اسراف ما به آب و برق ختم نمی شود

تنها اسراف در مصرف آب و برق و گاز که خیلی هم اهمیت دارد نیست که لطمات شدیدی به اقتصاد ما می زند. بطوریکه آمارها نشان می دهد و خود مسئولین بارها اعلام کرده اند داروهائی که برای بیماران در کشور ما تجویز می شود بسیار بیش از حد لازم است. همچنین بعضی رویه های غلط اداری که بتدریج در شبکه اداری ما رایج شده است نیز مشکلات و خسارات مالی فراوانی را باعث می شود. دیگر امروزه داشتن منشی با اطاق و مبلمان و تلفن و کامپیوتر جداگانه، مخصوص وزرا معاونین و مدیران پرکار که حجم کار آنان داشتن چنین امکاناتی را ایجاب می کند نیست، بلکه دیده شده هر مسئولی بقدر نفوذ و امکان دسترسی که به بودجه دارد چنین امکاناتی را برای خود دست و پا می کند که علاوه بر تحمیل هزینه غیرلازم به بیت المال باعث معطلی و اتلاف وقت مراجعین می شود. وقتی کسی نامه ای را می خواهد به اداره ای بدهد باید به اطاق منشی اداره مراجعه کند و پس از کسب اجازه از منشی و معطلی معمول وارد اطاق رئیس شده و نامه خود را به رویت او برساند در صورت موافقت او نامه در دبیرخانه ثبت شده و تازه بورکراسی معمول برای رسیدگی به موضوع نامه شروع شود.
در اینجا این پرسشها مطرح می شود چه مسئولینی با چه حجم کاری باید دم و دستگاه منشی و تشریفات آنرا داشته باشند؟ چرا باید مراجعین یکی بعد از دیگری با اجازه منشی وارد اطاق رئیس شوند مگر رئیس با همه مراجعین حرفهای محرمانه ای دارد مگر آن مبل های متعددی که در اطاق رئیس گذاشته شده برای نشستن مراجعین نیست؟ گذاشتن اینگونه موانع در راه ارتباط مردم با دستگاه اداری و مسئولین مملکت برای چیست؟ چنین قید و بندهائی که در بعضی دستگاه های نوظهور که روز بروز هم بیشتر می شود قبلاً معمول نبوده است. چرا نامه ای را که شخصی می خواهد به اداره ای بدهد باید قبل از ثبت در دفتر، در واقع پذیرش نامه رئیس اداره باید اجازه ثبت نامه را بدهد یعنی خواسته های مردم را قبل از رسیدگی کنترل و انتخاب کند؟ مردم باید بتوانند همه خواسته های خود را مستقیماً در مراجع اداری منعکس کنند و اداره مربوطه طبق مقررات به آن رسیدگی کرده جواب طرف را بدهد. انتخاب درخواستهای مردم بوسیله مسئولین و نپذیرفتن بعضی از آنها و برقراری چنین تشریفات زائد و هزینه بر به معنای ایجاد فاصله بین مردم و مسئولین مملکتی است. در صورتی که مردم بتوانند دورنگار نامه خود را به اداره ای بفرستند و آن نامه جریان اداری خود را طی کرده و پاسخ آن به همان شماره دورنگار ارسال شود در اکثر موارد مراجعه حضوری متقاضی لازم نبوده از بسیاری از آمد و رفت های خیابانی، تحمل و ایجاد ترافیک های بیشتر و مصرف سوخت و آلوده کردن هوا و اتلاف وقت اشخاص جلوگیری خواهد شد. انجام همین امر ساده که هیچ منع قانونی هم ندارد باعث حذف خیلی از هزینه های مادی و معنوی و جلوگیری از اتلاف وقت مردم خواهد شد.
همچنین بی مبالاتی هائی که در هزینه کردن بعضی بودجه ها می شود مشکلات و خسارات زیادی ببار می آورد. برای اینکه کلی گوئی نشده و نمونه روشنی را بنمایانم که قابل رویت و رسیدگی باشد بعضی اقدامات شهرداری مهرشهر کرج را عنوان می کنم. آسفالت خیابانهای مهرشهر مخصوصاً خیابانهای فرعی تقریباً همیشه خراب و پر چاله و در نقاط زیادی دارای گودی است که در مواقع بارندگی و حتی آب پاشی پر از آب می شود.
هر سال نیز شهرداری اقدام به لکه گیری یا تعمیر بعضی نقاط می کند که پس از شش ماه یا کمتر یا با یک بارندگی وضع بشکل سابق برمی گردد که باز نوبت لکه گیری و تعمیرات فرا می رسد و این دور باطل یعنی خرابی همیشگی خیابانها و هزینه کردن هر ساله شهرداری برای تعمیر با آسفالت های نامرغوب غیراستاندارد ادامه دارد. هزینه آسفالت از سه بخش خرید ماده آسفالت، حمل و نقل و اجرای آسفالت تشکیل می شود و شهرداری بجای خرید یکباره آسفالت مرغوب و استاندارد آنطور که در همه دنیا معمول است یک بار برای چندین سال متحمل این مخارج می شود ولی با تکرار عملیات تعمیرات بیش از تفاوت قیمت هزینه آسفالت استاندارد و نامرغوب، هزینه حمل ونقل و اجرای مکرر آسفالت را می دهد و همیشه هم آسفالت ها خراب و مردم در زحمت اند. شهرداری که خریدار عمده این مصالح است و کارشناسان کافی در اختیار دارد باید بداند مقدار قیر و همچنین نوع و اندازه شن آسفالت معین و تعریف شده است و نوع غیراستاندارد آن را باید جنس تقلبی دانست، و شهرداری نباید به هر علت خریدار کالای تقلبی باشد.
به موازات و در کنار آسفالت شهرداری، سازمان فاضلاب کانال هائی را که برای نصب لوله های فاضلاب حفاری کرده آسفالت کرده که آسفالت اخیر بر خلاف آسفالت شهرداری صاف و یکدست و متراکم با شن ریز بوده و تاکنون اگرچه به علت نقص زیرسازی در بعضی نقاط نشست هائی دارد ولی مرغوبیت آسفالت آن نسبت به آسفالت شهرداری کاملاً محسوس است. چرا نباید شهرداری اقلا از چنین آسفالتی استفاده کند. مسئول و جواب گوی این خسارتها کیست؟
مسئله جالب تصمیم شهرداری در تجدیدنظر در طرح پوشش کف پیاده روهای مهر شهر است به این صورت که پوشش موزائیک سطح پیاده روها را به طرح فانتزی عجیبی تغییر داده یعنی پوشش اصلی کف را سنگهای کاملا سفید حدوداً چهل در چهل سانتیمتر به ردیف در عرض پیاده رو در کنار هم قرار داده و فاصله هر دو ردیف را در عرض پیاده رو نواری به عرض حدود ده سانتیمتر سنگ تر اورتن بتونه شده قرمز رنگ چند میلیمتر پایین تر از سطح سنگ سفید اصلی کار گذاشته بطوریکه به علت گودی چند میلیمتری نوار سنگ تراورتن، در قدم گذاشتن در پیاده رو، ناصافی زیر پای خود را کاملا حس می کنید یا در عدم دقت در قدم برداشتن مخصوصا در دویدن بچه ها امکان گیر کردن نوک کفش به برجستگی سنگ فرش اصلی نسبت به نوار قرمز فاصله سنگها، امکان زمین خوردن وجود دارد. همچنین سطح صاف سنگفرش سفید اصلی با یک بارندگی و یا شستن لغزنده شده و امکان زمین خوردن عابرین را فراهم می کند و دیگر اینکه سفیدی سنگ فرشهای اصلی باعث نمایان بودن گل حتی چرک معمولی جای کفش عابرین می شود. علاوه بر این چون این سنگهای سفید مانند موزائیک ابعاد کاملا مشخصی ندارند و در کار گذاشتن آن نیز دقت لازم نشده است فاصله سنگها در بعضی نقاط خالی و در بعضی نقاط بطرز نامناسب و زشتی از سیمان انباشته شده است جمع این همه عیب در یک کار ساده فرش پیاده رو واقعا عجیب است! و این شاهکار را هر کس می تواند در پیاده روی اطراف شهرداری مهر شهر ملاحظه کند. تعجب در این است که در همسایگی و چسبیده به ساختمان شهرداری، محکم ترین و زیباترین کف پوش پیاده رو اجرا شده و شهرداری نتوانسته از آن یاد بگیرد. وتعجب آورتر اینکه بجای اینکه این اصلاحات! را از نقاط زیادی که پیاده روهای آن فرش نشده است شروع کنند اول شروع به تخریب موزائیکهای صحیح و سالم خیابان امام خمینی کرده و ابتکارات اصلاحی را از آنجا شروع کرده اند. در این مورد با دورنگار، درخواستی از شهرداری شد که به آن اعتنائی نکردند. ممکن است تصور شود پرداختن به چنین اقدامات خلاف یا اشتباهی که در یک شهرک کرج انجام شده چندان واجد اهمیت و قابل ذکر نباشد ولی اولا چنین مدیریتی در زندگی صدها هزار ساکنین این منطقه به انواع مختلف تأثیر سوء خود را ظاهر می کند و نیز برخورد با آن باعث جلوگیری از مسئولیت ناپذیری بعضی مسئولین در همه امور مملکت است.
اقدام دیگر این شهرداری که مفید و قابل توجه است اقدام به کشت درخت و ایجاد فضای سبز در زمینهای بایر شهرداری است که هزینه های اولیه آن یعنی حفر محل های کشت درخت و احداث جوی و مخصوصا آبیاری آن در فصل تابستان مبلغ قابل توجهی است. ولی متأسفانه درختان کاج و سرو کشت شده اغلب کوچک و ضعیف است که با محدودیت امکان آبیاری آن تصور نمی شود که یک تابستان هم دوام آورند و در صورت دوام آوردن هم سالهای زیادی باید آبیاری شوند تا از لحاظ آبیاری خودکفا شده و بی نیاز شوند و متأسفانه نقاط مشابهی در مهرشهر وجود دارد که سالهای قبل به همین ترتیب درخت کاری شده و به علت بی آبی قسمت زیادی از درخت های کشت شده آن از بین رفته است.موارد ذکر شده از بی اعتنائی نسبت به صرفه جوئی در هزینه کردن بیت المال و عدم انجام کار صحیح و با ارزش در قبال هزینه صرف شده همچنین عدم توجه به رضایت مردم در انجام امور چیزی است که به علت امکان وقوع آن در موارد مختلف باید با آن برخورد جدی شده و موارد پیگیری شود.

غلامعلی رهبری

منبع : روزنامه کیهان