سرمازدگی

وقتی بدن انسان در سرما قرار گیرد با پیدا شدن لرز و انقباضات عضلانی انرژی لازم بدن تامین می شود. در هوای سرد عروق سطحی بدن منقبض و در نتیجه حرارت کمتری از پوست دفع می شود. مقاومت بدن انسان در مقابل سرما متفاوت است. مقاومت زنان به علت چربی زیر پوست بیشتر از مردان است. سرمازدگی یک عارضه موضعی است که در قسمت های انتهایی مانند انگشتان دست، بینی، گوش و گونه ظاهر می شود.
سرما و یخ زدگی بیشتر در نظامیان، ماهیگیران، چوپان ها، کوهنوردان و افرادی که در مناطق سردسیر کار می کنند دیده می شود و باد، باران و برف نیز بر شدت آن می افزاید.
▪ علائم سرمازدگی
محل سرمازده متورم، دردناک، سفت، بی رنگ، بی حس و سرد شده، خارش پیدا می کند و گاهی نیز ترک هایی روی پوست ظاهر می شود. چنانچه اقدام لازم به عمل نیاید عواقب وخیمی دارد. برای جلوگیری از سرمازدگی باید اعضایی را که بیشتر در جریان هوا قرار دارند پوشانید. در سرمازدگی شدید برای درمان اساسی، بیمار را هرچه زودتر به پزشک برسانید تا پزشک از سیاه شدن عضو سرمازده جلوگیری کند.
▪ یخ زدگی
اگر تمام بدن شخصی در سرمای زیر صفر توأم با رطوبت قرار گیرد یخ زدگی ایجاد می شود. در این حالت مایعات بدن منجمد می شود.
▪ علائم یخ زدگی
۱) کم شدن قدرت جسمانی و فکری مصدوم.
۲) تندی نبض و تنفس در ابتدا و کندی تدریجی آن.
اگر به این علائم توجه نشود درجه حرارت بدن پایین می آید، بیمار به خواب می رود و منجر به مرگ می شود.
▪ اقدامات اولیه
۱) مصدوم را به محل گرمی ببرید و لباس های یخ زده را با کمک آب گرم خارج کنید.
۲) بیمار را با قرار دادن در آب گرم یا پیچیدن در پتو گرم کنید.
۳) هرگز عضو یخ زده را ماساژ ندهید.
۴) به مصدوم اجازه سیگارکشیدن ندهید.
۵) از حرکت عضو یخ زده جلوگیری کنید.
۶) اگر بیمار بیهوش نباشد یا استفراغ نداشته باشد به او مایعات گرم بخورانید.

منبع : روزنامه اعتماد