تاریخچه ای کوتاه از حضور چشم بادامی ها در تلویزیون

یادش بخیر زمانی که تلویزیون پر بود از کارتون هایی با شخصیت های چشم درشتی که ساخته کشور ژاپن بود (به نوعی کمبود شان را از طریق انیمیشن سازی بر طرف می کردند اشاره به چشمان ریزشان).
همان سال ها که برنامه های کودکمان پر بود از چوبین، فوتبالیست ها و ای کی یوسان، بزرگ ترها نیز اوشین و شکوفه های گیلاس می دیدند.
جالب است که این گونه انیمیشن ها و سریال های تلویزیونی در زمان خودش باز هم پر بیننده و پر مخاطب بوده اند.
و اما این روزها تلویزیون، ژاپنی ها و دنیای رنگارنگشان را ترک گفته و به سراغ چشم بادومی های آسیا رفته است و بعد از موفقیت و پر بیننده بودن یانگوم به سراغ کره جنوبی های عزیز رفته و به عناوین مختلف تاریخ درست یا اشتباه آنان را به خورد بیننده ایرانی می دهند (هر چند این طور که مشخص است ایرانیان نیز از دنیای چشم بادومی ها بدشان نیامده است.)
جواهری در قصر و حواشی اش را به خاطر دارید، محال بود جایی بروید از یانگوم و شخصیت هایش حرف نباشد.
حرف هایی از بیوگرافی یانگوم یا کلیپ هایی در تلفن همراه یا حدس زدن سرنوشت کاراکترها.
بعد از پایان جواهری در قصر تلویزیون و عوامل محترم آن بدون هیچ گونه درنگی، برای این که بینندگان یانگوم را از یاد نبرند، سریع دست به عمل زده و امپراتور دریا را آماده پخش کردند.
با موفقیت این سریال، عوامل محترم واقعیت جذابیت سریال های کره ای را درک کرده و حیف دانستند به این راحتی دست از سراین سریال ها بردارند و ترجیح دادند سریال تاجر پوسان را هم زمان با پخش امپراتور دریا برای بینندگان پخش کنند.
و اما این روزها نیز تلویزیون در شبکه سوم سیما یکی از برگ های برنده کره ای را رو کرده و با پخش افسانه جومونگ نیمی از ایرانیان را پای جعبه جادویی می نشانند.
یکی از مشخصه های جواهری در قصر و افسانه جومونگ قهرمان پروری و تک بعدی بودن آن است به گونه ای که هر دو کاراکتری شاخص و افسانه ای را معرفی می کنند.
جالب ترین بخش این می باشد که افسانه جومونگ نیز مانند جواهری در قصر گاهی دچار کشدار شدن و طولانی شدن بی خود می شود اما بینندگان و مخاطبان سریال با جدیت باز هم سریال را دنبال می کنند.
تعدد شخصیت ها و ماجراها یکی از دلایل جذابیت سریال می باشد تا جایی که هر قسمت حرف جدیدی برای گفتن دارد و به همین دلیل بیننده حتی حاضر به از دست دادن یک قسمت از مجموعه نمی باشد.به طور کلی ایرانیان به علت احساسات قوی و بیش از حدشان همیشه از قهرمان سازی و به تصویر کشیدن کاراکتری رنج کشیده اما قوی و استوار لذت برده و خواهند برد.
جومونگ و یانگوم نیز دو شخصیتی بوده که از این قاعده مستثنی نبوده اند و با تحمل رنج و سختی به جایگاهی قابل توجه رسیده اند.
تقابل و مبارزه بین خوبی و بدی نیز یکی از مفاهیم بنیادی می باشد که مورد علاقه مخاطبان بوده و هر لحظه آن با هیجان روبه روست، البته اگر به خوبی روایت شده و به تصویر کشیده شود، این دغدغه ای بوده که هم در جواهری در قصر و هم در افسانه جومونگ ذهن بیننده را درگیر می کند.
سریال افسانه جومونگ در سال ۲۰۰۶ از کانال تلویزیونی MBC که یکی از چهار شبکه ملی و اصلی کره جنوبی محسوب می شود پخش شده و در زمان پخشش پر بیننده ترین برنامه تلویزیونی کره جنوبی بود، آن قدر که حدود نیمی از مردم کره، دوشنبه ها و سه شنبه ها پای تلویزیون میخکوب می شدند تا داستان جومونگ را دنبال کنند.(باز هم خوش به حال کره ای ها که دو روز در هفته سریال را می دیدند)
(البته این طور مشخص است کره ای ها نیز مانند ایرانی های عزیز به شدت به جعبه جادویی وابسته می باشند، زیرا همچین رکوردی را بارها برای دیگر سریال ها نیز از این کشور شنیده ایم، به طور مثال جواهری در قصر) سریال جومونگ ابتدا برای ۷۰ قسمت نوشته شده، اما استقبال بی سابقه مردم تهیه کنندگان سریال را دچار طمع کرده و افسانه جومونگ را به سریالی ۸۱ قسمتی تبدیل کرده است (حال به دلیل اصلی ریتم کند و کشدار سریال پی بردید و طمع عوامل) هر قسمت از این سریال یک ساعت کامل بوده است(البته قبل از ...)
این سریال پر بیننده در سال ۲۰۰۶ بهترین سریال شبکه های کره شناخته شده و بازیگرانش نیز تمام جوایز معتبر را به دست آوردند (البته کره ای ها باید هم خوشحال باشند از این تاریخ سازی ها و هویت سازی های بی منبع و بدون سند) البته این طورکه مشخص است کلیت افسانه جومونگ یک داستان تاریخی می باشد که به ۳۷ سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد، زمانی که گوجو سئون از امپراتوری های چین شکست می خورد و کره دیگر امپراتوری متحد ندارد و ضعیف شده و مجبور می شود از امپراتوری ظالم چین اطاعت کند.(البته در جزئیات و حواشی آن بحث بسیار است)
«هه موسو» نیز یکی از سربازان شجاع و افسانه ای می باشد که تلاش می کند، ولیعهد را به سلطنت برساند، تا کره دوباره کشوری قوی و مقتدر شود اما در یکی از جنگ ها زخمی شده و به دریا می افتد.چندین سال بعد، جومونگ، شاهزاده سر به هوای خوش گذرانی است که برای به دست گرفتن قدرت با برادرانش کشمکش دارد، اما کم کم شروع به یادگیری مهارت های رزمی می کند، تا جایی که به یکی از بهترین جنگاوران زمان خودش تبدیل می شود اما این آخر داستان نیست، (تا به این جا تازه قهرمانی در داستان ایجاد شده که قبلا فردی معمولی و حتی بی فایده بوده است و همین تحول موجب جذابیت و قابل پیگیری بودن داستان می شود)
جومونگ می فهمد که پسر واقعی پادشاه نیست و پدرش «هه موسو» بوده است و این راز زندگی خودش و ملت کره را زیر و رو می کند.
از این جا به بعد جومونگ می خواهد راه پدرش را ادامه بدهد و قدرت رزمی فوق العاده اش را به کار می گیرد تا امپراتوری «گوگوریو» را تاسیس کند.
در تاریخ کره آمده است، مرزهای این کشور پهناور و قدرتمند به لطف توانایی های او چنان گسترده می شود که سرزمین کره امروزی بازمانده کوچکی از «گوگوریوی عظیم» می باشد.
افسانه جومونگ واقعا در تاریخ کره وجود دارد، با این حال قصه ای که از دو هزار سال پیش باقی مانده، فقط طرح کلی سریال است و بقیه جزئیات حوادث و داستان های فرعی، همگی ساختگی و پرداخته تخیلات نویسنده است (البته این امری بدیهی و طبیعی می باشد و به طور حتم عامل اصلی جذابیت)
بیشتر قسمت های این سریال در شمال کشور کره فیلم برداری شده و با دکور پر خرج و سنگینش یکی از بزرگ ترین سریال های کره محسوب می شود.
معبد و غاری هم که بعضی از قسمت های این سریال در آن جا فیلم برداری شده، حالا دیگر از جاذبه های توریستی کره است. (البته کره ای ها در استفاده از دکور سریال هایشان به عنوان جاذبه های توریستی مشهور و معروف می باشند، برنامه موج کره ای را به خاطر دارید که بعد از پایان سریال «جواهری در قصر» پخش شد)
بد نیست بدانید که سریال در زمان پخش در کره و کشورهای دیگر، باعث اختلافات سیاسی و جدی هم شده بود (به قول معروف فلفل نبین چه ریزه، بشکن ببین چه تیزه، به این می گویند قدرت سرنوشت ساز دنیای تصویر) چین به صورت رسمی نسبت به چهره ظالم و غیر انسانی نشان داده شده از امپراتور چین اعتراض کرده و معتقد بود این سریال بسیار ناسیونالیسی و ضد چین است، آن ها ادعا کردند کره ای ها فیلم را به نفع خود بازنویسی کرده اند.
در ادامه این دعواها هنگ کنگ هم سریال را به دلخواه خودش دوبله و پخش کرده و با تعریف خیلی از وقایع تاریخی باعث اختلالات جدی تر شده است.
چینی ها بعدها دو سریال پر خرج از وقایع زمان امپراتوری گوگوریو ساختند تا به نوعی تلافی کنند.
بعضی هاهم اعتقاد داشتند که این سریال گوشه چشمی به اتحاد دو کره دارد و کار تا جایی پیش رفته که تصمیم گرفته بودند در آینده از پرچم جومونگ که یکی از اژدهای سه پای قرمز است، برای کره متحد استفاده کنند.(منبع هم شهری)
● (یک سریال چه قدر می تواند تاثیر گذار باشد؟)
اما محبوبیت و حواشی سریال به همین جا ختم نمی شود و تاثیرگذاری سریال بر خانواده ها و سرنوشت کودکانشان بیشتر از این حرف هاست تا جایی که خیلی از کره ای ها اسم نوزادان پسرشان را جومونگ گذاشته اند (البته امیدواریم ایرانیان عزیز در این مقوله جوگیر نشده و محبوبیت جومونگ بر سرنوشت کودکان بی گناهشان سایه نیفکند) البته عروسک های کوچک و بزرگ جومونگ تا مدت ها اسباب بازی روز بچه های کره بوده است.
جالب تر این که مدت پخش سریال، پوستر و عکس های بازیگران سریال در گوشه و کنار تمام کشور کره دیده می شده و فروش بالایی نیز داشته است (به این می گویند تبلیغات و اطلاع رسانی وسیع)بسیاری از مارک های معروف کره یا برای تبلیغات محصولاتشان با بازیگران سریال قراردادهای میلیونی بسته اند.
افسانه جومونگ قهرمان و رکورد دار سریال های درآمد زاد نیز می باشد.
این سریال در مدت نه ماهی که پخش می شده، چیزی حدود ۴۸ میلیارد تومان پول به حساب شبکه MBC واریز کرده است.
جالب تر این که گاهی اوقات بینندگان مجبور می شدند ۳۲ بار پیام های بازرگانی را وسط تماشای سریال محبوبشان تحمل کنند.(یاد بگیرید ۳۲ بار کجا پنج، شش بار کجا صدایشان هم در نمی آید.)
البته امیدواریم عوامل صدا و سیما این پارگراف را نخوانند یا در صورت خواندن برایشان بدآموزی نداشته باشد) یک سریال چه قدر باید جذاب باشد که مخاطبانش ۳۲ بار در یک ساعت پخش پیام های بازرگانی را در یک ساعت تحمل کند.
البته قسمتی از درآمدهای میلیونی جومونگ مربوط به صادراتش به کشورهای دیگر می شود.
هشت کشور این سریال پر ماجرا را خریداری و برای مردمشان دوبله کرده اند.
به تعبیری ما در حال حاضر جومونگ را با زبان های ژاپنی، تایوانی، هنگ کنگی، ویتنامی و سنگاپوری، تایلندی، مالزی و فلیپین داریم.
این کشورها بعد از پخش سریال در کره بلافاصله حق پخش سریال را با قیمت باور نکردنی ۸ میلیون دلار خریداری کرده اند.
خریداران بعدی جومونگ یک شبکه آمریکایی و کانال سوم خودمان بوده اند.
حق استفاده از نام جومونگ برای محصولات تجاری هم یکی دیگر از منابع درآمد شبکه بوده که هم چنان ادامه دارد.
اصلا اسم جومونگ سال ۲۰۰۶ روی هر محصولی دیده می شد، از لباس و عطر مردانه گرفته تا کیسه های برنج، طوری که تهیه کنندگان جومونگ از حق کپی رایت استفاده از جومونگ (نام) حدود ۳۵۰ هزار دلار سود برده اند.
معروف ترین و محبوب ترین شخصیت سریال بین طرفداران ایرانی اش، بازیگر نقش اصلی جومونگ یعنی «سانگ ایل گوک» است که قبلا هم در سریال امپراتور دریا در نقش یوم جانگ بازی کرده بود.چهره آشنای دیگر این سریال، کیون میری است که در سریال جواهری در قصر نقش بانوی بد جنس دربار (بانوچویی) را بازی می کرد.
او در این سریال نیز نقش کاراکتری بدجنس را بازی می کند.جالب است بدانید۹۵۰ هزار صفحه اینترنتی فارسی درباره سریال موجود است.

منبع : روزنامه خراسان