زمان به وقت نیمه تاریک ماه

● گزارشی از كنسرت راجرواترز
اوضاع حركات ماه به دور زمین و زمین به دور خودش، به صورتی است كه ناظر زمینی همیشه یك نیم كره ثابت از ماه را می بیند. این اتفاق طبیعی ایده عنوان دومین آلبوم پرفروش تاریخ برای واترز،the creative genius of PINK FLOYD (آن طور كه بر پوستر تور در حال اجرایش دیده می شود) در سال های اوایل دهه طلایی ۱۹۷۰ بود. پرده دایره ای شكل بالای سر نوازندگان در اجراهای زنده كه بر آن از موضوعات فلسفی و اساسی زندگی مدرن به كنایه، تا اعتراضات سیاسی به وضوح نمایانده می شود همان «نیمه تاریك ماه» یا روی دیگر سكه از دیدگاه گروه است.
اما این عبارت آشنا همین روزها است كه هر جا بر پوستری با طرح یك منشور كه نور سفید را به طیف رنگی تجزیه كرده دیده شود، نوید اجرای زنده این اثر توسط واترز و همراهانش در آن حوالی را می دهد. تور جاری ۲ ژوئن در لیسبون پرتغال آغاز و بعد از ۵۴ اجرا ۶ مه به سیاتل ختم می شود.
در این سفرها نوازندگان andy fairwaether low، اسنو وایت، گراهام بورد، جان كارین، دیو كیلمینستر، یان ریچی و هری واترز و همنوایان پی آرنولد ، carol kenyen، كیت كیسن، واترز را همراهی می كنند. طبق برنامه در روز ۲۰ ژوئن یعنی ۲۰ خرداد سال جاری آنها در شهر استانبول در محوطه ای به نام kurucesme arena به گنجایش ۱۲۰۰۰ نفر كه با یك موج شكن از دریا جدا می شد یك كنسرت دو قسمتی كه دو ساعت و نیم به طول انجامید را اجرا كردند. واترز ۶۱ ساله دو روز قبل از این در یونان و دو روز بعد در فلسطین هم این برنامه را اجرا كرد.
رپرتوار تهیه شده توسط واترز شامل ۱۲آهنگ از آلبوم های پینك فلوید (كه هنوز به عنوان صاحب اشعار و ایده اكثر آنها، حق قانونی اجرای آنها را دارد) و یك قطعه از آلبوم تك نفره و محبوب خود amused to death در قسمت اول بود، كه یك ساعت و نیم زمان را به كام ما شیرین نشاند. در این قسمت، آهنگ تازه واترز leaving beirut به همراه داستان مصورش بر پرده بزرگ، یك سورپرایز بی نقص بود. بعد از حدود ۲۰ دقیقه استراحت برای اجراكنندگان و انتظار شروع دوباره برای ما، افكت های صوتی آلبوم كلاسیك گروه كه گیلمور آن را به مانند فرزند واترز می داند (مصاحبه با مجله گیتاریست) نیمه تاریك ماه از باندهای مارك جی بی ال به صورت quadrophonic پخش شد. صدای خنده (احتمالاً صدای نیك میسون درامر گروه) صدای صحبت كردن واترز، صدای صندوق فروشگاه و صدای رقاصك ساعت شماته دار كه به اصطلاح play back می شد. اجرای كامل این اثر با تغییرات اندك و سولوهای گیتاریست ها ، ساكسیفونیست ها و سولفژ عالی از خانم كیسن در آهنگ the great gig in the sky حدود ۵۰ دقیقه دیگر به ما لذت شنیدن موسیقی در بالاترین سطح موجود را بخشید. و بعد واترز به همراه همراهانش به لبه صحنه آمدند. تعظیمی تمام قد و خداحافظی! از شدت هیاهو و تشویق بی نظم حضار چند دقیقه نگذشته بود كه دوباره چهره خندان وایت (او از همه به من نزدیك تر بود) را روبه روی خود دیدم.
واترز گروه خود را معرفی كرد و بعد چهار قطعه از آلبومی كه به نوعی بیوگرافی واترز است، the wall اجرا كردند و در آخر comfortably numb كه برای تعریفش هیچ صفتی به ذهنم نمی رسد. این امید در دوستداران پینك فلوید بدون دسته بندی هست كه چرخش ستارگان و سیارات و صور فلكی بر این طالع باشد كه به نزدیكی كار مشتركی كامل تر از آنچه در لایو ایت دیدیم از همه گروه در كنار هم ببینیم.

علیرضا عفتیان

منبع : روزنامه شرق