سلطان بایزید دوری هروری

جنسیت: مرد
نام پدر: میرنظام
تخلص: دوری
تولد و وفات: ( ... - ۹۸۶) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط و شاعر
از مردم هرات بود و مشهور به میردوری. چون خود را از ابناء ملوک می‌دانست ، پیش از نام خود سلطان می‌نهاد. وی یکی از شاگردان طراز اول میرعلی هروی و مورد توجه استاد بود و میرعلی او را "فرزند" خطاب می‌کرد. ملاقاسم شادیشاه نیز استاد وی بود. سفری به هندوستان رفت و در سلک ملازمان اکبرپادشاه قرار گرفت و از این پادشاه لقب کاتب‌الملک را یافت. گویند که تا ورود میردوری به هندوستان ، خوشنویسی به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مهارت او در خط نستعلیق نیامده بود. آخر عمر به قصد گزاردن حج ، عازم مکه شد و در آب غرق گردید. وی از غزلسرایان روزگار خود بود و صاحب مجموعهٔ اشعاری به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نام "مجمع‌الشعراء" که آن را به حمیده بانو ، مادر اکبرشاه ، تقئیم کرد. نسخه‌ای از این مجموعه اشعار به خط خود در کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه تهران موجود است. از آثار وی: یک نسخه "مثنوی خضرخانی و دولرانی" امیر خسرو از کتابخانهٔ ریاست کپور هند ، به قلم کتابت جلی خوش که چنین تمام می‌شود: "الفقیر الحقیر المذنب سلطان بایزید بن میر نظام مشهور بدوری به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تاریخ شهر محرم‌الحرام سنهٔ ۹۷۶"؛ یک قطعه از مرقع ، به قلم دودانگ و کتاب خوش ، با رقم: "الفقیر المذنب سلطان بایزید دوری غفر ذنوبه..."؛ یک قطعه به قلم نیم دودانگ و کتابت جلی خوش ، با رقم: "العبد کاتب الملک ، المشتهر بدوری غفر ذنوبه. فی تاریخ شهر شوال سنهٔ ۹۸۵ق...".

منبع : مطالب ارسالی