بچه های شلوغ و بی نظم

نزدیك بود روی مجلات كمدی كه كف اتاق خواب پسر ۱۰ ساله ا م ریخته شده بود، لیز بخورم كه فهمیدم اتفاقی افتاده و باید كاری بكنم. كاری كه نه من و نه همسرم قبلاً تلاشی برای انجام دادنش نكرده بودیم، تهدیدات و اولتیماتوم ها فقط به طور موقتی مشكل را حل می كرد ولی بعد دوباره روز از نو و روزی از نو. یك چیزی به من نهیب می زد! چرا یك قفسه ای از كتاب ها و مجلات برای پسرم تهیه نمی كنم، از همان نوع قفسه هایی كه در بیشتر فروشگاه های كتاب به چشم می خورد؟برای پسرم پوشه و چند جعبه پلاستیكی خریدم سپس دوتایی مجموعه كتاب هایش را منظم كردیم. من هم دیگر غر نمی زدم و اتاق او هم دیگر به هم ریخته نبود.والدین گرفتار، اغلب از یك نفر مثل پدر بزرگ یا مادر بزرگ و یا پرستار می خواهند در طول روز از فرزندانشان مراقبت كند، این راه نه تنها مؤثر نیست بلكه سبب می شود والدین و بچه ها ناراحت و عصبی شوند. والدین چكار باید بكنند تا فرزندانشان را وادار كنند كاری را بكنند كه آنها می خواهند؟ راه حل هایی كه توسط كارشناسان امور خانوادگی در زمینه ۵ مشكل تربیتی فرزندان بیان شده فرزندان شما را برمی انگیزد تا انسان هایی مسئول، دوست داشتنی و خوش مشرب و متعادل بار بیایند.
۱- اتفاق بدی برای فرزندتان افتاده است. یك نوع برخورد این است كه بگوییم: «دوباره اونجا رفتی! خیلی دست و پا چلفتی هستی.» به جای آن، این كلمات را بگویند: «الان برای حل مشكلات به چه چیزی نیاز داری؟»جین نلسون، مشاور خانواده و نویسنده كتاب «تربیت مثبت» می گوید: «روشی كه والدین در مورد برخورد با حوادث كوچكی كه در زندگی فرزندانشان رخ می دهد، به كار می گیرند مثل ریختن شیر، شكستن اسباب بازی ها، هم می تواند منجر به نزدیكی و اعتماد طرفین شود و یا موجبات دوری و خصومت آنها را فراهم می آورد.»
بعضی اوقات سخت است كه لپتان را گاز بگیرید یا این كه در مقابل منع كودكان از تماشای تلویزیون از خودتان مقاومت نشان دهید و خودتان شیر را بریزید، اما عكس العمل های تند و شدید هیچ وقت به نوجوانان شما نمی آموزد كه چگونه كارها را با دقت بیشتری انجام دهند و اگر شما با داد و فریاد به آنها دستور دهید كه مثلاً «همین الان آنجا را تمیز كن» ، آن دستور بیشتر شبیه به یك تنبیه می آید تا یك پیامد منطقی از رفتارهای او. كلید مسأله اینجاست كه فرزندتان را در حل مشكل سهیم بدانید. به این نكته توجه كنید كه هیچ شماتتی در میان نیست صرفاً گفتن یك جمله است كه باعث بهبود وضعیت فعلی شود.
۲- اتاق بهم ریخته فرزندتان شما را عصبانی می كند:
یك راهش این است كه بگوییم «هر چی كه تو اتاق هست و نیست را جمع كن» بهتر است این گونه بگوییم: «یا الان یا ۱۰ دقیقه دیگر اتاقت را مرتب كن! حالا میل خودته!» والدین اغلب از به كار بردن تهدیدهای توخالی و كلك هایی كه به ندرت نوجوانان را تحریك می كند، ناتوانند حال نتیجه چیست؟ جیمزویندیل، نویسنده كتاب بچه هایی كه به خواسته های شما نه می گویند؟ زمانی كه شما می خواهید جواب بله بشنوید می گوید: «در این هنگام بلوایی از خواسته ها و نیازها به پا می شود كه سریعاً هم بالا می گیرد.»از دادن اولتیماتوم پرهیز كنید. همان طور كه قدیمی ها توصیه می كنند:«روی نكات مثبت تأكید كنید.» خوب است كه بگوییم: «وقتی اسباب بازی ها و لباس ها هر كدام سرجای خودشان باشند، اتاق خوابت واقعاً محشر به نظر می رسد.» و این كه به فرزندانتان در تمیز كردن اتاق چند راهی را پیشنهاد كنید. نهایتاً بدانید كه پیروز این میدان شما خواهید بود.
۳- فرزندتان صبح دیر از رختخواب بیرون می آید؟
«بلندشو! این آخرین باریه كه صدات می كنم.» به جای آن، اینگونه بگویید:«صبح به خیر! ساعت ۷ صبحه! حالا باید چكار كنی؟ هان! »ما به عنوان والدین سعی می كنیم اغلب وقت خود را خیلی صرف بچه ها كنیم و نتیجه اش هم همیشه برعكس است، زیرا بچه ها به این شكل چیزی نمی آموزند. كلید حل مسأله این است كه برنامه ای برای انجام تكالیفشان بریزید البته نه به صورت یك برنامه كسل كننده كه هر روز هم باید تكرار شود.
۴- فرزندان در كارهای خانه به شما كمك نمی كنند
یك جواب سربالا این است كه بگوییم:«كی می خواهی یاد بگیری كه نسبت به امور اینجا مسئولیت قبول كنی؟ »در عوض بهتر است بگوییم «تا زمانی كه میز چیده نشود من شام را نمی آورم.»اگر بخواهیم بچه ها را وادار كنیم تا در كارهای خانه مشاركت داشته باشند، كاری بسیار سخت و دشوار است. عاقلانه آن است كه قوانین واضحی را تعیین كنیم كه چه كسی باید چه كاری را كی انجام دهد؟ از كودكان بخواهید كه به شما در طراحی یك نقشه كمك كنند. وقتی كارها هنوز به طور كامل انجام نگرفته است، با دادن یك درس به بچه ها بیاموزید كه انجام ندادن كارها به طور كامل چه تأثیرات سویی در رفتارشان خواهد داشت. برای مثال، تا زمانی كه میز شام چیده نشده است شام را نیاورید. در تصمیمتان جدی باشید حتی اگر فرزندانتان با شكم گرسنه آن شب به رختخواب بروند اما در مورد لباس های كثیف و نشسته! سر بچه هایتان داد نزنید كه لباس هایی كه كف اتاق ریخته شده را جمع كنند. فقط لباس هایی را بشویید كه در سبد قرار گرفته است. وقتی دخترتان می خواهد لباس مورد علاقه اش را بپوشد كه تمیز نیست، یاد می گیرد كه بعداً خودش در این زمینه اقدام كند. انتظار این را هم داشته باشید كه به طور اتفاقی بچه ها خون شما را به جوش آورند و اعصابتان را به هم بریزند. اما به مرور اوضاع بهتر می شود و این عصبانیت كوتاه مدت بهای كوچكی است كه شما باید به خاطر تربیت كردن بچه های با انگیزه بپردازید.
نسرین رمضانعلی علی اكبر

منبع : روزنامه همشهری