امروز جایی هستم که باید باشم

شیلا خداداد از بازیگران جوانی است که با اولین تجربه تلویزیونی خود، مسافری از هند، در نقش یک دختر هندی درخشید و به شهرت زیادی دست یافت، اما در سال‌های بعد به تدریج از تلویزیون فاصله گرفت و بخت و اقبال خود را در فیلم‌های سینمایی جست‌وجو کرد.
وی در فاصله چند سال فعالیت در سینما و فیلم‌های متعددی چون «ازدواج به سبک ایرانی»، «سوغات فرنگ»، «آکواریوم»، «عیسی می‌آید»، «آبی» و ... ظاهر شد. خود می‌گوید چند سالی برای ادامه تحصیل به خارج از ایران سفر کرده و با برگشت به کشور ابتدا آموخته‌هایش را با سینما محک زده است. حضور مجدد او در یک مجموعه تلویزیونی بهانه گفت‌وگوی پیش‌رو شد.
▪ شرایط بازی در سریال «پیامک ازدیار باقی» چگونه پیش آمد؟
ـ شاید مثل تمام کارهای دیگر، وقتی نقش شیرین به من پیشنهاد شد، بعد از خواندن فیلمنامه‌ خیلی از آن خوشم آمد و بازی در این سریال را پذیرفتم. (می‌خندد)
▪ پیامک از دیار باقی اولین همکاری شما را با سیروس مقدم رقم زد، کار با او چگونه بود؟
ـ خیلی خوب بود و من از کار با ایشان خیلی راضی هستم. آقای مقدم در طول کار مواردی که می‌خواستند حتما در کار باشد را گوشزد می‌کردند و در بقیه موارد دست بازیگر را باز می‌گذاشتند تا بازیگر کار خودش را انجام دهد. برای من کار با آقای مقدم خیلی راحت و لذتبخش بود.
▪ اطلاع دارید چندمین نامزد نقش شیرین بودید؟
ـ چون آن زمان من سر فیلم سینمایی «یک اشتباه کوچولو» بودم و بعد از پایان این فیلم به گروه «پیامک از دیار باقی» پیوستم به همین علت خیلی از جزئیات اطلاعی ندارم.
▪ زمانی که فیلمنامه را می‌خواندید، نقش شیرین را چقدر کامل دیدید؟
ـ فقط می‌توانم بگویم فیلمنامه خیلی کامل و خوب بود، برای من این است که مردم چقدر کار را دیدند و پسندیدند. اینکه چقدر کار دیده شد، چقدر کار موفق بوده و ... همگی بستگی به مردم دارد.
▪ نظرتان در مورد انتهای سریال چیست؟ تا حدودی بعد از رفع مشکلات منصور سیم‌خواه وضعیت هووها بلاتکلیف ماند.
ـ نه، بلاتکلیف نماند چون به هر حال منصور کار زشتی کرده بود. او بجز کلاهبرداری از مردم به زن اولش خیانت کرده بود و شیرین هم تا مدت‌ها بعد از ازدواج با منصور نمی‌دانست که او زن دارد و ... و به هر حال او باید تاوان اشتباهش را می‌داد ... برای همین دیدیم که زن‌هایش به نوعی او را تنبیه کردند.
اما سریال به نوعی به پایان رسید که به نظر می‌آمد قسمت‌های انتهایی داستان حذف شده است.
درست است. قسمت‌هایی از پایان داستان و حتی صحنه‌هایی از بازی من هم حذف شده است، ولی فکر نمی‌کنم قسمت‌های حذف شده مربوط به هووها باشد.
▪ اشاره کردید به سکانس‌های شما که حذف شده، می‌توانید مشخصا بگویید کدام سکانس‌ها حذف شده است؟
ـ (قدری تامل می‌کند) الان به خاطر ندارم. اما وقتی سریال پخش شد، متوجه شدم در خیلی صحنه‌های داستان سکانس نصفه نیمه رها شده و یک تکه‌هایی را حذف کرده بودند. البته این حذفیات توسط آقای مقدم و توسط آقای سیدزاده، تهیه‌کننده کار انجام نشده بود این اتفاقی است که معمولا در پخش می‌افتد.
▪ این حذفیات به بازی شما لطمه نزده بود؟
ـ قطعا یک مقدار لطمه زده بود، ولی هیچ کسی در این رابطه مقصر نیست.
▪ مدتی است که بحث مسائلی از قبیل ازدواج مجدد، هوو و ... در تلویزیون باز شده است، نظر شما در این باره چیست؟
ـ نظر خاصی ندارم (قدری تامل می‌کند) البته به شخصه اصلا از این قضیه خوشم نمی‌آید، به نظرم اصلا کار درستی نیست.
▪ معمولا وجود دو هوو در کارهای طنز، موقعیت‌های خوبی را برای طنزپردازی ایجاد می‌کند در حالی که در سریال «پیامک از دیار باقی» برخلاف قسمت‌های دیگر، صحنه‌های برخورد دو هوو خیلی جدی بود. آیا دوست داشتید که بار طنز نقش شما بیشتر بود؟
ـ همان‌طور که گفتم، به نظرم فیلمنامه کامل بود و بار طنز خود را داشت. در مورد شیرین، می‌دیدم که مادر او این بار طنز را به دوش می‌کشید اما به هر حال در حالت عادی برخورد دو هوو با همدیگر کاملا جدی است و اصلا بار طنز نمی‌تواند داشته باشد.
▪ اشاره کردید به مادر شیرین. در روند داستان ما دو وجه از اخلاق شیرین را می‌بینیم. اول اینکه مادر شیرین کاملاً مطیع اوست و از طرفی در صحنه‌هایی پرخاشگری‌های شیرین به مادر و منصور را می‌بینیم. دوم اینکه شیرین در برخورد با هووی خود کاملاً مظلومانه برخورد می‌کند. خودتان در کار به این تضاد رسیدید یا اینکه خواسته آقای مقدم بود؟
ـ این وجه اخلاقی و رفتاری موردپسند کارگردان بود و البته خواسته خودم هم همین بود. در واقع من بازی می‌کردم و ایشان تایید می‌کردند.
▪ مواردی هم پیش می‌آمد که در حین بازی از ایده‌های خودتان استفاده کنید؟
ـ آقای مقدم در کار دست مرا باز گذاشته بودند و جاهایی که احساس می‌کردند لازم است خودم چیزی را به نقش اضافه کنم، اجازه می‌دادند.
▪ وجود بازیگرانی مثل خانم بایگان و آقای شریفی‌نیا برایتان چگونه بود؟
ـ به هر حال بازیگر همیشه در کنار پیشکسوتان چیزهای زیادی یاد می‌گیرد. در این پروژه هم همین‌طور بود. حضورشان برایمان مغتنم بود.
▪ معمولا کارهای مناسبتی زمان کمی برای تولید دارند. با توجه به این موضوع چقدر فرصت تمرکز روی نقش، تمرین و ... را داشتید؟
ـ ما سر صحنه قبل از اینکه هر سکانس ضبط شود، تمرین‌هایی انجام می‌دادیم ولی به هر حال همانطور که اشاره کردید، کار فشرده بود و زمان کمی داشتیم و این فرصت کم هم مشکلات خاص خودش را به همراه دارد.
▪ شما در دو سریال «مسافری از هند» و «پیامک از دیار باقی» حضور داشتید. آیا می‌توانید بین بازی در این دو سریال مقایسه‌ای داشته باشید؟
ـ احساس می‌کنم اصلاً قابل مقایسه نیستند. «پیامک از دیار باقی» یک کار دسته جمعی بود که همه بازیگران به اندازه هم نقش داشتند و در واقع هر کدام در جای خودشان بودند اما در سریال «مسافری از هند» محور اصلی شخصیت سیتا بود. نقشم کاملاً متفاوت با نقش شیرین «پیامک از دیار باقی» بود.
▪ جالب‌ترین و سخت‌ترین سکانس‌هایی که در این مجموعه بازی کردید، کدام بودند؟
ـ سخت‌ترین سکانس صحنه گورستان بود. به‌خاطر موقعیتی که گورستان داشت، کار یک مقدار سخت بود اما در مورد جالب‌ترین سکانس می‌توانم بگویم تمام سکانس‌ها برایم جالب و دوست‌داشتنی بود.
▪ شما چند سالی در ایران نبودید. چه انگیزه‌ای باعث شد در حضور مجددتان در عرصه بازیگری با یک سریال تلویزیونی به فعالیت‌تان ادامه دهید؟
ـ «پیامک از دیار باقی» اولین کارم بعد از برگشتنم نبود. اول به سراغ سینما رفتم و بعد تلویزیون. اولین کارم فیلم سینمایی «یک اشتباه کوچولو» بود و بعد از آن «پیامک از دیار باقی» را کار کردم که البته فیلم «یک اشتباه کوچولو» هنوز اکران نشده است.
▪ ترجیح می‌دهید در کدام عرصه بیشتر فعالیت داشته باشید، تلویزیون، سینما یا تئاتر؟
ـ برایم خیلی فرق نمی‌کند. هر کدام که بهتر باشد، همان را انتخاب می‌کنم.
▪ برنامه‌ریزی کاری برای سال ۸۷ کرده‌اید؟
ـ بله، فکر می‌کنم سال شلوغی را پیش‌رو داشته باشم.
▪ خیلی از بازیگرها در کنار بازیگری به مشاغل دیگری مثل نویسندگی، طراحی صحنه، لباس، گریم و ... روی آوردند. دغدغه شما بعد از بازیگری چیست؟
ـ من فقط بازیگری را دوست دارم و حداقل تا الان رشته‌های دیگر سینما برایم جذابیتی نداشته است.
▪ چقدر از راهی که تا امروز در تلویزیون یا سینما طی کردید، راضی هستید و خودتان را در چه جایگاهی می‌بینید؟
ـ من از راهی که طی کردم خیلی راضی هستم و فکر می‌کنم تا امروز آهسته آهسته به جلو آمدم و از کوچک به بزرگ رسیدم و امروز در جایی هستم که باید باشم.

ساناز ساسانی‌نیا

منبع : روزنامه تهران امروز