فیگوراتیوهای غیر متعارف

«نینا لوی» در سال ۱۹۶۷ در لوس‌آنجلس به ‌دنیا آمد و هم اكنون در بروكلین زندگی و كار می‌كند. پدر و مادرش طراح بودند و به دلیل مشكلات كاری خود، هرگز علاقه‌ای به فعالیت‌های هنری به‌عنوان مسیر شغلی برای نینا نبودند. اما در تمامی مراحل زندگی از او حمایت می‌كردند، بنابراین لوی در تمامی مدت تحصیلات دبیرستان و كالج سعی می‌كرد به كارهای هنری علاقه‌ای نشان ندهد. اما بعد از پایان این دوره تحصیلی، احساس علاقه‌ی او به مجسمه‌سازی و آغاز فعالیت هنری‌اش باعث ناخوشایندی والدینش شد.
او توجه خاصی به انسان‌ها داشت؛ به فرم‌ها و آناتومی اعضا بدن و به فیزیك حركت آن‌ها علاقه نشان می‌داد، به دلیل همین علاقه شروع كرد به توجه و كنكاش در آثار مجسمه‌سازانی كه در دهه ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ فیگورهایی از بدن انسان می‌ساختند، فیگورهایی كه بعضی به اندازه واقعی بدن بودند و تعدادی نیز در اندازه‌های متفاوت.
لوی فرم مجسمه‌های متعارف را دوست نداشت، احساس می‌كرد مجسمه‌هایی با ساختار طبیعی و معمولی بیش از یك كار چاپلوسانه نیستند؛ به همین دلیلی به مطالعه كتاب‌های آناتومی بدن پرداخت و به سراغ فیگورهایی از بدن رفت كه استعاری و مجازی هستند، به فرم‌ها و حالت‌هایی از بدن كه هر لحظه می‌توانند چیز جدیدی به‌وجود آورند. نینا در مجسمه‌سازی علاوه بر دقت در ساختار فرم‌ها و اعضا بدن سعی می‌كرد حرف‌های جدید بزند. به این منظور اعضا بدن را برش داد و تكه‌تكه كرد. اعضایی كه سقوط نمی‌كنند و در فضا معلق می‌مانند.
علاقه او ساخت مجسمه‌هایی است كه زیركانه به‌نظر می‌آیند اما برای نیل به این هدف باید با ساختار طبیعی بدن و تكنیك‌های ساخت مجسمه آشنا می‌شد. بنابراین در ابتدای كار به ساخت فیگورهای متعارف و حتی به كارهای تجاری نیز پرداخت تا بتواند علاوه بر كمك به پدر و مادرش خود نیز امكان مالی برای زندگی و فعالیت هنری‌اش داشته باشد.
در ساخت كارهای تجاری كه بعضی از آن‌ها به‌صورت تولید انبوه بودند و حتی شامل گروه اسباب‌بازی‌ها هم می‌شدند از قالب و مواد رزینی و پلاستیكی استفاده می‌كرد و تمامی این تجربه‌ها كمك شایانی به علاقه واقعی او یعنی مجسمه‌سازی كرد. او احساسی به مجسمه‌ها و اسباب‌بازی‌های سنتی و عادی نداشت، حتی از مسایل زیبایی‌شناسی متنفر بود. در اكثر آثارش قسمت‌های كامل بدن وجود ندارد و تمركز او بیشتر متوجه كار و حركات اعضا بدن است؛ به اعضایی از بدن كه به‌گونه‌أی در ارتباط با هم هستند.
▪ در آثار لوی دو ویژگی مهم به چشم می‌خورد:
۱) ساختن چیزی زیبا و كامل
۲) تجسم حسی متفاوت. برای مثال بدنی زیبا كه سر ندارد و یا لبخند غیر طبیعی یك مجسمه.
مردمی كه هنوز مجسمه‌های متعارف را دوست دارند، از دیدن مجسمه‌های او ناراحت می‌شوند. سرهایی كه بر سر نیزه و یا در جعبه جای گرفته است. ساخت سردیس از قدیم معمول بوده است، اما نینا قسمت‌هایی از سر را همچون گردن و یقه حذف كرد و تنها به سر به‌عنوان یك مجسمه توجه كرد. سرهایی كه آویزان و معلق در فضا هستند.
اما در ارتباط با ساخت مجسمه‌ها و تكنیك‌ آن‌ها، نینا لوی مشكلات فراوانی را متحمل می‌شود. در بیشتر آثارش از تكنیك قالب‌گیری و كار با رزین‌ها استفاده می‌كند. مجسمه‌های غول‌آسای او به دلیل حفظ تعادل و سبك‌وزنی با رزین و به صورت توخالی ساخته می‌شوند. او بعد از ساخت یك هسته پلی‌استر شروع به تراشیدن آن می‌كند. كه كار بسیار طاقت‌فرسایی است. در حین كار به‌خاطر قابل اشتغال بودن مواد رزینی از لباس‌های نسوز استفاده می‌كندو اما در آثاری كه حجم كوچك‌تری دارد، از گل استفاده می‌كند.
دل‌خوشی او در مجسمه‌هایی كه از قسمت‌های كوچك ساخته شده استفاده از گل است كه برای او بسیار لذت‌بخش است و تنفر او را از كار با رزین التیام می‌بخشد. به این ‌سان نینا لوی در دوره فعالیت‌های هنری خود مجسمه‌های زیادی ساخته است: مجسمه‌هایی كه در عین غیر متعارف بودن به‌نوعی تفكر و احساس بیننده را برمی‌انگیزد. او در طول این سال‌ها نمایشگاه‌های بسیار زیادی داشته است كه شامل ۱۷ نمایشگاه انفرادی و نمایشگاه‌های جمعی بسیار است. از جمله آخرین نمایشگاه‌های انفرادی او می‌توان به نمایشگاه‌ Big Baby در موزه هنرهای معاصر آلدریچ در ۲۰۰۴ اشاره كرد.

نویسنده : مهران ملک
منابع:
۱- Sculpture NOV ۲۰۰۵
۲- www. Feigencomtemporary.com/artists/nina

منبع : دوهفته‌نامه هنرهای تجسمی تندیس