قراری برای رفتن دلیلی برای ماندن

● بازار کار پزشکان خارجی در ایالات متحده
اقتصادانان می‌گویند تعداد مازاد بر نیاز پزشک در ایالات متحده که اغلب هم متخصص هستند، موجب ناکارآیی و بالا رفتن هزینه‌ها می‌شود و دیگر اینکه در حال حاضر حدود ۱۴۹ هزار پزشک خارجی در آمریکا زندگی می‌کنند که ۲۰ درصد پزشکان را شامل می‌شود و این تعداد مرتبا در حال افزایش است. اغلب این پزشکان با هدف آموزش وارد آمریکا می‌شوند ولی دیگر به کشور خود باز نمی‌گردند. دکتر انیل رییس مرکز مشاغل پزشکی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «می‌خواهیم ورود پزشکان خارجی را محدود کنیم. این عده قسمت عمده پزشکان مازاد در کشور هستند. این ممکن است به سرعت به یک جریان نژادی تبدیل شود ولی حقیقت این است که ما فقط می‌خواهیم منطقی باشیم.»
در فرم‌های رسمی که پزشکان خارجی برای اخذ ویزا پر می‌کنند به طور قطعی قید می‌شود که کشور را پس از آموزش ترک می‌کنند ولی بیش از ۷۵ درصد یا به عبارتی ۹۰ درصد آنان پس از اتمام تحصیلات به دو دلیل عمده در آمریکا باقی می‌مانند: بسیاری از این پزشکان از کشورهای فقیر به آمریکا می‌آیند که سطح درآمد پزشک به واسطه فقر مردم بسیار پایین است(۱) و دیگر اینکه آموزش‌هایی که در ایالات متحده به آنان داده می‌شود، بیشتر بر مبنای فن‌آوری‌های پیشرفته‌ای است که در کشور خودشان کارایی ندارد و آنان که ابتدا برای آموزش‌های پزشکی پایه وارد کشور می‌شوند، بعدا به مدارج تخصصی می‌روند.
● آمار پزشکان مهاجر
تا پایان سال ۱۹۹۴، ۲۳۴۹۹ دانشجوی پزشکی خارجی در آمریکا مشغول تحصیل بوده‌اند که این تعداد در پنج سال گذشته به دو برابر رسیده است. ۴۲ درصد پزشکان مشغول تحصیل در رشته‌های تخصصی در نیویورک و ۵۲ درصد در نیوجرسی، خارجی هستند. این میزان در ایلینویز ۳۲ درصد و در میشیگان ۲۹ درصد است. این در حالی است که تنها ۸ درصد پزشکان آمریکایی برای تحصیلات تکمیلی به خارج از کشور سفر می‌کنند. دکتر انیل اضافه می‌کند: «بهترین دانشجویان خارجی به اینجا می‌آیند و آموزش‌هایی می‌بینند که به درد کشورشان نمی‌خورد. نتیجتا همین‌جا می‌مانند و به مازاد پزشکان ما اضافه می‌شوند.» ولی این روند با تمام دشواری با توجه به جبران برخی کمبودها در مناطق محروم با سرعت ادامه دارد. دانشجوی پزشکی که وارد دانشکده‌های گجرات یا دهلی‌نو می‌شود و گاه بیش از یک دهه درس می‌خواند، با حضور در مراکز پزشکی آمریکا نقش مهمی را در سلامت این کشور به عهده می‌گیرد. بسیاری از این پزشکان در مناطق محروم یا دور افتاده کار می‌کنند که داوطلب زیادی ندارد. ویزای موقت دانشجویی بسیاری از این خارجی‌ها با تعهد سه سال کار در مناطق حومه شهری می‌تواند تمدید شود، با توجه به اقدامات اداره مسکن و توسعه شهری صدور بسیاری از این ویزاهای سه ساله قطع شده است. دکتر شارپ رییس یک مرکز تشخیص پزشکی ایدز در نیویورک می‌گوید: «قطع ویزای سه ساله واقعا موهبتی است.» در هر حال اگر کنگره و اداره سلامت و خدمات انسانی آمریکا بر رویه فعلی در مورد پزشکان خارجی پیش بروند، ممنوعیت‌های زیادی برای ورود پزشک به این کشور اعمال خواهد شد.
● مشکلات پزشکان مهاجر
با وجود اینکه هنوز هیچ دستورالعمل رسمی مبنی بر ممنوعیت پذیرش پزشکان خارجی به عنوان رزیدنت وجود ندارد، قطع یارانه‌های آموزشی که برای این دانشجویان پرداخت می‌شد، موجب شده است بیمارستان‌ها کمتر به استخدام این افراد رغبت نشان دهند. برای مثال امسال یک بیمارستان در حومه دیترویت به فروش گذاشته شد و صاحبان جدید آن از همه متخصصان بیهوشی بیمارستان، شش خارجی و یک آمریکایی، خواستند که دوباره فرم‌های قرارداد را پر کنند. از میان این عده تنها دکتر آمریکایی استخدام شد. بیمارستان‌های مناطق روستایی و محروم سخت در فکر اندیشیدن اقداماتی هستند که در صورت محدودیت اقامت پزشکان خارجی به کار ببندند، از مهم‌ترین این اقدامات استخدام پرستاران متخصص و دستیاران پزشک است. به تازگی انجمن پزشکی آمریکا پیشنهاد داده است که ظرفیت سالانه آموزش بیمارستانی از ۱۴۵ درصد فارغ‌التحصیلان مدارس پزشکی آمریکا به ۱۱۰ درصد برسد. این کاهش درصد بیشتر به ضرر خارجیانی است که جاهای خالی مانده مدارس پزشکی ‌آمریکا را پر می‌کنند. انجمن تقسیم دانشجویان پزشکی با پیشنهاد اولویت دادن به فارغ‌التحصیلان آمریکایی دانشکده‌های پزشکی پا را از این هم فراتر گذاشته است. این طرح در نهایت رد شد ولی نتیجه آن دامن زدن به بحث‌هایی بود که از یک طرف پزشکان خارجی اعتراض می‌کنند که به عنوان شهروندان درجه دو با آنها رفتار می‌شود و از طرف دیگر پزشکان آمریکایی نگران مشاغلی هستند که با حضور خارجی‌ها از دست‌شان می‌رود. پزشکان خارجی می‌گویند وضعیت استخدام آنها مبهم است. کارلوس رولدان که در اولین نوبت توانست با موفقیت امتحانات مربوط به پزشکان خارجی در دانشگاه کلمبیا را پشت‌سر بگذارد، تردیدی نداشت که برای رزیدنتی می‌تواند در یکی از بیمارستان‌های نیویورک مشغول به کار شود. او با ۹۰ بیمارستان مکاتبه کرد و ۴۵ فرم تقاضا دریافت کرد. پس از پر کردن این فرم‌ها تنها در دو بیمارستان به مصاحبه خوانده شد و عاقبت نتوانست هیچ شغلی پیدا کند. حتی پزشکان متخصص شهروند آمریکا نسبت به از دست دادن شغلشان نگران هستند. در حال حاضر بیمارستان‌ها سالانه حدود ۱۵۰هزار دلار برای آموزش هر پزشک دریافت می‌کنند. در صورت استخدام پزشکان خارجی بیمارستان‌های مناطق کم‌درآمد از دو سو سود می‌کنند: یکی پرداخت حقوق کمتر و دیگر برداشتن هزینه‌های پرداخت شده برای آموزش پزشک از طرف دولت. دکتر جردن کوهن، رییس انجمن مدیکال کالج آمریکا می‌گوید: «این یارانه در واقع کمکی به برنامه‌های آموزشی در مناطق کم‌درآمد است که کمبود پزشک یکی از مشکلات اصلی است.» ولی در عمل دیدیم با نظامی روبه‌رو شدیم که نیازهای سازمانی در آن به درستی تعریف نشده است. هم‌زمان با کنگره که سیاست کم کردن تعداد رزیدنت‌ها را در پیش گرفته است، اداره خدمات سلامت انسانی برنامه کاهش تعداد پزشکان مهاجر را دنبال می‌کند. همین تابستان رییس این مرکز طی پیشنهادی از همکارانش در اداره کشاورزی و مسکن و توسعه شهری (HUD) خواست با توجه به مازاد پزشک در آمریکا برای ویزای اقامت پزشکان خارجی هیچ اقدامی نکنند. HUD این درخواست را بررسی می‌کند. البته دست‌اندرکاران امر سلامت نگران هستند که این تندروی‌های ناگهانی، مناطق کم‌درآمد را که محل اصلی کار پزشکان خارجی است دچار کمبود پزشک کند. هفته گذشته مرکز پزشکی سن‌مایکل در نیویورک سه تقاضای ویزای پزشکان خارجی که می‌‌توانستند به صورت تمام وقت در خدمت بیمارستان‌های مدیکید باشند را رد کرد. دومینک کالگی یکی از مسوولان بیمارستان می‌گوید: «با این کار چه چیزی عایدمان شد؟ مجبور شدیم به دنبال پزشکان دیگر باشیم که علاوه بر اینکه تمایلی به کار در مناطق کم‌درآمد ندارند، کیفیت علمی لازم را هم دارا نیستند. تا آن موقع باید ساعت به ساعت به دنبال پزشک باشیم تا به هر حال ساعات بیمارستان پر شود.» مساله پزشکان خارجی موضوع مورد اختلاف نهادهای پزشکی است.

منبع: نیویوک تایمز، ۲۶ آوریل ۲۰۰۶(۱) ظاهرا بیشتر منظور نویسنده پزشکانی است که از کشورهای فقیر آمریکای لاتین و مرکزی به آمریکا می‌آیند

منبع : هفته نامه سپید