این حق فدراسیون است

زمانی که بین کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال بر سر انتخاب مربی جدید تیم ملی امید کشور برای چند روزی اختلاف افتاد و دو طرف با کلماتی محترمانه اما قاطعانه برای یکدیگر شاخ و شانه کشیدند، این سوال از نو در جامعه ورزش مطرح شد که انتخاب مربیان تیم های ملی و حتی در ورزش های المپیکی با کیست؛ با فدراسیون ورزش مربوط یا کمیته ملی المپیک؟ البته اختلافی که به آن اشاره کردیم، چند روزه جمع شد و دو طرف بر سر مربی جدید تیم ملی امید به تفاهم نسبی رسیدند و قرار شد فردی که فدراسیون تعیین می کند، مورد بررسی کمیته المپیک هم قرار گیرد و فقط در صورت تایید این کمیته مشغول به کار شود و با این که هنوز ریشه های عدم تفاهم بین دو سو احساس می شود، اما کفاشیان و افشارزاده در هیئت روسای فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک پذیرفته اند که باید همسو با هم و در جهت کامل کردن کار یکدیگر بکوشند و نه در جهت نقض و دفع طرف مقابل.
با وجود این سوالی که برشمردیم، هنوز مقابل اهالی ورزش و دوستداران آن جلب نظر می کند و در یافتن پاسخ آن نظریه فدراسیون های مقبول تر به نظر می رسد. سران فدراسیون می گویند انتخاب مربیان تیم ملی در هر رده سنی در هر رشته ورزشی با فدراسیون مربوطه است، زیرا این جور کارها و تصمیم ها تخصصی است و شاخصه ها و موازین خاصی را می طلبد و باید با نگاه حرفه ای صورت گیرد و اگر فدراسیون و متخصصان امر این کار را صورت ندهند و کمیته المپیک و یا هر نهاد غیرتخصصی این کار را انجام دهد، بیم آن می رود که افرادی گزینش شوند که با شرایط موجود همخوانی و بهترین بازده را نداشته باشند و در محیط جا نیفتند و در این جور شرایط نه تنها کار تیم های ملی رتق و فتق نمی شود بلکه کار به مشکلات اساسی هم برخورد می کند.
اگر قرار باشد کمیته المپیک به صرف این که نهاد ناظر و حاکم بر رشته های المپیکی است در مورد انتخاب مربیان تیم های ملی آن ورزش ها حرف اول را بزند و انتخاب کننده نخست باشد، دیگر فدراسیون ها را برای چه گذاشته اند؟ این تعبیر و عبارت منتسب به افشارزاده که ما آژانس مسافرتی نیستیم و انتخاب مربی تیم ملی امید ( فوتبال) با ما است از قضا نشانه عدم اشراف و بی اطلاعی برخی سران کمیته المپیک از مناسبات ورزش جهان است زیرا در شرح وظایف کمیته ملی المپیک هیچ یک از کشورها نیست که در زمینه انتخاب مربیان تیم ملی اقدام کند و در این عرصه صاحب حق اول شناخته شود و برعکس با فدراسیون های هر رشته ورزشی است که با بررسی تمامی جوانب انتخاب ارجح و اصلی برای تیم های ملی داشته باشند و کسانی را سر کار آورند که ملاحظات و مصلحت های آن رشته های ورزشی ایجاب و توصیه می کند.
یکی از آن رشته ها فوتبال است. کفاشیان اواخر هفته پیش در توضیح آخرین فعل و انفعالات مربوط به انتخاب مربی تیم ملی امید گفت که از نظرات کارشناسان و مربیان داخلی برای این مهم استفاده خواهد شد و پس از گردهم آمدن آنان، نظر تخصصی مشورتی از آنها گرفته خواهد شد و اگر گفتند رویکرد به مربی داخلی بهتر است، فدراسیون چنین خواهد کرد و اگر حکم به مربی خارجی داده شود، باز همین اتفاق شکل خواهد گرفت.
کاری به این نداریم که نتیجه آن گردهمایی ها و اجماع چه بوده و چه کسانی بر اثر این روند انتخاب شده اند و چه افرادی خیر و آنچه مهم تر است، اینکه روش و کارهای مربوط به انتخاب مربیان تیم های ملی با فدراسیون مربوطه و حق مستقیم آنها است و کمیته المپیک در درجه اول نهاد ارتباط دهنده آن با مجامع و مسابقات جهانی است و نمی تواند و نباید درباره گزینش مربیان آن حرف بزند و تحمیل رای کند. بدیهی است هرگونه سود و زیان گزینش های فوق نیز شامل همان فدراسیون خواهد شد و خوب و بد آن را هم باید پاسخگو باشد و کمیته المپیک فقط در خصوص ابعاد بین المللی تیم های ملی و نحوه شرکت آنها در مسابقات خارجی جوابگو است و نه نتایج حاصل از حضور رقابت ها.

وحید رسولی

منبع : روزنامه جوان