ارزش موهبت کلام

«غیبت» یعنی: «پشت سر دیگران بدگویی کردن و سخن ناخوشایند گفتن». این تعریف با شمول وعمومیتی که داراست؛ شامل انواع غیبت، بهتان، تهمت، فحش و حتی ذکر عیوب آشکار می‌شود.موهبت کلام بسیار با ارزش است ولی به نحوه استفاده آن بستگی دارد. کلمه قوی ترین ابزاری است که ما بعنوان انسان از آن استفاده می کنیم. اما کلمه مانند شمشیری دو لبه است که بایستی با احتیاط آن را بکار برد. گفته ما می تواند زیباترین رویا را خلق کند یا آنکه می تواند باعث نابودی هر آنچه که در اطرافمان است بشود. یک لبه شمشیر استفاده نابجای کلمه است که زندگی را به جهنمی تبدیل می کند و لبه دیگر آن می تواند زیبایی، عشق و بهشتی را بر روی زمین بنا کند. غیبت روشی از سخن گفتن است که باعث بوجود آوردن شک و سوالاتی در باره دیگران و شخصیت آنها می شود. بطور عمدی یا غیر عمدی باعث از بین بردن آبرو و شهرت دیگران می گردد. بیاد داشته باشیم که غیبت و بدگویی چیزی بیشتر از یک عادت بد نیست و این زمانی است که ما موضوع نامطلوبی را در باره کسی می گوییم که باعث رنجش خاطر ش می شود. همه ادیان الهی غیبت را نهی کرده و از آن بعنوان گناه نام می برند. شخص غیبت کننده اهمیتی به دیگران نمی دهد ومغروراز خبرهای پرآب و تاب خود سعی می کند تا دیگران را ترغیب نماید تا به او گوش فرا دهند.
● غیبت از نظر قرآن کریم:
شکی نیست که غیبت از گناهان کبیره است و مرتکب آن، مستحق دوزخ است؛ قرآن کریم در چند مورد به شدّت از غیبت نکوهش نموده و از آن نهی کرده است، از جمله: و یل لکل همزه لمزه "وای بر عیب جویان هرزه‌گو". "ای اهل ایمان از بسیار پندارها درحق یکدیگر اجتناب کنید. برخی ظن و پندارها معصیت است و نیز هرگز از حال درونی هم تجسس مکنید و غیبت یکدیگر روا مدارید. آیا دوست دارید گوشت برادر مرده خود را بخورید. البته کراهت و نفرت از آن دارید و از خدا بترسید که خدا بسیار توبه پذیر و مهربانست".
درآیه اول غیبت مساوی عیب‌جویی و هرزه‌گویی است. در آیة دوم غیبت مساوی خوردن گوشت مردار برادر دینی است. (اوج نفرت و کراهت عمل غیبت). غیبت مساوی ترور شخصیت دیگران است. گویی غیبت‌کننده به وسیلة غیبت، شخصیت آنها را له کرده و از صحنه بیرونشان می‌کند. در اینجا، غیبت کننده با غیبت دو کار انجام می‌دهد: یکی آنکه دیگری را بی‌آبرو می‌کند؛ دوم آنکه بدین وسیله برای خود وجاهت و آبرو دست و پا می‌کند و در حقیقت ترور شخصیت دیگران را مایة ‌حفظ آبروی خود می‌پندارد.
دلایلی که برای غیبت کردن عنوان شده است:
▪ غیبت در باره دیگران به دلیل احساس حسادت است.
▪ با غیبت کردن در مورد خطای شخص، احساس می کنیم در موقعیت برتر وبهتری نسبت به او قرار داریم.
▪ غیبت کننده برای جلب توجه دیگران اقدام به این کار می کند.
▪ غیبت در باره دیگران روشی برای ابراز کینه درونی است.
▪ غیبت ناشی از حس کنجکاوی است.
▪ غیبت در مورد افراد می تواند با هدف اصلاح آنها صورت بگیرد.
▪ غیبت روشی برای ابراز خشم و عصبانیت ما نسبت به دیگران باشد.
▪ بعضی افراد از خستگی برای ایجاد تنوع غیبت می کنند.
▪ بعضی به طور ناخودآگاه خواسته ها و تمایلات نهانی خود را در قالب غیبت بیان می کنند.
▪ با غبیت کردن برخی می کوشند تا افکار دیگران رامنحرف کنند.
▪ با غبیت می توان دیگران را تحقیر کرد.
▪ همه افراد به طور ناخودآگاه متاثر از عوامل ذکر شده چند درصدی از گفته های روزمره خود را به غیبت کردن اختصاص می دهند.
▪ کلام تان مثبت باشد.. فقط جملات مثبت به کار ببرید. با محبت و مهربانی صحبت کنید.
▪ از شنیدن تهمت، غیبت و هر نوع سخن منفی جدا" خودداری کنید.
▪ برای حرف های منفی خود دلیل تراشی نکنید.
▪ هرگز حرفی نزنید که مجبور شوید آن را توجیه کنید. برای مثال بگویید، شوخی کردم منظوری نداشتم.
▪ از نکات منفی چشم پوشی کنید.
▪ با دید مثبت در مورد دیگران قضاوت کنید. همان طوری که دوست دارید در مورد شما قضاوت شود، در مورد دیگران نظر دهید.
▪ دوستان خود را با دقت انتخاب کنید. اگر مردم شما را به عنوان فرد عیب جو و غیبت کن بشناسند به شما اعتماد نخواهند کرد.
▪ فکر کردن قبل از حرف زدن را از اهداف روزمره خود قرار دهید.
▪ به جای ناراحت کردن دیگران ، آنان را آرام کنید.
▪ به جای آسیب رساندن، درمان کننده باشید. به جای سوزاندن و خراب کردن سازنده باشید.
▪ با جمع دوستان خود پیمان ببندید که به جای عیب جویی از افراد، برای آنها مقام ومنزلت قائل شوید و به آنها بهاء دهید.

مریم ابدالی
کارشناس ارشد آموزش زبان انگلیسی
مریم دهکردی