جهانی سازی و استراتژی مقاومت

● پیش‏زمینه‏های جهانی‏سازی
عهدنامه وستفالی در سال ۱۶۴۸ در آلمان عملا فرآیندی جز قربانی‏شدن مسیحیت به صورت نامرئی در بر نداشت. در واقع از آن تاریخ به بعد دستگاه پاپ نفوذ خود را از دست داد و مذهب در اروپا از اهمیت افتاد و از سوی دیگر اروپا به تکه پاره‏هایی جدا از هم و براساس قومیت تقسیم شد و امت مسیحیت که محورش دیانت حضرت عیسی بود از هم پاشید و اساس تشکیل حکومت‏ها بر پایه ملیت و قومیت استوار گشت. بدین ترتیب واژه‏ای تحت عنوان دولت ملی وارد عرصه واژگان مفاهیم سیاسی گشت. اگر چه بیش از این در بسیاری از مناطق جهان شاهد تشکیل چنین دولت‏هایی بوده‏ایم، ولی تنها فرق این دولت‏ها و یا به عبارتی حکومت‏های مبتنی بر قومیت با دولت‏های ملی در عصر وستفالی، آن است که دولت ــ ملت به وجود آمده پس از جنگ ۳۰ ساله به دلیل فرار از اقتدار کلیسا تصمیم به پیمودن این مسیر گرفته است. در واقع، مسیحیت به دلائل مختلف نتوانسته است پاسخگوی نیازهای بی‏حدّ و حصر ایشان در عصر جدید باشد. این رویکرد جدید به «ملت»، پس از دین که باعث از میان رفتن امت گشت، شاید به دو دلیل انحراف دین و یا سرکشی عده‏ای در مقابل تعالیم دینی بود. بهر حال، حکومت کلیسا جای خود را به دولت ملی داد.
● دولت ـ ملت
الف) از مهمترین تبعات ایجاد دولت‏های ملی، تقویت اندیشه سرمایه‏داری و سودمحوری و کنار نهادن موانع اعتقادی در عرصه اقتصاد مانند تحریم ربا است. بنیان‏گزاران «اصلاح دین» در اروپا همچون جان کالون (۱۵۰۹ــ ۱۵۶۴) بنیان‏گزار مذهب کالونیسم، مبادله پولی براساس ربا را مجاز شمردند و این تحول، نقش مهمی در شکل‏گیری بنیادهای اقتصاد سرمایه‏داری ایفا کرد.
به هر حال همواره باید به این نکته توجه نمود که تحول اقتصادی و رشد سرمایه‏داری در اروپا علاوه بر استعمار و استثمار ملت‏های شرق و جنوب، ناشی از رباخواری بود که پس از انحلال حاکمیت کلیسای کاتولیک ــ که ربا را حرام می‏دانست ــ رواج و گسترش یافت. از کسانی که باعث رواج رباخواری شد اندیشه‏پرداز یهودی، اسحاق ابرانائل، رهبر یهودیان مهاجر در اسپانیا بود که از نخستین کسانی است که به دفاع آشکار از رباخواری برخاست و توجیه نظری و دینی به نفع ربا در میان مسیحیان ایجاد کرد و بعدها یهودیان دیگری با راهیابی به این عرصه، بهره‏های فراوان از آن بردند و توانستند بنیان‏های اقتصاد سرمایه‏داری اروپا را پایه‏ریزی نمایند.
ب) از دیگر تبعات دولت ــ ملت، کم فروغ‏ترشدن دین در مناسبات اجتماعی غرب بود. بنابر نظر استیون کان نروژی، شکاف میان دولت و کلیسا در یک زمان تا پیش از به وجود آمدن شکاف‏های ناشی از انقلاب صنعتی، خشونت‏های عمده‏ای مصروف کرد که در نهایت با به حاشیه رانده شدن کلیسا خاتمه یافت. از جمله، رشد و نموّ اعتقادات یهودیت که تا زمانی به دلیل حاکمیت کلیسا محصور بود، به تبلیغ قوم‏گرایی و ملّی‏گرایی به دلیل داشتن روحیه نژادی در سطح اروپا و بالطبع چنین روحیه نژادی که بعدها با برتری‏جویی‏های عمده‏ای همراه بود مسیحیان رانیز سخت تحت‏تاثیر قرار داد و آنها را بیشتر متوجه ملیت و نژاد خود کرد تادین. بدینوسیله واژه جدیدی به نام سکولاریسم (Seculorism)و علمانیت در مفهوم «دولت ــ ملت» وارد شد. یهودیان نقش اصلی در پیدایش مفهوم «دولت ــ ملت» و سکولاریزم و انهدام اقتدار کلیسای مسیحی و نیز در گسترش استعمار در جهان از قبیل جزایر هند شرقی و جزایر کارائیب داشته‏اند، و علاوه بر و این مستعمرات و نظایر آن منشاء انباشت نخستین سرمایه‏داری در اروپا و پایگاهی برای توسعه سرمایه‏داری جدید بود.
در نتیجه تشکیل دولت ملی یا دولت ــ ملت، عموم کشورها براساس ملیت و قومیت و مشخصه‏های نژادی و یا زبانی تشکیل می‏شوند و نمونه‏های محقق شده آن، اضمحلال امپراطوری مسیحیت در قرون وسطی و امپراطوری عثمانی در بخشی از قلمرو کشورهای اسلامی است و چنین تحولی، پیدایش کشورهای کوچک در قاره اروپا، آسیا و آفریقا و رواج ناسیونالیسم نوین را تشکیل داد.
سکولاریسم یا علمانیت نیز با کمرنگ‏شدن حضور مسیحیت، باعث شد که فقط به تجربه، اصالت داده شود و پوزیتویزم، اولویت یابد.
ج) با پیدایش ناسیونالیزم سکولار، سرمایه‏داری بر محوریت سرمایه، ابتدا و انتهای هر اقدامی قرار گرفت و جامعه به اندازه‏ای از بی‏ارادگی افراد رسید که تمام توان خود را منوط به سرمایه کردند و هر گونه خلاقیت و ابتکار در سایه وجود سرمایه محقق گشت و تبلیغات و رسانه‏ها نیز به عنوان مروج چنین فرهنگ طاغوتی و ضدالهی در عصر جدید پا به عرصه نهاد. تسلیحات مدرن نیز به عنوان وسیله قوه قهریه، ابزار دیگری بود که به شکلی نو و با فن‏آوری گسترده، مورد استفاده موجه پیدا کرد. آنگاه زعمای صهیونیستی در این عصر، پروتکل‏های خود را تدوین و در عصر جدید اعمال نمودند:
پروتکل اول: امروز قدرت طلا جانشین قدرت همه حکومت‏ها گشته و زمان حاکمیت دیانت، سپری شده است.
پروتکل دوم: حق ما سرچشمه‏اش زور و قدرت است و کلمه حق، امری است صرفا وجدانی، معنوی و مجرد، دلیلی بر درستی آن وجود ندارد.
پروتکل سوم: فریب مردم، شعار عصر جدید است به نحوی که آنچه را فریبکارانه به خوردشان می‏دهیم به عنوان امر واقعی بپذیرند و در درستی آن تردید نکنند.
پروتکل چهارم: کلمات آزادی، عدالت و برابری، کلماتی هستند که به وسیله آنها مبلغان و عمال بی‏جیره و مواجب ما موفق شدند در چهار گوشه دنیا تعداد بی‏شماری را به زیر بیرق ما در آوردند. در حالی که این کلمات همواره مثل خوره به جان رفاه ملل غیر یهود افتاده، امنیت و آسایش را از خانه‏های آنها ریشه‏کن کرده آرامش را از بین برده است و روح همبستگی را از آنها گرفته و همه شالوده‏هایی که دولت‏های غیریهود بر آنها استوار شده نابود کرده است.
پروتکل پنجم: برای ایجاد اخلال در سایر جوامع، برخی احزاب را مسلح نمودیم و رسیدن به قدرت را به یک هدف مقدس و بالاتر از هر امری جلوه دادیم. ما طوری مردم را به جان هم انداختیم که همه به یکدیگر بدگمانند. نفرت مردم از یکدیگر به خاطر تعصبات مذهبی و نژادی که در طول بیست قرن گذشته تبلور یافته است اجازه نخواهد داد که مردم به این سادگی با یکدیگر آشتی کنند.
پروتکل ششم: هر گونه وامی برای دولت‏ها (مانند وام‏های بانک جهانی و صندوق بین‏المللی پول)، راه به بندکشیدن آنهاست. قرض‏ها، چون شمشیر دموکلس بر روی سر فرمانروایان آویزان خواهد ماند و اینگونه فرمانروایان دست تکدی خود را به سوی بانکداران ما دراز می‏کنند.
ماحصل این پروتکل‏ها، مردمی بی‏دین، بی‏ایمان و منفعت طلب است که برای انتفاع بیشتر از این دنیا، معیار عدل را فراموش کرده و صرفا به فکر زنده‏ماندن بیشتر هستند. این عده که عمدتا یهودی هستند معاد را نفی کرده، هر چه می‏خواهند از این دنیا تمنا می‏کنند و با از بین رفتن یکپارچگی امت و حاکم‏شدن ملیت‏ها و نژادها به عنوان محور تشکیل حکومت‏ها آنگاه زمینه‏های طرح «جهانی شدن» برای ایجاد سلطه جهانی خود را آماده نمودند.
● مفهوم «جهانی سازی» چیست؟
واقعیت این است که اهداف طراحان «جهانی‏سازی» هنوز برای بسیاری از ملل جهان به ویژه کشورهای فقیر و مردم جنوب، ناآشناست، آنان می‏دانند که ابرقدرت‏ها استعمارگر هستند و منابع آنان را چپاول می‏کنند اما مکانیزم و راهکارهای آنها را نمی‏دانند. آنان تکرار واژه جهانی سازی را می‏شنوند اما با آن ارتباطی برقرار نمی‏کنند زیرا مفهوم و اهداف آن را نمی‏دانند.
سردمداران و اندیشمندان وابسته به سرمایه‏داری و صهیونیسم جهانی از خوبی‏های «جهانی‏سازی» می‏گویند و می نویسند اما مبارزین راه حق و آزادی‏خواهان علیه آن می‏نویسند و تظاهرات می‏نمایند.
جهانی‏سازی، امتداد سیاست‏های استعماری دولت‏های غرب است که قدرت‏های بزرگ نظامی و اقتصادی از کنفرانس برلین تا فروپاشی دیوار برلین و از برلین تا اجلاس یالتا با اتخاذ سیاست‏های استعماری، ثروت‏های جهانی را میان خود، تقسیم کرده‏اند. قدرت‏های بزرگ اقتصادی و مالی درصددند با ایجاد نظام نوینی بر زندگی بشری در سرتاسر زمین، حاکم شوند. سلطه قدرت‏های بزرگ اروپایی و پس از آن امریکایی بر دیگر بخش‏های جهان از پایان جنگ جهانی دوم به این سو، توانایی و استعداد ملل استعمار شده را از راههای مختلف، زایل کرده است تا پس از آن، راه برای نفوذ و استقرار نظام‏های متناسب با توسعه‏ای که خود آنها ترویج می‏کنند باز شود.
بدین ترتیب مجموعه کشورهای جهان سوم به صورت انبار گسترده‏ای از مواد اولیه کشاورزی، مواد معدنی، نیروی انسانی ارزان و غیره درآمدند. استقلال‏های تشریفاتی، کاری جز تایید این شکل از جهانی سازی از طریق حوزه‏های نفوذ نظامی، اقتصادی و ایدئولوژی نداشته است.
دستگاه‏های تبلیغاتی غرب، سقوط دیوار برلین را حکایت از پیروزی اقتصاد لیبرال و فرهنگ غرب خواندند و پس از آن بود که بال‏های گروه‏های بزرگ مالی و تبلیغاتی غرب در آسمان جهان گشوده شد. و برای تصاحب بهترین بازارها، و تخریب فرهنگ و تمدن اسلامی و سایر تمدن‏های آزادی‏خواه به طراحی و اجراء نشستند و تعریف‏هایی نادرست و مردم فریب از جهان‏سازی آغاز شد و در عمل برای کشورهای جهان سوم!! نقشه برادرکشی، جنگ و خشونت در میان گروههای نژادی و مذهبی، غارت منابع و تخریب فرهنگی می‏کشند در حالی که فقر و بیدادگری همانند سرطان، حساسترین بافت‏های بدنه اجتماعی را می‏خواهند و بر بستر بی‏سوادی و فقر، بذرهای بیماری ایدز جوانه می‏زند و ارزش‏های اجتماعی را با خود به نابودی می‏برد.
سردمداران جهانی‏سازی، غربی‏ها و سرمایه‏داران بزرگ می‏خواهند که جهانی‏سازی در کشورهای جنوب خیلی زود ایجاد شود و دروازه‏ها کاملا و به سرعت باز شوند!! آنها چنین امری را شرطی ضروری برای فرار از توسعه‏نیافتگی و حاشیه‏نشینی تبلیغ می‏کنند اما کشورهای محروم باید ابتدا به نابسامانی‏های خود پایان دهند.
به هر حال آنچه در تفکر طراحان «جهانی شدن» قرار دارد، تسلط همه جانبه بر تمام ابعاد جامعه جهانی از حیث سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی است جهانی سازی به معنی یکسان‏سازی جوامع در چارچوب سیطره واحد غرب است. جهانی سازی، نظامی است که قدرتمندان را با ادعای روابط آزاد و آزادی بازار نابرابر قادر می‏سازد تا اصنافی از دیکتاتوری‏های ضدانسانی را بر محرومین و مستضعفان، جهان تحمیل نمایند. جهانی سازی یعنی فرآیند یکسان‏سازی در هر گونه تغییر خوراک، پوشاک، آداب و سنن و فرهنگ جهان به سمت و سوی الگوهای غربی که تمام توان خود را صرف مبارزه با اسلام در تمام ابعاد اعتقادی، اقتصادی، ارزشی و فرهنگی آن کرده‏اند. در پرتو جهانی سازی، کشورهای فقیر نه تنها استقلال سیاسی خود را از دست می‏دهند بلکه به بردگی کشیده می‏شوند چنان که گویی در حکم بدهکارانی هستند که به هیچ وجه توان پرداخت بدهی‏های خود را ندارند و در نتیجه، هیچ اختیاری برای فسخ پروژه‏های پیشنهاد شده به خود را ندارند. در راس جهان سازی، امریکا است و اکثر ارکان‏های جهانی سازی از قبیل، بانک جهانی، صندوق بین‏المللی پول، یونسکو و غیره را امریکا طراحی و رهبری می‏نماید.
حذف ارزش‏های اسلامی و انسانی و جایگزینی ارزش‏های غربی: وابستگی فرهنگی، منشا دیگر سلطه‏هاست و دو نهال سیاست و اقتصاد در زمین بکر فرهنگ، غربی می‏شوند.
در این راستا، سازمان تجارت جهانی مسئول برخی از مهمترین آسیب‏های اجتماعی است که در جوامع جهانی عارض شده است. سیاست تجاری این سازمان تاثیرات منفی به ویژه در زمینه بهداشت و گوناگونی زیستی و بحران فرهنگی در کشورهای در حال توسعه داشته است، افزایش ایدز و طرز لباس پوشیدن جوانان کشورهای فقیر به صورت غربی‏ها در صورتی مردم این کشورها گرسنه‏اند نمونه‏ای از این تاثیرات منفی می‏باشند.
در این فرهنگ‏سازی باید فرهنگ غرب را کشورها، بخصوص کشورهای اسلامی بیاموزند و اجرا نمایند و مثلا چادر، حذف شود، روابط زن و مرد کاملا آزاد شود، ارزش‏های دینی کم‏رنگ شوند و زبان انگلیسی عالمگیر شود و کامپیوتر را با زبان انگلیسی آموزش ببینند.
از آثار منفی جهانی سازی فرهنگی، فرایند «سکولاریزاسیون» است. این فرایند، کلیه شئون فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی یک جامعه اسلامی را دیانت‏زدایی می‏کند. اکنون جهانی‏سازی از طریق شبکه‏های ارتباطی خود همین سکولاریزاسیون را تبلیغ می‏کند و عوارض و علائم سکولاریزاسیون در جوامع اسلامی و غیراسلامی، این است که ادبیات مردم عوض شود، مفاهیم دینی و قدسی کمتر استعمال شود و به جای آنها واژه‏ها و مفاهیم غیردینی و غیربومی را به کار برند و به جای «جامعه دینی» از «جامعه مدنی»، به جای «عدالت»، از «دمکراسی» و مشارکت غربی دم می‏زنند، به جای اخلاق و اجرای احکام الهی، از تساهل و تسامح استفاده می‏شود. عارضه بعدی جهانی‏سازی فرهنگی، این است که، تلقّی محافل علمی از دین، عوض می‏شود. علمای حوزه و دانشگاه را به آنجا می‏رسانند که میان دین و علم، دین و عقل، دین و توسعه، دین و رفاه، تزاحم و تقابل ببینند. این بلایی است که بر سر مسیحیت هم آوردند و وانمود می‏کنند دینی که با همه این مقولات محترم!! سر جنگ دارد همان بهتر که کنج مسجد بنشیند.
عارضه دیگر این است که جوانها از مساجد و روح حق‏طلبی باز دارد و با مدهای روز و سرگرمی‏های عوام‏فریب، فریب دهند تا به جای مبارزه با استعمار و ابرقدرت‏ها در فکر مد لباس و شهوترانی بیفتند.
عوارض دیگر، این است که میراث فرهنگی، معنوی، دینی و حراست از آنها در معرض خطر قرار می‏گیرد، میراثی که در برگیرنده مجموعه‏ای از رفتارها، دانش و نمودهای زنده از آداب و رسومی است که بیان‏کننده جهان‏بینی ما مسلمانان است.
در اثر «جهانی‏شدن» اکنون فلاسفه و پیروان مذاهب مختلف به خصوص اسلامی از بحران ارزش‏ها سخن می‏گویند. بسیاری از به اصطلاح ارزش‏های جدید، بیشتر به توجیه خودخواهی، سودجویی، جاه‏طلبی، غرور نابجا، قدرت، پول و مصرف بی‏حد و مرز شبیه هستند تا به اصول معقولانه و سازگار با سرشت و فطرت انسانی.
اصول اخلاقی که توسط پیامبران و مربیان و متفکران بزرگ الاهی، فرمول‏بندی شده بود به نام «جهانی سازی» کم‏رنگ شده‏اند، زیرا که زندگی بیش از پیش، تابع تمایل مصرف‏گرایی است. مصرف‏گرایی، مدپرستی و شی‏پرستی که توسط تجارت آزاد و جهانی‏سازی غربی افزایش یافته تمایل به ایمان معنوی و رشد فرهنگی و نیز بهسازی تفکر و آگاهی انسان را عمیقا تضعیف کرده است.
آزادی اخلاقی و بی‏بندوباری و حذف اخلاق مذهبی به عنوان دستاورد بشری و عصر جدید که راه کشورهای اسلامی و بشریت را به سوی آینده‏ای بهتر و روشن‏تر می‏گشاید، تلقی می‏شود.
اگر جامعه اسلامی و بشری با ارزش‏های غیراسلامی و تحریف شده و کاذب کنونی وارد آینده شود، می‏توان دور آن را خط بطلان کشیده زیرا در این صورت انسان به عنوان مخلوق عالی و خردمند خدا از بین خواهد رفت. بازگشت به ارزش‏های اسلامی، معنوی، روحی و حیاتی باید یکی از اهداف تعیین کننده عصر حاضر باشد. و باید ارزش‏های اسلامی و اخلاقی را در سیاست جهانی‏سازی دوباره تجسّم نماییم.
الف) امروزه فعالیت‏های ضدفرهنگی جهانی سازی بسیار وسیع و شامل همه سرزمین‏ها است. لکن باید اذعان نمود که بیشترین فعالیت‏های این جریان در کشورهای اسلامی به ظهور می‏رسد. زیرا فرهنگ و تعالیم و قوانین جامع اسلام با منافع قدرت‏های استعماری و جهانی سازی به طور آشکار منافات دارد و خواهد داشت و آنها بارها شاهد اثرگذاری این فرهنگ پویا و بالنده و حرکت‏آفرین در توده‏های مردم بوده‏اند. انقلاب اسلامی ایران یک نمونه کامل آن می‏باشد.
فعالیت‏های ضدّارزشی و فرهنگی جهانی سازی مورد علاقه شدید سران و دولتمردان کشورهای غربی است زیرا شیوه‏های عمل این جمعیت‏ها بسیار پنهان، نامرئی و دارای ظاهری زیبا و انسان‏دوستانه می‏باشد. تاثیر فعالیت‏های ضدارزش جهانی سازی بر تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان یکی از اهداف آنان، است زیرا می‏خواهند اطفال مسلمان را از قبل از بلوغ غرب زده نمایند تا قبل از اینکه مسائل اسلامی در روح اطفال شکل یابد، روح آنان را تسخیر کنند و قبلا این کار نتیجه داده است و اکنون با ابزارهای نوین مانند ماهواره و اینترنت تسریع در این تهاجم فرهنگی به عمل می‏آید.
شیوع دیگر از طریق استخدام ظواهر اسلام برای مبارزه با اهداف اسلام است و با همین سیاست و روش نامرئی است که آنها حتی در مقام تبلیغ توام با تحریف اسلام برمی‏آیند و با معرفی غلط و ایجاد تردید در اذهان جوانان موجب می‏شوند که اقشار ناآگاه به مرور و گام‏به‏گام از اسلام فاصله بگیرند و نسبت به اعتقادات خود بی‏اعتنا گردند و گروه‏هایی را به نام اسلام‏شناس به استخدام خود در می‏آورند و به آنها ماموریت می‏دهند که پیرامون تعالیم اسلام و قرآن به تحقیق و بررسی مغرضانه بپردازند و حاصل کار خود را که با زبردستی خاصی شبهه‏افکنی در تعالیم و احکام اسلام می‏باشد به صورت‏های مختلف از طریق اینترنت، ماهواره و کتاب به جوامع اسلامی و جوانان عرضه می‏کنند. هدف از این اقدام، پاشیدن بذرهای تردید و شبهه، تحریف و دگرگون‏ساختن حقایق در زمین بکر و حاصلخیز جان و روح جوانان و دانشجویان مسلمان می‏باشد و زمینه را برای ترک اسلام و ترک گرایش به عزّت، آماده می‏سازند. بدیهی است برای سردمداران «جهانی سازی»، بهترین شیوه و روش، بهره‏برداری از تعالیم قرآن و اسلام برای واژگون ساختن اساس این دین و تردیدافکنی و ایجاد تحریف در اسلام است.
روش دیگر مقابله با ارزش‏های اسلامی این است که دشمنان اسلام و محافل صهیونیستی در امریکا توسط ابزارهای جهانی‏سازی، که در شبکه‏های سازنده فیلم‏های سینمایی در هالیود نفوذ کرده‏اند، فقط از سال ۱۳۶۴ تاکنون ۷۰۰ فیلم سینمایی ضداسلامی تولید کرده‏اند. دشمنان اسلام با ساخت و توزیع این فیلم‏ها و CDها در جهان توانستند تا حدودی افکار عمومی جهانیان را به اسلام و مسلمانان بدبین کنند. در این فیلم‏ها مسلمانان به عنوان انسان‏های خون‏آشام، تروریست یا افراطی و منبع خشونت و خطر برای فرهنگ و تمدن غربی معرفی می‏شوند و محافل یهودی امریکا با این گونه فیلم‏ها توانسته‏اند شهروندان امریکا را علیه مسلمانان این کشور بسیج کنند. برای مثال یکی از فیلم‏هایی که در سال ۱۳۷۹ ساخته شده و «قانون نظامی» نام دارد مسلمانان آمریکا را تهدید اصلی، معرفی می‏کند.
جهانی سازی یعنی...: پاپ ژاپن پل دوم در مراسم جشنهای سال ۲۰۰۰ برای فرمانداران و نمایندگان که با حضور ۲۵۰۰ نماینده و سیاستمدار زن و مرد از ۹۳ کشور جهان در واتیکان برگزار شد طی نطقی طولانی، رسوایی جوامع ثروتمند و مرفه را که در آنها ثروت، ثروت می‏آورد و فقیران روزبه‏روز فقیرتر می‏شوند، محکوم کرد و گفت امروز بخصوص با پدیده جهان سازی بازارهای کشورهای ثروتمند و توسعه یافته سعی دارند وضعیت اقتصادی خود را باز هم بهتر کنند، در حالی که کشورهای فقیر روزبه‏روز بدتر در فقر فرو می‏روند. برای مثال گرسنگی ۱۳ میلیون آفریقایی را در آستانه مرگ قرار داده است. که یک فاجعه بشری در حال اتفاق در قاره آفریقا است. اگر مواد غذایی به ساکنان این کشورها نرسد در حدود سیزده میلیون آفریقایی در چند ماه آینده بر اثر خشکسالی جان خود را از دست خواهند داد. پاپ افزود ۶ میلیون نفر در زیمبابوه ۳ میلیون نفر در مالادی، بیش از ۲ میلیون نفر در زامبیا. ۶ هزار نفر در موزامبیک، ۴۰۰ هزار نفر در لسوتو و بیش از ۱۵۰ هزار نفر در سوازیلند در خطر مرگ قرار دارند. از سوی دیگر انتشار بیماری ایدز و فقر در میان کشورهای آفریقایی اوضاع آنان را بحرانی‏تر کرده است.
سیاست جهانی سازی نمی‏گذارد اراده سیاسی و منابع مالی و امکانات لازم برای مبارزه با گرسنگی به کار رود. به هر حال سوءتغذیه جلوه‏های مختلفی دارد که ازآن جمله می‏توان به کم خونی، عقب‏افتادگی رشد، کمبود ویتامین A و یا کمی وزن نوزادان اشاره کرد. در کشورهای در حال توسعه از هر پنج نفر، یک نفر و یا به عبارت دیگر ۷۷۷ میلیون نفر به طور مزمن دچار سوءتغذیه است. در هر سال ۱۲ میلیون کودک از مسائل ناشی از سوءتغذیه جان خود را از دست می‏دهند. در جهان بیش از دو میلیارد نفر دچار کمبود ریزمغزی‏ها از جمله ۷۴۰ میلیون نفر دچار کمبود ید، ۱۰۰ تا ۱۴۰ میلیون کودک دچار کمبود ویتامین A، ۱۷۷ میلیون کودک دچار عقب‏افتادگی رشد، ۱۷ درصد نوازدان و در عقب مانده‏ترین کشورها ۵ درصد نوزادان با وزنی کمتر از وزن طبیعی متولد می‏شوند.
با وجودی که از چند دهه از جهانی‏سازی می‏گذرد اگر از جهان سوم دیدار کنید فقر را چنان وحشتناک خواهید دید که برای غربی نازپرورده قبول آن به ندرت ممکن است. یک نفر از هر پنج نفر در این جهان ۶ میلیارد نفری با درآمد روزی کمتری از یک دلار زندگی می‏کند و تقریبا یعنی یا کمتر از دو دلار بیش از ۸۵۰ میلیون نفر در کشورهای فقیر نمی‏توانند بخوانند یا بنویسند. نزدیک به یک میلیارد نفر از مردم به آب تمیز و ۴/۲ میلیارد نفر به بهداشت دسترس ندارند یازده میلیون کودک زیر پنج سال بر اثر بیماری‏هایی که قابل درمان هستند می‏میرند. جالب آن است که غربی‏ها برای فریب افکار عمومی و ایجاد آمادگی در نخبگان کشورها تلقین می‏کنند که تحقیقات نشان می‏دهد که ما با «جهانی شدن» وضعیت فقر را بهتر کردیم. یک نمونه از این تحقیقات ساختگی و تبلیغاتی، تحقیقی است که جفری ساچز و آندرو وارنر دو اقتصاددان دانشگاه‏ها وارد، سفارش گرفته و عرضه کردند:
پژوهش‏های سفارشی تبلیغاتی!! این دو اقتصاددان وابسته به هسته‏های سرمایه‏داری آمریکا ادعاء کردند که کشورهای فقیر که درهایشان به روی تجارت بین‏المللی یعنی سرمایه‏داری غرب باز بود در سال‏های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شش بار سریعتر از کشورهایی که درهای خود را بسته نگاهداشتند رشد کردند.
تحقیق دیگر از نوع سفارشی و تبلیغاتی به وسیله دیوید دولار و اثارت‏گرای از بانک جهانی انجام شده است که اطلاعات جمع‏آوری شده از هشتاد کشور را در چهار دهه تحلیل می‏کند. این تحقیق نیز ادعاء می‏کند که بازگشایی کامل درها به روی سرمایه‏داری غرب و تجارت بین‏المللی به فقیران، کمک می‏کند!! این القائات در حالی انجام می‏شود که مسئولین بانک جهانی، خود اعتراف نمودند که طرح‏های بانک جهانی در کشورهای در حال توسعه و فقیر غالبا با شکست روبرو شده است و وضعیت اقتصادی آنها را خراب‏تر کرده است.
در جهانی سازی، اکثرا شرکت‏های خارجی بیشترین زیان را به مردم کشورهای فقیر می‏رساند. به طور مثال در ازای باج سبیل به دولت‏های فاسد به حق انحصار دست یابند. آنها از کارگر به صورت برده برده و یا به مسموم کردن محیط زیست به طور غیرقابل قبولی می‏پردازند و یا کشورهای فقیر فقط به تجارت و سرمایه‏گذاری خارجی برای داراکردن کشور خود اقدام می‏کنند در حالی که اقدام دیگر از قبیل لغو موانع تجاری و غیره را انجام نمی‏دهند و یا ارتباط‏های اینترنتی را تقویت می‏کنند در صورتی که کشورهای فقیر اکثرا نمی‏توانند بیندیشند و فقط تحت تاثیر قرار می‏گیرند یا کشورهای فقیر، کارخانه‏های جدید بر پا می‏کنند در حالی که مردم‏شان دارند در اثر ایدز از بین می‏روند و یا بهداشت و محیط زیست مناسب و کافی در آن کشورها وجود ندارد و یا دولت‏های شیاد برخی از کشورهای فقیر درآمدهای حاصل از سرمایه‏گذاری‏های خارجی را به حساب خود در بانک‏های سوئیس واریز می‏کنند و یا صرف سلاح‏ها می‏کنند.
افزایش بیگارخانه‏ها هم یکی از محصولات «جهانی شدن» است یک پژوهش موسسه بروکینگ در واشنگتن دی‏سی‏می گوید کشورهایی که درآمد سرانه‏شان زیر ۵۰۰ دلار است ۳۰ تا ۶۰ درصد کودکان بین سن‏های ده و چهارده سال بیگاری می‏کنند در کشورهایی که درآمد سرانه بین ۵۰۰ دلار و ۱۰۰۰ دلار است این رقم ۳۰ درصد است.مسلم است در این بیگارخانه‏ها شرایط وحشتناک و سوءرفتار با کودکان انجام می‏شود و در عصر «جهانی شدن» هنوز حداقل معیارهای کار، اجراء نمی‏شود و تمام اتحادیه‏های کارگری اروپا، امریکا و بسیاری از منتقدان «جهانی شدن» به آن اذعان دارند.
یکی دیگر از اثرات جهانی سازی برای کشورهای فقیر در حال توسعه صدور بی‏رویه و حساب نشده فرآورده‏های اندک آنان است که در اثر این اقدام، صادرات آنان بی‏امان کاهش خواهد یافت و برای آنان فلاکت‏بار خواهد بود البته به جز چند کشور وابسته و ویژه که برای اهداف آمریکا کار می‏کنند.
به طور مثال اوگاندا که بیش از نیمی از درآمد صادراتش از قهوه است شاهد سقوط یک سوم متوسط قیمت قهوه بین سال‏های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۰ بوده است. کل صادرات کشورهای در حال توسعه در سال ۱۹۹۹ تنها ۶/۵ درصد تولید جهان می‏باشد. به طور مثال تمایل هند به روند جهانی‏شدن پیوسته است اما کشور در فقر وحشتناکی غرق است. خیابان‏های دهلی پر از گدایان بی‏دست و پا و بی‏چشم است و دیوانسالاران که در هر کاری مداخله می‏کنند، گردن‏فراز، بی‏لیاقت و فاسد هستند. اختلاف طبقاتی وحشتناک در این کشور ایجاد شده و رو به رشد است. در جنوب هند، درست خارج از بنگلور، در میان مزرعه‏هایی که مردان در آنها با داس دستی کار می‏کنند، یک مجتمع ساختمان‏های تمیز با باغ‏های حجاری شده، آب افشان‏ها و یک استخر شنا وجود دارد. کاخ یکی از شرکت‏های بزرگ خدمات آی‏تی جهان که سهام این شرکت در وال استریت خرید و فروش می‏شود و سود آن ۷/۷ میلیارد روپیه است. به پیشرفت این شرکت‏ها هیچ تاثیر مثبتی در فقر و بیچارگی مردم هند ندارد.
«جهانی‏سازی» به ضرب تفنگ: طراحان پروژه جهانی‏شدن جهت هجوم به حاکمیت‏های سیاسی و مراکز تصمیم‏گیری کشورهای جهان از ابزارهای متعددی استفاده نمودند به نحوی که دامنه آن همه شئونات زندگی انسان‏ها و جوامع را برگرفته و از ابعاد گوناگون، کلیه ارزش‏های انسانی والهی را هدف می‏گیرند و همه امکانات را در خدمت اهواء مادی خود قرار داده است.
بنابراین هدف حکومت جهانی واحد تحت عنوان جهانی‏شدن در حقیقت، هجوم به همه امکانات و مقدورات انسانی، طبیعی و فرهنگی ملل محروم از طریق ایجاد روابط غارتگری بین‏المللی است که توسط سازمان‏ها و موسسات وابسته بین‏المللی هماهنگ و اقدام می‏شود که ذیلا به برخی از این نهادهای بین‏المللی اشاره می‏شود:
۱) سازمان ملل متحد: این سازمان از قدیمی‏ترین و فراگیرترین اهرم‏های جهانی است که با ظاهری فریبنده در سال ۱۳۲۴ به بهانه حفظ صلح و امنیت بین‏المللی و توسعه روابط دوستانه میان ملل و همکاری در حل مسائل بین‏المللی بودجه آمد و مثلا قرار بود که اهداف بشردوستانه را تعقیب کند.
جنگ دوم جهانی در حالی به پایان رسید که قدرتمندان جهانی در اندیشه یافتن راهی دیگر برای کنترل جهان بدون نیاز به جنگ‏های سخت بودند. قرار بر این شد که سازمانی جای جنگ را بگیرد و یا به صورت طرح ضربه‏گیر و در کنترل ابرقدرت‏ها با حق وتو قرار گیرد.
بدین ترتیب سازمان ملل متحد برای تقسیم دنیا از راه مسالمت‏آمیز میان صاحبان قدرت تشکیل شد. از جمله روشهای این سازمان برای رسیدن به اهداف شوم جهانخواران اعلام این که ایده بود بایستی آزادی عقاید گوناگون و احترام به آنان مراعات شود سپس به نام دفاع از آزادی و حقوق بشر به توجیه چپاول دنیا پرداخته شد. امام خمینی(ره) این ترفند دشمن را به خوبی افشاء نمودند:
«این سازمان‏ها دست‏آورد ابرقدرت‏هایی هستند که می‏خواهند مردم مستضعف جهان را چپاول کنند. اصول این سازمان ملل را خود اینها درست کردند. اگر ساخته خود اینها نبود به چه مناسبت باید یک یا چند کشور قلدر حق وتو داشته باشند؟ این را درست کردند برای بازی دادن ملت‏های ضعیف.»
الان بعد از حدود ۱۳ سال از رحلت امام خمینی(ره) می‏بینیم که آمریکا به صراحت اعلام می‏کند که چه سازمان ملل تجاوز به عراق را تصویب نماید و چه ننماید آمریکا کار خود را خواهد کرد.
سازمان ملل با وضع قوانینی برای ملل و دول جهان به برنامه‏ریزی و توجیه برای تصاحب دنیا پرداختند و بنا به تصریح هدف چهارم ازماده اول منشور سازمان، این قوانین نهایتا قوانینی هستند که جهت یکپارچه کردن دنیا و ایجاد نظمی جهانی وضع شدند، بدین معنا که همه دنیا را با حذف گرایشات قومی و منطقه‏ای، مکتبی و مذهبی، تحت مدیریت واحد صاحبان حق وتو قرار دهند.
۲) یونسکو: :U.N.E.S.C.Oسازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد یا یونسکو به عنوان هماهنگ‏کننده و ایجاد کننده فرهنگ یکسان جهانی (جهانی سازی) و سیاستگذاری آموزشی، علمی و تحقیقاتی به ایفای وظیفه به نیابت از غرب می‏پردازد.
این سازمان بناست که کلیه مسائل مربوط به آموزش و پرورش و نظام آموزش و مدار درسی و تربیت معلمان و نیز محیط‏های آموزش را با بدست‏آوردن تمام اطلاعات و آمارهای لازم مربوط به هر کشور، از طریق مرکز اطلاعات آموزشی سازماندهی و کنترل نماید. امام خمینی در افشاء رسالت یونسکو و توجه به مقوله مهم فرهنگ در عرضه دانشگاهها و مدارس هشدار دادند که اتفاقی نیست که مراکز تعلیم و تربیت کشورها و از جمله، ایران از دبستان تا دانشگاه، مورد تاخت و تاز استعمارگران (جهانی‏سازی) قرار می‏گیرد.
نقش یونسکو شبیه‏سازی، علمی، آموزشی و فرهنگی همه جهان با غرب است که محصول چنین نظام آموزشی فرهنگی در جهان براساس ارزش‏های غربی است.
۳) بانک جهانی و صندوق بین‏المللی پول :(I.M.F)این دو مسئولیت تعیین و اعمال سیاست‏های پولی و ارزی ارزش‏گذاری ارزها، تعیین نرخ اعتبار بین‏المللی کشورها و شرکت‏های خصوصی داخل آنها و یا شرکت‏های چند ملیتی و نیز زمینه‏سازی طرح‏های هماهنگ با سیاست‏های جهانی غرب در کشورهای گوناگون را به عهده دارد.
صندوق بین‏المللی پول دول عضو را موظف به تسعیر پول خود به طلا (برای هر اونس طلا ۳۵ دلار) و در نتیجه کنترل آن می‏کند و بانک جهانی (تحت امر آمریکا و...) به عنوان خزانه مالی دنیا عمل می‏کند.
اگر وضعیت کشورهای انتقالی مانند روسیه و یا اقداماتی که به هنگام بحران انجام گرفته را خوب بررسی کنیم، می‏بینیم که بیلان صندوق بین‏المللی پول بسیار بد و کاملا منفی است. به عنوان مثال، مالزی که درست برخلاف صندوق بین‏المللی پول عمل کرد، کوتاه‏ترین مدت بحران را متحمل شد و دوران نقاهت سریعتری را طی می‏کند. در عوض، بیلان برنامه‏های کمک صندوق بین‏المللی پول کاملا فاجعه‏انگیز است اندونزی، تایلند، کره، روسیه، برزیل و سر آخر آرژانیتن. شش شکست ظرف کمتر از شش سال، واقعا زیاد است مسخره اینجاست که صندوق بین‏المللی پا به این کشورها می‏گذارد و از آنها می‏خواهد فوق‏العاده محتاط باشند و سیاست ریاضت بودجه‏ای را به کار نبرند زیرا جریان جهانی سازی چنین می‏خواهد!
در تایلند نیز همین اتفاق افتاد زیرا مطمئن بود که گامی به سوی رکود برداشته شده و محدودیت تجارت، این رکود را وحشتناک‏تر خواهد کرد اما وقتی همه چیز از هم فروپاشید مامور صندوق بین‏المللی پول که مسئول این پرونده بود به این بسنده کرد که بگوید اشتباه کرده است و از این پس سیاست مناسب اجرا خواهد شد. البته او اشتباه نکرد بلکه طبق سیاست‏های جهانی سازی غرب، عمل کرد که کشورهای جنوب را عقب افتاده می‏خواهند زیرا اگر به دست‏اندرکاران صندوق بین‏المللی پول یعنی تصمیم‏گیری آن بنگرید، . مشاهده خواهید کرد که از ابتدا تنها یک کشور، حق وتو داشته و آن ایالات متحده آمریکاست. این موضوع به خزانه‏داری آمریکا این امکان را می‏دهد که نفوذ خود را در سراسر جهان به اجرا در آورد. این وزیران دارایی آمریکا هستند که در صندوق بین‏المللی پول جلوس می‏کنند. آمریکا بر بازارهای مالی بین‏المللی تسلط دارد و سیاست‏های صندوق بین‏المللی پول، بازتاب نقطه نظرات رهبران جهانی سازی است.
۴) سازمان‏های ایمکوــ ایکائو: سازمان مشورتی دریایی بین‏المللی (ایمکو) عهده‏دار کشتیرانی و نیز سازمان بین‏المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) مسئول هماهنگ‏سازی حمل و نقل هوایی را با معیارهای مورد تایید غرب به عهده دارد.
۵) سازمان بهداشت جهانی :(V.H.O)وظیفه این سازمان معناکردن بهداشت در دنیای «اصالت مصرف» و «اصالت سرمایه» است.
۶) گات: موافقت نامه‏های عمومی تعرفه و تجارت «گات»، موافقت نامه‏ای بود که در پوششی از تصمیم‏گیری تجارت دولت‏ها و در چهارچوب فعالیت‏های سازمان ملل متحد برای جهانی کردن تجارت و از میان برداشتن مشکلات آن مطرح و به اجرا گذارده شد و موجب گردید که صدور کالاهای مصرفی دنیای ماشینیزم به سمت جوامع مصرفی توسعه یافته، صنایع آمریکا در بازارهای جهانی تقویت گردیده، سیل جریان موادخام و معادل ملت‏های عقب نگهداشته شده به سمت کشورهای چپاول‏گر سرعت یافته و بالاخره امکان نفوذ کشورهای غربی در برنامه‏ریزی اقتصادی ممالک تحت سلطه فراهم گردد و از سوی دیگر، اجرای گات، باعث شد تا کشورهای کوچک و فقیر در حفظ صنایع کوچک و نوپای‏شان با مشکل مواجهه شدند زیرا در اصل دوم این موافقت‏نامه با کمال صراحت تصریح شد که استفاده از سهمیه وارداتی به عنوان وسیله حمایت از صنایع داخلی ممنوع است.
۷) سازمان جهانی هواشناسی :W.M.Oاین سازمان در رابطه با هماهنگ‏کردن کشورها برای جلوگیری از امکانات آنها در رده ایستگاهها و مراکز خدماتی و کمک به ایجاد و حفظ سیستم مبادله سریع اطلاعات هوایی و نیز کمک به استاندارد کردن مشاهدات هواشناسی برای منظورهای مختلف (نظامی، علمی، ترابری و غیره) به وجود آمده است و کاملا کنترل قدرت‏های غربی است.
۸) شرکت‏های چند ملیتی: محور قرار گرفتن «ربا» در اقتصاد غرب و در پی آن، رسمیت یافتن انحصار در سیستم موجب ظهور شرکت‏هایی به اصطلاح چند ملیتی شد که قدرت آنها را واقعا از اکثریت امپراطوری‏های شناخته شده نمی‏توان کمتر دانست. شرکت‏هایی که به مرور زمان با ایجاد سازمان‏های بین‏المللی و روابط متناسب با منافع خویش پیوسته رشد نموده و به گستره قدرت خویش افزوده‏اند، شرکت‏هایی که برای فعالیت، مرزی نمی‏شناسند و تقریبا در هر جا که بخواهند پایگاه حکومت یعنی شعبه‏ای از تشکیلات را بر پا می‏کنند.
۹) آزدسازی تجارت: آمریکا شعار آزادسازی تجارت می‏دهد. اما اگر به آنچه واقعا می‏گذرد خوب نگاه کنیم، می‏بینیم که این تجارت بسیار ناعادلانه است. کشورهای جنوب، تحت فشار کمپانی‏های سرمایه‏داری غرب، مرزهای خود را می‏گشایند و یارانه‏ها را لغو می‏کنند در حالی که در این مدت، کشورهای ثروتمند که قاعدتا باید در وضعیتی قرار داشته باشند که سریعتر خود را با اوضاع وفق دهند به منظور حمایت از تولیدات داخلی خود کماکان ورود تولیدات جنوب را ممنوع می‏سازد، به عنوان مثال معامله آمریکا با چین در مورد منسوجات آمریکایی‏ها ۱۰ سال به چینی‏ها فرصت دادند خود را با آزادسازی تجارت وفق دهند، در حالی که در مورد خودشان شرط کردند که به چهار سال بیشتر یعنی در مجموع ۱۴ سال وقت نیاز دارند! دومین نمونه بارز، آزادسازی بازارهای سرمایه است، روندی که به نام تسهیل ورود و خروج سرمایه در کوتاه مدت، بی‏ثباتی بسیاری از کشورهای در حال توسعه را به وجود آورد. بارها مشاهده شده است که این روش به رشد اقتصادی کمکی نمی‏کند. بنابراین به چه دلیل، صندوق بین‏المللی پول، خواستار آزادسازی بازار سرمایه است؟ پاسخ این سوال کاملا واضح است. صندوق بین‏المللی پول در واقع به منافع بازارهای مالی و رهبران جهان‏سازی پاسخ می‏دهد و نه آنچه واقعا جهان در حال توسعه را نگران می‏سازد. برای مثال آمریکا که این صندوق را کنترل می‏کند کشورهای آسیایی را تهدید کرده بود که در صورت عدم گشایش بازارهای خود (آزادسازی تجارت) آنها را تحت فشار قرار خواهد داد.
به چه دلیل، تسریع این آزادسازی برای آمریکا در آسیا اهمیت داشت؟ مشخص است که شرکت‏های مالی و سرمایه‏داری بزرگ پول بیشتری به دست خواهند آورد.
براساس تحقیقی که در سال ۱۳۸۱ به عمل آمده است براساس یک بازنگری از بررسی‏های ملی در مورد درآمد خانواده در ۸۸ کشور در حال توسعه به این جمع‏بندی رسیدند که آزادسازی تجارت و سرمایه، فقط در میان کشورهای ثروتمند و موجب درآمد می‏شود ولی در کشورهائی که درآمد سرانه آنها کمتر از ۵۰۰۰ دلار در سال است، فقط به افزایش نابرابری می‏انجامد. در یک سطح پایین میانگین درآمد، فقط ثروتمندان هستند که از این آزادسازی تجاری منتفع می‏شوند و به نظر می‏رسد که این گشودگی، توزیع را به جای این که بهتر کند، بدتر می‏کند.
این یافته‏ها، در تضاد با تئوری استاندارد اقتصادی است که می‏گوید تجارت آزاد و سرمایه‏گذاری، به ویژه به نفع کشورهای فقیر است چون به آنها اجازه می‏دهد صادرات را به کشورهای ثروتمندتر افزایش دهند و سرمایه آنها را جلب کنند!! این یافته‏ها همچنین در تضاد با دیدگاه رسمی بانک جهانی می‏باشد که در طول دو دهه گذشته، از نهادینه شدن آزادی تجارت، حمایت کرده و غالبا آن را پیش‏شرط وام دهی به کشورهای فقیر اعلام می‏کرد.
در مقایسه بین درآمد خانواده‏ها از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ با سالهای ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ می‏توان نابرابری چشمگیری ملاحظه کرد. در میان کشورهایی که مورد مطالعه قرار گرفتند نسبت میانگین واردات و صادرات با تولید ناخالص داخلی این کشورها، از ۶۲ درصد به ۷۷ درصد رشد داشت. اما نابرابری هم افزایش یافت. در سال ۱۹۸۸ درآمد متوسط ۱۰ درصد مردم فقیرترین کشورهایی که تحت مطالعه قرار گرفتند ۷/۳۰ درصد درآمد متوسط تمام مردم بود. در سال ۱۹۹۳، این میزان به ۸/۲۴ درصد تنزل یافت. بالعکس، درآمد متوسط ۱۰ درصد ثروتمندان ۵/۲۷۳ درصد درآمد متوسط تمام مردم در سال ۱۹۸۸ بود در سال ۱۹۹۳ این میزان به ۴/۲۹۳ درصد رشد یافت. به عبارت دیگر، درآمد کشورهای فقیر، زیر متوسط رشد قرار گرفت و درآمد کشورهای ثروتمند از متوسط رشد فزونی پیدا کرد. به این ترتیب بانک جهانی به محتوای واقعی سیاست‏های خود در کشورهای مختلف در سال جاری (۱۳۸۱) باید اعتراف می‏کرد.
تظاهرات گسترده مخالفان آزادسازی تجارت و ابزارهای جهانی سازی همزمان با اجلاس سران اروپا در آذرماه ۱۳۷۹ در خیابان‏های پراک و در مهرماه ۱۳۷۹ همزمان با اجلاس بانک جهانی، تظاهرات مخالفان جهانی‏سازی اقتصاد در سیاتل در آذرماه ۱۳۷۹ ــ حمله مخالفان جهانی سازی در فرانسه به مراکز سرمایه‏داری در آذرماه ۱۳۷۹ــ تظاهرات دهها هزار مخالف جهانی سازی در تیر ۱۳۸۰، جنگ و گریز مخالفان جهان سازی با پلیس کانادا در اردیبهشت ۱۳۸۰، راهپیمایی مخالفان جهانی‏سازی همزمان با نشست سازمان تجارت جهانی در قطر در آبان ۱۳۸۰ و... نشان می‏دهد که جهانی سازی مورد قبول افکار عمومی جهان نمی‏باشد.
● عدم صلاحیت آمریکا برای رهبری جهان
الف) تحمیل مدل سیاسی بر کشورهای فقیر جهان از طریق سازمانهای بین‏المللی استعماری.
ب) عدم پایبندی آمریکا به اصول دموکراسی: مانند طرح صلح خاورمیانه‏ای دبلیو بوش که چیزی جز جانبداری کاملا یکسویه از رژیم صهیونیستی و موضع‏گیری علیه فلسطینی‏ها نبود. بوش در سخنانش سعی نمود به فلسطینی‏ها سفارش کند که ترور و تروریزم (عملیات استشهادی) را رها کنند یعنی به عبارتی خواست مبارزات حق‏طلبانه ملت فلسطین را به عنوان تروریزم قلمداد نماید.
دبلیو بوش در طرح خود کلمه‏ای در مورد جنایات رژیم صهیونیستی در سرزمین‏های اشغالی بر زبان نراند. رئیس‏جمهوری آمریکا به گونه‏ای وانمود کرد که ملت فلسطین خواهان صلح‏اند و بر این اساس برای آغاز مذاکرات برای تشکیل یک کشور فلسطینی پیش‏شرط تعیین می‏کند و نشان می‏دهد که حتی برای طرح‏هایی که در زمان کلینتون از جمله «اسلو» تا «وای پلن تیشن» که حداقل بر روی کاغذ مطرح می‏شد هیچ ارزشی قایل نیست در این طرح بوش حتی عرفات را هم که صلح را پذیرفته و کاملا خود را در اختیار اسرائیلی‏ها و آمریکایی‏ها قرار داده است برنمی‏تابند.
طرح انتخاب رهبری جدید به جای یاسر عرفات توسط آمریکایی‏ها نشان داد که دمکراسی، ارزش و احترام به آراء ملت‏ها از نظر رئیس‏جمهور آمریکا کاملا مردود و نقض شده است چرا که ممکن است ملت فلسطین خواهان ابقا عرفات شوند و بوش نشان داد که جز به منافع صهیونیسم و منافع یهودیان افراطی و برتری‏طلب به چیز دیگری نمی‏اندیشد، طرح جدید بوش عملا دستور حمله صهیونیسم‏ها، به منظور قلع و قمع مردم فلسطین را صادر کرد و به گونه‏ای حراست خود را از بن‏بست به وجود آمده نجات دهد ولی قطعا ملت مبارز فلسطین با این حرکات، منسجم‏تر از گذشته خواهند شد. طرح بوش در حدود ۱۰ تیر ماه ۱۳۸۱ ابلاغ شد و حالا در اسفند ۱۳۸۱ هستیم و می‏بینیم که کشتار مردم فلسطین از هوا، زمین و بمباران همراه بوده است و هنوز انتفاضه ادامه دارد.
همچنین آمریکا با اجازه دادن به اسرائیل در نپذیرفتن، کمیته تحقق سازمان ملل، این سازمان را، بیشتر تضعیف و وابسته‏تر کرد کمیته‏ای که می‏خواست در مورد یورش و کشتار زنان، کودکان و مردان آواره اردوگاه جنین تحقیق کند اما با وتو آمریکا در سازمان ملل این کمیته اجازه پیدا نکرد ماموریت خود را انجام دهد.
ج) بمباران ۱۸ کشور از سال ۱۳۲۴ تاکنون: آمریکا از زمان ویران ساختن شهرهای بی‏دفاع هیروشیما و ناکازاکی در سال ۱۳۲۴ تاکنون ۱۸ کشور را بمباران کرده است و کشورهای دیگری را نیز همچنان آماج تجاوز قرار می‏دهد بدون آن که امکان مقابله به مثل وجود داشته باشد.
آمریکا در افغانستان، دست به جنگی یک‏سویه در برابر رژیم طالبان زد که زاده دست خود او بود و سپس عراق را به بهانه خلع سلاح کشتار جمعی اشغال کرد حال آنکه خود او در تسلیح این رژیم علیه جمهوری اسلامی ایران، نقش فعال داشت. بیش از ۲۰۰ هزار نظامی آمریکایی در به نام عملیات حفاظت از صلح!! (جدا از پیمان‏های نظامی مانند ناتو) در سراسر جهان استقرار یافته‏اند. مهمترین بخش این نیروها در آلمان (۷۰ هزار نیرو)، ژاپن (۴۰ هزار نیرو)، کره جنوبی (۳۷ هزار) به سر می‏برند و در حال حاضر در کشورهای افغانستان، ۶۰ هزار نظامی پاکستان، ۱۱۰۰۰ نیرو، ازبکستان ۱۰۰۰ سرباز، قرقیزستان ۱۹۰۰ ــ عربستان ۵ هزار نیرو ــ کویت ۱۰۰ هزار نیرو ــ بحرین ۴ هزار نیرو ــ قطر ۳۳۰۰ نیرو ــ عمان، یمن، فیلیپین، کوزوو، مقدونیه و سینا و... به علاوه نزدیک به ۳۵۰ هزار نیرو در عراق، وارد عمل شده‏اند.
پ) خروج آمریکا از پروتکل کیوتو: بوش صرفا براساس تفسیر یک‏طرفه از منافع آمریکا، خود را از اجماع جهانی جدا کرد و موضع او با موضع صاحبان صنایع نفت مطابق است تا با منافع واقعی مردم آمریکا و دمکراسی‏های مورد ادعا.
خروج آمریکا از پیمان موشکی ضد بالتیک ۱۳۵۱: این اقدام کنترل تسلیحات راویران ساخته و موجب وحشت کشورهای جهان شده است همچنین آمریکا قرارداد منع آزمایشات فراگیر هسته‏ای را که به امضای ۱۶۴ کشور رسیده است وبوش با آن مخالف است تصویب نکرده است. این کشور پیمان مین‏زمینی را نیز که در اتاوا در آذرماله ۱۳۷۶ منعقد گردید و به امضاء ۱۲۲ کشور رسید رد می‏کند.
آمریکا با یک دادگاه جنایی بین‏المللی مخالفت می‏کند زیرا نظامیان این کشور ممکن است تابع حوزه قضایی این دادگاه گردند.
و) آمریکا درخصوص سازمان ملل به شیوه خود عمل می‏کند برای مثال: ایالات متحده می‏تواند شورای امنیت را وادار سازد که آنچه او می‏خواهد انجام دهد مثل بمباران عراق در ۱۳۷۰ اما اکنون سازمان ملل می‏گوید که بایستی گزارشات بازرسان سازمان ملل درخصوص عراق و سلاح‏های کشتار جمعی کامل و منتشر شود اما آمریکا ضرب‏الاجل تعیین می‏کند و می‏گوید حتی اگر سازمان ملل تصویب نماید که نباید به عراق حمله شود آمریکا به عراق حمله خواهد کرد و سپس این کار را کرد.
ز) شکست کنفرانس «زمین»: تمام شرکت‏کنندگان در کنفرانس زمین، آمریکا را مسئول شکست در زمینه توافق بر سر انرژی‏های تجدیدشونده و یا زمینه‏های بشردوستانه می‏دانند. در این کنفرانس اعلام شد آمریکا بزرگترین آلاینده و تولیدکننده گازهای گلخانه‏ای در جهان همچنان با پیوستن به پیمان کیوتو مخالفت می‏کند.
ه··) چنانچه که رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‏الله خامنه‏ای به نشست اتحادیه انجمن‏های اسلامی دانشجویان در اروپا در شهریور ۱۳۸۱ فرمودند: رژیم آمریکا با روش متکبرانه و زبانی آمیخته به زور و تزویر، منطقه خاورمیانه را به تهاجمی خونین و آشوبی سهمگین تهدید می‏کند آماج این ستیزه‏گری نظامی و تبلیغاتی در وهله اول عراق، و در پی آن همه این منطقه است و هدف آن به تسلیم و تمکین کشاندن هر قدرت مستقل و به تسخیر درآوردن همه منابع حیاتی در این بخش از جهان است. این را باید بزرگترین گرفتاری بشریت امروز دانست که کشوری متکی به زور و زر، خود را از همه بنیادهای اخلاق و قراردادهای بشری رها بدانند و بی‏مهار به سلطه‏جویی و استیلاطلبی بپردازد.
ط) طرح‏های موشکی آمریکا: ایجاد سیستم موشکی آمریکا رقابت تسلیحاتی در منطقه آسیا ــ اقیانوس آرام و جهان را در پی خواهد داشت. این طرح یعنی طرح‏های سپر ضدموشکی آمریکا و سپر ضدموشکی که کشورهای آسیایی متحد آمریکا را تحت پوشش قرار می‏دهد و این در حالی است که روسیه و چین، آمریکا را به از سرگیری برنامه هسته‏ای و آزمایش‏های موشک‏های بالستیک تهدید کرده است که نتیجه آن تهدید جهان و ملت‏های مظلوم جهان سوم می‏باشد.
ی) افشای اسناد مربوط به نقش آمریکا در سرکوب نهضت‏های آزادی‏خواه در آمریکای لاتین: اسناد وزارت خارجه آمریکا که به تازگی از رده محرمانه خارج شده است نقش آمریکا در سرکوب آزادی‏خواهان آمریکای لاتین را افشا میکند. این اسناد نشان می‏دهد که دولت آمریکا در سرکوب آزادی‏خواهان آمریکای لاتین به دست دولت‏های راستگرای منطقه در دهه ۱۳۵۰ دست داشته است. برای مثال تاسیسات آمریکایی مستقر در حومه کانال پاناما برای هماهنگی اطلاعاتی بین کشورهای آمریکای لاتین در شبکه موسوم به کندور مورد استفاده قرار می‏گیرند و آنگاه بررسی می‏کنند که آیا ادامه استفاده کشورهای آمریکای جنوبی از تاسیسات یاد شده به نفع آمریکا است؟
شبکه کندور که در سال‏های اولیه پا گرفتن خود از کمک پلیس فدرال آمریکا بهره برده بود در زمینه بازپرس و جمع‏آوری اطلاعات از آزادی‏خواهان آمریکایی لاتین و در برخی موارد شکنجه این عده فعالیت می‏کرد. شبکه یاد شده ابتدا به بهانه مقابله با تروریسم ناشی از تفکرات چپ تشکیل شد ولی دامنه قربانیان آن به تدریج مقام‏های برکنار شده در نتیجه کودتاهای با حمایت آمریکا، اعضاء اتحادیه‏های تجاری، طرفداران حقوق مدنی و مظنونین به طرفداری از سوسیالیسم را در برگرفت. قتل عده بسیاری از جمله اورلاندو لتکیر وزیر خارجه اسبق شیلی و ردنی مافت همتای آمریکایی وی در سال ۱۳۵۵ در پی انفجار خودرو آنها در واشنگتن به شبکه کندور نسبت داده می‏شود.
ک) آمریکا نشست غذای جهان (وابسته به سازمان ملل) در ایتالیا را نادیده گرفت و در کنفرانس‏های سران در کانادا و اندونزی جلوی کمک‏های اصیل و واقعی مثل آب پاک برق برای بیشتر مردم محروم بر روی کره زمین را گرفت و همچنین طرح‏های افزایش یارانه‏های غذایی تا سقف ۸۰% برای آمریکایی‏ها، به این خاطر طراحی شد که بتواند تسلط آمریکا را بر بازارهای غلات جهان حفظ کند براساس اعلام سازمان ملل متحد، یک میلیارد و یکصد میلیون نفر در جهان به آب سالم دسترسی ندارند و در کنفرانس آب ژاپن که در ۲۴ اسفند ۱۳۸۱ در کشور ژاپن برگزار شد این تعداد به یک میلیارد و دویست میلیون نفر رسید که می‏بینیم تاثیر جهانی سازی بر بهداشت مردم جهان مثبت نمی‏باشد. و همچنین ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر هم از امکانات بهداشتی فاضلاب محروم هستند.
● وقتی اقتصاد ضعیف، جهانی می‏شود!
الف) قاچاق انسان ــ تجارت روزافزون قرن: اپیدمی قاچاق انسان که تجارت قرن، لقب گرفته است دامن ۵ قاره جهان را گرفته است. هر روز که می‏گذرد، مهاجرت بیش از پیش عامل تهدید کننده تلقی می‏شود. تصویری که از این تهدید در کشورهای ثروتمند رایج است تصویر هجوم مغول‏وار میلیونها انسان‏های بی‏چیز از سراسر جهان است.
واکنش اولیه کشورهای توسعه یافته!! این است که نیروهای مستقر در مرزها را افزایش دهند و سیاست‏های داخلی خود را درباره مهاجران قانونی و غیرقانونی، سخت‏گیرانه‏تر کنند. اما وقتی موضوع قاچاق انسان به میان می‏آید، مساله صورتی دیگر به خود می‏گیرد.انتقال اجباری یا فریبکارانه انسان‏ها از جایی به جای دیگر، برای بهره‏گیری و استفاده در کارهای سیاه، نظیر مشاغل سخت و زیان‏آور، روسپیگری، استفاده‏های سودجویانه و غیرانسانی از آنان در امور پزشکی و فروش اعضا از مصادیقی است که برای توضیح مفهوم قاچاق انسان و برده‏برداری جدید به کار می‏رود.
براساس برآوردهای رسمی و حداقلی کمیسیون اروپا، سالانه ۵۰۰ هزار زن و کودک به اروپای غربی قاچاق می‏شوند. حدود ۴۰ درصد این قربانیان، از اتباع کشورهای شرق اروپا و اروپای مرکزی و یا از کشورهای روسیه و اکراین هستند. مابقی نیز به کشورهای در حال توسعه (یعنی ۶۰ درصد) در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین تعلق دارند.
سالانه ۲۰۰ هزار کودک از کشورهای غرب آفریقا قاچاق می‏شوند و مورد سوءاستفاده کاری و جنسی قرار می‏گیرند. در این میان برخی کشورهای صادر کننده و برخی وارد کننده هستند و برخی به طور همزمان صادرکننده، واردکننده و محل عبور به شمار می‏روند. قاچاق روزافزون زنان از کشورهای آفریقایی به اروپا توسط سازمان‏های تبهکار صورت می‏گیرد برای مثال زنان نیجریه‏ای را به ایتالیا منتقل می‏کنند. قاچاق زنان به صورت خرید و فروش آنان و بیشتر برای فحشا صورت می‏گیرد.
این در حالی است که پیمان‏های بین‏المللی برای مقابله با قاچاق زنان و کودکان وجود دارد و لیکن در عمل اجرا نمی‏شود.
پدیده جهانی‏سازی که سردمداران آن ادا می‏کنند باعث فقرزدایی در کشورهای فقیر و توسعه نیافته می‏شود در عمل باعث چه فاجعه‏های انسانی می‏شود.
ب) نقش NGO و شرکت‏های چندملیتی: نقش سازمان‏های غیردولتی (NGO) در مسائل نظام بین‏المللی و نیز امور داخلی پررنگ می‏شوند. و لیکن آنان به طور غیرمستقیم زیر نظر دولت‏ها خواهند بود. و در طی فرآیند جهان سازی و یا بر اثر آن خوی تجاوزگری و جنگ‏طلبی کشورها بخصوص آمریکا افزایش یافته و از این رو دولت‏ها در پی افزایش امنیت خود خواهند بود و بی‏اعتمادی در اثر جهانی‏شدن در نظام بین‏الملل افزایش خواهد یافت.
در اثر جهانی سازی دولت‏ها به راحتی نمی‏توانند بر شعارهای ناسیونالیستی افکار عمومی ملت خود را جهت اجرای سیاست‏های خارجی و دیگر سیاست‏ها، جنگ نظامی، حتی مداخل بشردوستانه جلب کنند زیرا ابزارهای ارتباطی مانند ماهواره‏ها، اینترنت و دیگر وسایل ارتباطی سیاست دولت‏ها را تضعیف می‏نماید.
در اثر جهانی‏شدن پارامتر اقتصاد در حاکمیت دولت‏ها برای تعیین مرز دخالت نموده است و بازیگری دولت‏ها را به شکل سابق تضعیف نموده است رشد NGOو شرکت‏های چندملیتی به معنی دولت‏ها و بازیگران منحصر به فرد اقتصادی نیستند. زیرا سی هزار شرکت فراملیتی در حال حاضر در دنیا فعالیت می‏کنند و ۷۵ درصد گردش سرمایه دنیا به دست آنهاست. این شرکت‏ها توسط غربی‏ها حمایت می‏شوند به هر حال حجم وسیع مبادلات تجاری فرامرزی و نیز اطلاعات و داده‏ها باعث شده تا دولت‏های اسلامی و کشورهای در حال توسعه دچار بحران شوند و کنترل خود را در حوزه‏های اقتصادی و فرهنگی از دست بدهند. برای مثال بیل‏گیتس به لطف نوسانات بازارهای بورس در اثر جهانی سازی ثروت خود را معادل ثروت ۳۵ درصد از مردم فقیر آمریکا رسانید.
براساس تحقیق سازمان ملل که به طور همزمان در نیویورک و ژوهانسبورگ منتشر شد شمار کشورهای فقیر جهان در سه دهه گذشته دو برابر شده و از ۲۵ کشور در سال ۱۳۵۰ به ۴۹ کشور در زمان حاضر رسیده است. براساس این تحقیق میانگین تولید ناخالص داخلی در کشورهای عقب‏مانده سالانه حدود ۲۳۵ دلار است که مقایسه این رقم با ۲۴ هزار و ۵۲۲ دلار در کشورهای توسعه یافته قابل تامل است این گزارش تصریح کرده است ۸۰ درصد از جمعیت ۶۱۳ میلیون نفری ساکن کشورهای بسیار فقیر جهان روزانه کمتر از دو دلار درآمد دارند که ۵۰ درصد آنان با کمتر از یک دلار در روز زندگی می‏کنند.
ج) اختلاف کشورهای آمریکای لاتین: کشورهای آمریکای لاتین از اختلاف و عدم یکپارچگی خود که توسط آمریکا و جریان جهانی‏سازی، برنامه‏ریزی شده، رنج می‏برند. آنها اتحاد و یکپارچگی را تنها راه نجات از فلاکت و دشواری‏های کنونی موجود در منطقه می‏دانند و هیچ نشانه‏ای از گشایش سردمداران جهانی‏سازی به روی کشورهای آمریکای لاتین وجود ندارد و و سختگیری آنان به کشورهای آمریکای لاتین افزایش می‏یابد. بخصوص سیاست‏ها و برنامه‏های تحمیلی صندوق بین‏المللی پول، عامل اصلی درماندگی کشورهای این منطقه می‏باشند از جمله راهکار مناسب برای آن منطقه ایجاد اتحادیه منطقه‏ای است که می‏تواند مانعی بزرگ بر سر اجرای برنامه‏های جهانی سازی به رهبری آمریکا به نام (الکا) عمل نماید. جریان جهانی‏سازی سعی دارد با اجرای این برنامه (الکا) تمام کشورهای منطقه را در یک اتحادیه به زیر سلطه خود درآورد.
د) تضعیف سیاسی: یکی دیگر از اهداف جهانی‏سازی، تضعیف سیاسی دولت‏های در حال توسعه و نیمه‏مستقل است و این تضعیف پس از دوران جنگ سرد، تقویت شد.
نظامی‏گری آمریکا برای جهانی‏سازی
همزمان با جهانی سازی، کشورهای سرمایه‏داری و آمریکا سعی در تقویت بنیه نظامی خود دارند. پنج کشور آمریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه به طور رسمی به عنوان قدرت‏های هسته‏ای جهان شناخته می‏شوند و کشورهای دیگر چون هند و پاکستان و کره شمالی از توانایی هسته‏ای برخوردارند اما در استفاده از آن محدودیت‏هایی دارند مثلا نمی‏توانند از کلاهک‏های پیچده‏ای بر موشک‏ها برخوردار شوند و به نحوی تحت کنترل آمریکا و... می‏باشند.
میزان تسلیحات هسته‏ای موجود در جهان بین ۲۴ هزار و ۷۰۰ تا ۳۳ هزار و ۳۰۰ کلاهک هسته‏ای جنگ‏افزار برآورد شده است. بدین ترتیب، آمریکا بیش از ۷ هزار کلاهک هسته‏ای استراتژیک یا حدود ۱۶۷۰ کلاهک تفکیکی و محفوظ دارد و شمار جنگ‏افزارها در زرادخانه هسته‏ای آن حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار برآورد می‏شود. همچنین آمریکا تنها کشوری است که تسلیحات هسته‏ای در پایگاه‏های خارج از مرزهایش مستقر کرده است. فرانسه ۴۰۰ تا ۴۸۲ کلاهک هسته‏ای استراتژیک و ۲۰ کلاهک غیراستراتژیک دارد و انگلیس از ۱۶۰ کلاهک هسته‏ای استراتژیک و یکصد کلاهک غیراستراتژیک برخوردار است اما زیردریایی‏ها «ترایدنت» انگلیسی از توانایی پرتاب موشک‏های بالستیک قاره‏پیما برخوردارند.
رژیم صهیونیستی نیز تا ۲۰۰ جنگ‏افزار هسته‏ای تولید کرده است و برخی گزارشات حاکی است این رژیم از امکانات کافی برای تولید یکصد جنگ‏افزار هسته‏ای برخوردار است.
خروج یک جانبه آمریکا از پیمان «ای‏بی‏ام» و تصویب نشدن قرارداد استارت ۲ از سوی کنگره آمریکا باعث شده روسیه نیز از این پس خود را در قبال قرارداد استارت ۲ متعهد نداند. این دو کشور در سال‏های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷ دو توافقنامه درباره کاهش زرادخانه‏های هسته‏ای امضا کردند که براساس آن باید دو سوم سلاح‏های هسته‏ای خود را کاهش دهند اما پس از واقعه ۱۱ سپتامبر آمریکا و سپس روسیه از پیمان مزبور کنار رفتند و آمریکا نخستین آزمایش ضدموشکی خود را در خرداد ماه ۱۳۸۱ شروع نمود.
در این حال روسیه و ناتو برای ایجاد یک نهاد جدید به نام شورای ناتو و روسیه به توافق رسیدند. این نهاد فرصت را می‏دهد که روسیه و ۱۹ عضو پیمان آتلانتیک در بعضی از زمینه‏ها مانند گسترش‏نیافتن سلاح‏های کشتار جمعی، کنترل سلاح‏ها، عملیات نجات در دریا و عملیات کنترل بحران‏ها که حاصل رو به تزاید جهانی‏سازی است تصمیمات مشترکی اتخاذ نمایند.
نظامی‏گری آمریکا در فضا یکی دیگر از اهداف آمریکا در عصر جهانی سازی است. گرایش رو به تزاید آمریکا و تمایل آشکار دولت منتخب در آن کشور برای گسترش فعالیت نظامی آمریکا، در واقع نفوذ غیرقابل انکار نظامیان و صاحبان صنایع نظامی در عرصه سیاستگذاری ایالات متحده است. آمریکا با اتکاء به قدرت نظامی همواره می‏کوشد بر روند تحولات جهانی (جهانی‏سازی) به جهت تامین منافع خود تاثیر گذارد.
کاخ سفید با تکیه بر این توانمندی درصدد است تا فضا را که در حقوق بین‏الملل جزئی از میراث مشترک بشری است با اهداف غیر انسانی به مکانی برای پیشبرد اهداف نظامی خود درآورد. این اقدام آمریکا مغایر با معاهده‏ها و کنفرانسیون‏های بین‏المللی است در ۳۳ سال پیش یعنی در سال ۱۳۴۶ با نظارت مجمع عمومی سازمان ملل متحد و در چارچوب توافق کشورهای جهان یک معاهده با عنوان نظارت بر اجرای اصول اساسی استفاده از فضا و ماهواره جو مورد پذیرش جامعه جهانی قرار گرفت. در اصل سوم این معاهده با صراحت به استفاده مسالمت‏آمیز و غیرنظامی از فضا و ماورای جو اشاره شده است.
آمریکا برای اولین بار به منظور نظامی کردن فضا طرح دفاع راهبردی (جنگ ستارگان) که توسط ریگان و مشاوران نظمی ویندوز ۹۸ طراحی شده بود در سال ۱۳۶۲ ارایه کرد. همچنین چتر دفاع موشکی با همان منظور در سال ۱۳۷۷ توسط کلینتون به کنگره این کشور ارائه شد. البته کشورهای جهان در اعتراض به طرح چتر دفاع موشکی آمریکا واکنش نشان دادند و اجرای این طرح را نقض آشکار معاهده‏های منع و گسترش سلاح‏های هسته‏ای و پیمان‏های استارت ۱و۲ و حتی استارت ۳ دانستند. اما آمریکا رویکرد به نظام‏گری فضا و ماورای فضا را همچنان در عصر جهانی‏سازی ادامه می‏دهد.
با وجودی که سپر ضدموشکی آمریکا یک ابزار سلطه استراتژیک بر جهان است، علیرغم اینکه بوش چند کشور را محور شرارت می‏داند مانند کره شمالی، عراق و ایران. اما هیچ خطری علیه آمریکا از ناحیه آنها وجود ندارد زیرا آنها تکنولوژی فضایی قدرتمند ندارند به هر حال آمریکا طرح دفاع ضدموشکی خود را ادامه می‏دهد با وجودی که این طرح ۶۰ میلیارد دلار هزینه دارد.
● چه باید کرد؟
سیاستمداران و گروههای سیاسی در درون جوامع اسلامی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر وحدت اسلامی و مبارزه با استکبار و سردسته آنان آمریکاست آنان می‏توانند ضمن مخالفت با سیاست‏های آمریکا مردم را علیه برنامه‏های بلندمدت، کوتاه مدت و میان مدت کاخ سفید وارد صحنه کنند و موانع بزرگی بر سر راه آمریکا ایجاد نمایند.
بخصوص گروهها، احزاب اسلامی، روحانیون اسلامی که نفوذ گسترده‏ای در بین مردم دارند و باسیاست‏های اقتصادی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی ظالمانه آمریکا و جهانی‏شدن امپریالیستی مخالفند و نقش محوری در این زمینه‏ها دارند. این گروهها، احزاب اسلامی توانایی این را دارند که در صورت سازش برخی سیاستمداران با برنامه‏های جهانی‏سازی مخالف امت اسلام، با تشکیل گروهها یا هسته مقاومت به رویارویی آن سیاست‏های ظالمانه بپردازند.
تقویت مناسبات فراگیر کشورهای اسلامی با دیگر کشورهای جهان موجب شده است که این کشورها منافع حیاتی در کشورهای اسلامی داشته باشند. لذا هر گونه تغییر و تحولی در کشورهای اسلامی برای سایر کشورهای جهان موثر محسوب می‏شود مانند آلمان، فرانسه و روسیه.
نباید به رهبران جهانی سازی اجازه داد تا کشورهای اسلامی را در بحران‏ها تجزیه نمایند. وقتی کشورهای اسلامی تجزیه شوند قدرت سیاسی، اقتصادی آنها به طور چشم‏گیری کاهش پیدا خواهد کرد، اغلب درآمد ارزی اینگونه کشورها متاسفانه وابسته به نفت است و حذف اینگونه درآمدها از دولت مرکزی باعث تضعیف آنان و ایجاد اختلاف و چالش می‏شود و مجبور می‏شوند خود را در دامن آمریکا، رهبر جهانی‏سازی بیفکند مانند کشور کویت.
کشورهای اسلامی درخصوص سرمایه‏گذاری کشورها بسیار سنجیده عمل نمایند و تا آنجا که بتواند از سرمایه‏گذاری کشورهای بانی جهانی سازی مانند غربی‏ها اجتناب می‏کنند زیرا وقتی سرمایه‏ها بیرون کشیده شود، کشورهای اسلامی دیگر نمی‏توانند سرپای خود بایستند. همین مشکل در سال‏های ۱۳۷۶ و ۱۳۷۷ برای کشور مالزی پیش آمد و سرمایه‏گذاران خارجی ناگهانی سرمایه خود را از مالزی خارج کرده و مالزی را با بحران مالی روبرو ساختند. پس بایستی کشورهای اسلامی تا آنجا که بتوانند با تشکیل اتحادیه سرمایه‏گذرای اسلامی از امواج منفی جهانی‏سازی در کشورهای اسلامی کاسته شود.
کشورهای اسلامی و غیراسلامی در حال توسعه بایستی تعرفه‏های گمرکی خود را در معامله با یکدیگر حذف و سعی نمایند از طریق نهادهای بین‏المللی در بازارهای کشورهای صنعتی نفوذ نمایند. مکانیزم این کار حذف تعرفه‏های گمرکی برای صادرات آنان می‏باشند. و همه کشورهای اسلامی و غیراسلامی در حال توسعه تلاش نمایند که از طریق نهادهای بین‏المللی لغو بدهی ۴۹ کشور کم توسعه یافته را انجام دهند به هر حال نقش کنفرانس اسلامی در این خصوص اهمیت زیادی دارد.
همانطوری که کشورهایی مانند ونزوئلا دیدگاه مستقل دارند و ایستادگی در برابر فشارهای قدرت‏های جهانی و تهاجم جهانی‏سازی و دیکتاتوری بین‏الملل که هدف آن تسلط بر فرهنگ‏ها، تمدن‏ها و امضا کشورهاست جز اهداف آنان می‏باشد، کشورهای اسلامی و مستقل جهان باید با اتکای به ملت خودشان و ارائه راهکارهای مناسب امواج منفی جهانی‏سازی را مهار کنند پایه‏هایش را تغییر دهند و شکل تازه‏ای به آن ببخشند. شرط اول این کار در کشورهای اسلامی وحدت مسلمین است. در دنیای امروز وحدت مسلمین اهمیت شایانی دارد زیرا جهانی‏سازی کیان جهان اسلام و امت اسلامی را مورد تهاجم قرار داده‏اند و مسلمانان را به طور جدی تهدید می‏کنند. برای کسب عزت و قدرت و جبران عقب‏ماندگی‏های سیاسی و اقتصادی و نظامی در برابر جهانی سازی چاره‏ای جز همگانی و وحدت نداریم در این راه بایستی عوامل تفرقه را بشناسیم این عوامل علل سیاسی، مذهبی، حزبی، زبانی و.... از طریق ابزارهای نوین جهانی سازی می‏باشد. کاهش اختلاف پیروان کشورهای اسلامی یک امر ضروری است که در کنفرانس اسلامی بایستی برای آن راه‏حلی عملی بیشتری پیدا شود حداقل وحدتی که سران اسلامی بایستی داشته باشند اتخاذ درخصوص نحوه برخورد با جهانی سازی یعنی سلطه جهانی غرب است تا منافع جهان اسلام تامین سازد.
عاملی دیگر که بایستی کشورهای اسلامی در مورد آن، کار زیادی انجام دهند تقوا و خودسازی حکام، اندیشمندان و امت اسلامی است.
عامل دیگر بسیار مهم برای جوامع اسلامی بیداری و آگاهی دادن آنان از تحولات جهانی و امواج جهانی سازی است تا بر اثر این آگاهی ما، بیگانگان به دخالت‏های مستقیم و غیرمستقیم در ارکان حکومت‏های مسلمین و تغییر در رفتار و فرهنگ مسلمین نشوند.
از عوامل دیگر مبارزه با جهانی سازی در کشورهای اسلامی ریشه‏کن کردن نرخ بی‏سوادی است. زیرا بی‏سوادی مانع از هرگونه تلاشی برای توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی است و به عنوان نشانه‏ای از عقب‏ماندگی از تمدن بشری می‏تواند اجرای طرح‏های اقتصادی و سایر طرح‏ها را مختل نماید و امواج جهانی سازی به راحتی بتواند در جهان اسلام نفوذ نماید.
آزادی قدس از طریق حمایت از انتفاضه فلسطین: در حال حاضر شاهد وحشیگری‏های کم‏نظیر صهیونیست‏ها در حمله ناجوانمردانه به ملت بی‏دفاع و سرکوب انتفاضه فلسطین و دهن‏کجی به مقدسات پیش از ۵/۱ میلیارد مسلمان جهان با تهاجم به مسجدالاقصی و قدس شریف هستیم. لازم است بر اجرای قطعنامه‏های کنفرانس اسلامی مانند بند ۵ بخش الف ماده ۲ اساسنامه این سازمان که از کلیه کشورهای عضو درخواست شده برای احقاق حقوق حقه فلسطینیان و آزادی سرزمینشان از آنان حمایت کنند. کنفرانس اسلامی، حل مساله فلسطین جهان را به عنوان وظیفه شرعی کلیه مسلمانان اعم از مرد و زن اعلام کرده است. همچنین در کنفرانس سران در تهران در بند ۴ این بیانیه آمده است: سران کشورهای اسلامی اشغال فلسطین را محکوم می‏کند، مقاومت استوار مردم فلسطین را در مقابل اشغالگری اسرائیل می‏ستایند، و آزادی همه سرزمین‏های اشغالی و اعاده حقوق مردم فلسطین را می‏خواهند. سیاست‏ها و اعمال توسعه‏طلبانه اسرائیل مانند احداث و گسترش شهرک‏های یهودی‏نشین در سرزمین‏های اشغالی فلسطین و اعمالی که برای تغییر وضع جغرافیایی و جمعیتی شهر مقدس قدس صورت می‏گیرد را محکوم می‏کنند.
اکنون تز آنائیکه اعتقاد داشتند از طریق سازوکارهای به اصلاح مسالمت‏آمیز یا سازش‏کارانه می‏توانند به اهدف خود برسند با شکست کامل روبرو شد. و ثمره سال‏ها چانه‏زنی و سیاسی‏کاری بی‏حاصل یا صهیونیست‏ها به سرآمده و انتفاضه ملت فلسطین به راه مقدس خود ادامه می‏دهد. ضروری است کشورهای اسلامی به قطعنامه‏های صادره و تصویب شده خود عمل نمایند تا به یاری خداوند هر چه زودتر شاهد آزادی قدس شریف شویم.
اسلام در درون کشورهای غربی، سردمداران جهانی‏سازی پایگاهی محکمی دارد که تقویت این پایگاهها باعث تضعیف آنان (سردمداران جهانی سازی) و تقویت امت اسلامی است و آن مسلمان‏های مقیم در اروپا و آمریکاست که تعداد آنان در حال حاضر ۶۱ میلیون است. اروپا در گذشته استقرار و شکوفایی تمدن بزرگ اسلامی را مشاهده کرده است مسلمانان در سه منطقه مهم اروپا یعنی اندلس (پرتغال و اسپانیای مسلمان) سیسیل و کرت به سر می‏بردند.
حضور گسترده مسلمانان و ماندگاری آنها در کشورهای مختلف اروپا اثر شگرف بر ساختار اجتماعی، فرهنگی این کشورها می‏گذارد. مسلمانان در آمریکا و اروپا یا ایدئولوژی‏های سکولار موجود و جهانی سازی در ستیز می‏باشند. جامعه ضددینی و سکولار در غرب با امکانات گسترده تبلیغاتی مالی، علمی و فرهنگی در کوشش است که مسلمانان را در خود حل کند تا آنها هویت فرهنگی خود را از دست بدهند اما پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) روح تازه‏ای در مسلمانان آمریکا و اروپا دمیده است از این رو سردمداران جهانی سازی در غرب با مسلمانان شدیدا در تعارض می‏باشند.
دولت‏های اسلامی و کنفرانس اسلامی با این اقدام‏های قانونی زیر که توسط مسلمانان مقیم اروپا و آمریکا انجام می‏گردد حمایت نمایند: آموزش اسلامی در مدارس مسلمانان در غرب ــ احداث مساجد ــ ذبح شرعی ــ جلوگیری از شرکت دختران در کلاسهای مختلط ــ تقویت روابط اجتماعی مسلمانان ــ تاسیس بانک‏های اسلامی و دیگر موقعیت‏های گوناگون مانند ایجاد موضع بی‏طرفانه از سوی رسانه‏های غرب نسبت به مسلمانان ــ احترام به حقوق آنان به عنوان همسایه و همکار ــ حمایت از مسلمانانی که می‏کوشند پیام اسلام را از طریق شبکه‏های تبلیغاتی در بین جامعه سکولار غربی گسترش دهند.
ــ حمایت از موسسات و انجمن‏های اسلامی در کشورهای غربی تا به شکل گروههای قدرتمندی ظاهر شوند تا هر چه بیشتر به امکانات در محیط سکولار غرب ظاهر شوند.
ــ حمایت از گرایش غربی‏ها به پذیرش اسلام کمااینکه در فرانسه ۱۴۰۰۰۰ مسلمان فرانسوی‏نژاد وجود دارد.
ــ حمایت از مسلمانان مقیم کشورهای غربی که از جنبش‏های اسلامی در دنیا مانند انتفاضه فلسطین یا در الجزایر اعلام همبستگی و پشتیبانی می‏کنند اما دولت‏های غربی این حمایت‏ها را سرکوب می‏کنند بایستی کشورهای اسلامی دولت‏های غربی را تحت فشار قرار دهند و از اهرم‏های فشار استفاده نمایند. نمونه این تبعیض‏ها، آنست که در بریتانیا مذاهب شناخته شده نظیر کاتولیک رومی یهودیت که تعداد افراد آنان از مسلمانان مقیم آنجا به مراتب کمتر است از حمایت دولت بریتانیا برخوردارند، اما اسلام هنوز هم از سوی دولت انگلیس به رسمیت شناخته نشده است در نتیجه مسلمانان بریتانیا از نظر مذهب، مالی و امور دیگر شدید، تحت فشارند حتی مراسم ازدواج که توسط امام در مساجد برگزار می‏شود در بریتانیا به رسمیت شناخته نمی‏شود پس لازم است راهکارهای مناسب در زمینه کنفرانس اسلامی پیدا و اقدام شود.
ــ در مقابل جهانی سازی ما باید تز و راهبرد «جهانی سازی اسلام» را مطرح و تقویت نماییم. این موضوع توسط رهبر انقلاب حضرت آیت‏الله خامنه‏ای مطرح شده است. جهان اسلام بایستی بر اصل توحید، با هدف نفی برخی نهادها، اسطوره‏ها و سمبل‏هایی که به غلط جای خداوند نشستند و مورد پرستش شرک‏آمیز انسانها قرار گرفته است تاکید نماید. ما بایستی عبودیت و طاعت خداوند متعال هدف قرار دادن تعالی انسان، ترجیح رستگاری اخروی بر سود دنیوی، مجاهدت و مبارزه و نیز امید به پیروزی در همه شرایط، اصل عملی مبارزه و جهاد اعم از قتال و جهاد بانفس، را تقویت نماییم.
تقویت فرهنگ اسلامی: بیشتر کشورهای در حال توسعه اسلامی بایستی فرهنگ خود را در مقابل جهانی سازی تقویت کنند و در زمینه فرهنگ اسلامی خود باید بسیار فعال باشیم.
ــ ایجاد شبکه خبری مشترک در کشورهای اسلامی: بایستی کشورهای اسلامی با تشکیل یک شبکه خبری به رویارویی با تحریف رسانه‏های غربی یا جهانی‏شدن درخصوص گزارشگری از این کشورها و رفع ایجاد اختلاف در کشورهای اسلامی بپردازند. بایستی این شبکه هوشمند خبری متون خبری، تحلیل‏ها، عکس‏ها و تصاویر متحرک ویدیویی از سازمان‏های خبرگزاری‏های کشورهای اسلامی دریافت داشته تا با تعابیر بداندیشانه، اختلاف‏افکن و شیطنت‏آمیز رویدادهای جهانی مبارزه و رویارویی نماید تا کارتل‏های سرمایه‏داری دنیا در جهت میل و مصلحت خود از شبکه‏های جهانی خود بهره نبرند و سرمایه‏داران برای بقا و دوام خود نیازمند رسانه و شبکه‏های ارتباطی جهانی هستند تا قدرت و دوام خود را افزایش دهند و هدایت افکار جهان را به عهده بگیرند. و بتوانیم این خواست جهان‏خواران که شبکه‏های جهانی را در مسیر خواست قدرت خود و از ابزارهای فرهنگی در خدمت مصالح سیاسی و منافع اجتماعی و سرمایه‏داری استفاده می‏کنند به یاس تبدیل نماییم.
ــ ایجاد بازار مشترک در کشورهای اسلامی: ایجاد بازار مشترک اقتصادی راهی برای مقابله با جهانی‏سازی و شکوفایی اقتصاد کشورهای اسلامی است. منابع انسانی و سرمایه‏ای که در حال حاضر در کشورهای اسلامی وجود دارد فرصت‏های مهمی را برای توسعه مناسبات و تقویت این بازار مشترک فراهم خواهد نمود. اگر بازار مشترک اسلامی راه‏اندازی شود تا کشورهای اسلامی از بالاترین شان و جایگاه سیاسی و اقتصادی برخوردار خواهد شد و به گسترش وحدت و برادری بین امت اسلام دامن خواهد زد و بایستی سازمان کنفرانس اسلامی که مظهر اتحاد حقیقی کشورهای مسلمان در مسایل و منافع مشترک است در توسعه روابط اقتصادی و تجاری و ایجاد و تقویت این بازار مشترک گامی اساسی بردارد بدیهی است مسلمانان جهان علاقه‏مند هستند با یکدیگر مراوده داشته باشد، هم اکنون سهم کشورهای اسلامی از تجارت جهان حدود ۷ درصد است یعنی حدود ۷۷۰ میلیون دلار و متاسفانه در حال حاضر مبادلات بین کشورهای اسلامی بسیار پایین و در حدود ۶/۱۱ درصد است که ضروری است این مبادلات افزایش یابد اگر کشورهای اسلامی با بیش از یک میلیارد مصرف کننده یکپارچه شوند این امر تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد جهان خواهد گذاشت و تجارت درون گروهی کشورهای اسلامی را افزایش خواهد داد، از طرف دیگر ایجاد چنین بازاری باعث خواهد شد تا جاذبه‏های فراوان اولین کشورهای اسلامی برای جلب سرمایه‏گذاری خارجی ایجاد شود همچنین بازار مشترک اسلامی این فرصت را فراهم می‏کند تا کشورهای اسلامی در مقابل امواج اقتصادی جهان سازی خوب عمل نماید و به انتقال تکنولوژی کمک زیادی نماید.
ــ تکنولوژی و جهانی‏سازی: در عصر جدید تکنولوژی کاربرد مهارت‏ها، فنون انسانی، ابزاری مهم برای بهره‏وری در جهت سردمداران جهانی‏سازی و بر علیه کشورهای اسلامی و در حال توسعه می‏باشد. تکنولوژی سردمداران جهانی‏سازی را واداشته است که با ابلاغ فنونی جدید برای غلبه بر زمان و مکان هدایت و اقدام نماید تا بدان وسیله قدرت لازم برای مقاصد استعماری، اقتصادی، فرهنگی و نظامی را ایجاد نموده و ارزش‏ها، فرهنگ و اقتصاد خود را جهان‏سازی نمایند.
تکنولوژی توانسته است موانعی که توسط منابع طبیعی بر ابرقدرت‏ها و سردمداران جهانی سازی تحمیل می‏شود برطرف نماید.
تکنولوژی استخراج منابعی مثل نفت و گاز در دریاها، خشکی‏ها، ذغال سنگ و غیره که قبلا دور از دسترس غربی‏ها بودند را استخراج نمودند.
تکنولوژی ماهواره‏ای توانسته است برتری کامل غربی‏ها را بر جهان اعمال نماید و آنان را در اهداف خود به جلو ببرد.
به هر حال کشورهای اسلامی به هر ترتیبی بایستی خود را به سلاح تکنولوژی مجهز نمایند کما اینکه در صدر اسلام پیامبر اسلام(ص) برای آموزش و ساخت سلاح افراد از ایران که در آن زمان ابرقدرت بود به عربستان آورد و فنون سلاح‏های نظامی را به مسلمین آموختند.
امروز تجهیز کشورهای اسلامی به تکنولوژی نو و مدرن می‏تواند اهداف جهانی سازی را که غربی‏ها دنبال می‏کنند تضعیف نماید و تکنولوژی یکی از ابزارهای مهم برای تحقق جامعه اسلامی است.

نویسنده: سعید اسماعیلی بهبهانی
منبع:www.tooba-ir.org
منابع:
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته
ــ سیاست‏های جهانی، بررسی روست و هاروی استار؛ مترجم: سیدامیر ایافت c
ــ گفتارهایی درباره یکپارچگی جهانی ــ آنتونی کیدنز؛ مترجم: علی‏اصغر سعیدی c
ــ جهان نابرابر، پیر ژرژ؛ ترجمه خزائنی
ــ این مقاله در شانزدهمین کنفرانس بین‏المللی وحدت اسلامی، عرضه شده است.
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته
ــ مراجعه با جهانی سازی، ترکی حنوش
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته
ــ روزنامه‏های اطلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی سال‏های گذشته

منبع : خبرگزاری فارس