سوء تغذیه و یادگیری

دانش‌آموزانی که ما در مدرسه با آنها روبه رو می‌شویم، از نظر وضعیت تغذیه‌ای یکی از مهم‌ترین دوران‌های زندگی خود را پشت سر گذاشته‌اند. دوران جنینی و سال تولد مهم‌ترین دوران رشد یک کودک است.
رسیدن مواد غذایی اعم از پروتئین، انرژی و ریزمغذّی‌ها، نقش بسیار مهم و اساسی در رشد او تا قبل از سن مدرسه دارد و عوارض بعضی از کمبودهای مواد غذایی اگر کودک با آن روبرو شده باشد، در سنین مدرسه غیرقابل جبران است.
وقتی در مدرسه با این گونه کودکان برخورد می‌کنیم، اگر ریشه مشکل را بدانیم بی‌جهت، کودکان را به دلیل مشکل در یادگیری دروس و ناتوانی در انجام بعضی از تکالیف، به باد انتقاد و سرزنش نمی‌گیریم.
به طور مثال اگر کودکی در زمان جنینی دچار کمبود وزن بوده باشد، به یاد داشته باشیم که او با گذر از چه مشکلاتی، کوله‌بار زندگی را بر دوش کشیده است.
احتمال مرگ چنین کودکی تا ۲۸ روز پس از تولد، ۴۰ برابر کودکان دیگر و تا سن یک سالگی ۵ برابر نوزادان عادی بوده است.
چنین کودکی ممکن است به اختلالاتی در تکلم، ضعف قوه بینایی و شنوایی و حتی کاهش فراگیری‌های اکتسابی در کلاس مبتلا شود.
چنین کودکی همچنین بیشتر از دیگران به عفونت‌های تنفسی، گوارشی و سایر بیماریها مبتلا می‌شود و همیشه رنجور است.
احتمال ابتلای او در بزرگسالی نیز به دیابت، فشارخون و بیماری‌های قلبی بیشتر از دیگران است.
بعضی عوارض سوءتغذیه مانند وزن را با ابزار ساده نیز می‌توان سنجیدولی سایر توانمندی‌ها در یادگیری و کسب مهارت‌های پیچیده ذهنی به راحتی قابل سنجش نیستند.البته خبرگانی که در این زمینه تحقیق کرده‌اند، توانسته‌اند با محاسباتی پیچیده، عواقب این سوءتغذیه‌ها را به سیاستگذاران نشان دهند تا آنها نیز با طراحی برنامه‌های پیشگیری نسل آتی را از رکود و عقب‌ماندگی برهانند.

فاطمه سلمانی قیداری

منبع : روزنامه اطلاعات (www.ettelaat.com)