من رویایی دارم

سرانجام پس از یک رقابت طولانی ۱۸ ماهه، نتایج انتخابات درون حزبی یکی از قدرتمندترین و بزرگ ترین احزاب آمریکا جهت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری اعلام شد. در این انتخابات باراک اوباما به عنوان نماینده حزب دموکرات پس از پشت سر گذاشتن هیلاری کلینتون برای تصدی پست ریاست جمهوری با مک کین از حزب جمهوریخواه به رقابت خواهد پرداخت.
شاخصه های زیادی این دوره از انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا را از دیگر دوره ها متمایز می کند؛شروع تبلیغات و رقابت این نامزدها دو سال قبل از برگزاری انتخابات، حضور مک کین به عنوان پیرترین نامزد انتخابات از حزب جمهوریخواه، حضور و شرکت بیش از ۳۸ میلیون نفر افراد حائز شرایط رای دهی در انتخابات درون حزبی حزب دموکرات، حضور هیلاری کلینتون به عنوان اولین زن و اوباما به عنوان اولین سیاه پوست شرکت کننده و راه یافته به مرحله پایانی در این انتخابات را می توان از وجوه تمایز این دوره دانست.
اما در این میان آنچه بیش از دیگر موارد می تواند مورد توجه قرار گیرد همان حضور اوباما به عنوان اولین سیاه پوست شرکت کننده در بزرگ ترین رویداد سیاسی و رقابت انتخاباتی در آمریکاست. او که نسل اول از ازدواج یک مهاجر کنیایی و یک آمریکایی است، اولین سیاه پوست آفریقایی تبار به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ آمریکاست؛ امری که ۵۰ سال پیش از این حتی در تصور هیچ آمریکایی نیز نمی گنجید، در آن زمان رنگین پوستان آمریکا اعم از سرخ یا سیاه پوست، از کمترین امکانات مشترک با سفیدپوستان برخوردار بودند. تمامی مدارس، مکان های عمومی و پارک ها حتی آبخوری های عمومی شهر نیز سفیدپوستان را از رنگین پوستان جدا می کرد.
در همان ایام و در سال ۱۹۵۵ زنی به نام رزا پارکس (۲۰۰۵-۱۹۱۳) تنها به خاطر آنکه نخواسته بود در یک اتوبوس عمومی از جایش بلند شود تا یک سفید پوست به جای او بنشیند، بازداشت و جریمه شد؛اتفاقی که می توان آن را سرآغاز جنبش آزادی طلبانه به رهبری دکتر مارتین لوترکینگ (۱۹۶۸-۱۹۲۹) در آمریکا دانست. مارتین لوترکینگ که طی یک عملیات ترور در ۱۹۶۸ جان خود را در راه آزادی و برابری نژادی فدا کرد، از دهه ۶۰ تا زمان مرگ، سردمدار و پیشتاز جنبش ضدنژادپرستی در آمریکا بود. امروزه در ایالات متحده آمریکا برای بزرگداشت یاد او سومین دوشنبه ماه ژانویه هر سال تعطیل رسمی اعلام می شود. مارتین لوترکینگ در سال ۱۹۶۰ با تلاش و مبارزه خود و همراهانش توانست «قانون حقوق مدنی» را با هدف رفع تبعیض نژادی در آمریکا به تصویب برساند. او در سال ۱۹۶۳ و در گردهمایی بزرگ طرفداران تساوی حقوق سیاهان، یکی از معروف ترین سخنرانی های خود با نام «من رویایی دارم» را ایراد کرد که در آن بارها با تکرار عبارت «من رویایی دارم» از آرزوهای خود سخن گفت. رویای او همان تحقق مساوات و برابری انسان ها بود.
جنبش لوترکینگ در کمتر از ۵۰ سال سرانجام کار را به جایی رساند و به چنان تغییراتی در نظام سیاسی و اجتماعی در آمریکا انجامید که امروز باراک اوباما نه تنها به عنوان یک سیاه پوست همپای هیلاری کلینتون در رقابت های درون حزبی شرکت می کند که پس از پیروزی در این رقابت سرانجام به عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات برای حضور در کاخ سفید به عنوان رئیس جمهور آمریکا به رقابت با مک کین از حزب جمهوریخواه خواهد پرداخت؛رقابتی که به زعم نگارنده نه تنها پیروزی در آن چندان هم دور از انتظار نیست که حتی در صورت عدم پیروزی صرف حضور باراک اوباما در این رقابت نشان تحقق آرزوهای مارتین لوترکینگ تنها پس از نیم قرن خواهد بود.
این بدان معنا نیست که جنبش لوترکینگ اکنون به نقطه غایی و آرمانی خود رسیده است اما این رویداد و قبول این واقعیت در تاریخ آمریکا با توجه به شرایط نیم قرن گذشته این کشور، حاکی از پذیرش ارزش ها و تغییر در تفکرات مردم و حکومت در دفاع از حقایقی است که پیش از این، رویای لوترکینگ بود؛رویایی که تحقق آن حاکی از یک تحول عظیم فکری و فرهنگی در آن کشور است که خود می تواند مایه امید و سرآغاز دیگر حرکت های حق طلبانه و آزادیخواه در سراسر دنیا باشد.

حمید عرفانیان پارسا

منبع : روزنامه سرمایه