اثرات متاپروترنول (محرک بتا آدرنرژیک) بر بافت چربی، هورمون‌ها و متابولیت‌های خون میش مغانی

آگونیستهای بتا آدرنرژیک باعث افزایش توده پروتیینی و کاهش چربی لاشه گوسفند می‌شوند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات بتا آگونیست متاپروترنول بر بافت چربی و وضعیت هورمونی میش بود. ۴۵ راس میش مغانی در یک طرح کاملا تصادفی به مدت ۳ ماه تحت اثر ۵ تیمار قرار گرفتند. در طول مدت سه ماهه آزمایش حیوانات تیمارهای اول تا چهارم با جیره شاهد (۱۲.۱۴ مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک) و حیوانات تیمار پنجم با جیره کم انرژی (۱۰.۷۱ مگاژول بر کیلوگرم ماده خشک) تغذیه شدند. ا زشروع ماه دوم تا پایان آزمایش، متاپروترنول در سه سطح ۱۰، ۵ و ۲۰ میلی گرم ماده خشک به جیره شاهد تیمارهای دوم تا چهارم اضافه شد. به عنوان شاهد گوسفندان تیمار اول از جیره بدون محرک استفاده کردند. در روزهای ۶۰، ۳۰ و ۹۰ آزمایش، جهت تعیین هورمونهای انسولین و تیروکسین و متابولیتهای تری گلیسرید، کلسترول، HDL و LDL در پلاسما، نمونه خون همه میش ها جمع آوری شد. در پایان آزمایش پس از کشتار حیوانات، نمونه برداری از بافت چربی دنبه نیز انجام شد. متاپروترنول و جیره کم انرژی قطر سلول چربی را کاهش دادند (P<۰.۰۱). دوز ۵ میلی گرم بر کیلوگرم ماده خشک متاپروترنول میزان انسولین پلاسما را در ماه دوم آزمایش %۲۴ و در ماه سوم %۵۰ کاهش داد (P<۰.۰۵). در ماه دوم جیره محتوی ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم ماده خشک متاپروترنول مقدار هورمون T۴ پلاسما را افزایش داد (P<۰.۰۵). محرک و جیره کم انرژی تغییرات معنی داری در میزان متابولیتهای تری گلیسرید، کلسترول، HDL و LDL بوجود آوردند. نتایج این تحقیق نشان داد که متاپروترنول بر متابولیسم چربی میش مغانی موثر است.

مهران اباذری
مهرداد محمدی
محمد نوروزی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی