انتخابات آمریکا آزمون نژادپرستی

این روزها در نوشته های سیاستمداران آمریکایی بیش از پیش به پدیده ای به نام اوباما برمی خوریم. تقریبا برای تمامی اروپایی ها که تعطیلات خود را آغاز می کنند پیروزی اوباما قابل درک است. به علاوه بسیاری از اعضای ستاد انتخاباتی خود وی نیز به پیروزی اش ایمان دارند. آنها از هم اکنون سرود پیروزی می خوانند و با سرود «تولد نشاط انگیز آقای رئیس جمهور» چهل و هفتمین سالروز تولد او را در ایالت ایوا جشن می گیرند. فرانک ریچ که از مفسران طرفدار اوباما در نیویورک تایمز است با جدیتی خاص توضیح می دهد که چرا سناتور ایلینوا از هم اکنون رئیس جمهور است.
● واقعیت پنهان
تسلطی که اوباما بر خود دارد همواره تحسین برانگیز بوده است. او همیشه چهره ای کاریزماتیک را از خود نمایش داده است. اوبامای جوان پول های فراوانی در گاوصندوق خود ذخیره کرده و مبارزه انتخاباتی اش بی نقص بوده است. رقیب نگون بخت جمهوریخواه وی جان مک کین بدون آنکه بداند بر حماقت ها و خطاهایش می افزاید. او مانند یک دیوانه میان مواضع پوسیده محافظه کاری اصیل حرکت زیگزاگی دارد و با مواضع و اعلان نظرهایی که به درد امروز می خورند فاصله گرفته است تا از این طریق حمایت راست افراطی را به سوی خود جلب کند. چهره او مانند هفتاد ساله ای عبوس و اخموست و پزشکانش مجبورند در طول سه ماه تکرار کنند که «نه او به سرطان پوست دچار نشده است.»
تمامی نظرسنجی هایی که مسائل اقتصادی را مورد توجه قرار می دهند با دقت فراوان نتایج انتخابات های گذشته را به درستی پیش بینی کرده اند. این نظرسنجیها تایید می کنند که کاندیدای دموکرات با ۵۲ یا ۵۴ درصد آرا پیروز خواهد شد.اما موسسه گالوپ در نظرسنجی ۳۱ ژوئیه اوباما را تنها با اختلاف یک درصد برنده انتخابات معرفی کرد (۴۵ به ۴۴)متوسط تمامی نظرسنجی هایی که انجام شده اند و هر روز از سوی CNN بیان می شوند پیروزی اوباما را با اختلاف ۳ درصد پیش بینی کرده است. (۴۸ به ۴۵) این اختلاف حاشیه امنیت ندارد.نظر سنجی که از سوی یو اس تودی منتشر شد نشان داد در صورت برگزاری انتخابات در همان روز مک کین با کسب ۴۹ درصد آرا در برابر ۴۵ درصد آرای اوباما پیروز انتخابات خواهد شد. می توان گفت که نظرسنجی ها تا صد روز مانده به انتخابات قابل اعتماد نیستند. به خصوص اینکه هنوز یک چهارم مردم آمریکا گزینه مورد نظر خود را انتخاب نکرده اند.
در تیم انتخاباتی اوباما نگاه های واقع بینانه تری وجود دارد. آنها به خوبی می دانند که هنوز سناتور دورگه کالیفرنیا با پیروزی فاصله زیادی دارد. یکی از مشاوران اوباما اخیرا اظهار نظر کرده «من فکر نمی کنم از این انتخابات سالم بیرون بیاییم» او ادامه می دهد «این موضوع به این معنی نیست که مک کین گزینه مطلوب آمریکایی هاست.» او در مورد مطالبه تغییر که نزد شهروندان آمریکایی و برتری برنامه های پیشروانه دموکرات ها در موضوعات مختلف اقتصادی واجتمای شکی ندارد اما به خوبی واقف است که واقعیتی سرسخت این بازی را پیچیده کرده. واقعیتی که چهره کثیف خود را پشت سخنرانی های آرام بخش و خوش بینانه پنهان ساخته نژاد است.
● نامزد فرانژادی
به رغم پیشرفت های حیرت انگیز آمریکا در مورد نژاد انتخابات ۴ نوامبر می تواند آزمایشی بزرگ در مورد موضوعی حساس باشد. این انتخابات می تواند مشخص کند آیا اکثریت مردم آمریکا فراتر از زخم ها و تعصب های گذشته فکر می کنند؟ نظرسنجی وال استریت ژورنال /ان بی سی که ماه پیش منتشر شد نشان داد که ۳۴ درصد آمریکایی های آفریقایی تبار عنصر نژاد را عنصری تعیین کننده در انتخاب خود می دانند. (۸۰ درصد آنها به اوباما رای دادند) ۱۳ درصد سفید پوستان نیز بر عنصر نژاد تاکید می کنند. (اکثریت سفید پوستان نیز به مک کین رای می دهند) اما مهمتر اینجاست که یک سوم انتخاب کنندگان سفید پوست نیز اعتراف می کنند به اوباما اعتماد ندارند.
این هفته در مبارزه انتخاباتی به استفاده از کارت نژادی حمله شد.در ابتدا این اوباما بود که رقیب خود را به ترساندن انتخاب کنندگان متهم کرد. او مک کین را متهم کرد که توجه آمریکایی ها را به موضوعاتی از این قبیل جلب می کند «اوباما به رئیس جمهورهای دیگری که روی دلار تصویرشان نقش بسته است شباهت ندارد""نام او عجیب است»یا اینکه «اوباما میهن پرست نیست». بلافاصله مک کین نیز اوباما را به بازی با کارت نژادی متهم کرد. او اشاره کرده است که طرفدارن اوباما در دوران انتخابات مقدماتی طرفدارن کلینتون را به نژاد پرستی متهم کرده اند. این اتهامات باعث شدند آنها هم هیلاری کلینتون را در موضع دفاعی قرار دهند و هم آمریکایی های آفریقایی تبار را در حمایت از قهرمان خود بسیج کنند.
همه اوباما را کاندیدای فرانژادی می دانند (اصالت او به همان میزان که به نژاد سفید بر می گردد به نژاد سیاه هم بر می گردد. او نماد فرهنگ آمریکاست) باراک اوباما به خوبی می داند که متهم کردن رقیب به نژاد پرستی می تواند سپری کارآمد در برابر انتقادات باشد و به ویژه اینکه با استفاده از این حربه رای دهندگان (سیاه و سفید ضدنژادپرستی) را در ایالت هایی که بیشتر ساکنانش سیاهپوست هستند مانند ویرجینیا، جرجیا، کارولینای جنوبی و میسوری بسیج می کند. این ایالتها به طور سنتی به جمهوریخواهان رای می دهند اما اوباما امیدوار است با رای گسترده سیاهپوستان برنده رقابت انتخاباتی در این ایالت ها باشد. در این میان مک کین نیز بیکار نمی نشیند. او نیز نسبت به نظر منفی سفید پوستان به کاندیدای آفریقایی- آمریکایی کاملا آگاه است و از این طریق می تواند آرای سفید پوستان ایالت هایی را که معمولا به دموکرات ها رای می دهند به سمت خود جلب کند (ایالتهایی مانند پنسیلوانیا و میشیگان) یا ایالت هایی مانند اوهایو که همواره بحث برانگیز بوده اند مورد توجه مک کین است. انتخاب کنندگان این ایالت بود ند که در انتخابات مقدماتی در برابر اوباما از هیلاری کلینتون دفاع کردند.

لوپوئن / فرانک ساباسی
برگردان: مجتبی نجفی

منبع : روزنامه مردم سالاری