آهنگری تعطیل است!

ارزیابی مجلس هفتم می‌تواند با چند شاخص نسبت به مجالس قبلی صورت گیرد. در همین راستا باید دو دیدگاه را مدنظر قرار داد.
۱) نخست: انتظارات - بدین‌معنی كه مجلس هفتم در نوع شعارهایشان پیش از انتخابات چه شعارهایی داده است و آیا شعارهایش به موفقیت رسیده و یا اینكه با ناكامی‌ مواجه شده است.
۲) دوم: ارتباط با مخالفین و موافقین - مجلس هفتم در مورد عملكرد دوستانش در تعارض با قانون عمل كرد . - البته این مجلس حتی نتوانست دارای وحدت تبلیغ باشد بدین‌معنی كه اصولگرایان برای مجلس هفتم كه همسو با معیارهای آنها بوده است تبلیغ كنند و به روشنی باید گفت كه مجلس هفتم در پایگاهش با بحران تبلیغ مواجه است.
از سوی دیگر باید گفت كه انتظارات این مجلس با شعارهای اقتصادی و حل معیشت همراه بود و عملكرد مجلس در طرح تثبیت قیمت‌ها بیانگر این بود كه این مجلس به دنبال آن است كه مشكلا‌ت معیشتی را حل كند ولی این اتفاق هرگز توسط مجلس هفتم رخ نداد و مردم از هزینه‌ها راضی نیستند و باید در مدت باقی مانده مجلس در اندیشه حل مشكلا‌ت اقتصادی باشد. مجلس هفتم از نظر توسعه اقتصادی مشكلا‌ت بسیاری نسبت به مجالس قبلی داشت این مجلس در نوع شعار وحدت تبلیغاتی دچار مشكل است و در میان اصلا‌ح‌طلبان و محافظه‌كاران و دوم خردادی‌ها و اصولگرایان از جهت نوع حمایت نسبت به ۶ دوره قبل مجلس شورای اسلا‌می‌با مشكلا‌ت بیشتری همراه بوده است.
به صراحت می‌توان گفت كه مجلس هفتم در طرح‌های اقتصادی با شكست روبه‌رو شد و علت آن بود كه اندازه انتظارات یعنی توقع بیش از اندازه حد توان یا خلا‌ف توان مطرح شد و عدم برآورده شدن آن موجب ناكامی‌مجلس در برنامه‌هایش شد. نمایندگان مجلس به اندازه وعده‌ای كه می‌دهند خود را در معرض قضاوت قرار می‌دهند و زمانی كه به این وعده‌های دور از دسترس عمل نمی‌شود مردم اینگونه قضاوت می‌كنند كه یا نمایندگان مردم به درستی سخن نمی‌گویند و یا اینكه این مجلس از توان اجرایی لا‌زم برخوردار نیست و چنین رویكردی موجب بدبینی مردم و گریز مردم خواهد شد.
چرا كه مردم چه در مجلس ششم و یا در همین مجلس توجهی به این نكته كه اعمال مجلس تا چه اندازه مدبرانه و حكیمانه و صادقانه است ندارند و موفقیت مجلس را در عمل كردن به شعارهایی كه سر داده شده ارزیابی می‌كنند. به هر حال وقتی مجلس خودزنی می‌كند و یا قوه مجریه با عدم عمل به قوانین مصوب مجلس موقعیت این نهاد قانونگذار را تضعیف می‌كند و یا اینكه با جوسازی علیه قوانین مجلس را در نزد مردم متهم به ضعف و ناكارآمدی می‌كند مردم نیز به چنین قضاوتی می‌رسند كه مجلس در راس امور قرار ندارد و دست بسته است. بنابراین مردم در ارزیابی خود از عملكرد مجلس از سال جاری تا اواخر سال این موضوعات را مدنظر قرار می‌دهند.
۱) نخست: تصویب فراوان قانون مشكلی را حل نمی‌كند
۲) دوم: مشكلا‌ت مردم مشخص است كه باید وقت صرف حل آن شود ؛ برای مردم گرانی مسكن، بیكاری، بالا‌ بودن هزینه‌های آموزشی، گردشگردی و سرمایه‌گذاری برای كشاورزان در حد ۲۲ میلیون نفر، از مشكلا‌ت اساسی مردم است كه مجلس باید به آنها توجه كند. ‌
مجلس باید در وجه برون مرزی نیز حضور خود را اثبات كند یعنی به جای دنباله‌روی از وزارت خارجه سیاستگذار وزارت خارجه باشد و در مورد رفع ابهامات آینده كشور از نظر قطعنامه‌ای كه علیه ایران صادر شده است مداخله‌ای تاثیرگذار داشته باشد.
پاسخگویی به مردمی‌كه توقع دارند تا شغلی برای بیكاران فراهم شود و یا قیمت‌ها تثبیت شود و حقوق نظام هماهنگ پرداخت ایجاد شود را نمی‌توان با سخنرانی عملی كرد. البته مجلس هفتم سعی كرده تا از نظر ظاهری آرامش داخلی خود را حفظ كند و بنابراین كسی در این مجلس نطق كسی را پاره نكرد ولی از سوی دیگر با ارائه عدد ۲ در رای‌گیری مخالفت خود را اعلا‌م كرد. ‌
از سوی دیگر به نظر می‌آید كه ابزارهای نظارتی مجلس بسیار كند شده است و نیاز به صیقل دارد كه آهنگری تعطیل است و این را باید برای نحوه تعامل میان مجلس و دولت به كار برد. مجلس با دولت قبلی تعامل بهتری داشت و این از آن جهت است كه اعضای دولت قبلی احترام خاصی برای مجلس قائل بودند ولی دولت فعلی برای مجلس و خواست‌های نمایندگان احترامی قائل نیست و در راستای اجرای قوانین هم مدعی است و خود را پرچمدار اجرای قانون می‌داند. به هر حال باید گفت كه این مجلس با فراز و نشیب‌های فراوانی روبه‌رو است.

ایرج ندیمی
نماینده مردم لا‌هیجان و عضو فراكسیون اقلیت

منبع : روزنامه اعتماد ملی