چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا


درباره «روبات ها» انیمیشن سه بعدی سینما


درباره «روبات ها»  انیمیشن سه بعدی سینما
▪ محصول: فاکس قرن بیستم
▪ کارگردان: کریس وِج
▪ فیلم نامه نویس: لاول گانز
▪ صداپیشگان: ایوان مک گرگور، هال بری، گرگ کینار، مل بروکس، رابین ویلیامز، درو کری و جنیفر کولیج.
▪ گونه سینمایی: انیمیشن، کمدی و علمی تخیلی
▪ میزان فروش در سطح جهان: ۱۹۹ میلیون دلار پدر و مادر ها خبر دار شوید!
«روبات ها» نخستین فیلم کاملاً خانوادگی هالیوود در سال ۲۰۰۵ از راه رسیده است. استودیویی که سه سال پیش انیمیشن «عصر یخ» را برایتان به ارمغان آورد، یک بار دیگر فیلم بسیار سرگرم کننده ای را تهیه کرده که از نظر بصری فوق العاده تماشایی و از نظر ظرافت های داستانی بسیار هوشمندانه و با مزه است. در واقع اگر بذله گویی های «رابین ویلیامز» (صداپیشه کاراکتر فِندر) نتواند خنده را بر لبانتان جاری سازد، پس حتماً باید به یک روان پزشک مراجعه کنید! داستان فیلم از این قرار است: «رادنی کاپر باتم» (با صدای ایوان مک گرگور) یک روبات جوان خیال پرداز است. او که در یک شهر کوچک ساخته شده و پدرش یک ظرف شور است، تنها یک هدف در زندگی دارد ! مخترع شدن.
او سپس با کمک پدرش (استنلی تاکی) موفق به ساختن «روبات اعجوبه» می شود و به «روبات سیتی» می رود و در آن جا با کسی که همیشه او را تحسین کرده یعنی مخترعی با نام «بیگ وِلد» (مل بروکس) ملاقات می کند. متأسفانه «بیگ ولد» و شرکت او به چنگ «رچت» پلید که برای کسب سود بیشتر حاضر است دست به هر کاری بزند، افتاده است. «رادنی» که رویاها و آرزوهای خود را بربادرفته می بیند به جمع گروهی از روبات های از مد افتاده وارد می شود. رهبر این گروه که فندر (رابین ویلیامز) نام دارد، به سرعت در می یابد که «رادنی» تنها شانس آن ها برای رهایی از وضعیتی که دچارش شده اند، است.
سپس... با وجود آن که خط اصلی داستان «روبات ها» یعنی رفتن یک جوان رویایی از زادگاه کوچکش به شهری بزرگ و موفقیت در آن جا، کمی کلیشه ای به نظر می رسد اما باید گفت که فیلم خطوط فرعی بسیار جذابی دارد. در واقع طراحی خلاقانه کاراکترها و هم چنین دنیای آن ها که به زیبایی توسط گرافیک رایانه ای خلق گشته باعث می شود تا تماشاچی دچار کسالت نشود. «روبات ها» قطعاً نقطه عطفی در زمینه خلق تصاویر رایانه ای است و به راستی در دنیایی که تماماً مکانیکی است، همه چیز زنده به نظر می رسد.
فیلم نامه نویسان نیز در ترکیب دنیای روبات ها با دنیای ما، خلاقیت بسیاری از خود نشان می دهند. شوخی های فیلم نبوغ آساست و در اکثر لحظات مخاطبین بزرگ و کوچک را به طور هم زمان به خنده می اندازد، به طوری که حتی شوخی هایی که در آثار دیگر بی ادبانه به نظر می رسد، در این جا کاربرد مؤثرتری دارد. بزرگتر ها حتماً از اشاراتی که به نحوه تولید مثل روبات ها می شود، خوششان خواهد آمد. کاراکتر «روبات اعجوبه» قرار است با آن سنجاب با مزه ای که در «عصر یخ» همیشه به دنبال دانه بلوط خود بود، برابری کند. با این حال و با وجود آن که کودکان یقیناً عاشق این کاراکتر خواهند شد، اما آن سنجاب «عصر یخ» چیز دیگری بود! و اما صداپیشگان فیلم.
«فندر»، بیش از هر کاراکتر دیگری در فیلم به چشم می آید و این به خاطر صداپیشگی بی نظیر «رابین ویلیامز» است. با وجور این که فندر با شخصیت جینی در «علاءالدین» «دیزنی» قابل مقایسه نیست، اما «رابین ویلیامز» دوباره کاری کرده تا او ستاره اصلی «روبات ها» باشد. «ایوان مک گرگور» هم باعث می شود تا رادنی به شخصیتی دوست داشتنی تبدیل شود اما «رادنی» فاقد آن کیفیت منحصر به فردی است که صداپیشگان دیگر فیلم یعنی «رابین ویلیامز»، «مل بروکس»، «درو کری» و یا «جنیفر کولیج» به کاراکتر های خود بخشیده اند. اما باید شخصیت «کپی راکه» هال بری به جایش صحبت کند، کاملاً حذف می شد. واضح است که تهیه کنندگان «روبات ها» می خواسته اند برای جلب نظر تمام مخاطبان نام یک بازیگر معروف مؤنث را در لیست صداپیشگان فیلم بگنجانده اند.
اما متأسفانه به نظر می رسد صحنه هایی که کپی در آن ها حضور دارد در اتاق تدوین استودیو کوتاه شده اند. شاید هم تهیه کنندگان با خلق او تنها می خواستند یک انگیزه رمانتیک برای «رادنی» پیدا کنند! در مجموع باید گفت: «روبات ها» یک انیمیشن بسیار سرگرم کننده است. البته هرگز به پای شاهکارهای پیکسار مثل «داستان اسباب بازی» و یا «باور نکردنی ها» نمی رسد. در هر حال یافتن فیلمی که والدین و بچه ها از آن به یک اندازه لذت ببرند، خیلی سخت است اما «روبات ها» قطعاً چنین کیفیتی دارد.
گفت و گو با کریس وج، کارگردان «روبات ها» همه چیز را اختراع کردیم! «کریس وج»، کارگردانی مطرحی که در کارنامه او به فیلم کوتاه و اسکار گرفته «خرگوش» (Bunny ) و یا انیمیشن پر فروش «عصر یخ» بر می خوریم، بار دیگر فیلم عامه پسند و جذابی را با نام «روبات ها» ساخته که قطعاً از لحاظ بصری یکی از خاطره انگیز ترین آثار سال های اخیر لقب خواهد گرفت. آنچه می خوانید مصاحبه ای با این کارگردان است.
● چگونه به ایده «روبات ها» رسیدی ؟
ایده هر فیلمی ابتدا با یک مکان فیلمی شروع می شود. با خود گفتم که دوست دارم این بار یک دنیای مکانیکی را انتخاب کنم. البته فیلم های علمی _ تخیلی زیادی ساخته شده اند که کاراکترهای اصلی آن ها روبات بوده است. اما من و بیل جویس (نویسنده و طراح کتاب های کودکان) می خواستیم چیز متفاوتی خلق کنیم. یک دنیای پر از کمدی، رنگارنگ، سرگرم کننده و مملو از آدم های مکانیکی اما دوست داشتنی.
● برای خلق چنین دنیایی، با چه مشکلاتی رو به رو بودی ؟
بزرگ ترین مشکل این بود که ما باید همه چیز را اختراع می کردیم.در «عصر یخ» با چنین مشکلی رو به رو نبودیم زیرا با حیوانات سر و کار داشتیم. پس می دانستیم برای طراحی کاراکترها به چه منابعی رجوع کنیم. اما در «روبات ها» قضیه کاملاً فرق می کرد و ما تقریباً به هیچ منبع الهام بخشی دسترسی نداشتیم. «جویس» از این چالش بزرگ استقبال کرد و به من گفت که همیشه می خواسته چهره ظاهری دنیا را عوض کند. بنابراین این فیلم بهترین فرصت برای او بود.
● آیا درست است که ایده «روبات ها» پیش از «عصر یخ» به ذهنت رسیده بود ؟
بله کاملاً. در آن زمان من یک انیمیشن کوتاه و آزمایشی از کاراکترهای روباتی ساخته بودم و جویس هم طراحی اولیه شخصیت ها را آغاز کرده بود. اما پیش از این که موضوع جدی شود، یکی از رؤسای فاکس از ما خواست تا ابتدا «عصر یخ» را بسازیم. خوشبختانه «عصر یخ» فروش خوبی کرد و استودیو به «روبات ها» چراغ سبز نشان داد.
● تفاوت «روبات ها» و «عصر یخ» در چیست ؟
«روبات ها» از هر نظر تجربه پیچیده تری بود، به ویژه از نظر داستانی، تعداد کاراکترها و لوکیشن ها. به طور مثال در «عصر یخ» ما در اکثر اوقات پس زمینه های تک رنگ داشتیم و باید تنها سه کاراکتر را در آن ها می گنجاندیم. اما در «روبات ها» ما شهر چند طبقه و عظیمی ساختیم که پر از کاراکتر بود. در ضمن هرکدام از این کاراکتر ها نیازمند گرافیک پر جزئیات بودند.
● برای خلق ویژگی های بصری فیلم از چه تمهیداتی بهره گرفتید ؟
ما در استودیو «بلواسکای دستگاه رِندر» بسیار پیشرفته ای در اختیار داشتیم. این دستگاه به ما اجازه می داد تا همانند فیلم های زنده بتوانیم از نور به هر شکلی که مایل بودیم استفاده کنیم، از آن جایی که در «روبات ها» سطوح مکانیکی زیادی وجود داشت، نورپردازی بسیار حیاتی بود به همین دلیل در طول فیلم تماشاچی احساس می کند که واقعاً دارد به یک سطح فلزی نگاه می کند. _
مصاحبه با «رابین ویلیامز»، یکی از صداپیشگان «روبات ها» دنیای انیمیشن باحال است! مصاحبه با «رابین ویلیامز» بسیار سخت است زیرا به سختی می توان در طول گفت و گو، چهره ای جدی داشت و نخندید! او سال ها پیش با تأمین صدای غول چراغ در انیمیشن «علاءالدین» غوغایی بر پا کرد و حالا برگشته است تا با «فندر» هم به موفقیتی مشابه دست پیدا یابد.
به عقیده بسیاری از منتقدین او به هدف خود رسیده و «فندر» ستاره اصلی «روبات ها» است. آن چه می خوانید مصاحبه ای کوتاه با این کمدین بزرگ است: _ چرا به دنیای انیمیشن برگشتی ؟ چون دنیای خیلی باحالی است! می توان در آن انرژی خود را آزاد کرد. از طرفی دیگر می دانستم «کریس وِج»، کارگردان «روبات ها» آدم بسیار شوخ طبعی است و از بداهه پردازی استقبال می کند.
● به بداهه پردازی اشاره کردی. چطور این کار را انجام می دادی ؟
«کریس» همیشه پیش من می آمد و می گفت: «ببین این ها جملاتی هستند که باید بگویی» من هم می رفتم و به بداهه پردازی می پرداختم. البته همیشه سعی می کردم دقیقاً در راستای اهداف کارگردان عمل کنم. در ضمن از آن جایی که قرار بود اکثر مخاطبین فیلم کودکان باشند، تلاش کردم جملات بی ادبانه به کار نبرم. اما در نهایت شاید تنها به ۴۰ درصد متن وفادار بودم!
● نظرت راجع به انیمیشن سه بعدی (رایانه ای) چیست ؟
من عاشق گرافیک رایانه ای و حتی بازی های رایانه ای هستم. به آثار «پیکسار» حسودی می کنم و ای کاش روزی بتوانم در یکی از پروژه های «پیکسار» حضور داشته باشم.
البته شاید اگر بعد از «علاءالدین» با دیزنی قهر نمی کردم، الان سابقه همکاری با «پیکسار» را داشتم. به نظرم «روبات ها» از نظر گرافیک رایانه ای فوق العاده است زیرا در آن همه چیز به طرز غیر قابل باوری زنده به نظر می رسد. درباره پروژه های آینده ات برایمان بگو. من همیشه سعی می کنم تناسبی میان فیلم های عامه پسند و آثار مستقل و به اصطلاح غیر استودیوی ام ایجاد کنم. بنابراین قصد دارم در فیلم «شنیدن شبانه» بازی کنم، در این فیلم کم هزینه در نقش یک نویسنده ظاهر می شوم که روزی متوجه می شود یکی از خوانندگان جوانش می خواهد با او ملاقات کند. سپس اوضاع پیچیده می شود.
راستی به تازگی کار بر روی انیمیشن استرالیایی Happy Feet را به اتمام رساندم. در این انیمیشن به جای تعدادی پنگوئن و یک شیر دریایی صحبت کرده ام.
● «خانم دابت فایر ۲» چطور؟ آیا هرگز ساخته خواهد شد ؟
کریس (کلمبوس) و یک نویسنده دیگر در حال تلاش هستند تا فیلم نامه آن را بنویسند. کارشان خیلی سخت است زیرا همه معتقدیم اگر سناریو آبکی باشد آن وقت نباید قسمت دوم «خانم دابت فایر را ساخت.
● از «علاءالدین» برایمان بگو .
صحبت کردن به جای غول چراغ در «علاءالدین» باعث شد تا احساس فوق العاده ای داشته باشم. «علاءالدین» تنها فیلمی است که واقعاً استعداد تقلید صدای من را به چالش طلبید. در ضمن دوست دارم پس از مرگ مردم مرا با کاراکتر جینی (غول چراغ) به یاد بیاورند.
ترجمه مطالب: مهدی ترابی مهربانی
منبع : پیلبان انیمیشن


همچنین مشاهده کنید