وقتی تقاطع های تهران بومی می شود

بیش از ۲ دقیقه معطلی پشت ده ها اتومبیل دیگر كه پیش از تو ترمزدستی خود را كشیده اند ، چیز عجیبی نیست اما می دانی كه شاهد سبز و زرد شدن بعدی هم هستی و یك ۱۲۰ ثانیه دیگر را باید به میهمانی حركات كند، شمارشگر قرمز بنشینی. حالت از هرچه عدد و رقم است به هم می خورد ، مخصوصا از نوع خشك و بی روحش؛ لاتین. بیگانگی ات با توقف های طولانی پشت چراغ قرمز را بیش از هرچیز مدیون این درهم شكسته های انگلیسی می دانی و چه بدهكاری مسخره ای! می خواهی از زیر این دین بیرون بیایی ، ولی چگونه؟ یاد بچگی هایت می افتی و سنگ هایی كه نثار شیشه های قطار می كردی؛ ۱۰ ، ۹ ، ۸ و ...
ترمزدستی را می خوابانی و پایت را تا آخرین توان روی كلاج فشار می دهی. دنده یك و گاز. كجا؟ هنوز كه فرمان شلیك صادر نشده؛ ۴ ، ۳ ، ۲ ، ۱ و صفر. مسابقه شروع می شود و تو بوق زنان می خواهی راهی به جلو بیابی. همان اعداد مسخره این بار در لباس سبز و با سرعت، رو به آغاز می روند. صفر نزدیك است كه تقاطع را رد می كنی. آئینه ، لبخند موذیانه ات به عقبی ها كه مظلومانه پشت خط عابر متوقف می شوند را به تصویر می كشد ، غافل از اینكه چراغی دیگر در تقاطع بعدی در كمینت ایستاده است. بر سرعتت می افزایی ، ولی جیغ نارنجی بر سرت آوار می شود و روی خط عابر متوقف می شوی. كمی دنده عقب و باز نگاهی كه باید با شمارشگرهای سرخپوش درگیر شود؛ ۵۵ ، ۵۴ ، ۵۳ و ...
اما صبر كن. این با قبلی ها فرق دارد. دیگر از آن شماره های بیگانه خبری نیست. صبر می كنی و نگاهت را به اعداد زیبا و دلنشین فارسی روی نمایشگر چراغ می سپاری.
تقاطع های فارسی
نصب و راه اندازی شمارشگرهای معكوس زمان باقیمانده در تقاطع های تهران به سال ۸۲ برمی گردد. همان زمانی كه شركت كنترل ترافیك تهران به تاثیر شمارشگرهای معكوس در كنترل آلودگی هوا ، مصرف سوخت و جلوگیری از تصادفات پی برد و عزم خود را برای تجهیز تقاطع های سطح شهر به این تابلوهای دیجیتال جزم كرد.
اما چه شد كه اعداد لاتین جای خود را به اعداد فارسی دادند؟ شركت كنترل ترافیك تهران پس از استقبال شهروندان از نصب شمارنده های مذكور ، اقدام به بررسی به كارگیری شمارنده هایی به زبان فارسی كرد تا علاوه بر تامین اهداف این طرح ، قدمی در جهت گسترش به كارگیری ارقام به زبان فارسی برداشته شود.حاصل این اقدام شركت كنترل ترافیك تهران ، نصب ۱۲ عدد شمارشگر معكوس زمان باقیمانده به زبان فارسی در ۴ تقاطع حافظ – كریمخان ، طالقانی – قرنی ، نبرد - محلاتی و میدان رسالت و تجهیز حداقل ۲۰ تقاطع دیگر در مركز شهر است.
فارسی در اوج
می توانی از تقاطع فلسطین – كشاورز عبور كنی و از میدان فلسطین به خیابان طالقانی برسی. در این صورت فقط یك بار با شمارشگرهای فارسی آنهم در تقاطع طالقانی – قرنی روبه رو می شوی ، اما یك بار سیراب ات نمی كند. از فلسطین به سمت زرتشت شرقی می روی و بعد از عبور از تقاطع ولیعصر به خیابان حافظ شمالی می رسی. آنگاه در چهارراه حافظ – كریمخان یكبار و بعد از ادامه مسیر از زیر پل حافظ و پیوستن به خیابان طالقانی در تقاطع طالقانی – قرنی برای دومین بار ، زبان فارسی را بر فراز چراغ های راهنمایی زیارت می كنی. فارسی در اوج است و برای زبانی به شیرینی آن ، كمتر از این هم نشاید.

منبع : روزنامه کیهان