پرسپولیس کدام مربی را می خواهد؟

آری هان بیش از ۹ ماه سرمربی پرسپولیس نبود و اگر بخواهیم واقع بین تر باشیم او از ۹ ماه مورد بحث فقط ،۳ ۴ ماه آن را در تهران گذراند و اداره این تیم پرطرفدار فوتبال ایران را به واقع به هموطنان و دستیار آشنایش تئو دی یونگ سپرده و به رسم و روال همیشگی خود به جهانگردی و سفر به این سو و آن سو مشغول بود و از طریق همین مسافرت ها برای خود جایگاه ایجاد می کرد و پیوسته پست و مقام می گرفت و در حالی که در یک کشور مربی یک تیم باشگاهی بود، خبر می رسید که هدایتگر تیم ملی یک کشور دیگر شده است(!) و این فقط از تخصص های این هلندی زرنگ بود و کمتر کسی توانسته همچون این عضو شاخص تیم های نایب قهرمان جام های جهانی ۱۹۷۴ و ۷۸ در کشورها و بین ملل مختلف جایی را برای خود دست و پا کند و به لطف روابط عمومی فوق العاده، توانش در معامله با سایرین و لابد بهره گیری از واسطه ها و دلال های لازم، در یک چشم به هم زدن این تیم را با آن تیم تاخت بزند! او استاد در تصدی پست مربیگری یک تیم و نماندن در آنجا بود(!) و همیشه دی یونگ بود که جور او را بکشد. قرمزها یکی از دلایل قطع ارتباط کاری خود با وی در شهریور ۱۳۸۵ را همین نکته اعلام کردند، اما او در همان فرصت کوتاه آنان را به فینال جام حذفی ایران رساند و مصطفی دنیزلی که تیم را از او تحویل گرفت، بلافاصله فینال و به واقع جام را به سپاهان واگذار کرد. همین مسئله محبوبیتی نسبی را به هان که در ایام جوانی اش یک هافبک مسلط و شوتزنی بسیار پرقدرت بود، نزد هواداران پرسپولیس بخشید.
● آگهی گمشده
حتی وقتی هان سر از کامرون درآورد و سرمربی تیم ملی این کشور معتبر آفریقایی شد، ناپدید بود و گفته می شد در اروپا مشغول تجارت است و مثل معمول دی یونگ بود که تیم را تمرین می داد. کم مانده بود کامرونی ها آگهی گمشده برای او در نشریات چاپ کنند و بدیهی بود که آن ارتباط هم قطع و هان از آن پست هم برکنار شود، اما ناظران همیشه به این باور معقول می رسیدند که هان مخصوصا این کارها را می کند تا به جهانگردی ها و تجارت های مورد نظرش نایل شود و هر هفته در یک جای متفاوت باشد، حال آن که اگر در یک کشور می ماند و صد در صد موفق می بود، طبعا او را حفظ می کردند و زمین گیر می شد و نمی توانست دنیا را بگردد و در قاره اصلی مورد توجهش (اروپا) باشد.
برای فوتبالدوستان ایرانی که قاعدتا نمی دانند و برایشان جالب است که مطلع شوند، باید توضیح دهیم که سرمربی هلندی سابق قرمزها ( که برای دریافت پول معوقه اش از آنان، ظاهرا یک شکایت ناقابل هم به فیفا داشت!) مدتی است سرمربی تیم ملی آلبانی شده و چون این کشور در اروپا است، وی بهتر و راحت تر می تواند هم در آنجا مستقر و هم در عین حال در مواقع لزوم جیم شود و اینجا و آنجا تجارت کند. با این حال مثل بسیاری از جاها، هان در کارش هم موفق است به طوری که تیم ملی آلبانی را در ۵ بازی اش در گروه اول انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ در قاره اروپا صاحب یک برد، یک باخت و سه تساوی کرده و در رده سوم جدول نشانده و فعلا پرتغال و سوئد زیر دست تیم او هستند! آلبانی حتی این شانس را داشت که اگر چهارشنبه شب ۲۳ بهمن در یک بازی از این گروه در برابر مالت به پیروزی می رسید، به صدر جدول صعود کند. در آن صورت آلبانی ۸ امتیازی می شد و دانمارک و مجارستان را هم که ۷ امتیازی و به حکم تفاضل گل اول و دوم اند، به رده ای پایین تر از خود می فرستاد.
اما شاگردان آری هان با وجود ارائه یک بازی قابل قبول با مالت صفر ق€… صفر کردند.
● حالتی استثنایی
در نیمه اول آلبانی تیم برتر میدان بود و شانس هایی را هم برای گلزنی خلق کرد، اما در نیمه دوم مالت بر آلبانی قدری چربید و شاگردان هان را عقب نشاند و صاحب موقعیت هایی برای گلزنی هم شد. هان که بر اساس خصوصیات فوق الذکر و خوش سفر بودن پیشینه هدایت یک لشکر تیم شامل باشگاه های معتبر اشتوتگارت و اندرلشت را هم در کارنامه اش دارد، در ارتباط با بازی اخیر با مالت به نشریات آلبانی گفته است: صدرنشین شدن احتمالی آلبانی در گروهش می توانست یک واقعه تاریخی باشد و همین مسئله حالتی استثنایی را به این مسابقه بخشیده بود. ما به تدریج سوار بر بازی شدیم و از دقیقه ۱۵ تا ۴۵ عالی بودیم، اما در نیمه دوم عقب نشینی تاسف آوری داشتیم و در پاسکاری هایمان نیز اشتباهات زیادی را مرتکب شدیم. باید به آینده دل بست.
پرسپولیس هم دو سال و ۷ ماه بعد از رفتن او همچنان به آینده چشم دوخته است. از زمان رفتن این هلندی واقعا پرنده، سرخ ها ۴ سرمربی دیگر را بالای سر خود دیده اند. پس از او، همان طور که قبلا گفتیم دنیزلی مصدر کارشد و سپس افشین قطبی آمد و آن گاه شاهد حکومت ۸۰ روزه افشین پیروانی بودیم و قریب به دو هفته است که نلو وینگادای برزیلی الاصل بر قرمزها حکم می راند.
● به یاد بگوویچ
همه اینها نوشته نشد تا حتما قیاس مستقیمی بین این نفرات صورت گیرد اما وقتی در روز دربی پر سر و صدای سرخابی وینگادا شال به دست و با غرق شدن در رنگ قرمز از مقابل سکوها رژه رفت و با وجود خود شروع به ابتیاع محبوبیت برای خود کرد، یاد وینکو بگوویچ افتادیم که در هفته نخست استقرارش در پرسپولیس دقیقا همین کار را کرد. لابد سرنوشت بگوویچ را که حالا باز دور از تهران و در همدان تیم پاس را هدایت می کند، به یاد دارید و نمی توان پیش بینی کرد که کار وینگادا دقیقا به همان نقطه می کشد یا خیر و آیا فرصت تمام کردن قرارداد ۵‎/۱ ساله وی به او داده خواهد شد یا نه، اما این همه تغییر مربی در جمع سرخ ها ظرف ۵ سال اخیر( حداقل یک مربی در هر فصل) نشانگر ثبات نداشتن برنامه های آنان و یا ضعف در انتخاب مربیانی است که باید آن اهداف را برآورده کنند.
● ماجرا برعکس شد
چه مربیانی که شال تکان می دادند ( و البته شامل قطبی هم می شد!) و چه آنها که بی شال آمدند و بسیار پولدارتر رفتند، جملگی با دنیای توقعاتی مواجه شدند که یا دانش خودشان برای نیل به آن کفایت نمی کرد و یا توش و توان فنی تیم در آن مقطع برای چنان مهمی ناکافی بود. امروز می توان آری هان را از آن جمع سوا کرد، مردی که در آلبانی است (آیا واقعا هست؟) و واقع بین و زرنگ بود و هست و محمدحسن انصاری فرد مدیرعامل وقت پرسپولیس به اشتباه گمان برد با آوردن مربیانی که به اندازه او گریزان و ناپدید و فراری نباشند، بیشتر راه موفقیت را خواهد یافت، اما ماجرا برعکس شد. قطبی چون لیگ برتر ایران را پس از ۶ سال وقفه از نو برای قرمزها فتح کرد ظاهرا بالاتر از سایر مربیان سال های اخیر پرسپولیس می نشیند، اما تمامی تزلزل فصل جاری پرسپولیس محصول همان ۱۴ هفته نخست رقابت های لیگ است که این تیم تحت هدایت او به میدان می آمد. همه این تضادها و اشتباهات و (عدم حفظ کاشانی، مدیری که قهرمانی فصل پیش را به ارمغان آورد) بیش از پیش توجه به وضعیت مربیان گذشته پرسپولیس و قیاس آن با شرایط فعلی این تیم را الزامی می سازد و هان بارزترین آنها است. مرد همیشه مسافری که هنوز معلوم نیست اگر می ماند شرایط پرسپولیس با امروز چقدر فرق می کرد.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان