بابی رابسون پیرمرد محبوب جزیره

● شروع افسانه
سررابرت ویلیام رابسون در تاریخ ۱۸ فوریه ۱۹۳۳ متولد شد. او در «ساكریستون كانتی دورهام» رشد كرد. وی آخرین فرزند فیلیپ و لیلیان بود و وقتی فقط چند ماهه بود به همراه خانواده راهی لانگی پارك شد. بعدها در كتاب خاطرات رابسون نوشته شد كه طلایی ترین دوران بابی كودك، هنگامی رقم خورد كه برای دیدن بازی های نیوكاسل (تیم محبوبش) چند مایل پیاده روی كرد! به هر حال اولین تجربه او در سال ۱۹۵۰ رقم خورد؛ جایی كه فولهام او را طی قراردادی با مبلغ اندك به خدمت گرفت. این اتفاق در ماه می آن سال رخ داد.
نقش وی بازی به عنوان یك بازیكن بال بود. انتقال بعدی در مارس ۱۹۵۶ شكل گرفت. وست بروم، بابی رابسون را جذب تیم خود نمود. اوج شكوفایی او به عنوان بازیكن در این تیم رقم خورد. بابی به عنوان یك ملی پوش معرفی شد و به آرزوی بزرگ خود یعنی پوشیدن لباس سفید تیم ملی رسید. رابسون در وست بروم ۲۵۷ بازی انجام داد و ۶۱ گل به ثمر رساند. وی ۲۰ بازی را نیز در نقش هافبك برای تیم ملی انگلستان انجام داد. در ادامه دوران بازیگری، بابی به عنوان مربی- بازیكن به فولهام بازگشت. این انتقال آخرین دوره بازی وی در كشورش را رقم زد. او در سال های ۱۹۶۸ - ۱۹۶۷ همراه با تیم «ونكوور» كانادا به موفقیت های زیادی در آمریكای شمالی دست یافت. او در راهی قدم گذاشت كه برایش بیشترین شهرت را به ارمغان آورد.
لقب بابی رابسون، رابی بابسون است! او به جهت آنكه به فراموشی مشهور است، چنین لقبی دارد. رابسون در رختكن نیوكاسل، بازیكنان این تیم را با لقب بی كله خطاب می كرد.سربابی رابسون درخشان ترین ردپا را بین تمام مربیان زنده فوتبال انگلستان به جای گذاشته است. مروری بر زندگی شخصی و ورزشی این چهره دوست داشتنی و پرتداوم جالب توجه است.
● مربیگری در فولهام
رابسون در سال ۱۹۶۹ مربیگری فولهام را پذیرفت، یعنی همان باشگاهی كه در پیراهنش بیشترین دوران حضور به عنوان بازیكن را تجربه كرده بود؛ با این حال بابی مدت زیادی در این باشگاه باقی نماند.
ایپسویچ تاون به رابسون اعتماد كرد و او را به عنوان مربی برگزید. ۱۳ سال حضور در این تیم با دستاوردهای شگفت انگیزی همراه بود: ۲ نایب قهرمانی لیگ، یك جام حذفی و از همه مهمتر فتح جام یوفا از رابسون یك چهره افسانه ای ساخت. ایپسویچ متعلق به منطقه كوچكی در شمال جزیره محسوب می شد كه هرگز قبل از رابسون طعم موفقیت را نچشیده بود. رابسون تبدیل به چهره مردمی شهر شد و تصاویر او از در و دیوار شهر بالا می رفت.
● حضور در تیم ملی
تیم ملی انگلستان پس از خداحافظی با «ران گربینوود» به دنبال جایگزین مناسبی بود و رابسون با توجه به موفقیتش در ایپسویچ، بهترین گزینه محسوب می شد. كمتر كسی تصور می كرد او ۸ سال موفق را در تیم ملی سپری كند. اولین حضور وی همراه با تیم ملی در جام جهانی ۱۹۸۶ رقم خورد. تیم او پس از گذر از مرحله مقدماتی، راهی یك هشتم نهایی شد و آنجا نیز با غلبه بر حریف، پای به كارزار آرژانتین و مارادونا گذاشت.
رابسون ستاره ای چون گری لینه كر را در اختیار داشت اما دست خدا (اشاره به گل مارادونا كه با دست به ثمر رسید) یك نمایش دریبل ماهرانه از سوی مارادونا، انگلستان را به خانه فرستاد. گل دقایق پایانی گری لینه كر تنها به كسب عنوان آقای گلی وی كمك كرد. رابسون پس از بازگشت ادعا كرد درصدد است با ساختن یك تیم طلایی، جام سال ۱۹۹۰ را به جزیره بیاورد. در شرایطی كه كمتر كسی به گفته های وی ایمان داشت، رابسون با پرورش جوانان با استعداد و تقویت توانایی های افراد باتجربه، تا آستانه عملی كردن آرزویش پیش رفت.
پس از تجربه ناموفق یورو ،۱۹۸۸ انگلستان جام جهانی ۱۹۹۰ را كنار ایرلندجنوبی، مصر و هلند آغاز كرد. در بازی مقابل ایرلندجنوبی در حالی كه مردم از یك نبرد سیاسی سخن می گفتند، بازی سرد ۲ تیم یك تساوی بدون گل را به همراه داشت. بعدها ثابت شد این بازی یك تبانی برای صعود هر ۲ تیم بود.
انگلستان، مصر ضعیف را با یك گل پشت سر گذاشت و مقابل هلند نیز با تساوی بدون گل متوقف شد. آنها با كسب ۵ امتیاز به سختی جواز صعود را به دست آورده و در مرحله یك هشتم نهایی به مصاف بلژیك رفتند. بازی دشوار و نفسگیر ۲ تیم تا دقیقه ۱۲۰ وقت اضافه، بدون گل سپری می شد تا اینكه شوت سهمگین «دیوید پلات» ورزشگاه را به آتش كشیده و پیروزی را از آن شیرهای سفید نمود. شیرهای كامرون رقیب بعدی بودند.
پیروزی در این دیدار و حضور در جمع ۴ تیم پایانی با هر معیاری چهره موفقی از رابسون می ساخت اما بازی گره خورده بود. كامرون ۲ بر یك پیش بود و رابسون روی نیمكت چهره ای متعجب به خود گرفته بود. زیركی خاص انگلیسی ها این بار چاره ساز شد. ۲ پنالتی كه در صحت آنها تردید بود، تیم را پیروز میدان معرفی كرد. انگلستان به مرحله نیمه نهایی رسید. رؤیای قهرمانی در دل انگلیسی ها زنده شد. آنها برای اینكار احتیاج به غلبه بر آلمان، دشمن دیرینه داشتند؛ با این حال اشتباه «شیلتون» پیر كار را به ضربات پنالتی كشاند.
«كریس وادل» اولین پنالتی انگلیسی ها را خراب كرد. پنالتی های بعدی ۲ تیم پی درپی وارد دروازه شد تا اینكه استیوارت پی یرس، مربی فعلی منچسترسیتی مأمور نواختن ضربه پنجم تیمش شد. بله، او پنالتی سرنوشت ساز را به دستان ایلگنر، سنگربان آلمان كوبید تا انگلیسی ها در یك قدمی كسب افتخار ناكام بمانند. ایتالیای میزبان در بازی رده بندی، انگلستان را مغلوب ساخت؛ با این حال كسب رتبه چهارم جهان با هر معیاری یك موفقیت تلقی می شد. از رابسون به عنوان یك قهرمان تجلیل شد اما وی مدت زیادی در تیم ملی باقی نماند. رابسون به گفته خود بار دیگر به جهنم فوتبال باشگاهی هبوط كرد.
● حضور در آیندهوون
آیندهوون پس از اینكه در اواخر دهه ۸۰ طعم قهرمانی در اروپا را چشید، برای تكرار موفقیت به رابسون پیشنهاد داد. او در اولین سال حضور، آیندهوون را به قهرمان لیگ هلند تبدیل كرد. وی با جاه طلبی های خاص خود قصد ساختن یك تیم فراكشوری را داشت اما وقتی برخورد سرد مدیران باشگاه را دید، تیم را ترك كرد. مقصد بعدی، اسپورتینگ لیسبون پرتغال بود. وی در این تیم نیز منشأ اثرات خوبی بود اما مطابق انتظار، مدت طولانی كنار تیم نماند. پورتو تیم بعدی او بود اما قصه اصلی در زمان تصدی مربیگری بارسلونا رقم خورد.
او مترجمی به نام خوزه مورینیو داشت؛ همان كسی كه بنابر گفته خود بزرگترین درس تواضع را از پیرمرد فوتبال انگلستان آموخت. او در بارسلونا موفق به فتح عناوین بسیاری شد اما بزرگترین دستاوردش شناخته شدن به عنوان مربی سال اروپا بود. مهره هایی چون لوئیس فیگو در تیم او به اوج شكوفایی رسیدند. رابسون عمیق ترین احساساتش را نثار هواداران بارسا نمود:« بارسا را تنها باشگاهی یافتم كه بود و نبود و تار و پودش با هست و نیست منطقه درهم آمیخته شده است. وقتی در نوكمپ روی نیمكت این تیم می نشستم، صداهای عجیب هواداران كه تحت هر شرایطی خواستار له شدن رقیبی كه به عنوان دشمن منطقه خود می پنداشتند را می شنیدم و خود نیز در جو غرق می شدم.
آنها آرمان كاتالان را بسیار مقدس می پندارند.»رابسون باشگاهی كه اینگونه دوستش داشت را ترك كرد و به مدت یك سال بیكار ماند تا اینكه عشق دوران كودكی، پیشنهادی مطرح كرد. از رابسون خواسته شد نیوكاسل را به استانداردهای زمان كیگان نزدیك سازد. رابسون از فصل ۲۰۰۱ ـ ۲۰۰۰ عهده دار مربیگری بلك اندوایت شد. هر چند رتبه های میانی كه در فصل اول سرمربیگری او نصیب نیوكاسل شد، راضی كننده نبود اما هواداران به شور مبارزه طلبی بابی بزرگ ایمان داشتند. تیم در فصل ۲۰۰۲ بدون صرف حتی یك پوند راهی رقابت های حساس لیگ برتر نشد. اتكای رابسون به ستارگان جوانش بود و به مدد همین افراد در نهایت رتبه باورنكردنی چهارم را به دست آورد و راهی لیگ قهرمانان شد.
«كرگ بلامی» اسلحه مخفی رابسون، در بازی های فصل بعد لیگ قهرمانان یك معجزه را رقم زد. آنها هر ۳ بازی ابتدایی مرحله گروهی را به یوونتوس، فاینورد و دیناموكیف باختند اما وقتی در آخرین ثانیه های بازی هفته، یوونتوس را مغلوب ساختند، راه خود را پیدا كردند. آنها دنیا را هم شكست دادند. در آخرین بازی، پیروزی بر فاینورد الزامی بود، امری كه با گل دقیقه ۹۰ بلامی حاصل شد و نیوكاسل در نهایت ناباوری با ثبت یك بازگشت تاریخی راهی مرحله دوم گروهی شد. هرچند روند موفق آنها ادامه نیافت؛ با این حال هیچ كس نه تنها رابسون را مؤاخذه نكرد، كه سراسر منطقه او را تحسین كردند.
بابی طی یك سخنرانی هیجان انگیز اعلام كرد: «هیچ گاه در نیوكاسل احساس ناكامی نكرده ام. اگر اینجا هستم فقط به این خاطر است كه واقعاً عاشق باشگاه هستم. من یك سیاه و سفید واقعی هستم. اگر باشگاه را ترك كنم، متأسف خواهم شد؛ زیرا دوران موفقیت آمیزی را سپری كردم.» در فصل ۲۰۰۴ اوضاع نیوكاسل دچار دگرگونی شد. آنها از فرم مطلوب ۲ فصل پیش بی بهره بودند و تمجیدهایی كه به سوی رابسون روانه می شد، خیلی زود جای خود را به انتقاد داد.شایعه دخالت آلن شیرر در امور فنی باشگاه روزبه روز بیشتر حقیقت می یافت تا اینكه «فردی شفرد» در یك كنفرانس مطبوعاتی اعلام كرد:« تصمیم دشواری است، یكی از سخت ترین تصمیم هایی كه در دوران حضور در این باشگاه اتخاذ كرده ام.» رابسون در این باشگاه زحمات فراوانی متحمل شد اما همواره جدایی، بخشی از داستان حرفه ای ها است. سرانجام رابسون از تیم جدا شد، آن هم در حالی كه لقب افتخارآمیزی به دست آورد.
● نشان شوالیه
رابسون در سال ۲۰۰۲ به جهت شكست سرطان، از سوی ملكه انگلستان نشان شوالیه دریافت داشت و از طرفی به خاطر نزدیك به نیم قرن سابقه درخشان در فوتبال، لقب «سر» را دریافت نمود.
● افتخارات رابسون
▪ ۱۹۷۸- ۱۹۷۷ قهرمان جام حذفی همراه با ایپسویچ، ۱۹۸۱- ۱۹۸۰ قهرمانی جام یوفا و نایب قهرمانی لیگ دسته اول همراه باایپسویچ.
▪ ۱۹۸۲- ۱۹۸۱ نایب قهرمان لیگ دسته اول انگلستان همراه باایپسویچ.
▪ ۱۹۹۱- ۱۹۹۰ قهرمان لیگ هلند همراه با آیندهوون.
▪ ۱۹۹۲- ۱۹۹۱ قهرمان لیگ هلند همراه با آیندهوون.
▪ ۱۹۹۴ ۱۹۹۳ قهرمان جام حذفی پرتغال همراه با پورتو.
▪ ۱۹۹۵- ۱۹۹۴ قهرمان لیگ پرتغال همراه با پورتو.
▪ ۱۹۹۶- ۱۹۹۵ قهرمان لیگ پرتغال همراه با پورتو.
▪ ۱۹۹۷- ۱۹۹۶ قهرمان جام پادشاهی اسپانیا، قهرمان جام در جام اروپا و نایب قهرمانی لالیگا همراه با بارسلونا.
● كشف رونالدو
بابی رابسون به نوعی اولین مربی حرفه ای رونالدو بود. این جوان با انتقال ۲۰ میلیون یورو از كروزیرو به آیندهوون، تحت نظر رابسون قرار گرفت و از آنجا نام خود را مطرح كرد. این موضوع تنها افتخار رابسون نبود. او آیندهوون را در حالی به قهرمانی لیگ هلند رساند كه باشگاه از سال ۱۹۹۱ در حسرت كسب جام بود. ركوردهای وی به همین جا ختم نشد. وی تنها چهره ورزش بریتانیا است كه موفق شده بیش از یك بار همراه با ملكه شام را صرف كند! بابی تلخ ترین خاطره خود را شكست مرحله نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۹۰ همراه با تیم ملی انگلستان می داند و شیرین ترین خاطره را در موفقیت اروپایی در ابتدای دهه ۸۰ قلمداد می كند.
رابسون ۲ بار پیشنهاد بازگشت به عنوان سرمربی تیم ملی انگلستان را رد كرد: یك بار هنگامی كه در آستانه قبولی پست مربیگری آیندهوون و بار دیگر موقع امضای قرارداد با نیوكاسل. او هر ۲ بار با بی رحمی خاصی به تیم ملی انگلستان پشت كرد. رابسون یك فرد پرخور است. او به انواع غذاها علاقه خاصی دارد، مخصوصاً به مرغ و جوجه! رابسون علاقه خود را به نیوكاسل انكار نكرده است؛ با این حال چند سال پیش در مصاحبه ای خاص اعلام كرد هرگز دلش برای یك تیم خاص نمی تپیده است.
به گفته های وی راجع به بزرگترین لذت و ذلت زندگی ورزشی اش توجه كنید:« بزرگترین لذت من كار هفتگی با بازیكنانم بود. آماده كردن آنها و پیروزی در آخر هفته به من نشاط ویژه ای می بخشید.» هنگامی كه مربیگری تیم ملی انگلستان را عهده دار بودم، پس از هر برد سراپا غرور می شدم؛ چرا كه برد تیم ملی یك غرور ملی را ایجاد می نمود.
بدترین بخش حرفه ام را باخت و سپس پاسخگویی به رادیو و تلویزیون می دانم.» رابسون تفاوت فوتبالیست های عصر خود را تنها در میزان دریافت پول می داند. رابسون از جمله بزرگترین مخالفان سیستم آفسایدگیری است. وی همواره سرآلكس فرگوسن را تحسین نموده و معتقد است با فشار موجود در باشگاهی چون منچستریونایتد به خوبی كنار آمده است.
وی عملكرد ژرار هولیه را نیز قابل تحسین می داند. بابی ادعا می كند اگر پول در فوتبال وجود نداشت، بزرگترین آرزوی وی یعنی خرید تیه ری آنری در اوج، محقق می شد. شعار رابسون فداكاری برای یكدیگر و تلاش تا آخرین ثانیه بازی است. او با نهایت تواضع می گوید فاكتور دوم را از سرآلكس فرگوسن آموخته است.
رابسون در مقاطعی آدرس خانه خود را به عنوان هدیه برای بازیكنان ارسال می كرد. بابی در جام جهانی ۱۹۵۸ عضو تیم ملی انگلستان بود؛ با این حال به جهت آنكه در آن مقطع بازیكنان خط میانی چندان جدی گرفته نمی شدند، مطرح نشد. رابسون با انتقاد از فوتبال امروز اعتقاد دارد. در این فوتبال فقط بدنسازان حرفه ای امكان موفقیت می یابند؛ در حالی كه سایرین با تكنیك شوت و سرزنی فوق العاده، راه به جایی نخواهند برد. وی در مورد دست خدای مارادونا نظر جالبی دارد:« از این واقعه ناراحت شدم. مارادونا ما را فریب داد.
هرگز او را نمی بخشم؛ با این حال دیه گو را بهترین بازیكن تاریخ فوتبال می دانم. او یك شخصیت خطاكار بود.» او به مردم ایپسویچ علاقه دارد. آنها در هنگام حضور بابی در شهرشان به خوبی از او استقبال كردند. شخصیت بی پروای رابسون، هنگام جواب دادن به شوخی های همسر ملكه رخ داد. او در آن ضیافت شام به اندازه تمام عمر خود جسارت به خرج داد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی