مشخصات گیاه کنجد و خواص درمانی آن

گیاهی است علفی، یك ساله، كرك دار، با ساقه ای افراشته به ارتفاع ۶۰-۳۰ سانتی متر بدون انشعاب یا با شاخه های راست و گسترده به سمت خارج است. برگ ها دمبرگدار هستند برگ های پائینی لوب دار یا بریدگی های سه تایی و متقابل و برگ های پایینی بیضوی كشیده تا خطی- سرنیزه ای با حاشیه بدون بریدگی و متناوب هستند. گل ها منفرد و پراكنده در طول محور، سفید فام و اغلب با لكه هایی به رنگ ارغوانی یا زرد با دو پرچم بلند و دو پرچم كوتاه هستند.
میوه كپسول مانند، بیضوی كشیده، افراشته با پوشش مخملی خشن هستند. بخش دارویی این گیاه را دانه ها تشكیل می دهند كه دانه های كنجد مرغوب، كوچك و صاف و بیضی شكل و به رنگ زرد مایل به قهوه ای بوده و دارای مزه شیرین و روغنی است. همچنین از دانه های كنجد به وسیله فشار روغنی كنجد تهیه می شود. دوران نمو گیاه از آغاز رویش دانه تا تولید دانه های رسیده معمولاً ۱۰۰-۹۰ روز و حداكثر چهارماه است. جمع آوری محصول كمی قبل از باز شدن كامل میوه یعنی ۶-۴ هفته پس از خاتمه گل دادن انجام می گیرد.
در این هنگام گیاه را از ۱۰سانتی متری زمین قطع كرده و در مجاورت هوا خشك می نمایند، سپس به محل معینی از انبار منتقل كرده و با ضربه دانه ها را از داخل میوه ها خارج می كنند. گیاه كنجد عموماً در مناطق گرم كره زمین مخصوصاً در آفریقا و جنوب غربی آسیا پراكندگی دارد. از روغن كنجد به عنوان ملین، كاهنده قند خون، التیام دهنده و نرم كننده پوست استفاده می كنند. از روغن كنجد و روغن آن در درمان یبوست، تنگی نفس استفاده كرده و برای آن اثر التیام دهنده، آرام بخش و مدر قائل بوده اند. دانه كنجد حاوی ۵۵-۴۵ درصد روغن ثابت، ۳۲ درصد پروتئین و ۴درصد موسیلاژ و ۶-۵ درصد آب و... است.

دكتر آمری نیا متخصص تغذیه

منبع : موسسه اطلاع رسانی طعام اسرار