درختها

ای درختها كه جانتان به لب رسید و برگ داد
من هنوز پا به عمق غربت زمین
چشم در نگاه سوكوار سنگ
دست در میان گیسوی سیاه و خشك ریشه هایتان مرده ام
من هنوز مرده ام
ای درختها از چه روی جوانه می زنید؟
برگهای سبز را هوا زمین شكنجه می دهند
برگهای سبز را تازیانه های سوزناك باد پیر می كند
برگهای سبز را آرواره های پست خاك به كام می كشند
از چه رو جوانه می زنید؟
از چه رو به روی سینه مردگان خفته در زمین برگهای سبز را روانه می كنید
دنده های مردگان خاك را وزن آرزوی خویشتن شكسته است
سینه را تاب وزن سایه امیددیگری در میان لایه های خاك نیست
ای درختها از چه رو جوانه میزنید.



سیما ابراهیمی

منبع : نشریه الکترونیکی تکاپو