ضعف سامانه‌های ضدموشکی رژیم صهیونیستی در برابر ایران و حزب‌الله

وقتی از یکی از اعضای کمیتة رسیدگی به امور خارجه و دفاعی کنست پرسیدم راجع به کلا دیوید (Kela David) چه می داند، صادقانه پاسخ داد، هیچ نمی داند. او نمی داند چون از وقتی مقامات دفاعی تصمیم گرفتند بدون هیچ توضیحی با ترغیب سیاستگذاران به توسعة سیستمهای تسلیحاتی گران قیمت دست بزنند هیچ کس زحمت توضیح آنرا به خود نداده است.
در هر صورت هر تصمیمی که توسط دفتر توسعة تسلیحات و صنعت تکنولوژی وزارت دفاع اتخاذ می شود مشتاقانه از سوی اعضای کنست و وزرا پذیرفته می شود. بنابراین به دنبال این تصمیمات، اسراییل پس از آمریکا به دومین کشور صاحب سیستمهای موشکی و ضدموشکی پیشرفته تبدیل شده است. اسراییل به تنهایی در حال ساخت و توسعة ۴ سیستم موشکی (آرو ۲. آیرون دام Iron Dome) ، کلا دیوید و آرو ۳) می باشد و یک سیستم (پاتریوت) هم از آمریکا خریداری کرده است اگر وزرا و اعضای کمیته رسیدگی به امور خارجی و دفاعی خود را به زحمت انداخته بودند، می فهمیدند که سیستمهای دفاعی با تأیید آنها در حال پیشرفت و توسعه هستند. و برخی از این اقدامات کاملا ً غیرضروری و زائد می باشند که از آن جمله می توان از کلا دیوید و آرو ۳ نام برد. گرچه پیشرفت این سیستمها سالها پیش آغاز شده است، اما تقریباً محال است بتوان یک سیاستمدار را یافت که ماهیت آنها را بشناسد یا بتواند دلایل منطقی توسعه یا خرید آنها را توضیح دهد. ۲ مورد از سیسمتهای ضدموشکی و دفاع موشکی (آرو ۲ و پاتریوت) از تصمیم گیری برای توسعة کلا دیوید، توسعه یافته یا خریداری شده بودند. توسعة سیستم دیگری هم (آیرون دام) پس از دومین جنگ لبنان آغاز شده برد این سیستمها برای مسافتهای ۴ تا ۳ هزار کیلومتر طراحی شده است. بنابراین اصلاً معلوم نیست که چرا ما به سیستم دفاعی دیگری نیاز داریم که برد آن عیناً همین مقدار است. به علاوه، هزینة دستیابی به کلا دیوید آنقدر بالا هست که تهیة آن به توضیحی قانع کننده نیاز داشته باشد.
اصل مطلب آن است که کلا دیوید باید پیشرفت کند چون حزب الله صاحب موشکهای میان برد (۴۰ تا ۲۵۰ کیلومتر) است. مسئله این است که حزب الله هزاران موشک از این دست دارد که نسبتاً ارزان قیمت هستند اما به گفتة شرکت سیستمهای دفاعی پیشرفتة رافائل، سازندة کلا دیوید، قیمت یک کلا دیوید چیزی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار دلار است. حتی برخی کارشناسان قیمت هر یک از این سیستمها را تا یک میلیون دلار تخمین زده اند. بنابراین بهای گزاف این سیستمها به این معنی است که نیروهای دفاعی اسراییل قادر نخواهند بود حجم بالایی از این موشکها یعنی به آن مقدار که برای مقابله با هزاران موشک حزب الله لازم است، خریداری کنند. به علاوه مسئله مقابله با موشکهای کروز هم وجود دارد اما این سیستم موشکی این قابلیت را ندارد و برای دستیابی به این قابلیت در این سیستم دفاعی باید هزینه های سنگین دیگری صرف شود. در ضمن، صنایع هوا فضای اسراییل هم در حال توسعة آرو ۳ می باشد که هدفی واهی و خیالی دارد.
این سیستم می خواهد دفاعی جادویی برای اسراییل فراهم آورد. یعنی هیچ موشک بالستیکی که به اسراییل شلیک می شود به هدف خود اصابت نکند. از دیدگاه فن آوری این امر غیرممکن است. این اقدام با هدف دفاع در برابر ایران هسته ای در آینده صورت می گیرد واقعیت آن است که هیچ سیستم دفاعی نمی تواند جلوی همة موشکهای بالستیکی را که به کشور شلیک می شود، بگیرد. و بنابراین سیاستگذاران باید سیاست خود را بر پیشگیری متمرکز سازند تا دفاع. این تغییر پیش از ۴۰ سال بیش در آمریکا رخ داد.
دولتهای موفق آمریکا و همچنین رهبران مسکو با کنار گذاشتن کامل سیستمهای دفاع موشکی سیاست خود را بر پیشگیری از تهدیدات هسته ای متمرکز ساختند.
بهتر بود وزرا و اعضا کنست به جای تحمیل میلیاردها دلار بر بودجة دولت برپایة برنامه ها و طرحهای غلط، همین رویه را پیش می گرفتند. اقدام آنها نه تنها به هدر دادن ثروت ملی است بلکه امنیت ملی را نیز به مخاطره می اندازد.

منبع: هاآرتص
مترجم: طاهره بهری

منبع : موسسه تحقیقات پژوهشی علمی ـ سیاسی ندا