کاخ چهل‌ستون ، اصفهان

باغ چهل ستون كه بالغ بر 000‚67 مترمربع مساحت دارد،‌ در دوره شاه عباس اول احداث شده است و در وسط این باغ،‌ عمارت چهل ستون قرار گرفته است.
در زمان سلطنت شاه‌عباس دوم، در بنای فوق تغییرات كلی داده شده، و تالار آینه، تالار هجده ستون، دو اتاق بزرگ شمالی و جنوبیِ تالار آینه، ایوان‌های طرفین سرسرای پادشاهی و حوض بزرگ مقابل تالار با كلیه تزئینات نقاشی، آینه‌‌كاری، كاشی‌كاری دیوارها و سقف‌ها به آن افزوده شده است. قسمت‌های جالب و دیدنی كاخ چهل ستون به شرح زیر است :
- سقف باشكوه نقاشی شده‌ تالار هجده ستون و سقف آینه‌‌كاری تالار آینه و مدخل آینه‌كاری تالار جلوس شاه‌عباس دوم.
- ستون‌های عظیم تالارهای هجده ستون و تالار آینه.
- شیرهای سنگی چهار گوشه حوض مركزی تالار و ازاره‌های مرمری منقش اطراف كه معرف صنعت حجاری دوره صفویه است.
- تزئینات عالی طلاكاری سرسرای پادشاهی و اتاق‌های طرفین تالار آینه و تابلوهای بزرگ نقاشی تالار پادشاهی كه تصویر شاهان صفوی را نشان می‌دهد.
- تصویری از شاه‌عباس اول با تاج مخصوص و مینیاتورهای دیگری در اتاق گنجینه كه در مرمت سال‌های 1334 و 1335 خورشیدی از زیر گچ خارج شده است.
- آثار پراكنده‌ای از دوران صفویه مانند سردر «مسجد قطبیه» و سردرهای «زاویه در كوشك» و آثاری از «مسجد درب جوباره» یا «پیر پینه‌دوز» و «مسجد آقاسی» كه بر دیوارهای ضلع غربی و جنوبی باغ نصب شده است.
كاخ چهل ستون به موجب اشعاری كه در جبهه تالار از زیر گچ خارج شده به «مبارك‌ترین بناهای دنیا» تشبیه شده و به حساب حروف ابجد، در سال 1075 هجری قمری و در پنجمین سال سلطنت شاه عباس دوم بنا شده است.
شیرها و مجسمه‌های سنگی اطراف حوض و داخل باغچه‌ها، تنها آثاری است كه از دو قصر باشكوه دیگر دوره صفوی؛ یعنی آینه‌خانه و عمارت سرپوشیده باقی مانده و بعدها به این محل منتقل شده است.
اگرچه انعكاس ستون‌های بیست‌گانه تالارهای چهل ستون در حوض مقابل عمارت، مفهوم چهل‌ ستون را القا می‌كنند؛ ولی در حقیقت واژه‌ چهل در نام این عمارت، نشانه‌ كثرت است و وجه تسمیه عمارت مزبور به علت تعدد ستون‌های آن است.