشی با بذل توجه بیشتر مسؤولان ذیربط با امر فرهنگ و ورزش همراه شود.
وقتی در بحث تأثیرگذاری رسانه ها وارد شده و عملكرد مطبوعات را با وجود مشكلات بیشتر نسبت به خبرگزاری ها و صدا و سیما همچنان پررنگ و جریان ساز درمی یابیم، توقع داریم این امر مورد مداقه دست اندركاران امر هم قرار گیرد، نه اینكه برخورد منفعلانه با آن صورت پذیرد.
همان طور كه برنامه سازی در صدا و سیما را هزینه بر قلمداد كرده و برای تولید ثانیه ثانیه برنامه توجیه اقتصادی آورده می شود، یا اینكه ادامه حیات خبرگزاری ها با بودجه اماكن دولتی میسر شده و آن را به حساب فرهنگ سازی می گذاریم، انتظار می رود متولیان فرهنگ و ورزش رسانه های مكتوب را به چشم میهمان ناخوانده نگاه نكرده و برحسب جایگاه و تأثیرگذاری آنها ارج و قرب بیشتری برایشان قائل شوند.
ورزش به عنوان یك مقوله قابل اعتنای اجتماعی، بخش عمده ای از اعتبار خود را مدیون مطبوعات ورزشی است و اگر روز به روز رنگ و لعاب آن در نزد مسؤولان مملكتی بیشتر به چشم می آید، باید به تبع آن ارزش بیشتری نیز برای خدمتگزاران این عرصه قائل شد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی