حلقه ‏سبز

سیما تیرانداز با ایفای نقشی کوتاه در فیلم هامون شروع به فعالیت کرد. بازیش در سایه های هجوم نامزدی ‏جایزه بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد. اما بعدها ترجیح داده تا ‏بیشتر به بازی در تئاتر بپردازد. او اینک پس از مدت ها با ایفای یکی از نقش های اصلی مجموعه "حلقه ‏سبز" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا بازگشته است. به همین مناسبت در تهران پای حرف های بازیگر ‏اصلی این مجموعه نشسته ایم....‏
● گفت و گو با سیما تیرانداز ( ‎‎بازنگری در‏‎ ‎بازیگری‎‎)
سیما تیرانداز متولد ۱۳۴۹ فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی است. پس از گذراندن دوره دو ساله بازیگری ‏زیر نظر گلاب آدینه با بازی در نقشی کوتاه در فیلم هامون شروع به فعالیت کرد. حضور در فیلم های بانو، ‏سایه های هجوم- نامزد جایزه بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره فیلم فجر- و جاده عشق استعداد ‏بازیگری وی را به معرض نمایش گذاشت. اما وی ترجیح داده تا بیشتر به بازی در تئاتر-و گهگاه مجموعه ‏های تلویزیونی- بپردازد. او اینک پس از مدت ها با ایفای یکی از نقش های اصلی مجموعه "حلقه سبز" به ‏کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا بازگشته است. نمایش «حلقه سبز » که داستان آن از زبان یک روح که دچار ‏مرگ مغزی شده و علاقه ندارد قلبش به شخص دیگری اهدا شود، روایت می شد، واکنش های مثبت و منفی ‏زیادی در میان منتقدان و تماشاگران بر انگیخت. به همین مناسبت در تهران پای حرف های بازیگر اصلی این ‏مجموعه نشسته ایم....‏
ـ ‎‎قبل از بازی در مجموعه "حلقه سبز" در تلویزیون کم کار بودید. گویا بیشتر اوقات کاریتان را در ‏صحنه های تئاتر می گذراندید؟‎ ‎
بله قبل از این سریال حدود یک سال درگیر اجرای نمایشی در خارج از کشور بودم. یک سال هم درگیر ضبط ‏این مجموعه بودم و بعد از این کار یک تله فیلم با آقای اسحاقی کارکردم که پخش شد.‏
‎‎از بازی در مقابل دوربین حاتمی کیا شروع کنیم.‏‎ ‎
به هرحال کارکردن با کارگردان بزرگ وبا تجربه ای چون حاتمی کیا برای هر بازیگری می تواند دلچسب ‏باشد.‏
ـ ‎‎برخلاف اغلب کارهای حاتمی کیا این کار کمتر از بازیگران مشهور بهره برد. به نظرتان این ‏ماجرا به جذب مخاطب لطمه ای وارد نکرد؟‏‎ ‎
حضور هر بازیگر مشهور برای یک فیلم یا سریال مغتنم است. اما بازیگران دیگر هم باید فرصتی برای ‏عرض اندام داشته باشند. بازیگران خوب زیادی هستند که به دلایل مختلف هنوز فرصتی برایشان پیش نیامده ‏تا در مقابل دوربین باشند. کما اینکه من معتقدم یک اثر باید مخاطب خود را هم جذب کند.‏
ـ ‎‎گرچه معتقدم که حاتمی کیا بدون دلیل بازیگری را انتخاب نمی کند اما انتظار تماشاگر از نام ‏حاتمی کیا محلی برای امتحان باقی نمی گذارد.درست است؟‎ ‎
اگر یادتان باشد آقای افخمی فیلم عروس را ساختند. آن موقع آقای پورعرب و خانم کریمی اصلا شناخته شده ‏نبودند ولی با اولین فرصت ها قابلیت های خود را نشان دادند و اتفاقاً فیلم فروش خوبی هم داشت.‏
‎‎خیلی ها معتقدند که پخش سریال "حلقه سبز" پس از سریال اغماء و اینکه تماشاگران کمی ذهنیت ‏سوررئال پیدا کرده بودند، کمی تحت الشعاع قرار گرفت.‏‎ ‎
در ابتدا خیلی ها فکر می کردند که آقای فرخ نژاد در این سریال نقش جن را بازی می کند. به هرحال فکر می ‏کنم اگر این شبهه هم ایجاد شده پس از مدتی رفع می شود.بعد از پخش آن سریال به نظرم خیلی از سوالات در ‏ذهن تماشاگران ایجاد شد که اتفاقاً باید هم همین جور می شد.با این حال هرچه جلوتر می رویم تماشاگر هم ‏متوجه می شود که این کار با داستان اغماء فرق می کند.‏
ـ این کار مخصوصاً در قسمت هایی که شما در کنار آقای فرخ نژاد هستید، فضایی سوررئال بر ‏کار حاکم است.‏‎ ‎بازی شما در این فضا دستخوش چه تغییراتی بود؟‏‎ ‎
درست است که فضایی غیر متعارف موجود است اما حقیقت این است که ما باید با واقعیت سر و کار داشته ‏باشیم.‏
‎‎قاعدتاً تماشاگر باید باور کند که شما با یک روح درحال نشست و برخواست هستید. یعنی او باید ‏چیزی را که تا به امروز تجربه اش را نداشته باور کند.‏‎ ‎
من به عنوان یک بازیگر باید بپذیرم که ممکن است این واقعیت وجود داشته باشد. به هرحال نگاه فیلمنامه هم ‏همین است که ما زاویه ای غیر قابل باور را ملموس کنیم. مثلاً در اسپایدرمن دقیقا همینطور است.شخصیت ‏پردازی به گونه ای است که انگار آن شخصیت وجود دارد اما نیست. این نوع کارها بازی خاصی را می طلبد ‏که مثلا عین بازی کمیک است و گونه خاص خود را تربیت می کند.‏
ـ ‎‎برای کاراکتری که شما بازیگر آن هستید ممکن است به عنوان یک فرد عادی این ذهنیت به وجود ‏بیاید که من الان با چیزی به عنوان روح مواجه شده ام که قبل از این هرگز با آن برخوردی نداشته ام.شما ‏معتقدید که خود این شخصیت به آن باور نرسیده است؟‎ ‎
ببینید این مساله برمی گردد به واکنش هایی که او نسبت به این اتفاق از خودش نشان می دهد.‏
‎‎به هرحال او الان متوجه آن است که به چیزی دست پیدا کرده که بقیه از رسیدن به آن عاجز ‏هستند.‏‎ ‎
بله اما عکس العمل کاملا طبیعی دارد.اما در بازیگری تفاوتش را نمی فهمم درست است که در زندگی واقعی ‏با چنین چیزی مواجه نشده ایم اما در چارچوب کار هنری باید پذیرفت و چارچوبی استاندارد برای آن طراحی ‏کرد.‏
ـ ‎‎در این شرایط، برقراری ارتباط بین دو کاراکتر هم خواه ناخواه متفاوت است. به نظرتان این ‏رابطه بین دو کاراکتر به خوبی شکل گرفته است؟‏‎ ‎
این سوالی است که باید مخاطبین و منتقدان پاسخگوی آن باشند اما به عنوان مخاطب که کار را می بینم بده ‏بستان های نسبتاً خوبی با آقای فرخ نژاد داشته ایم.‏
ـ توجه به سوابق قبلی حاتمی کیا و اینکه ایشان برای اولین بار به سراغ این جنس از کار رفته، ‏چقدر او را در نشان دادن ایده جدیدش موفق دیدید؟‎ ‎
اینکه ایشان به دنبال کارهای خلاق و نو است بسیار دوست دارم.من هم در تئاتر به همین شیوه برخورد می ‏کنم و دوست دارم اثری که تولید می شود نگاه تازه ای را با خود بیاورد.تماشاگران تا قبل از پخش این سریال ‏گمان می کردند که با یک کار جنگی دیگر برخورد خواهند کرد اما حالا اغلب جا خورده اند.‏
ـ ‎‎این اولین تجربه همکاری شما با حاتمی کیا بود؟‎ ‎
بله.‏
‎‎خیلی ها معتقدند که حاتمی کیا وسواس همیشگی اش را در رابطه با این کار به خرج ‏نداده.‏‎‎
در این کار ما شاهد بودیم که تا از صحنه ای راضی نبودند سکانس را ضبط نمی کردند و باید به آنچه که مد ‏نظرشان بود دست پیدا می کردند تا صحنه بعدی. سخت گیری های ایشان برایم بسیار جالب بود شاید به این ‏دلیل که من از تئاتر می آمدم و همیشه عادت به تمرین و سختی دارم. معتقدم که اگر یک روز بازیگر بگوید ‏که من در فلان صحنه عالی بودم روز مرگ کار هنری اوست. کار با حاتمی کیا برایم یک دوره بازنگری در ‏بازیگری ام بود.‏