کاپلو، مأمور انتقام انگلستان

«اگر می خواهید در مورد عملکرد من قضاوت کنید ، پس از بازی مقابل کرواسی این کار را انجام دهید!» اینها تنها جملاتی بودند که فابیو کاپلو طی هفته های گذشته، زمانی که خبرنگاران و مربیان لیگ داخلی انگلستان او را به باد انتقاد گرفته بودند، به وسیله آن از خود دفاع می کرد.
او از آن دسته مربیانی است که در ابتدای امر با یکسری نتیجه ناامیدکننده خود را به سرعت منفور خاص و عام می کند و ناگهان پس از چند بازی به همه نشان می دهد که چرا پا به هر جا گذاشته، تیم فوتبال تحت هدایتش جام ها را یکی پس از دیگری از آن خود می کند. اولین مسابقه شیرهای جزیره در جریان رقابت های مقدماتی جام جهانی مقابل آندورا چندان جالب توجه نبود.
با وجود آنکه انگلستان بازی را با نتیجه ۲ بر صفر پیروز شد اما هیچ کس مردان کاپلو را تحسین نکرد و در عوض منتقدان با استدلال هایی که آندورا را یکی از ضعیف ترین تیم های فوتبال اروپا می نامید و از این دست، پیروزی دن فابیو را زیر سؤال هایی خشونت بار بردند. به هرحال مرد ایتالیایی در زاگراب به همه نشان داد که چقدر اشتباه می کردند و تیمی که او ساخته است، برخلاف انگلستان همیشه بازنده چند دهه پیش، اکنون حرف های زیادی برای گفتن دارد. شیرهای جزیره مقابل کرواسی تیمی که آنها را از راهیابی به رقابت های یورو ۲۰۰۸ بازداشت، چنان جنگنده ظاهر شد که اولین تیمی نام گرفت که کروات ها را در خانه خودشان شکست داده است.
آن هم با نتیجه ای سنگین! انگلستان یکی از بهترین و خوش نتیجه ترین مربیان را در اختیار دارد. با این حال مردمان و منتقدان این کشور پس از چند عملکرد ناامیدکننده تیم در بازی های دوستانه، چاقوی اتهام خود را بی مهابا به سوی کاپلو نشانه رفته بودند. هواداران خشمگین انگلیسی که با اظهارات هری ردنپ مربی صاحب اعتبار فوتبال جزیره، بیش از پیش خروشان شده بودند، ناگهان شروع به مقایسه مرد ایتالیایی با استیو مک کلارن مربی سابق تیم ملی کشورشان کردند.
مردی که از هدایت کردن شیرهای جزیره به رقابت های یورو ۲۰۰۸ ناتوان ماند و به همین سبب ناگزیر به ترک نیمکت این تیم شد. به هر حال کاپلو چندان وقتی به این اظهارت نگذاشت و با اتکا به استعداد ذاتی اش انگلستانی را که می خواست، بنا گذاشت. این جرقه خوشا یند از طرف دن فابیو، همه را ناخود آگاه به یاد آنچه که در رم، تیم سرگردان آن روزها و رئال مادرید بحران زده انجام داد و هر ۲ را به جام های طلایی لیگ خود رساند، می اندازد.
به هر حال تغییرات و نشانه های پیشرفت یک شبه در یک تیم ظاهر نمی شود. اولین و تنها شکست کاپلو مقابل فرانسه، ناشی از ضعف های مختلف تیم بود که در دراز مدت به وجود آمده و مرد ایتالیایی نمی توانست همه را به یک باره از بین ببرد. به هر حال در پیروزی ارزشمند انگلستان مقابل کرواسی که عنصر شانس هم تا حدودی در آن سهیم بود، کاپلو از عنوان همیشه برنده بودن خود دفاع کرد. البته پیروزی او مقابل کروات ها در زاگرب برای کسانی که با شخصیت و طرز کار وی آشنا هستند و سیر صعودی مربی سابق یوونتوس و رم را به خوبی می شناسند تا حدود زیادی طبیعی است و سورپرایزی در کار نیست.
با این حال شیوه ای که به واسطه آن مرد ایتالیایی، کرواسی را در هم کوبید به تنهایی جذابیت های خاص خود را دارد. رقابت های جالبی در زاگرب در جریان بود. هیچ یک از طرفین ماجرا بهتر از حریف نبودند. میهمان می خواست انتقام ناکامی گذشته را بگیرد و میزبان سعی داشت از برتری خود دفاع کند. با این حال انگلستان میزبان را به زانو درآورد. آن هم با ۴ گل دیدنی که آهسته اما پیوسته وارد دروازه حریف می شد و انتقام عدم حضور در یورو ۲۰۰۸ را ذره ذره از کروات ها می گرفت. کرواسی، در جریان بازی حل شده بود. آنها رفته رفته کلافه شده بودند و تکل های پی در پی حریف بازیکنان را ناکارآمد کرده بود. انگلستان خیلی خوب مالکیت توپ را حفظ می کرد و تئو والکات، ستاره آن بازی که اولین گل را برای تیمش به ثمر رساند به گربه سیاه کروات ها تبدیل شده بود.
گل اول همان طور که ایویکا اولیچ مهاجم کرواسی پس از بازی روان بدان اشاره کرد، اولین گام های شیرهای جزیره به سوی پیروزی بود. شاید نتوان اینقدر راحت موفقیت انگلستان در راهیابی به جام جهانی را قطعی دانست. با این حال آن شب به نظر می رسید تک تک بازیکنان به خوبی از پس آنچه که به آنها محول شده بود بر می آیند.
امیل هسکی خیلی خوب بود و حتی شانس به دست آوردن یک پنالتی، درست موقعی که جوزپ سیمونیچ دچار خطا شد را داشت اما به هر حال داور آن را نادیده گرفت. فرانک لمپارد نیز یکی از بهترین بازی های خود را طی چند سال اخیر در میادین ملی به نمایش گذاشت و اگر کمی شانس می آورد می توانست گل زیبایی نیز به ثمر برساند. نیمه دوم هم که انگلستان کنترل کامل بازی را در دست داشت و خود را برای ۴۵ دقیقه به پیروزی بی چون و چرای آنها منتهی می شد آماده کرده بود. شاید بتوان نام آن بازی را مأموریت انتقام گذاشت که بسیار خوب و تمام و کمال هم انجام شد.
در این میان رسانه های کرواسی از همان میانه های مسابقه که سرنوشت محتوم تیم ملی کشورشان در آن مشخص شده بود، شروع به انتقاد از مربی تیم و ارائه راهکارهایی برای جبران این شکست کرده اند. یکی از این راه ها خداحافظی با اسلاون بیلیچ نه چندان خوشنام و یافتن مربی فوق العاده ای چون کاپلو بود. در همین راستا روزنامه «واکرنجی لیست» نوشت: «فابیوی بزرگ به بیلیچ درس بزرگی داد.» روزنامه «یوتانرجی لیست» نیز در شماره فردای روز مسابقه در صفحه اول نتیجه بازی را اینگونه تفسیر کرد: دن فابیو به بیلیچ و مردان ما نشان داد که هنوز خیلی چیزها هست که باید یاد بگیرند. بیلیچ مرد فوق العاده با استعدادی است اما هنوز تمام راه های حیله گری در بازی را نیاموخته است. جای دیگری نیز آمده بود: این انگلستان مک کلارن نیست.
این یک تیم قدرتمند است. خیلی قوی تر و بهتر از کرواسی ما! برای چند ماهی ما در این رؤیای شیرین غرق شده بودیم که بهتر از آنها هستیم اما انگلستان ما را از این خواب بیدار کرد. استفاده از واژه بهترین برای تیم کاپلو فعلاً خیلی زود است اما شاید این تیم واقعاً ته مایه هایی از قهرمانی را در خود داشته باشد. هر چند مدت ها است دوران طلایی انگلستان در پهنه رقابت های ملی به پایان رسیده است. بیلیچ مردی که چند روزی بیشتر از تولد ۴۰ سالگی اش نمی گذرد کرواسی را همین تابستان امسال به عنوان یک قدرت خطرناک در اروپا معرفی کرد، پس از شکست سنگین تیمش رو به خبرنگاران گفت: «انگلستان نشان داد که تیم قدرتمندی دارد و شاید بتوان آنها را بهترین در اروپا نامید.» کاپلو نشان داد که می تواند با وجود انتقادها تیم را در مسیر صحیح هدایت کند. البته پیش از این گفته بود این فشارها برای او طبیعی است اما به هر حال ۴ گل دیدنی به تیمی که انگلستان را دچار حساسیت و بغض و کینه کرده بود می تواند راه خوبی برای جبران و اثبات باشد. معلوم نیست در آینده چه می شود و باید دید آیا کاپلو باز هم می تواند شاگردانش را چنین مدعی و درخشان در جام جهانی هدایت کند؟

منبع : استقلال بلو و ایران سوکر