دولت وحدت ملی آرزوی دیرینه فلسطینیان

كشیده شدن اوضاع فلسطین به مسیر تهدید آمیز جنگ داخلی، ایجاب می كند تا اعراب و فلسطینیان موضعی هشداردهنده در برابر توطئه هایی كه تمامی ملت فلسطین و نه فقط كرانه غربی و باریكه غزه را در برخواهد گرفت اتخاذ كنند.
در كوره راه هایی كه پایانی بر آن متصور نیست، هر آینه تشنج در سرزمین های اشغالی سال ۱۹۶۷ میلادی، مناسبتی از پیش طراحی شده برای آغاز دور جدیدی از كوچ اجباری اعراب داخل این سرزمین ها را فراهم آورده است و آن، «نقض حاكمیت رژیم صهیونیستی» است كه می تواند بهانه ای برای استرداد حق شهروندی از فلسطینیان ساكن این سرزمین ها باشد.
هنگامی كه زد و خورد میان فلسطینیان، شرطی برای نوید تولد «خاورمیانه جدید» نامیده شد، آن چنان كه رایس وزیر خارجه آمریكا مژده داد، پس آن چه كه این فرآیند را به مقصود می رساند، آن است كه اسراییل به عنوان دولت صهیونیست، قلع و قمع اعراب در میهن عربی را در دستور كار قرار دهد.این خواسته با موافقت «كنست» با پیش نویس قانونی عینیت یافت كه به دادگاه های اسراییلی اجازه می دهد، هویت فلسطینیان را به این بهانه كه اشغالگران، آنان را به «نقض حاكمیت صهیونیستی» اسراییل متهم می كنند، سلب نمایند.
در واقع، رژیم صهیونیستی تنها حدود ۹۰۰ هزار فلسطینی را در سال ۱۹۴۸ میلادی از میهنشان آواره نساخت بلكه آنانی كه در میهن خویش باقی ماندند نیز سرنوشت بهتری نیافتند.این شمار با استمداد از اشغالگران برای بقا، در سرزمین فلسطین ماندند، مشروط بر آن كه، تحت الحمایه سیاسی اسراییل باشند. بدین معنا كه سرنوشت فلسطینی در وطنش را همانا، كوچنده از راه رسیده، تعیین می كند و این كه آیا به فلسطینی حق شهروندی داده شود یا از او گرفته شود و در شرایط بغرنج كنونی، چه فرقی است میان آن فلسطینی كه به دست دشمن كشته شود یا توسط دوست دشمن به قتل رسد؟
همانا خشونت متقابل میان هواداران جنبش های فتح و حماس به حدی رسیده كه می توان آن را نمونه ای از «روزهای وحشت» نامید كه آغازگر كشمكش های سیاسی رو به تزاید میان دو گروهی است كه در پشت طرح های اوج گیرانه در عرصه فلسطین یعنی طرح «اسلو» و طرح «رد تمامی مفاد آن»، نهان مانده است .
حامیان مسلك اسلو، در زمره افرادی هستند كه دل به «حكومت بدون حاكمیت» خوش كرده اند و از نظر آنان، شرط لازم برای تشكیل دولت وحدت ملی فلسطینی، كسب مقبولیت از كمیته چهار جانبه بین المللی است، بدین امید كه اعتبار ناشی از رضایت كمیته چهارجانبه، به محاصره فلسطینیان پایان دهد.محاصره ای كه از انتخابات ۲۵دسامبر ۲۰۰۶و جنبش حماس را به اكثریت در مجلس قانونگذاری رساند، تاكنون بر فلسطینیان ساكن مناطق حكومت خودگردان حكمفرماست.به یاد آوریم كه پیروزی حماس در انتخابات از طریق آرای فلسطینیانی به دست آمد كه یك نافرمانی دمكراتیك را در پیش گرفتند و آنانی دست به محاصره این ملت زدند كه خود را حامی مردمسالاری در جهان می نامند، اما بر خلاف آن عمل كردند.
آنانی كه از فلسطینی ها می خواهند، به شروط كمیته چهار جانبه تن دهند، مساله اصلی را كه همانا اشغال و پیامدهای آن یعنی اسكان دادن صهیونیست ها در سرزمین های فلسطینی است، نادیده انگاشته اند.حضور اشغالگران صهیونیستی در كرانه غربی از سال ۱۹۶۷ میلادی، طولانی ترین اشغال در قرن بیستم شناخته می شود و تاكنون نیز ادامه دارد. آنها ۲۶۸ هزار و ۱۶۳ مهاجر صهیونیست را بر اساس داده های رسمی تا ابتدای دسامبر ۲۰۰۷ میلادی در این منطقه اسكان داده و این به جز شهرك های صهیونیستی است كه كرانه غربی را به مانند لباسی مندرس تكه تكه كرده اند.
در حقیقت ۱۰۵ شهرك صهیونیستی حاشیه ای به شمار می روند و از سال ۲۰۰۱ میلادی یعنی از زمان آغاز مرحله اول نخست وزیری آریل شارون ایجاد شده است .از سوی دیگر، در بازداشتگاه های اسراییل حدود ۱۱ هزار نفر فلسطینی كه از میان آن ها، چهار هزار و۱۱۰ نفر در سال گذشته و سه هزار و ۶۰۲ نفر در سال ماقبل آن (۲۰۰۵) بازداشت شدند، به سر می برند.به گزارش ایرنا با این شرایط آیا امكان از میان بردن شائبه ها می رود؟
و آیا این امید همچنان پابرجاست كه فلسطینیان بتوانند براستی یك حكومت وحدت ملی را به پا دارند؟اگر طرف های فلسطینی با گرایشات متفاوت شروع به بررسی راه های منجر به رسیدن به این هدف كنند، همانا دسیسه برای كنار زدن حماس با توجه به سخنان محمود عباس به مناسبات سالروز تاسیس جنبش فتح، وجود دارد.
حتی اگر توطئه با ورود به انتخابات زودهنگام قابل دسترسی باشد، با آن كه دشواری هایی فراروی آن است كه كمترین آن، هزینه های مالی برگزاری انتخابات است .پرسش در این جاست كه آیا اگر حماس بار دیگر در مجلس قانونگذاری حائز اكثریت شود و از طریق آن حكومت را در اختیار گیرد، محاصره شكسته خواهد شد؟باید گفت كه خیر. زیرا هدف اصلی آن است كه حماس در قدرت نباشد، همان گونه كه در مورد جنبش حزب الله نیز چنین است، حال به هر وسیله ای كه بتوان باید آن را عملی كرد.

منبع : روزنامه ابرار