انجیل برنابا

انجیل برنابا به یكی از شاگردان خاص عیسی مسیح(ع)‌ منسوب می‌شود و پیرامون آن بحث‌های بسیاری موجود است، كه نارضایتی خود مسیحیان را نیز ایجاد كرده است؛ چون این انجیل با انجیل‌های چهارگانه دیگر فرق می‌كند. این انجیل به ظهور مهد اسلام اشاره می‌كند و دعوی الوهیت مسیح وارد می‌كند و تأكید می‌نماید،‌ مسیح از به صلیب كشیده شدن نجات می‌یابد و سرانجام ایدهٔ به صلیب كشیده شدن را رد می‌كند،‌ همانگونه كه پولس را محكوم و بشارت او را رد می‌كند.
اما مسیحیانی كه در حقیقت یاران و پیروان پولس یهودی و نه عیسی مسیح(ع) به شمار می‌آیند، آنچه در انجیل برنابا آمده است را رد می‌كنند و آن را كفر به شمار می‌آورند.
در مقابل پناه بردن برخی از صلیبی‌ها به تلاش جهت تحریف قرآن و چاپ نسخه تحریف شدهٔ آن و توزیع آن در كشورهای اسلامی، برخی از اندیشمندان مسلمان از جمله دكتر عبدالله عثمان پیشنهاد چاپ انجیل «برنابا» و توزیع آن میان مسیحیان را دادند.
اما انجیل برنابا چیست؟
و آیا این انجیل در معرض جمع‌آوری از سوی مسیحیان قرار گرفته تا اثری از آن بر جای نماند؟
و چرا مسیحیان این انجیل را به مسلمانان نسبت می‌دهند و آن را غیر معتبر به شمار می‌آورند؟ و آیا دعوت به چاپ آن مسیحیان را آزرده خواهد ساخت؟
مسیح(ع)‌ هم خواندن و هم نوشتن می‌دانست، اما به دستور و امر خداوند متعال اقدام به تدوین و نگارش انجیل نكرد و انجیل‌های كنونی صد سال پس از اینكه خداوند عزوجل حضرت مسیح(ع) را نزد خویش و به آسمان‌ها برد، نگارش شدند كه انجیل برنابا یكی از این انجیل‌هاست.
پس از عروج مسیح، رقابت میان پیروانش افزایش یافت، به‌گونه‌ای كه برخی از ایشان، از جمله برنابا به لزوم پیروی از تعالیم و آموزه‌ها و اصول و مبادی مسیح(ع) بدون ایجاد هیچ تغییری در آن اعتقاد داشتند، در حالی كه دیگران، كه در رأس آنها پولس قرار داشت، چشم‌پوشی و صرف نظر از برخی از آن تعالیم و اصول و مبادی را جهت نشر آیین جدید و مورد پسند و مقبول قرار دادن آن میان مللی كه بر آن وارد می‌شد، به ویژه یونانی‌های رومی ترجیح می‌داد.
برای بهترین مثال در این باره می‌توان به این گفتهٔ مسیح(ع) كه مربوط به قوانین و انبیای عهد قدیم است اشاره كرد:
من نیامده‌ام آیین پیشینیان را لغو كنم، بلكه آمده‌ام آنها را به مورد اجرا بگذارم.۱
و این دقیقاً همان چیزی است كه خداوند متعال بر زبان مسیح(ع)‌ در آیهٔ ۵۰ سورهٔ عمران می‌آورد:
و مصّدقاً لما بین یدیّ من التّورهٔ.
و تصدیق كنندهٔ تورات می باشم.
و هنگامی‌كه مردی از او پیرامون چگونگی رسیدن به جاودانگی سؤال كرد، به او دستور داد، از اوامر عهد قدیم تبعیت كند.۲
اما پولس به محض اینكه توانست جای پای خود را در میان حواریان مستحكم كند، اقدام به لغو آن قوانین نمود، آنجا كه می‌گوید:
زیرا هركه به مقتضای قوانین عمل كند، لعن و نفرین شده است.۳
و هم چنین باشد، ای كسانی‌كه از قوانین تبعیت می‌كنید، از رحمت خداوند محروم شوید.۴
با اینكه وقتی می‌خواست زنان را ساكت نماید، از قوانین حمایت نمود و گفت:
زنانتان را در كنیسه‌ها ساكت كنید، چرا كه آنها حق سخن گفتن ندارند، و به‌سان آنچه كه قانون می‌گوید، باید اطاعت و فرمانبرداری نمایند.۶
این رقابت میان این دو طایفه برای قرن‌ها ادامه یافت و به كشته شدن بسیاری انجامید. در سال ۳۲۵ یاران و پیروان پولس توانستند، بر مجمع كلیسایی منعقد در «نیزا» استیلا یابند و فوراً دستور سوزاندن انجیل‌های چهارگانه یونانی از جمله تنها انجیلی كه به زبان آرامی- زبان حضرت مسیح(ع) - نوشته شده بود را صادر كردند.
مجمع كلیسایی نیزا، بر عقیدهٔ تثلیث كه كاهن اسكندری اشكاسیوس، ابداع كرده بود، به عنوان مهم‌ترین عقیدهٔ آیین مسیحیت تكیه كرد. همچنین روز تولد مسیح(ع) را به ۲۵ دسامبر تغییر داد تا با روز تولد الههٔ خورشید، میترا، مطابقت داشته باشد و روز عبادت هفتگی را از شنبه به یكشنبه تغییر داد.
انجیل برنابا امروزه یكی از صحیح ترین انجیل‌ها به شمار می‌آید، برنابا همراه و انیس مسیح(ع) بود، اما در قبال پنج انجیل دیگر كه از سوی كلیساهای مسیحی معتبر به شمار می‌آید، اكثر كارشناسان اتفاق نظر دارند كه نام مؤلفان واقعی آن ناشناخته و نامعروف است. این انجیل‌ها به دست پیروان قدیس پولس نوشته شدند و برای كسب مصداقیت و احترام نام‌های معروف و مشهودی به آن اطلاق گردید.
● معرفی برنابا، صاحب انجیل
نام واقعی برنابا «یوسف ژوزف بن لووی بن ابراهیم» یهودی از سبط لووی، از قبرس است. وی مزرعه‌اش را فروخت و آن را به پای شاگردان مسیح ریخت.۵ به تقوا و درستكاری شناخته شد و سفر اعمال او را «یوسفی كه از جانب فرستادگان برنابا خوانده شد» نامید.۶ و هنگامی‌كه پولس ادعا كرد، مسیح را دیده و به اورشلیم بازگشت تا به شاگردان نزدیك شود، برنابا مسئولیت معرفی او را به شاگردان بر عهده گرفت.۷
و برنابا برای تبلیغ و دعوت نیكوكار و صالحی بود كه مملو از روح القدس و ایمان به خدای بود،‌ بنابراین جمع قابل توجهی به خدای ایمان آوردند.۸ سپس به همراه شائول (پولس) یك سال كامل به طرسوس رفت (اعمال ۱۵/۲۹)، پس از این مشاجره نام برنابا از عهده جدید محو شد.
مورخان یادآوری می‌كنند كه وفات او به سال ۶۱ م. در قبرس به وقوع پیوست. بت‌پرستان او را سنگسار كردند و همین باعث مرگ او شد، پسر خواهرش «مرقس انجیلی» نیز او را به خاك سپرد.
● آیا انجیل برنابا در حال حاضر موجود است؟
منابع تاریخی به برنابا، انجیل، رساله و كتابی را نسبت می‌دهند كه از مسافرت‌ها و آموزه‌های فرستادگان و پیامبران سخن می‌گوید. دانشمند آلمانی «چندروف».۱۰ به رساله برنابا در دست‌نوشته‌های سینا دست یافت كه به مقدس به شمار آوردن این رساله برای مدت‌ها اشاره می‌كرد.
اما هیچ یك از رساله‌ها و كتاب‌هایش مقدس به شمار نمی‌آید، اینجاست كه باید گفت جای تعجب دارد، رساله‌های پولس و «لوقا» كه هیچ یك مسیح را ندیده‌اند، چگونه معتبر به شمار می‌آیند، در حالی كه سخنان برنابا كه در ایمان و درستی و مصاحبت و هم‌نشینی با مسیح برایشان سبقت نمود، معتبر نیست!
در سال ۳۶۶ دستوری از «پاپ دماسوس» پیرامون عدم مطالعه انجیل برنابا صادر شد،‌ مجلس كلیسا‌های غربی نیز در سال ۳۸۲ و «پاپ انوسنت» در سال ۴۶۵ و «پاپ گلاسیوس اول» در سال ۴۹۲ مطالعه برخی از انجیل‌ها را تحریم كردند كه انجیل برنابا نیز جزء این انجیل‌ها بود.
● دستیابی به نسخه‌ای از انجیل برنابا
كلام انجیل برنابا برای قرن‌های طولانی محو شد، تا اینكه «فرامینو» راهب ایتالیایی، در اواخر قرن شانزدهم بر نسخه‌ای از آن در كتابخانهٔ «پاپ استكوس پنجم» در واتیكان دست یافت، كه آن را مخفی نمود و با آن خارج شد و اسلام آورد و دیگر نامی از این نسخه برده نشد.
در سال ۱۷۰۹ «كریمر» یكی از مستشاران تزار روسیه بر تنها نسخه‌ای دست یافت كه امروزه از انجیل برنابا در دست است كه در سال ۱۷۳۸ به وین منتقل شد، این نسخه در ۲۲۵ صفحه،‌ در دو جلد و به زبان ایتالیایی نوشته شده است.
و در آغاز این قرن به دست استاد «خلیل سعادت» ترجمه شد. در مقدمه استاد سعادت توضیحاتی داده است كه از آن برای شناخت و فهم اصول و مبادی این نسخه استفاده می‌كنیم. هم چنین از وجود ترجمه اسپانیایی نام برده شده كه تعدادی از شرق شناسان در اوایل قرن هجدهم آن را دست به دست می‌كردند و سرانجام به دست دكتر هوایت رسید كه عنوان كرد،‌این نسخه ترجمه‌ای است از نسخهٔ ایتالیایی آن و مترجم اسپانیایی آن فردی مسلمان به نام «مصطفی العرندی» است كه این نسخه را نیز دكتر هوایت از دست داد. بنابراین اینكه نویسنده تنها نسخهٔ ایتالیایی و نویسندهٔ انجیل چه كسی است، معلوم نیست.

پی نوشت:
۱. مقی ۱۷:۵.
۲. قرمس ۱۹:۱۰-۱۷.
۳. جلاتیان ۱۰:۳.
۴. جلاتیان ۴:۵.
۵. اعمال ۳۷-۳۶.
۶. اعمال ۴/۳۶.
۷. اعمال ۹/۲۷.
۸. اعمال ۱۱/۲۴-۲۲.
۹. اعمال ۱۵/۲۹.
۱۰. ۱۸۵۹ میلادی.
منبع:ماهنامه موعود، شماره ۶۰
مترجم: قبس زعفرانی

منبع : خبرگزاری فارس