مجلس هشتم فرصت بزرگ برای اصولگرایان

طلوع مجلس هشتم با مشخصات ویژه ای که دارد واقعه ای بسیار مهم در صحنه سیاست ایران است. با مشخص شدن ترکیب هیئت رییسه این مجلس در روز گذشته، اکنون سمت و سوی حرکت مجلس هشتم مشخص تر شده و می توان تخمین دقیق تری از روند حرکت آینده آن ارائه داد. به دلیل شرایط بسیار خاص تاریخی که مجلس هشتم از متن آن برآمده و طبعا در همان متن هم ادامه حیات خواهد داد، می توان پیش بینی کرد که این مجلس روزهای آسانی در پیش ندارد و مرز تهدیدها و فرصت هایی که پیش روی آن است بسیار به هم نزدیک خواهد بود.
ترکیب درونی مجلس هشتم و خصوصا مکانیسم درونی تصمیم سازی های آن، نوع رابطه ای که با دیگر بخش های حاکمیت بویژه دولت برقرار خواهد کرد، اولویت بندی مسائل و تعیین راهبرد برخورد با آنها و نهایتا میزان اهمیتی که برای حل فوری مشکلات روزمره مردم قائل خواهد شد، مجموعه موضوعاتی است که حجم فرصت ها و تهدیدهای پیش روی مجلس هشتم را تعیین می کند و برای مواجهه با آنها از همین حالا یک استراتژی کاملا مشخص و سرراست لازم است.
بهترین شیوه طراحی یک استراتژی حرکت صحیح برای مجلس هشتم مراجعه به فضایی است که انتخابات ۲۴ اسفند در بطن آن برگزار شد و مهم تر از آن راهبردی که رهبر معظم انقلاب در ابتدای سال ۸۷ تحت عنوان شکوفایی و نوآوری برای حرکت کشور در سال جاری ترسیم کردند. زمستان ۸۶ چنانکه بارها گفته شده نقطه اوج ابراز اعتماد مردم به اصولگرایانی بود که صداقت و جدیت خود را برای حل مشکلات آنها به اثبات رسانده بودند اما نتیجه کار به آن میزان که توقع می رفت مطلوب نبود. به بیان دیگر دولت اصولگرا درماه های منتهی به زمان برگزاری انتخابات مجلس هشتم، به طور عمومی مردم را اولا نسبت به باور عمیق و پای بندی منحصر بفرد خود به ارزش ها و آرمان های انقلاب اسلامی و ثانیا نسبت به اراده جدی خویش برای بازگرداندن دولت به مردم و بسیج امکانات کشور برای آبادانی و پیشرفت، متقاعد کرده بود و به همین دلیل مردم به رغم همه عوامل بازدارنده ای که وجود داشت -وبه وجود آوردند- در مقیاسی وسیع پای صندوق های رای حاضر شدند و با چشم پوشی از ضعف هایی که در «اجرا» وجود داشته بر لزوم تداوم این خط مشی صحه گذاشتند. اولین پیام این نوع انتخاب مردم ایران در ۲۴ اسفند این بود که آنان پایبندی به ارزش های انقلابی و دینی و پافشاری مصرانه بر آن را پیش شرط هرگونه فعالیت سیاسی می دانند و با هر تصمیمی در این باره که نقض کنندگان این اصل حق حضور رسمی در فضای سیاسی کشور را ندارند موافق هستند. اما این انتخاب پیام دیگری هم داشت که مشخصا اصولگرایان مخاطب آن بودند و آن هم این بود که صرف «سلامت گفتمانی» یک گروه سیاسی برای تداوم اعتماد مردم به آن کفایت نمی کند و اصولگرایان در عین حال که از گفتمانی صد در صد مورد حمایت مردم برخوردارند باید برای«کارآمد» کردن آن سخت تلاش کنند.
بنا بر آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت مجلس هشتم را باید پدیده ای متعلق به مرحله بعد از تثبیت گفتمان دولت اسلامی -که خود محصول تلاش های بی دریغ دولت نهم در چارچوب رهنمودهای رهبری است- دانست. اکنون مطالبه مردم این است که نشان داده شود این گفتمان که آنها مشروعیت آن را پذیرفته و بارها بر آن صحه گذاشته اند در حل مشکلات آنها«کارآمد» است و در کنار خصیصه «مشروعیت نظری» عملا هم قادر به حل مشکلات آنها در کوتاه ترین زمان و با کارآمد ترین روش هاست.
اینجاست که می توان فهمید چرا رهبری سال ۸۷ را سال نوآوری و شکوفایی نامیدند. این نامگذاری تاکیدی بود بر این حقیقت که با انتخاب اصولگرایانه مردم در زمستان ۸۶ گفتمان حامی اصول وارزش های انقلاب دیگر تثبیت شده و حالا باید به کارآمد کردن اصولگرایی در حکومتداری اندیشید که تنها راه آن «نوآوری» است.
مطالبه رهبری و مردم از مجلس هشتم هم بدون شک همین است. مردم انتظار دارند مجلس اصولگرا با در پیش گرفتن یک رویکرد «مسئله محور» و به دور از جنجال و هیاهو و مچ گیری -که متاسفانه برخی اصولگرایان در چند ماه اخیر به دام آن افتادند- با دولتی که اراده و اشتیاق خود برای خدمت را به وضوح نشان داده همراه شده و در یک تعامل سازنده و مثبت زمینه خدمت رسانی هرچه بیشتر آن را فراهم آورد. اگر اصولگرایان بتوانند از فرصت تعامل مثبت میان مجلس هشتم و دولت نهم -که انتخاب دیروز هیئت رئیسه در فراکسیون اکثریت نشان داد زمینه های آن کاملا موجود است- استفاده کنند و مدلی کارآمد از اصولگرایی به مردم ایران عرضه نمایند می توان با اطمینان بسیار بالا پیش بینی کرد گفتمان اصولگرایی برای سال ها در صحنه سیاسی ایران تثبیت خواهد شد و به این زودی ها هماوردی قابل اعتنا در مقابل آن ظهور نخواهد کرد. لازمه این امر جدی گرفتن روحیه همکاری و بالا بردن ظرفیت تعامل و تحمل است که آن هم ان شاءالله به میزان کافی موجود است.

مهدی محمدی

منبع : روزنامه کیهان