میرزا محمدتقی نیّر تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: ملامحمد مامقانی
تخلص: نیّر
تولد و وفات: (۱۲۴۸/۱۲۴۷ -۱۳۱۲) قمری
محل تولد: ایران - آذربایجان‌شرقی - تبریز
شهرت علمی و فرهنگی: عالم دینی ، فقیه ، خطاط و شاعر
مشهور به حجت‌الاسلام تبریزی. وی از مشاهیر فرقهٔ شیخیه در آذربایجان بود. او و پدرش از اولین کسانی هستند که بر مسلک علی محمد باب ردّیه نگاشتند. در تبریز نشو و نما یافت و مقدمات را فرا گرفت. سپس به نجف رفت. پس از فراگیری فقه و اصول و حکمت و کسب فیض از محضر علماء به تبریز بازگشت. او به واسطهٔ پدرش از شیخ احمد احسائی و نیز از شاگردان سیدکاظم رشتی روایت کرده است. در خوشنویسی متبحر بود و با شعراء زمان خود از جمله: ادیب الممالک فراهانی ، حاج فضل‌علی مولوی متخلص به صفا ، میرزا محمد ملاباشی طسوجی ، حاج میرزا کاظم طباطبائی معروف به حاج وکیل ، میرزا علی منجم‌باشی ، شریف‌العلماء اصفهانی مصاحبت داشت. در تبریز درگذشت و پیکرش به نجف منتقل و در وادی السلام دفن شد. از آثارش: "مفاتیح‌الغیب فی علم الائمهٔ (ع)"؛ رسالهٔ "علم‌الساعهٔ"؛ در کیفیت علن ائمه (ع)؛ تفسیر آیهٔ "و ما خلقت الجن و الانس"؛ رسالهٔ "نصرهٔ‌الحق"؛ رسالهٔ "لمح‌البصر"؛ "صحیفهٔ الابرار فی مناقب‌العترهٔ‌الاطهار(ع)"؛ "لآلی منثوره" "لآلی منظومه" یا اللآلی المنظومه" مثنوی "درّ خوشاب فی جواب قاردوشاب" که رسالهٔ "توحیدیه" آقا میرزا محمود خویی ، معروف به اصولی ، را نقد کرده است و تخلص خود را در این منظومه قرار داده است؛ "آتشکده" ، "مراثی؛ "دیوان" شعر.

منبع : مطالب ارسالی