رازیانه و عوارض جانبی آن

● مطالعه بر روی حیوانات:
گزارش داده شده كه LD۵۰ خوراكی برای اسانس رازیانه تلخ در موش‌ها، ۵/۴ میلی‌لیتر بر كیلوگرم بوده، درحالی كه این میزان برای اسانس رازیانه شیرین ۸/۳ گرم بر كیلوگرم می‌باشد. Shramlik میزان LD۵۰ خوراكی را ۱۲/۳ گرم بر كیلوگرم ذكر كرده است. مقادیر LD۵۰ مذكور، در محدودهٔ مقادیری هستند كه برای آنتول (LD۵۰ خوراكی، در موش: ۳ گرم بر كیلوگرم ـ در موش صحرایی: ۲ گرم بر كیلوگرم ـ در خوك: ۲/۲ گرم بر كیلوگرم) و فنكون (موش صحرایی: ۲/۶ گرم بر كیلوگرم) گزارش شده است. سمیت حاد ناشی از سیس ـ آنتول، در موش‌های صحرایی و موش‌ها، حدوداً ۲۰ برابر سمیت ناشی از ترانس ـ آنتول می‌باشد. میزان LD۵۰ پوستی اسانس رازیانه در خرگوش به ۵ میلی‌لیتر بر كیلوگرم نیز می‌رسد. مطابق تحقیقات، ۲۱ گرم اسانس رازیانه به طور خوراكی در خرگوش‌ها كشنده است.
در مطالعات مربوط به تغذیه مشخص شده است كه وارد كردن ppm ۱۰۰۰۰ از آنتول در رژیم غذایی موش‌های صحرایی به مدت ۱۵ هفته، موجب تغییرات اندكی در ذخیره آب كبد حیوانات نر می‌گردد. در یك سری مطالعات دیگر در ارتباط با تغذیه در موش‌های صحرایی، رژیم‌های ppm۲۵۰۰ به مدت یك سال و ppm ۱۰۰۰۰ به مدت ۱۵ هفته، هیچ تغییری ایجاد نكردند. میزانی كه هیچ‌گونه تغییری در موش‌های صحرایی ایجاد نكرد، ppm۲۵۰۰ در رژیم غذایی یا ۱۲۵ میلی‌گرم بر كیلوگرم بوده است. در طی تحقیقات دیگر، مقادیر ۱۰۰۰،۳۰۰۰،۱۰۰۰۰ و ppm ۳۰۰۰۰ آنتول به مدت ۹۰ روز در رژیم غذایی موش‌های صحرایی وارد شد. دوز ۳۰۰۰۰ كشنده بود و دوز ppm۱۰۰۰۰ سلولهای كبدی، در دوزهای درمانی و دوزهای بیشتر و یا مساوی ppm ۳۰۰۰ مشاهده گردید، اما در دوز ppm ۱۰۰۰ هیچ اثری ایجاد نگردید.
● مطالعه بر روی انسان:
هیچ مدركی دال بر این مطلب كه رازیانه سلامتی انسان را به خطر می‌اندازد وجود ندارد. مسمومیت حاد یا مزمن با اسانس رازیانه، در انسان، گزارش نشده است. در سال ۱۹۷۳، شورای اروپا، میوه رازیانه را در لیست مواد، ادویه‌ها و چاشنی‌هایی كه معمولاً در مقادیر كوچك به غذا افزوده می‌گردد، وارد نموده است و استفاده از آن را مجاز دانسته است، با این شرط كه ماده موثره در محصول نهایی محدود و كنترل شده باشد. میزان ADI مشخص نشده است. (دوز روزانه مورد قبول = ADI = Acceptable daily intake)
● واكنش‌های‌ آلرژیك:
اگرچه Hansel , Steinegger رازیانه را به عنوان یك ادویه حساسیت‌زا در نظر گرفته‌اند، اما عملاً، هیچ‌گونه واكنش حساسیتی نسبت به رازیانه گزارش نشده است. در بعضی از كتب گزارش شده است كه یك نوع واكنش متقاطع با رازیانه وجود دارد كه سندرم نامیده می‌شود اما حتی در این مورد نیز واكنش مثبت نسبت به رازیانه ندرتاً اتفاق می‌افتد. با توجه به استفاده گسترده رازیانه و با درنظر گرفتن این حقیقت كه تاكنون گزارشی درخصوص واكنش‌های آلرژیك آن به ثبت نرسیده است، رازیانه به عنوان یك ماده حساسیت‌زا با قدرت بسیار پائین درنظر گرفته می‌شود. به قسمت «عوارض تنفسی» مراجعه كنید.
● عوارض پوستی:
واكنش‌های حساسیتی پوستی بسیار نادر است. رازیانه در لیست گیاهانی كه ادعا می‌شود مسئول درماتیت نوری در انسان می‌باشن، وارد شده است. این مسئله مورد تردید است كه میوه رازیانه بتواند تولید اثرات سمیت نسبت به نور نماید، زیرا تركیباتی مانند فوروكومارین و دیگر تركیبات مشابه در آن وجود ندارد. Opdyke گزارش می‌دهد كه هیچ گونه اثر سمیت نسبت به نور درخصوص اسانس رازیانه مشاهده نشده است. تجویز پوستی دم كرده رازیانه در انسان موجب تشدید التهاب ایجاد شده به وسیله اسانس خردل، تشعشعات ماوراء بنفش و تزریق زیرپوستی توبركولین می‌گردد.
● عوارض تنفسی:
یك مورد آسم در یك پسر ۹ ساله مبتلا به بیماری آلرژیك در اثر رازیانه و تخم‌های رازیانه گزارش شده است. آزمایشات پوستی مثبت، ایجاد مجدد آسم به دنبال خوردن رازیانه و تسكین آسم بعد از حذف رازیانه از رژیم غذایی، تأئید كننده ارتباط بین رازیانه و آسم آلرژیك می‌باشد.
● تداخلات دارویی:
تزریق داخل صفاقی ۵۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم اسانس رازیانه در موش موجب افزایش زمان خواب ناشی از پنتوباربیتال می‌گردد، و این حالت زمانی ایجاد می‌شود كه اسانس هم زمان با پنتوباربیتال تزریق گردد.

منبع : موسسه اطلاع‌رسانی طعام اسرار