چشم‌ها را باید شست

رسانه ملی در برهه‌ای قرار دارد که می‌بایست از برنامه نود و شخص عادل فردوسی‌پور حمایت کند. چند روزی است از آخرین برنامه نود می‌گذرد و تمامی فوتبالدوستان که یاران همیشگی این تک‌برنامه چالشی تلویزیون هستند(!!!!) از بحث میان مدیرکل محترم روابط عمومی سازمان تربیت‌بدنی و مجری برنامه مطلعند و نیازی به بازگویی مباحث مطرح‌شده میان این دو نفر نیست.
اما نکته‌ای که چند روزی است ذهن مرا به خود واداشته مسائل حاشیه‌ای است که از گوشه کنار به گوش می‌رسد!
حضور یک فرد مطلع از وقایع ورزشی و علی‌الخصوص فوتبال با تحصیلات عالیه و تسلط کامل و کافی به زبان انگلیسی که خود علت به‌روز بودن اطلاعات فوتبالی اوست و از همه مهم‌تر درک درست از نیاز مخاطب فوتبالدوست از مشخصه‌های اصلی مجری یک برنامه چالشی است که تمامی این نشانه‌ها در فردی به نام عادل فردوسی‌پور مشخص است البته در این میان نیز رعایت بایدها و نبایدها یا به گویش دیگر خطوط قرمز سازمان صدا و سیما هم چیزی است که براثر تجربه به دست خواهد آمد که گویا پس از گذران ده سال از آغاز برنامه نود این ویژگی هم به دیگر تجربیات این مجری افزوده شده است. ضمن آنکه در قبول وی به‌عنوان یکی از بهترین گزینه‌های اجرای برنامه باید تجربه چند هفته‌ای عدم‌حضور فردوسی‌پور در برنامه را به‌خاطر بیاورید! گویا برنامه نود فقط و فقط با اجرای این مجری قابل تحمل است که البته غیبت آن غیبت هم باتوجه به عدم راهیابی تیم ملی فوتبال امید به این مسابقات جای بحث دارد که در این مجال نمی‌گنجد.
از طرفی وقایعی که در اتمسفر و فضای حاکم بر فوتبال به ظاهر حرفه‌ای ما حکمفرماست به گونه‌‌ای است که نیاز به جسارت در نقد آن لازم و ضروری است و این مهم میسر نمی‌باشد مگر با سینه ‌گشاده و فراخ از سوی مسئولان و در اختیار قرار دادن فضای مناسب رسانه‌ای برای آنان که دارای ایده و طرح جدیدند. جسارت طلوع برنامه‌ای چالشی با عنوان نود با هدف اولیه بالا بردن سطح آگاهی بینندگان و تغییر سطح دانش فوتبالدوستان از طریق حضور کارشناسان امر و آنالیز بازی‌های فوتبال و داوری مسابقات قابل ستایش بود ولی به نظر برای ادامه برنامه ‌کافی نمی‌آمد تا آنکه بعد از حرفه‌ای شدن فوتبال کشور تصمیم مدیران شبکه سه سیما برآن شد تا پا را از این حد فراتر گذاشته و به بررسی برخی مسائل پشت‌پرده فوتبال بپردازند.
اتفاقاتی که در حاشیه برگزاری مسابقات لیگ صورت می‌گرفت خوراک اولیه این تصمیم بود تا به امروز که در برنامه‌ نود به بحث و جدل درباره تصمیمات و تغییرات کلان در فوتبال کشور پرداخته می‌شود.نمونه بارز این اتفاق زمانی صورت گرفت که مهندس صفایی‌فراهانی در برنامه نود حاضر شد و در نهایت شفافیت شروع به رونمایی ضدونقیض‌گویی‌های مسئولان ورزش کشور کرد و در باب اساسنامه فدراسیون فوتبال توضیحات مبسوطی را مطرح کرد. همانجا بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال علی‌الخصوص کسانی‌که کمی به صورت حرفه‌ای مسائل ورزش را دنبال می‌کردند درکمال تعجب متوجه عدم حضور مسئولان ورزش کشور شدند که بلافاصله بعد از درک چنین نقیصه‌ای به علت چند تماس از سوی بینندگان، فردوسی‌پور را مجبور کرد تا اعلام کند که «ما مسئولان سازمان تربیت بدنی دعوت به عمل آوردیم ولی گویی عزیزان در سازمان تربیت بدنی علاقه‌ای به حضور در این برنامه نداشتند» بسیار تعجب‌آور بود. بعد در تماس‌های تلفنی با کیومرث هاشمی معاون ورزشی سازمان تربیت بدنی و آخوندی مدیرکل روابط عمومی سازمان – با آن لحن خاص و منحصر به فرد- متوجه قضایای دیگر شدیم و شاید اختلاف میان دیدگاه‌های سازمان تربیت‌بدنی با سیاست‌های برنامه نود از این لحظه مشهود و آشکار شد و این آشکارا بودن اختلافات تاحدی پیش رفت که در برنامه‌های اخیر شاهد آن هستیم که مدیران عامل باشگاه‌ها و یا مدیران مختلف فدراسیون فوتبال که به نوعی هم وابستگی به سازمان تربیت بدنی دارند به گونه‌ای پرخاشگرانه در قبال سوالات کمی تند فردوسی‌پور با وی صحبت می‌کنند که پیشتر سراغ نداشتیم (من‌جمله می‌توان به گفت‌وگوی جناب آقای سردار عزیزمحمدی اشاره داشت).
به نظر می‌رسد در این برهه از زمان با توجه به رسالت اصلی رسانه ‌ملی که همانا اطلاع‌رسانی صحیح از وقایع مختلف جامعه و نقد درست وضعیت موجود برای رسیدن به یک موقعیت قابل قبول‌ می‌باشد، حمایت صددرصدی از برنامه نود و شخص عادل فردوسی‌پور ضروری می‌نماید.البته خوشبختانه به نظر می‌رسد شبکه سوم سیما با مدیریت علی‌اصغر پورمحمدی علی‌رغم بسیاری شبکات دیگر تلویزیون! بارها و بارها حمایت خود را از نفرات و تولیدات شبکه خود به اثبات رسانده است. (نمونه‌های حمایتی چون سریال رمضان شبکه ۳ سیما یا برنامه ویژه افطار و...)این روزها از گوشه و کنار زمزمه‌هایی چون تغییر مجری و یا حذف برنامه نود و تاسیس برنامه جدید دیگری جایگزین این برنامه به گوش می‌رسد که گویا این خواسته نه در جهت اصلاح بلکه در راستای اهداف انتقام‌جویانه صورت می‌پذیرد چرا که مجری برنامه بارها‌ و بارها در آخرین برنامه در گفت‌وگو با آقای آخوندی اعلام داشت که سازمان صدا و سیما خود برای حد و حدود میهمانان برنامه‌اش تصمیم‌گیری می‌کند و به تشخیص مدیران خود از میهمانان دعوت به عمل می‌آورد که البته این موضع‌گیری هم بسیار واضح و روشن است و جزو حقوق سازمان صدا و سیما به شمار می‌آید، لیکن دیگران بر این باورند که سازمان صدا و سیما می‌بایست در جهت اهداف ایشان گام برداشته و فقط و فقط با نظر آن سازمان برنامه‌های خود را تنظیم نماید که این امری است غلط و برداشتی بسیار اشتباه از وظایف سازمان صدا و سیما (هرچند که به تازگی رویکرد برخی برنامه‌های تلویزیون به این سمت هم سوق پیدا کرده است).
در پایان باید یادآور شوم در شرایطی که بازی‌های تیم ملی فوتبال ما با حضور کمتر از پنج هزار تماشاگر انجام می‌شود و کمتر علاقه‌مندی به فوتبال پیگیر مسائل تیم ملی است مسئولان محترم ورزش کشور می‌بایست با آسیب‌شناسی درست از این واکنش‌های فوتبال‌دوستان در قبال تیم ملی فوتبال کشورشان به فکر تمهیدات مناسب برای رفع این نقیصه باشند و با تعامل صحیح با رسانه ملی دست به دست هم داده تا بار دیگر شاهد حضور پرقدرت تیم ملی فوتبالمان در جام جهانی آتی باشیم.

پریسا پیمان

منبع : روزنامه فرهنگ آشتی