محمدحسین تبریزی

جنسیت: مرد
نام پدر: مولانا عنایت‌الله / غیاث‌الله
تخلص: محزون
تولد و وفات: ( ... - ۹۸۵ - ۹۸۶) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط و شاعر
ملقب به مهین استاد. وی برادر مولانا محمدعلی ، از علماء عصر خود ، بود. محمدحسین ابتدا به‌ کسب علوم پرداخت و در علم ادب و لغت عرب مهارت پیدا کرد. در جوانی به مشهد رفت و از سید احمد مشهدی و میرحیدر خوشنویس تعلیم گرفت و سپس خط را نزد بابک دیلمی تکمیل کرد. در کتیبه‌نویسی دست قوی داشت و در زمان شاه‌اسماعیل دوم ، مدار کتیبه‌نویسی عمارات دولتی با وی بود. او شعر نیز می‌سرود و در جوانی درگذشت. از شاگردان معروفش ، محمدرضا تبریزی ، بهبود شاهنشاهی ، محمدشریف ، علیرضا عباسی و میرعماد را نام برده‌اند. از آثار وی: یک نسخه "مناجات" خواجه عبدالله انصاری ، به‌قلم دودانگ خوش ، با رقم: "تمت‌الرسالهٔ بیدالعبدالمذنب محمدحسین‌التبریزی ، غفر ذنوبه"؛ یک نسخه منتخب "حدیقه‌الحقیقه" سنایی ، به‌قلم نیم‌دودانگ خوش ، با رقم: :تمت‌الرسالهٔ‌الشریف علی یدالفقیر محمدحسین‌التبریزی" ، یک قطعه ، به‌قلم دودانگ و نیم‌دودانگ و کتابت عالی ، با رقم: "نمقه‌العبد محمدحسین‌التبریزی غفر له" و قطعات مختلف دیگر.

منبع : مطالب ارسالی